Collectieve aanpak dikte?

Goede ideeen

Ik ben het eens met: punten kunnen verdienen met bewegen (per 100 calorieen, haha, ik zie het al voor me, hijgende mensen op een loopband in de Jumbo: nog even, schatje, ik heb bijna genoeg punten voor een pak chips van zeven euro). Eigenlijk alle maatregelen die bewegen stimuleren lijken mij zeer verstandig (zonder daarbij de krakkemikkige medemens te vergeten).
Ook een goed idee: loze koolhydraten duurder maken.
En tenslotte: een totaalverbod op reclame die de link legt tussen voedsel en kinderen. Mijn dochter is amper twee en roept tegenwoordig als we in de supermarkt lopen: Dorareepjes! Bumbakoekjes! Ik wil die! Jaaaaa fijn, laten we een zo'n glucose-fructose-bom kopen waarbij je een euro extra betaalt voor het poppetje op de verpakking. Heel fijn. Ik word er ronduit vijandig van, de hoeveelheid verpakkingen en reclame die zich speciaal op jonge kinderen richt. Hoepel toch op met die rommel.
En tenslotte: van stress worden veel mensen ook dik. Ze gaan dan meer eten, enerzijds om toch nog ergens een goed gevoel vandaan te halen en anderzijds omdat bunkeren ook een lichamelijk buffergevoel geeft tegen de stress. Ik zou dus ook eens gaan kijken hoe je die met de rotzooitax verdiende euro's kunt inzetten om het welzijn in de samenleving te vergroten. Gratis stoelmassages, meer bloemen en planten en bomen langs de weg (die prettig autoluw is geworden door de beweegpolitie die autorijden zeer onaantrekkelijk heeft gemaakt voor korte stukjes), veel meer leuke speeltuintjes en openbare parkjes die uitnodigen om naar buiten te gaan, iets doen voor eenzame zieke of oude mensen etc.
Groetjes
Massi

Diezelfde argumentatie werd tot voor kort over het roken gevoerd. Vooral door tabaksfabrikanten.

Het is toch niet verplicht om te roken? Iedereen mag toch zelf weten hoeveel en wanneer hij rookt? Daar zijn wij toch niet aansprakelijk voor?
Tot op zekere hoogte is dat waar.

Tot op zekere hoogte. Want na verloop van tijd bleek dat als sigaretten óveral verkrijgbaar zijn, als er óveral reclame voor wordt gemaakt, als je voetbalplaatjes bij de sigaretten krijgt, als het heel gewoon is dat overal gerookt wordt, als je roken mag afbeelden als hip en stoer en cool en sexy, als je gratis sigaretten mag uitdelen op jongerenfeestjes, dat dan er veel meer gerookt wordt dan als dat allemaal niet kan en mag.
Al die mensen die zelf kunnen beslissen en zelf kunnen nadenken, blijken bijna allemaal vatbaar voor reclame, volop beschikbaarheid, en sociale normen.

Wat we nu voor roken abnormaal vinden (reclame gericht op kinderen, gratis uitdelen, overal beschikbaar), vinden we nu voor koekjes en snoep en andere loze koolhydraten heel normaal.
Wist je trouwens dat suiker ook lichamelijk verslavend kan werken?

Vergelijking

Grappig dat ik degene was die over roken begon terwijl ik me nu, als verstokte roker, telkens persoonlijk aangesproken voel. De antirookcampagnes zorgen er gelukkig voor dat steeds meer jongeren niet beginnen met roken. Het verschil met koekjes, snoepjes, sapjes, is dat die dingen niet 100% slecht zijn (zoals roken). Ik ben bijvoorbeeld dol op versgeperst vruchtensap. Dat is volgens mij hartstikke gezond, maar als je er een liter van per dag drinkt een aardige bijdrage aan je totale calorie- en suikerinname.
Worden op scholen eigenlijk al lessen in gezonde voeding gegeven? Dat zou ik dan nog wel nuttig vinden.

Eten is gezond

Dat is sowieso het hele ingewikkelde aan de discussie over obesitas.
Met roken kun je stoppen, hoe radicaler hoe beter. Eten moet je blijven doen, en er is geen radicaal dieet dat gezond is. Variatie is gezond, en juist variatie zet de deur open naar " een beetje te veel van dit en wat te weinig van dat".

"Worden op scholen eigenlijk al lessen in gezonde voeding gegeven? Dat zou ik dan nog wel nuttig vinden."

