Eczeem

Anne en fiorucci

"Overigens komt eczeem en voedselallergie vaak samen voor." Ja, 't zijn allebei uitingen van een atopische aanleg.
"En onbehandeld versterken ze elkaar" Nee, bij een tevens bestaande allergie kan eczeem vergergeren als je geen rekening houdt met de allergie, via het mechanisme stress versterkt eczeem. (Een tussenstap dus, het is niet de allergie op zichzelf die eczeem geeft, want allergie is geen oorzaak van eczeem.) Eczeem versterkt geen allergie.
"Een reden om zowel de voedselallergie als het eczeem te bestrijden." Uiteraard, als beiden aanwezig zijn moet je ze allebei behandelen. Maar ze kunnen best los van elkaar voorkomen, dat er eczeem bestaat wil niet zeggen dat er ook een allergie ergens voor moet zijn.
Fiorucci, het gaat om het woord eigenhandig. Ook bij voedselallergie is de enige echte manier van aantonen een proces van geven/weglaten. Het gaat erom dat dat liefst dubbelblind gebeurt en niet eigenhandig, want dat blijkt een behoorlijk onbetrouwbare manier van diagnosestelling te zijn. Bij allergie zowel als intolerantie.
Kari

Kari

Dat ben ik deels met je eens. Want als je kind klachten heeft die verdwijnen als je zoiets simpels als melk weglaat, je voegt het toe, klachten komen terug, en als je het weglaat verdwijnt het weer, dan ga ik daarvoor niet de molen in, dan weet ik genoeg. Sterker nog, eigenlijk voer je die eliminatie ook zelf uit als je naar een deskundige gaat, want je krijgt van de dietiste een voedseldagboek mee en veel succes. Dat gebeurt echt niet dubbelblind, is mijn ervaring.

Mijn eczeem

Al eeuwen ben ik een zeer hardnekkige eczeemklant. Het reageert het sterkst op luchtjes, ook als een ander deze gebruikt, zoals bijv. deodorant. Uiteraard is tabaksrook helemaal fataal. Ik denk dat het zinniger is daarin te experimenteren, dan het kind op een streng dieet te zetten. Let dus ook op de aftershave, de shampoo, etc. van andere gezinsleden.
Smeerseltjes op het eczeem met een luchtje is allang voltooid verleden tijd, maar ik weet nog dat ik een tijdlang hopeloos alles erop smeerde wat een ander me aanraadde. Ik kan me de pijn van een calendula-creme nog goed herinneren. Niet doen dus!
Als het eczeem niet open is, is een bad met zeezout (dode zee) echt heel erg aangenaam.
Overigens is mijn eczeem nu volledig onder controle met een antibioticum en prednisolon. Wees vooral niet te terughoudend met de hormoonzalfjes, daar doe je je kind tekort mee.

Kari

Overigens is dat verhaal ook semantisch gegoogel. Het eczeem van mijn dochter verdween na inname van koemelkeiwit. Maar dan is het zeker geen eczeem maar een huidreactie. Zo'n verhaal is mij te sterk aangezet en te diskwalificerend van ouders en eerstelijn. En een opzetje om de eigen positie in de 2e lijn te versterken. Lijkt me niet.
Zo'n zielig verhaal van een kindje dat ten onrechte een dieet hield vind ik alleen maar een larmoyant incident en overtuigd mij niet. Me dunkt dat er juist nog veel verbeterd kan worden in de deskundigheid van huisartsen en consultatiebureau's. En ja, een voedseldagboek lijkt me toch nog steeds de beste onderzoeksmethode. En dan kun je het effect wel meten. De meeste mensen zijn juist al snel slordig met een dieet en dan merk je snel genoeg of een kind iets weer kan verdragen.

Stoppen

na stoppen dus van de inname van koemelkeiwit.

Ik wil niet somberen

Maar eczeem verdwijnt nooit echt helemaal. Ongeacht waar je woont, wat je eet/drinkt of welke parfum je al dan niet gebruikt. Zowel mijn schoonmoeder als mijn man, beiden al vele tientallen jaren op deze wereldbol, zijn ook beiden al tientallen jaren eczeem-klanten.
Helemaal weg is het nooit, overgroeien doe je het niet en dieet houden helpt niet. Medicijnen en speciale zalven: díe helpen. Sommige mensen hebben nou eenmaal eczeem ook al ze helemaal niet zo bar allergisch voor iets zijn. Net zoals sommige mensen diabetes hebben. Of zweetvoeten.

