Bijziendheid en 50 procent zicht

En wat borden betreft

zou het zomaar kunnen dat die zó worden gemaakt dat er de helft reserve inzit. Ik bedoel, stel dat een bepaald bord op 50 m. afstand gelezen moet kunnen worden i.v.m. de veiligheid (rekening houdend met snelheid op de plek etc). Dan wordt dat bord zo groot gemaakt dat het bord voor de gemiddelde verkeersgebruiker ook al op 100 m te lezen is. Iemand met een visus van 0,5 ziet het dan op vereiste 50 m. Geen probleem dus.
Kari

Over een maand

moet ik voor controle naar de oogarts en ik hoop dat ik tijd heb om hem te vragen wat hij een verantwoord percetage vindt om auto te rijden. Ik ben benieuwd naar zijn antwoord;-)
Ik praat natuurlijk heel erg vanuit mijzelf en wat ik bij mijn zussen zie. Mijn oudste zus heeft staar gehad en heeft evengoed achter het stuur gezeten. De andere zus heeft last van bloedinkjes in haar oog (wordt daarvoor behandeld) en ondanks dat dit invloed heeft op wat ze ziet, acht men het verantwoord dat ze achter het stuur kruipt. Om eerlijk te zijn zou ik twee keer achter mijn oren moeten krabben voor ik bij haar in de auto zou stappen.
Een hele tijd geleden alweer heb ik eens een programma gezien waarin automobilisten een ogentest moesten doen. Het resultaat was schrikbarend. Een flink aantal is regelrecht naar de oogarts doorgestuurd.

Percetage = percentage

...

Vragen aan oogarts

Kun je natuurlijk doen Kaaskopje, maar dat antwoord is ook maar een natte vinger. Oogartsen hebben wel verstand van visussen maar niet van verkeersbehoeften. Om te kunnen bepalen wat nog wel of wat niet meer kan qua visus moet je bedenken welke remweg er nodig is bij een bepaalde snelheid, welke reactietijd mensen nodig hebben en met welke afstand dat dan weer overeenkomt, etc. Daar heeft een oogarts geen kaas (;-)) van gegeten.
Ik denk dat er bij het cbr een groepje mee bezig is geweest die die kennis wel heeft, en zo heeft bepaald dat een visus van 0,5 de grens is om te mogen autorijden.
"Een hele tijd geleden alweer heb ik eens een programma gezien waarin automobilisten een ogentest moesten doen. Het resultaat was schrikbarend. Een flink aantal is regelrecht naar de oogarts doorgestuurd." En zaten die allemaal onder de 0,5? Dan kun je daar dus prima mee rijden...;-) en nee, niet veilig genoeg natuurlijk.
Kari

Kaaskopje en ariola

Uit wat kaaskopje beschrijft vermoed ik dat er meer speelt dan alleen een visus van 50%. Er zijn nog meer variabelen die bepalen hoe iemand visueel functioneert. Anders was de optometrist ook niet zo verbaasd geweest dat ze werkt (werkt u?!) bij een visus waarmee je nog (net) mag autorijden.
Kari

Les 1

Sorry, toch nog even. Les 1 bij het begrijpen van visus, is dat het absoluut geen percentage is. Een visus van 0.5 heeft niks te maken met 50%. Het gaat er om dat het voorwerp 2x zo dichtbij moet zijn voor iemand.
Een zicht van 50% bestaat eigenlijk niet, tenzij je praat over een oog blind, ander oog ziend. Of afwijkingen waarbij je de helft van de tijd ziet, en de andere helft van de tijd niet. Dat zijn de enige situaties waarbij het in de wandelgangen zo genoemd wordt.
Met een visus kleiner dan 0.3 kom je in aanmerking voor onderwijs voor blinde en slechtziende leerlingen. Daarboven ook, maar dan moet er veel meer aan de hand zijn, waardoor de visus toch nog beperkend is.
Oftewel, met alleen een visus van 0.5 is er nog niet zoveel aan de hand, je kan er prima auto mee rijden. En ja, verkeersborden zijn berekend op een 'gezonde' visus van 0.5.

Zonder aanpassingen

Ik denk dat Kari vermoed dat de orthoptiste verbaasd is over het feit dat Kaaskopje zónder aanpassingen kan werken.
Maar goed, dit is waarschijnlijk iets teveel invullen.
Want werken, natuurlijk, dat kan iedereen. Zeker nu, met alle mogelijke hulpmiddelen.