*proest* Ja, en meer dan je lief is. Met praktijkinvoering en al. Zie nogmaals het draadje in Ouders en School. Er zijn juffen die verzinnen dat cake en fristi wel gezond zijn, en cola en chips niet.
Of zie het Schoolontbijt: scholen houden een door nestle en Unilever gesponsord ontbijt op school om kinderen te leren dat ontbijten gezond is (wat al een dubieuze wijsheid is). En dat wordt aanschouwelijk gemaakt met krentenbollen, hagelslag, chocomel....
Het is om je te bescheuren als het niet zo triest was.
Het zou mogelijk best nuttig zijn om lessen over gezonde voeding te geven, maar vind maar eens een werkelijk sluitende definitie over gezonde voeding.

Kleine borden en zelf nadenken

Natuurljk heb ik weer geen naam paraat, maar ik las laatst van een Amerikaanse hoogleraar die ooit had uigevogeld dat uit lange dunne glazen minder wordt gedronken dan uit korte wijde glazen, want in een hoog glas lijkt het meer. Dus heeft hij al zijn korte wijde glazen door hoge dunne vervangen. Ook heeft hij de koelkast met frisdrank in de kelder gezet. Gedachteloos teveel drinken is er nu dus niet meer bij.

En met die borden natuurlijk hetzelfde verhaal: het gaat om het gedachteloze teveel nemen. Natuurlijk kan iedereen zelf nadenken. Maar net zoals het veel moeilijker is om bewust de fiets te nemen als die auto er toch staat, is het ook moeilijk om een te groot bord bewust maar halfvol te scheppen. Maak het jezelf makkelijk (zo was de houding van die hoogleraar) en pas je serviesgoed aan, dan gaat het min of meer vanzelf.

In dezelfde categorie: als op de tafel de resten van het eten blijven liggen (bijvoorbeeld botjes van de kippepootjes, of doppen van de nootjes) dan eten mensen minder dan wanneer die resten steeds worden weggeruimd. Dop dus niet alleen je eigen boontjes, maar ook je eigen nootjes, en laat de doppen liggen, dan eet je minder dan van al gedopte pinda's, pistache etc.
(dat verhaal van die kippebotjes kwam langs in de BBC-serie 'the truth about food' , en dan vermoedelijk ook in het gelijknamige boek).

Ik blijf dat fascinerend vinden, dat soort berichten. Wij doen toch veel en veel meer op ons onderbewuste dan we weten. We denken minder dan we zelf denken, eigenlijk...

Groeten,

Temet

Onbewust

Ja Temet en zo las ik ook over een proefje met porties. We zijn geneigd om ons bord hoe dan ook leeg te eten, schijnt het. Dus wat er ligt, wordt opgegeten of het nu veel of weinig is. Sindsdien kijk ik met andere ogen naar mijn eigen aansporingen aan de kinderen: "eet je bord leeg".... Hoewel ze niet dik zijn. Maar wie weet implanteer ik een eetgeweten waardoor ze net als iedereen hun leven lang hun bord leeg zullen willen eten........

Portiegrootte

Dat eten dat op moet, dat herken ik. Ik ben opgegroeid met de absolute waarde dat je Geen Eten Weggooit (hongerwinterouders), en op zich vind ik dat goed. Kliekjes krijgen hier dus altijd nog een goede bestemming. Maar is iets te weinig om te bewaren, dan eten we het toch nog maar op. Dat ene hapje om de pan leeg te maken.

Qua snacks vind ik trouwens de porties ook onbeschoft groot. Popcorn in de bioscoop: met émmers gaat dat. Flesjes frisdrank schijnen tegenwoordig een halve liter te moeten zijn. Bij de bakker en de AH-to-go liggen brownies en gevulde koeken ter grootte van een maaltijd. Marsrepen, magnums en dergelijke eet ik nooit omdat ik ze veel te groot vind. Er bestaan wel mini's van, maar die moet je dan weer met een hele zak of doos tegelijk kopen.
Het vervelende van die grote porties vind ik niet alleen de calorieën die ze op dat moment leveren, maar ook dat we er visueel aan wennen. Eén koekje of één blokje chocola of een glaasje fris van 1,5 dl lijkt al niks meer.

Gisterenavond (portiegrootte)

Gisterenavond aten we, zoals al lang beloof aan Dochter, frietjes van de frituur.

Ik had aan echtgenoot gevraagd 1 portie friet (dus voor één persoon) mee te brengen. Ik had immers nog sla voorzien en kip.