Tirza

Fio en anne

Een voedseldagboek, het eigenhandig weglaten/geven, blijkt een valkuil te zijn. Het LIJKT alsof je daarmee simpel zelf wel kunt uitmaken hoe het zit. Maar het blijkt dat dat in veel gevallen niet zo is, en dat komt omdat wij allemaal mensen zijn en daarom subjectief kijken. Daarom worden onderzoeken (waarover dan ook) het best dubbelblind uitgevoerd, want ook onderzoekers zijn mensen. Dat is in de onderzoekswereld een standaard geaccepteerd gegeven. Denken dat JIJ (algemeen bedoeld) daar niet gevoelig voor bent, dat je wel objectief kunt zijn, is een ontkenning van je menszijn. Dat heeft helemaal niets te maken met diskwalificeren van ouders en eerste lijn, dat gaat uitsluitend om de noodzakelijke blindering. Met de goede blinderingstools (die in de maak zijn) kunnen ouders en eerste lijn dat ook.
“je krijgt van de dietiste een voedseldagboek mee en veel succes. Dat gebeurt echt niet dubbelblind”, helaas vaak nog wel, met de daarbij behorende verkeerde uitkomsten. Dat kan dus beter.
Kari

Tirza

Je brengt het nu wel een beetje alsof je je hele leven altijd veel eczeem houdt. Ik ben met je eens dat eczeem altijd wel weer een keer terug komt, maar mijn ervaring met beide kinderen (die als baby en peuter flink last hadden) is dat ze nu periodes helemaal schoon zijn en dat er af en toe een plekje in ellebogen of knieholtes terug komt. Dus ja, helemaal weg is het niet, maar het is wel heel drastisch verminderd. En ook helemaal met je eens: medicijnhoudende cremes helpen als enige echt afdoende.

Overgroeien

van eczeem gebeurt gelukkig wel in een redelijk deel van de gevallen, vooral bij babies en jonge kinderen. Daar kan eczeem best verdwijnen met het groter worden. Maar als er een atopische aanleg is, kunnen er verderop in het leven weer andere atopie-uitingen ontstaan, en kan het zijn dat er eczeem terugkomt. Dát eczeem blijft dan meestal chronisch af en aan aanwezig.
Kari

Kari

Ik stel nergens dat ik 100% objectief ben. Je schrijft dat tools in de maak zijn, dus zolang die er niet zijn, zal het moeten zoals tot nu toe gebeurd is. En hoe zal dat gaan, als het gaat om drie maal per dag eten thuis? Daar ben ik zeer benieuwd naar. Kinderen opnemen in het ZH?
(Overigens, de interpretatie van voedseldagboeken ligt niet louter bij ouders, dat doet een gespecialiseerde dietiste. Die kijkt er al veel objectiever naar natuurlijk.) En laten we de ervaring van ervaren ouders in deze materie niet onderschatten....

Puck

Ik heet dan wel niet Tirza, maar voelde me toch ook aangesproken. Ik heb ook atopisch eczeem en ik heb het toch echt wel altijd. Altijd wel ergens. En mijn norm van "hé, m'n huid is best wel goed vandaag" is héél anders dan iemand zónder eczeem. Dus ja, het kan echt heel goed dat je het ALTIJD hebt. Elke dag, elke dag jeuk, elke dag extreem droge huid, elke dag rood, elke dag ergens wel je huid kapot en de meeste dagen op veel plaatsen je huid kapot.

Groetjes,
Wilma (hoorde niet bij de zoveel procent die er over heen groeit, alhoewel die hoop me wel elke keer weer werd gegeven ...)

Wilma

Maar ik heb toch ook nergens gezegd dat het niet kan wat Tirza zegt? Ik ben me er terdege van bewust dat er een groep is die de pech heeft dat ze altijd eczeem heeft. Maar het enige dat ik met mijn posting wilde aangeven is dat de situatie die Tirza schetst ook niet altijd op gaat. Ik vatte de posting van Tirza op dat je als je altijd eczeem hebt je er nooit meer vanaf komt en er altijd last van hebt. Eigenlijk dus precies het tegenovergestelde van hoe jij mijn posting interpreteerde.

Puck

'k Snap 't. 't Was misschien even net tegen 't zere been hier.
Fijn dat je 't even uitlegt en inderdaad zijn er gelukkig echt heel veel mensen waar eczeem gewoon wel overgaat of die vaak tijden hebben dat ze eczeemvrij zijn.

Groetjes,
Wilma

Een probleem is pas een probleem

als je het als probleem ervaart. Zowel schoonmama als man als dochter (die was ik nog vergeten in de eerste ronde, foei) hebben eczeem. En inderdaad: altijd wel ergens. Dochter vindt het vre-se-lijk, maar dat komt door de leeftijd. Ze heeft moeite met de leefregels (niet te vaak douchen, niet te veel lekkereluchten smeren, wel gewone vette dingen smeren); man en schoonmoeder weten niet beter. Ik zie het aan (ben zelf ook wel gevoelig op eczeem, maar niet zo heftig als hen) en verbaas me over de berusting. Ik ken hen niet anders dan krabbend, zeg maar. Altijd weg ergens. Altijd wel ergens een jeukplek, roodheid, schilfers, gedoe. En de pest: als je ouder wordt verplaatst het zich. Van de plooien naar de uitstekende delen za'k maar zeggen. Handen, vingers, buitenkant ellebogen, enkels. Rótplekken. En maar weer eens smeren. En wat krabben. En maar weer eens smeren.

Tirza