Kaatje h.

"Een visus van 0.5 heeft niks te maken met 50%." Idd is de juiste benaming 0,5 en niet een percentage. Maar dat uitdrukken in % gebeurt wel regelmatig in de volksmond (en ook wel door oogartsen die het populair willen brengen). Dan zegt die 50% dat je 2x zo dichtbij moet komen om hetzelfde te onderscheiden als iemand met een visus van 100% (oftewel 1,0). Of andersom, dat je op dezelfde afstand een 2 x zo grote letter nodig hebt om te kunnen lezen.
En uiteraard vind ik niet dat je met een visus van 0,5 niet meer kunt werken!
Kari

Ariola

Laat ik openen met te zeggen dat ik erover begonnen ben omdat ik niet goed weet hoe het allemaal zit. Daarnaast heb ik nergens gezegd dat ik mij in huis niet kan redden. Dat gaat best, dat ging vroeger zelfs toen ik nog jampotlenzen van -20 nodig had en geen bril had voor de momenten dat ik zonder lenzen rondliep. Mijn mán was verbaasd dat ik zomaar zonder bril de badkamer uitliep. Hij dacht dat ik daar te weinig voor kon zien zonder bril. En als ik het al amper snap, dan begrijp ik best dat het voor hem nog lastiger is.
Los van 'in huis' heb ik onder andere omstandigheden regelmatig wel 'last' van gebrekkig zicht. Een voorbeeld: op mijn werk moet ik regelmatig met de computer schuiven om die op de goede manier voor me te krijgen. Sommigen staan helaas zo strak aan hun kabels dat er niet mee geschoven kan worden. Als ik dan zo recht mogelijk wil zitten zie ik met mijn bril misschien het scherm wel goed genoeg, maar door de afstand zijn de letters op het scherm te klein geworden om ze te kunnen lezen. Dat gaat dus niet, waardoor ik meer over tafel moet hangen.
Je geeft me de indruk dat je vindt dat ik klaag, maar dat is zeker niet het geval. Ik accepteer wat ik wel en niet kan met mijn ogen. Ik zie best veel, maar als het om details gaat, kan het lastiger worden. Ik kan nu bijvoorbeeld met bril op de tv die 5 meter van mij afstaat nét niet de letters lezen, die bij het journaal onder in beeld staan. Maar de tv en de beelden op de tv kan ik wel zien.

Kari

Ik wil het ook niet over autorijden met de oogarts hebben. We hebben het in eerste instantie over het probleem wat ik aan mijn rechteroog heb. Door dat membraampje wat aan mijn netvlies trekt zie ik minder en hij wil kijken of het stabiel is of toch nog verslechtert. Als het zo slecht wordt dat een operatie geen risico meer vormt, durft hij het wel aan. Tot die tijd niet eigenlijk. Als er tijd over is wil ik vragen hoe het nu precies zit met mijn zicht. Visus, procenten.. hopelijk kan hij dat uitleggen.
Op je vraag of die mensen die naar de oogarts moesten onder de 0,5 zaten, dat weet ik natuurlijk niet. Ze werden als gevaar op de weg beoordeeld.

Kaatje

Ik denk dat de orhopediste vooral ook nog erg jong was, en blijkbaar niet weet wat er allemaal mogelijk is. Feit is wel dat ik heel vaak ben afgewezen door mijn ogen. Het zure is dat ik net overal tussenin zit. Ik ben ooit door mijn ouders naar de Bartholomeusstichting gestuurd. Ze zagen dat ik nergens werd aangenomen. De directeur woonde niet ver bij ons vandaan. Hij vond dat ik teveel zag om via deze stichting hulp te krijgen. Het arbeidsbureau oordeelde hetzelfde: te goed voor een speciale werkplek. Maar na maanden zoeken, moest ook mijn begeleider van het arbeisbureau bekennen dat het erg moeilijk zou worden om normaal werk te vinden. Zo ben ik bij het werkvoorzieningschap terecht gekomen. Op een mooie plek, personeelszaken. In die tijd heb ik getest hoe het was om met een soort loep te werken. Dat was echt waardeloos. Grotere letters op de computer zijn wel beter. Bij mijn huidige werkgever heb ik tijdens het sollicitatiegesprek niets gezegd over mijn ogen uit angst dat het daarop mis zou gaan. Maar, eenmaal binnen, werd het al snel duidelijk:-) Ik kan bijvoorbeeld gelukkig mijn eigen muisinstellingen aanpassen. Ik heb nu een lekker grote zwarte pijl. Die zie ik tenminste.

