Erg bang voor het bang zijn bij de tandarts

geen tip

Maar misschien helpt de gedachte dat eens in de 10 jaar iets doen heel weinig is? Eigenlijk ben je een geluksvogel! En denk eraan, het duurt waarchijnlijk maar kort!

Herkenbaar

Maar ik vertelde mijn tandarts over de angst en mijn wens altijd een verdoving te willen, zelfs bij tandsteen verwijderen. Dat is zodoende afgesproken.
Tandarts kan ook prima verdoven; eerst een lichte voor de oppervlaktepijn en even later een zwaardere voor de zenuwen. Ik heb liever een dag een stijve kaak dan een pijnlijke herinnering zodat ik steeds vrees voel.
Het is zo raar die vrees terwijl de tandarts nooit iets serieus hoeft te doen dan oude vullingen vervangen of wat tandsteen.

Tip; spreek af altijd te beginnen met een verdoving.

Toevallig

mag ik morgen. Een gewone controle, dat wel, maar dat mag ook wel na jaren bijna wekelijks/maandelijks alle behandelingen die een tandarts en kaakchirurg doen te hebben ondergaan.
Ik was ook altijd als de dood, ten gevolge van een slechte norse tandarts in mijn jeugd en een draak van een schooltandarts.
Na al die behandelingen vind ik het nog steeds niet leuk, maar ik ben niet meer panisch.
Ik laat me ook altijd verdoven, maar ik heb meestal de dubbele dosis nodig, waarna ik vaak nog moet worden bijverdoofd.
Wat ik probeer is te denken: over zoveel tijd sta ik buiten, opgelucht dat het voorbij is.
Gewoon eigenlijk psychisch al over die tijd heenspringen. Beetje voor de gek houden, maar hier helpt het wel.

Neem iemand mee

Iemand die je vertrouwt. Een goede vriendin, je man, je moeder? Als je tandarts zo begripvol is vindt hij dat vast okee.
En voor nu red je het vermoedelijk niet meer, maar ontspanningsoefeningen, meditatie of mindfulness is misschien wat voor je. Ik heb voor een lange behandeling (implantaat) wel eens met oortjes met rustgevende muziek in de stoel gelegen.
In ieder geval veel succes gewenst. Laat je weten hoe het gegaan is?

Man achter de BBQ

Naast de verdoving doe ik aan het ophalen van leuke herinneringen zoals het plezier van een man achter de BBQ. Dergelijke herinneringen werken prima als afleiding voor de spanning tussen de oren.

http://www.leren.nl/cursus/persoonlijke-effectiviteit/ret/

"Niet de dingen zelf maken de mensen van streek, maar hun gedachten erover."
- Epictetus (filosoof, 55-135 n. Chr.)

Wat is RET?
De Rationele Effectiviteits Training (RET) is een methode om ongewenst gedrag of emoties van jezelf om te buigen naar meer effectief gedrag of effectievere emoties.

De basis: A-B-C
De basis van de RET is het ABC-model. Dat houdt in dat jouw gedrag en emoties niet direct worden bepaald door de situatie, maar door jouw gedachten in en over de situatie.

Ineffectieve gedachten
Gedachten zijn ineffectief als ze niet leiden tot effectief gedrag/emoties waarmee je zelf uit de voeten kunt, niet kunnen worden onderbouwd met feitelijke gegevens of niet logisch consistent zijn oftwel de redenering klopt niet. Dit zijn de gedachten waar je aan moet werken.

Actief ontspannen

Het kan ook een beetje helpen om je voor te nemen actief te ontspannen als je in de stoel zit. Als ik voel dat mijn vingers de leuning beginnen te omkrampen haal ik diep adem en ontspan alles, behalve mijn mond uiteraard als de tandarts bezig is.
Alles gaat voorbij en loslaten is de boodschap.
Kijk naar de klok als je die kunt zien en denk: over 10 minuten is het over. Tot die tijd is het ontspannen wat de klok slaat en de tandarts zijn werk laten doen.
Ik had liever geen verdoving maar wel een afspraak met de tandarts dat als ik mijn vinger opstak dat die dan even ophield zodat ik me weer goed kon ontspannen.
Nou ja, vroeger, inmiddels heb ik een gebit. Geen centje pijn meer.:-)

zwangerschaps yoga

Bij de tandarts is de enige plek waar ik daar ooit en nog steeds wat aan heb.
Actief ontspannen wat Anne zegt.

het gaat om de dagen ervoor

TS wil haar dagen voorafgaand aan de afspraak niet laten verpesten, daar zoekt ze tips voor.
gr Angela

Angela: zwangerschaps yoga

☺

taruh:

zij zegt: "dagen ervoorafgaand probleem"

jij zegt (en AnneJ): "*Bij* de tandarts is de enige plek waar ik daar ooit en nog steeds wat aan heb. Actief ontspannen wat Anne zegt".

dat zijn toch echt twee verschillende situaties

gr Angela

Je hebt gelijk Angela

Misschien vragen of de tandarts vandaag nog kan?:-)
Nou ja, het is een allesabsorberend probleem blijkbaar. Zelf ging ik dat soort dingen te lijf door een ingewikkeld stuk muziek in te studeren dat alles 'blokt' zodat je even kunt ontspannen. En dan afleiden met de dagelijkse werkjes en inderdaad kun je iets kalmerends nemen, ook als het nog niet zo ver is. Iets als Passiflora kan ook wel wat 'dempen'.