Hij bracht een portie mee die gigantisch was. Ik vroeg hem dus of dat wel een éénpersoonsportie was. Ja, dus. Hij toonde me zelfs het kasticket om het te bewijzen.

Ik heb de friet in een grote slakom gedaan. De slakom was vol.

Toen wij met z'n drietjes gedaan hadden, was er nog geen 1/5de op van de frieten.

Belachelijk gewoon.

Katrien

Matriarch

precies om die reden zeg ik dus inderdaad nooit tegen zoon dat hij zijn bord leeg moet eten. Vriend wil dat nog wel eens doen, ik probeer hem de pas af te snijden.

Peuter heeft voor zover ik kan overzien een goed natuurlijk verzadigingsgevoel: vol is vol (zelfs als hij iets erg lekkers eet kan hij rustig een beetje laten staan). Sommige kinderen hebben dat, andere niet. Ik had het wel, mijn broer niet. Ik ben erg blij dat mijn kind het wel heeft, het zal hem hopelijk voor overgewicht behoeden, en ik zal wel wijzer wezen dan dat instinct eruit te slijpen met 'eet je bord leeg'.

Ellen, die portiegroottes bij snacks vallen mij ook op. Inderdaad die halve literflessen frisdrank. Vroeger was een blikje al enorm veel. Een cornetto was het grootste ijsje dat er was - een Magnum is echt fors groter.
En het beroerde is: kleinere verpakkingen zijn vaak relatief zo duur dat je dan toch weer geneigd bent de grotere te kopen. De kleine pakjes 'groeifruit' van appelsientje bijvoorbeeld zijn duurder dan de grotere pakjes eigen merk-sap. Ik neem dus gewoon een paar forse teugen uit een pakje sap voor ik het aan mijn kind geef, dan is het niet zo'n plons (bijkomend voordeel: geen sapfontein als hij per ongeluk knijpt).

Groeten,

Temet

Bord leeg eten

"bord leeg eten" Dat hebben we ook nooit als regel in huis gehad. Wie weet zijn mijn volwassen kinderen daardoor beiden slank gebleven maar er is hier ook niet standaard snoep, koek, snacks in huis. En het scheelt inderdaad als je kleinere borden gebruikt, ik heb een paar borden van ons servies die een maat kleiner zijn dan de andere, als ik vind dat er wel weer eens even iets minder gegeten mag worden ( na de feestdagen, na vakanties) gebruik ik die altijd, het lijkt dan nl nog steeds of je je bord vol hebt, dat oogt gewoon lekkerder dan een bord met een klein beetje erop:-)

Gisteren in het nieuws

Minister Klink wil dat dikke mensen gratis kunnen sporten en denkt na over het aan banden leggen van reclame voor slechte voedingsmiddelen.
Ik geloof er niet in dat mensen ineens wel gaan sporten als het gratis is. Dat zou op mij i.i.g. geen invloed hebben. Aan de andere kant kan ik me voorstellen dat niet dikke mensen met een beperkt budget graag óók gratis willen sporten. Die moeten dan eerst een beetje door eten om aan de normen te voldoen.

Gratis sporten

Vic, precies wat jij dacht, dacht ik ook.

Een collega van mij meldde laatst dat zij zich bij een gymclubje had aangesloten. Op grond van haar leeftijd (55 of 60 plus, dat weet ik niet eens) mocht ze dat van haar ziektekostenverzekering doen voor een habbekrats.
Leuk, en het is haar van harte gegund, en kwaad zal het zeker niet doen, maar die dame is al harstikke fit. Die loopt lange-afstandswandelingen, fietst voortdurend de hele stad door en ik hoop van ganser harte dat ik op haar leeftijd nog zo'n figuur heb. Dus ze is nou niet direct de eerste doelgroep, vermoed ik zo. Beetje 'duvel schijt op de grote hoop' idee.

En ik zit nog steeds op de lijn-Ellen: sporten helpt niet echt tegen overgewicht. Het is natuurlijk wel goed voor twee met overgewicht samenhangende problemen: hoge bloeddruk en gebrek aan conditie. Maar dan nog trek je vermoedelijk vooral de dikkeren die het toch al redelijk deden (toen ik nog op het sportschooltje van de fysio rondliep kwam daar een zeer forse dame die in de thuiszorg werkte. En alles op de fiets deed. Die was dan wel dik, maar aan haar conditie mankeerde niet veel. In de anderhalf jaar dat ik haar op trainingsavonden zag leek ze overigens niets af te vallen)

En in dit soort gevallen vind ik het 'baat het niet, het schaadt ook niet', argument altijd wat vals, want dergelijke plannen kosten bakken met geld dat vermoedelijk beter op een andere manier kan worden uitgegeven.

