U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Erg bang voor het bang zijn bij de tandarts
Beetje rare titel, maar ik ben dus bang voor de tandarts. Maar ik ben vooral bang voor mezelf als ik zo bang ben. Ik herken mezelf niet meer. Maandag moet ik naar de tandarts om voor het eerst in 10 jaar weer iets te moeten laten doen. Ik raak echt in de stress van het idee alleen al. Ws als ik eenmaal in die stoel lig dan laat ik het over me heen komen. Ik heb een kalmeringsmiddel mee gekregen om de nacht ervoor lekker te kunnen slapen en ook nog 1 die ik die ochtend nog in kan nemen. Aan mijn tandarts ligt het niet, die is aardig en geduldig en begripvol. Maar wat ik nou nog meer doen om mezelf niet gek te maken? Ik sta stijf van de spanning om het idee dat ik over een paar dagen weer moet. Ik wil eigenlijk mijn dagen niet laten verpesten, maar mezelf streng toespreken werkt nog niet echt. Iemand tips??
Jo / Kies
Er zijn bij tandartsen(angst) volgens mij twee zaken die het wat complex maken.
Ten eerste kan het best zijn dat de meeste tandartsen welwillend staan tegenover 'bange' patienten en hen tegemoet willen komen en geruststellen, maar patienten zullen het zelf niet vaak uitgebreid vertellen. Tandarts is wat dat betreft geen hulpverlener. Dus ja dat pleit voor opbouwen goede band met tandarts.Maar ten tweede is het probleem dat je eigenlijk best gewoon 'niet' kunt gaan . . . niemand die je dwingt behalve je gezonde verstand en als je pijn hebt. Dus mensen die het al problematisch vinden en 'ducken' (vermijden), zullen stap 1 al niet makkelijk zetten. En zo blijf je dan dus zitten in zo'n cirkeltje.
Ik vind dan anti-zenuwtabletten best een slimme oplossing want volgens mij is het handig om in ieder geval regelmatig te gaan zodat het voor je gebit beter is maar ook dat je gaat wennen aan tandarts en het gefrut in je mond. En je durft het dan op een gegeven moment te zeggen en dan kun je met die tandarts wat gaan afspreken.
En kun je zelf dus ook wat langere-termijn oplossingen uitvoeren zoals 'therapie' erop loslaten.
gr Angela
Teuntje
Hoe is het gegaan maandag? Ik hoop dat het meegevallen is. Dat maakt een eventuele volgende keer misschien ook wat makkelijker.
Angela67
Mensen die vanwege mentale of financiële angst niet naar een tandarts gaan daar heeft een tandarts ook geen grip op.
Maar stel dat er een angstig persoon naar mij belt (ik zit aan de balie bij een tandarts) dan is de eerste vraag of wij nog patiënten aannemen en de tweede vraag of de tandarts begaan is met angstige patiënten. Vervolgens heel het verhaal waarom iemand zo lang niet naar een tandarts is geweest... Ik noteer het op de patiënten kaart, waarbij de woorden "extreem angstig" duidelijk op het beeldscherm staat. Eerste consult is, als het geen ernstige pijnklacht betreft, een kennismakingsgesprek, overzichtsfoto's en een controle met een sonde en spiegel. Als de patiënt het wil kan er tandsteen worden verwijderd. Dit is door mij al telefonisch aan de patiënt medegedeeld. Niks wordt gedaan zonder instemming van de patiënt. Je maakt een denkfout door te stellen dat een tandarts geen hulpverlener is. De tandarts is heel de werkdag bezig om hulp op maat te verlenen. Waar de ene absoluut geen vragen stelt wilt de andere het naadje van de kous weten. De ene wilt het liefst alle behandelingen zonder verdoving en de andere helemaal plat gespoten worden. Vervelend als die persoon dan ook nog bang is voor DE prik. Dus een simpele behandeling als een vulling kan binnen 10 minuten zijn gepiept maar het kan ook zo zijn dat zo'n zelfde vulling bij een ander 25 minuten in beslag neemt.
Kies
Ik ben twee keer bij een angsttandarts geweest. Die zat bij een groepspraktijk die meerdere specialismes in huis had. Ik vond het een lachertje. Twee keer ruim drie kwartier in de wachtkamer gezeten. Als je iets niet wilt als angstpatient is dat het wel. Vervolgens kwam ik binnen bij iemand die een gezellig -lees irritant of beter zenuwtergend muziekje aan had staan. Allebei de keren niks aan de hand, maar daarna ben ik jaren niet meer geweest.
Toen ik toch voor iets anders bij de HA was heb ik dit probleem voorgelegd en een receptje voor strip van 6 tabletten gekregen. Kosten ongeveer 15 euro, die overigens voor eigen rekening komen.
Uiteindelijk ben ik na wat rondvragen bij een gewone eenmanspraktijk beland waar ik een hele vriendelijke, rustige begripvolle tandarts die alle tijd neemt en ook nog een interessante afleidende babbel heeft. Hij huldigt het standpunt dat niet de angstpatient zich zou moeten schamen, maar dat de tandarts die niet de (basis)vaardigheden in huis heeft om met deze patienten om te gaan.
De houdbaarheid van de pillen is beperkt, vaak maak die strip niet op. Een keer in de twee jaar bel ik de assistente voor een herhalingsrecept. Laatste jaren heb ik een paar vervelende behandelingen moeten ondergaan. Met hooguit twee pillen per jaar lijkt me niet dat je kunt spreken van onverantwoord medicijngebruik.
""Als je echt ziekelijk bang bent voor de tandarts kun je bij de HA om een recept voor diazepam of oxazepam vragen. Als die daar moeilijk over doet heb je de verkeerde huisarts."
Ik heb helemaal niks tegen een kalmeringsmiddel.Maar om te zeggen dat je dan een verkeerde huisarts hebt, daar ben ik het niet mee eens.