Wat ongelofelijk herkenbaar..

.. sterker nog, ik heb hier ook eens draadje over gestart.. nou ja over bijna hetzelfde dan. Bij mij begint de panische angst zodra ik ook maar iets voel aan mijn gebit. Zie gelijk drama's voor me en kan niet neutraliseren. Blijf onrustig, tot ik uiteindelijk na een paar dagen van mezelf de tandarts 'mag' bellen om de klachten te laten controleren. Soms is het dan echt wat (gaatje, maar ik heb ook wel eens een kies moeten laten trekken) soms helemaal niet (gevoelige tandhalzen) en sta ik zo weer buiten zonder behandeling. Het gevoel van opluchting is onbeschrijfelijk!

Ik vind eigenlijk dat je nog mazzel hebt, met eens in de 10 jaar.. maar zoals gezegd, ik begrijp je. Ik heb een 'stiekeme' tip (ik schaam me er een beetje voor..); ik heb ooit eens de valeriaan-druppels geprobeerd die ik eigenlijk bedoeld had voor onze katten (die houden van die lucht). Dat bleek te helpen om rustiger te worden en de zenuwen de baas te kunnen. Het flesje wordt nu niet meer gebruikt voor de katten maar voor mezelf..;-) Verbazingwekkend hoe snel alle gebitspijntjes die ik voel veel minder worden als ik niet meer zo nerveus ben..;-))

Sterkte!

De dagen ervoor

Vroeger kende ik ook stress in de dagen voor een standaard controle. Een tandarts heeft mij bijna weggestuurd.
Maar na een keer het genoegen te hebben meegemaakt niets te voelen, en dan ook helemaal niets, door het goed verdoven en de tijd nemen voor de verdoving ingewerkt is, merk ik dat ik niet meer bang en gestressd ben. Dat maakt dat ik in de dagen ervoor geen last meer hebt van zware bezorgdheid.

Het probleem zit toch in de herinneringen aan de nare ervaringen in de stoel. Wanneer die herinneringen vervangen kunnen worden door goede ervaringen ( ha, gelukkig, zelfs het geluid van de polijsborstel vanwege tandsteen deerde me niet), zwakt de stress voor de dagen ervoor af.

Bedankt

Nog 4 dagen......
Ik probeer mijn dagen maar te vullen, want anders ga ik malen.
Ik krijg een verdoving dus om pijn maak ik me geen zorgen. Het zijn meer de associaties als het geluid, het gewroet, het machteloze waar ik me druk om maak.
Ik baal gewoon het meeste van mezelf, dat ik er zo mee om gaan. Het is zo bepalend. Ik heb nu vakantie en zou me moeten ontspannen en bezig moeten zijn met ons vertrek, maar het lukt me niet goed.
Ik heb ooit al eens emdr therapie gehad voor deze angst en ziekenhuis angst (ik heb nogal veel meegemaakt), maar echt heel erg geholpen heeft het niet. Ik zal zo blij zijn als het maandagmiddag is..........

Stomme films

Tijd om wat lachfilms uit de kast te trekken.

@ Teuntje

Laat ik nu iemand zijn die afspraken maakt bij een tandarts en dagelijks angstige patiënten tegen kom.

1. soms maak ik een afspraak met de partner die het dan pas op de dag van de afspraak aan de angstige patiënt door geeft.

2. of ik maak geen afspraak met de angstige patiënt maar bel kort van te voren (niet langer dan 1 dag) op dat er plek is gereserveerd in de agenda.

Mijn ervaring is dat hele angstige patiënten het beste zijn gebaat bij een halfjaarlijks tandartsbezoek. Doodsbange patiënten die in angstige patiënten veranderen. Ze zullen nooit vrolijk naar de tandarts gaan maar het hysterisch is verzacht.

dat dacht ik ook

laat iemand anders een afspraak voor je maken en het pas melden op de dag dat het zover is. Dan ben je van deze ellende af.
Of laat de tandartsassistente dat regelen.