Een verbod van reclame gericht op kinderen lijkt mij wel weer zinnig. En dan inderdaad ook niet meer de bijbehorende producten, als Kabouter Plopcakejes natuurlijk.

Hoewel: dan zeurt peuterzoon waarschijnlijk om gewone mix voor cakejes (die ik dan ook niet koop ...)

Groeten,

Temet

Raar

Ik zou het ook raar vinden als je gratis mag gaan sporten als je te dik bent. Evenals ik het raar vindt dat je soms blijkbaar gratis mag sporten boven een bepaalde leeftijd. En zolang mensen alleen maar gaan sporten, maar nog steeds te veel of te ongezond blijven eten is de kans dat ze afvallen ook nog eens erg klein.

Pelle

"Als je een bakje friet besteld is dat toch ook geen slakom?"

In die frituur dus wel. Echtgenoot heeft wel degelijk één portie friet (voor één persoon dus) besteld én betaald. Het was zelfs een kleine portie friet (want de prijs van een kleine portie).

Ik vind dat niet normaal. Ik wil niet, als ik een kleine portie bestel, een slakom vol krijgen. Ik wil dan een kleine portie.

Katrien

Lekker toch (heel o.t.)

Friet is zo'n beetje het enige waarvan ik dooreet als ik eigenlijk al vol zit. Mijn favoriet is met mayo/pinda/uitjes. Ik vind de porties bij onze snackbar juist wat aan de kleine kant (zo'n plastic bakje met twee vakjes). Als je losse patat in een zak koopt krijg je meestal veel meer.

Vic, dat was dus niet ot

Dat was dus niet off, maar heel erg on topic. Je krijgt een te grote portie. Je weet eigenlijk wel dat het een te grote portie is. Je lichaam weet dat ook, want zit al vol. Maar toch denk je 'lekker toch' en eet door.

Et voila, het probleem rond de grote porties in een notendop. Je weet dat je eigenlijk niet moet dooreten, maar je doet het toch. En weggooien is ook zo zonde... Zo gaan die dingen dus.

Groeten,

Temet

Gratis sporten

Vziw (ik heb het ook maar van horen zeggen) is dat gratis sporten wat genuanceerder dan het nu lijkt. De dokter kan het voorschrijven, als onderdeel van een programma waarin ook de dietiste zit, als iemand door dikte bezig is ziek te worden.
Dat is wat anders dan "alle dikkerds een gratis abonnement".
Principieel vind ik het net zoiets als mensen die hun hele leven gerookt hebben, antirookbehandelingen te vergoeden. Tsja, ze hebben er zelf voor gekozen te gaan roken, maar toch is het uit gezondheidsoogpunt te verkiezen dat ze ermee stoppen, en als dat wat hulp kost, so be it. Het zou mooier zijn als ze allemaal ineens gedisciplineerd en verstandig genoeg zouden zijn om zelf te stoppen. Maar zo gaat het niet.

En verder, hulp en verheffing van het volk helpt komt altijd méér ten goede aan de mensen die het niet echt nodig hebben, dan aan degenen voor wie het eigenlijk bedoeld was. Dat geldt voor gezondheidsprogramma's en gesubsidieerd sporten, dat gold ook al voor Sesamstraat (ooit opgezet om kansarme kindertjes ook te leren tellen en kleuren herkennen, maar erg populair geworden onder bovenlagen die educatief al geen achterstand hadden). De afweging is dat toch de onderlaag er een béétje op vooruit gaat, ook al profiteren ook degenen die zelf al sporten en wandelen er van.

En wat die grote porties betreft ben ik het helemaal eens met Temets reactie op Vic.

Ja ellen

Dat heb ik ook nooit begrepen, dat er niet meer energie en geld wordt gestopt in het organiseren en vergoeden van stoppen-met-roken cursussen. De gezondheidswinst van stoppen is zo gigantisch (weet ik uit eigen ervaring als ex-roker) dat je je investering als medeburger er altijd uit haalt.
Iets dergelijks geldt vermoedelijk voor vergoeden van serieus succesvolle programma's, dus niet een dieetiste die een kopietje meegeeft met een streng dieet en je wekelijks op de weegschaal gooit, maar b.v. weight watchers bijeenkomsten. Ja, ik weet het, die zijn commercieel, maar de methode is redelijk succesvol volgens mij.