De zin van het consultatiebureau

Vragen aan een deskundige

Toen mijn vriend zich afvroeg of onze baby misschien scheel keek, kregen wij vanuit het CB een afspraak - weer op het CB - met een orthoptiste. Die daar dus speciaal voor had doorgeleerd, en e.e.a. nakeek. Dus in ons geval wel degelijk een consult met een deskundige.

Werd echt gepresenteerd als 'waarschijnlijk is er niets, maar voor de zekerheid...' en inderdaad was er niets, maar we zijn toen dus keurig geholpen.

Groeten,

Temet

Al bijna verdrongen

Dochter is inmiddels bijna 11, dus ik heb mijn ellende met het consternatiebureau bijna verdrongen. Dochter werd geboren met meconium in haar longen, nou, dat was wekenlang kantjeboord. Ze had in het AMC een buisje uit haar hals steken waar ze gewoon bloed uit konden tappen zonder het kind opnieuw te hoeven prikken en ook voor de zogenaamde hielprik was bloed uit dat ding getapt. We waren nog niet thuis (bijna letterlijk) met het trauma nog vers in ons geheugen toen Miep Dragonder voor de deur stond met haar naald: ze kwam mijn baby even prikken. Dacht het niet! Ik heb haar natuurlijk keurig verteld wat er met dochter aan de hand was en dat ze in het AMC al bloed hadden afgenomen voor die stofwisselingsziekte. En dat ze maar even contact moest opnemen met die mensen daar als ze me niet geloofde. Zij vond het gemakkelijker het kind nog maar even te prikken, want het AMC lag "buiten de regio". Ik heb haar toch staan uitschelden, echt niet normaal meer. Normaal ben ik heel wat beheerster, maar ik had net de twee afschuwelijkste maanden van mijn leven achter de rug en zij wilde niet eens de moeite doen om even te bellen. Nee, hup, gewoon naald in dat arme kind. Ik hoef natuurlijk niet te vertellen dat dochter NIET nog een keer geprikt is ;-)
Maar ja, toen hadden ze het op me voorzien. Dochter bleek gelukkig redelijk vlot te herstellen en werd een eigenwijze dreumes, die al met 7 maanden woordjes kon zeggen: mama, hallo, nee nee, die. Met de gehoortest luisterde ze keurig naar de eerst vier, vijf toontjes, maar toen ze erachter kwam dat er niks interessants te zien was, richtte ze zich volledig op de blokjes die er lagen. Miep Dragonder had me eindelijk tuk: het kind was slechthorend! Dat het kind al woordjes zei en dus echt niet doof kon zijn telde niet, ook niet toen dochter de woordjes driftig tegen haar zei toen Miep haar de blokjes niet wilde geven: "die, die. Halloooooo!" Want, zo sprak zij: "moeders zijn vaak zo emotioneel betrokken bij hun baby's, dat ze het niet in de gaten hebben als hen iets mankeert." Duh. Ik ben niet meer gegaan, behalve voor de inentingen. In mijn dossier staat vast iets van Hysterisch Schreeuwwijf Oja, dochter bleek toch niet slechthorend te zijn. Mijn hemel, wat kan dat kind kletsen...

Positief

Ervaring bij twee CB's - en bij beide vooral goede ervaringen. Vriendelijk, deskundig en positief. Ik ben de CB-arts van onze tweede zoon nog steeds heel dankbaar. Hij maakte zich zorgen over zijn trage spraakontwikkeling en hese stem en wilde hem doorverwijzen naar een specialist. De huisarts moest de verwijsbrief schrijven (is nu geloof ik niet meer nodig), maar weigerde dit. Ze vond dit overdreven, het zou vanzelf wel goed komen. Toen we uiteindelijk (met heel wat maanden vertraging) bij de specialist terecht kwamen, bleek er wel degelijk een en ander aan de hand. Hij was slecht horend en kon niet door zijn neus ademen, en er was een operatie nodig - en later nog één. Pas daarna kon hij echt leren praten.

Vind het wel prettig

Nu ik mijn derde kind heb(20 maanden) moet ik zeggen dat ik het toch wel als prettig ervaar.ik leg de opmerkingen als tezwaaar,telicht etc vrij snel naast me neer.maar merk dat ik het toch wel prettig vind als iemand ff meekijkt naar de ontwikkeling.Als ik iets niet begrijp kan ik het vragen.
Ik vind het ook wel temaken hebben met je eigen instelling,maar dat is voor mij makkelijk praten na kind nummer 3.bij de eerste hechte ik er heel veel waarde aan als ze zei ze zit op de onderlijn en moet meer eten.
nou het lukte me totaal niet,maar het is toch uitgegroeid tot een prachtige meid die verder gezond is en prima eet.
ik denk altijd maar waar ik wat aan heb neem ik mee en de rest leg ik naast me neer

Oogafwijking

bij mijn dochter is er op het cb met een ogentest eruit gekomen dat er iets niet goed was met haar ogen, de oogarts zei later dat het erg goed was dat dit ondekt was op het cb want het had heel anders kunnen aflopen met haar oog, ze had zelfs blind kunnen worden en nu waren we er op tijd bij.

Maar weet iemand of cb medewerkers gescreend worden?

aangezien ze zo verschillend zijn in geschiktheid.

Dat vraag ik me ook af,hoe screenen ze of kijken ze alleen naar de papiertjes.?
Heb nog nooit een advertentie zien staan met personeel gevraagd bij het CB.

Klachtenregeling

de CB's hier zijn van Icare, en die heeft een klachtenregeling. Klachten over specifieke medewerkers worden ook daadwerkelijk met die medewerker behandeld voor zover ik weet. Hoe dat met CB's van andere organisaties gaat weet ik niet precies.

CB-artsen zijn basisartsen met een applicatiecursus CB. Ze moeten jaarlijks verplicht bijscholen, maar zijn tot op zekere hoogte vrij te kiezen in welke onderwerpen ze dat doen. Overigens worden de (geaccrediteerde) bijscholingen over (borst)voeding doorgaans gegeven door Nutricia/Friso c.s., leuk he?

anne

Prima!

Sinds 11 maanden kom ik niet meer bij het consultatiebureau/peuterbureau, maar ik heb het altijd als zéér positief ervaren, bij alledrie de kinderen.

Hier werd nooit een belerend toontje aangeslagen of iets dergelijks, 'k heb veel steun gekregen toen ik het nodig had (postnatale depressie, kind 1 met ernstige koemelk-allergie, kind 2 met grote motorische achterstand).

Nee, hier alleen maar lof voor het consultatiebureau.

Eerste cb

niets dan lof, altijd atent, geen onnodig advies, maar wel meedenkend.Ivm postnatale depressie kwamen ze zelfs aan huis.
Nu in belgie komt de cb in een bus ( soort toeringcar) 1 keer per maand, ongeveer voor 1 uur. Ze hebben ongeveer 5 min per kind, dus het gaat heel snel. Immers na een uur moeten ze naar het volgende dorp.
Als er echt iets is kan je altijd naar een cb bureau ergens in de buurt, daar hebben ze meer tijd.
wat het voordeel was dat ze de eerste 2 mnd gewoon thuis komen. Heerlijk