Vroeger en nu

Ik heb veel te lang bij een hork van een tandarts gezeten. Echt een nare onaardige man en ik snap nog steeds niet waarom ik bijna 40 jaar ben gebleven. Waarschijnlijk omdat er nooit echt veel aan de hand was, maar de controles waren al afschuwelijk. Sinds een jaar of drie is de praktijk overgenomen door een jonge tandarts. Dat vond ik eerst wel eng, want hij is jonger dan ik Maar wat een verademing! Controles doet hij met lucht en water, er wordt niet meer keihard geprikt met een haakje. En hij is ook niet zuinig met de verdoving, je voelt gewoon helemaal niets. Ik vind het nog steeds geen feestje om te gaan, maar ben niet meer dagen van tevoren ziek van de zenuwen. Heel fijn.

ook een bangerd

En ik neem op de dag van behandeling een tabletje tegen de zenuwen (via de huisarts). Ook ik zit niet fluitend in de stoel, maar ook niet meer hyperventilerend. Ik droom de dagen voor het bezoek altijd minimaal een keer over het tandartsbezoek. Meestal droom ik dan dat ik een kunstgebit heb en dat de behandeling buiten mijn mond plaatsvindt. Lijkt me heerlijk...

Teuntje

ik ben geweest, het ging goed. Ik was best nerveus maar niet misselijk, het was tenslotte maar een controle.
Heb je wel eens van haptonomie of hypnotherapie gehoord?
Ik heb daar hele goede oefeningen geleerd, waar ik bij haptonomie leerde de controle te pakken over de situatie en bij hypnotherapie geleerd heb mezelf heel snel in een heel ontspannen, afgeleidde bui te krijgen. Ik pas dat bijna altijd toe als ik ergens zo nerveus voor ben. Niet elke situatie is daarvoor geschikt natuurlijk, zoals bv op werk als je heel alert moet zijn, maar zoals voor de tandarts, pijn, angst enz. heeft het mij heel goed geholpen.
Ben bij beide maar 2 a 3 keer geweest.

Iets sterkers

Als je echt ziekelijk bang bent voor de tandarts kun je bij de HA om een recept voor diazepam of oxazepam vragen. Als die daar moeilijk over doet heb je de verkeerde huisarts. Je bent echt de enige niet. Bij mij is het een soort afgeleide angst: het idee dat je daar hulpeloos met je mond open in een stoel ligt en niet weet wat er komen gaat. Behandelingen onderga ik redelijk koelbloedig, ik heb eigenlijk best een hoge pijndrempel.

Uur voor de afspraak slikken, en dan vlakt het de toppen van de angst af. Je registreert die nog wel, maar je hebt er geen (angst)gevoelens meer bij. Ik heb aan een halfje genoeg. Niet zelf autorijden daarna, en ook niet iets plannen waar je je hoofd moet bijhouden.

Bij uitgebreide behandelingen zet ik een koptelefoon op en doe ik mijn ogen dicht. Sterkte, het is heel naar, en ook niet iets waar je ooit echt van afkomt.

Pammetje

"Als je echt ziekelijk bang bent voor de tandarts kun je bij de HA om een recept voor diazepam of oxazepam vragen. Als die daar moeilijk over doet heb je de verkeerde huisarts."

ik maak me eerder zorgen om huisartsen die dit te makkelijk verstrekken. Er zijn ook andere opties om angsten aan te pakken, alleen moet je daar wel wat voor doen. (zoals ik al noemde, hapnotherapie, hypnotherapie en daar hoef je echt maar 1 of 2 keer heen. Verder de angsttandarts die vaak wel een wachtlijst heeft, maar misschien toch de moeite waard is )

pammetje

Waarom je huisarts?
Dat kan de tandARTS zelf ook voorschrijven.

@ Kies

Als een pammetje helpt dan is dat voor de patiënt en mooie en relatief zeer goedkope en snelle oplossing.

Stel dat je er wat is en je moet op zeer korte termijn geholpen worden. Maar o nee, je moet eerst nog even wat cursussen gaan volgen...
Dat jij er baat bij hebt gehad dat wil niet zeggen dat dat voor een ander ook geldt.

Hoe vaak zal het nodig zijn dat een angstige patiënt naar de tandarts gaat en hiervoor een pammetje moet slikken?
Precies. Een verwaarloosbare dosering.

De meeste reguliere tandartsen kunnen heel goed moet angstige patiënten omgaan. Zo'n angst tandarts kan wenselijk zijn voor kinderen en mensen die niet/ of moeilijk te behandelen zijn door een reguliere tandarts. Zoals een geestelijk gehandicapte..
Een angsttandarts heeft niet alleen een lange wachtlijst maar is voor de meeste mensen ook niet naast de deur gevestigd en daardoor ook vaak niet praktisch. Het is zinvoller om met de tandarts in je eigen woonomgeving een vertrouwensband op te bouwen. In mijn gemeente is er de luxe dat van de 8 praktijken en nog 6 zijn die nieuwe patiënten aan nemen. Klikt het met de ene niet dan hop je over naar de volgende