5 meter?

Wauw!! Dat kan ik niet eens...de afstand dat ik de ondertiteling kan lezen is (ook wel afhankelijk van de tv en hoe ik ervoor zit) voor mij ong. 3 meter!
Dat heeft meer te maken met de kleuren trouwens...dat witte op die gekleurde achtergrond vervaagd gewoon snel..Het groen van de teletekst op zwart kan ik héél veel beter zien. En ik heb geen vergrote pijl nodig met computeren...en rij al jaren (schadevrij) auto...en wordt elke 5 jaar goedgekeurd.
groeten albana

Maar toch kaaskopje

Ik weet dat vroeger er nogal harde eisen aan visus werden gestel voor je hulp kon krijgen. Nu zijn die eisen boterzacht. Een 'gezonde' visus van 0,5, is normaal te goed ziend, maar als daar allemaal problemen bij komen (zoals bijv. perceptueeel), dan mag je heus wel op hulp rekenen.
Dus wellicht dat Visio of Barthimeus toch nog iets voor je kan betekenen, als je dat wil, tenminste.

Misschien al langsgekomen

Misschien is het al langsgekomen, sorry. Ik val nu pas in het gesprek en het is nogal vruchtbaar aan de reacties te zien.

Allereerst om te functioneren in huis ben je minder afhankelijk van (goed) zicht alleen. Deels kan je dat op automatisme, deels zal goed zicht geen voorwaarde zijn om de juiste kleur handdoek te pakken, weten waar de deur is (het contrast zien helpt ook mee). Je bril op doen is handig, maar niet noodzakelijk. Maar als je de nieuwe elektrische tandenborstel uit z'n verpakking wil halen en installeren, zal je wel behoefte hebben aan je bril. In huis is alles relatief dichtbij dus dat vraagt om een andere vorm van kijken (en een andere bril).
Daarnaast zijn het twee dingen iets vergeten en slecht zien die niet met elkaar in verband staan. Mensen die slecht zien vergeten niet meer of minder. er kan wel een behoefte groeien om veel te onthouden als je je eigen boodschappenlijst niet goed kan lezen.
Bij autorijden is je zicht essentieel om de weg te vinden en zonder brokken te rijden. Dat vergt in elk geval vooral goed in de verte kunnen zien. Contrast zien heeft geen toegevoegde waarde. En hoewel de bediening van de auto op automatische piloot kan, is de weg opgaan en omgaan met verkeer op straat juist niet iets dat op (deels) automatisme kan.
Niet alles 'eist' een zelfde soort zicht, eenzelfde soort inspanning van de lens. Net als de concentratie voor het lezen van een boek in een andere bandwijdte zit dan het volgen van vogels in de lucht, een gesprek voeren of naar een gesprek luisteren.

Albana

Goed lezen:-) Ik zei dat ik op 5 meter afstand de tv en de beelden goed kan zien, maar de tekst onderin niet. Daarvoor moet ik dichterbij. 4-3 meter. Afhankelijk van het letterformaat. Toen ik nog -20 lenzen had zat ik echt heel dicht bij de tv. Twee meter hooguit.

Wat albana wil zeggen

Denk ik, dat dat best normaal is. Ik heb vanaf de bank met bril ook moeite om de ondetitels van de tv te kunnen lezen. De afstand tussen bank en tv is nog geen 4,5 meter. Waarschijnlijk moet jij nog iets dichterbij gaan zitten dan ik. Overigens loop ik nooit, maar dan ook echt nooit zonder bril. Ik heb min 2,75 en min 4 als sterkte. Dat zegt dus echt niet alles, blijkbaar.

En autorijden en je ogen

Bij mijn rijexamen is me alleen maar gevraagd of ik het nummerbord op die en die auto kon lezen...dat kon ik. Die zijn best duidelijk....geel met zwarte letters.
Ook bij mijn herkeuringen is alleen een ogentest gedaan met bril op of lenzen in. Mijn bril corrigeert véél slechter dan mijn lenzen. Met lenzen kan ik prima de eerste 3 regels van die letterkaarten bij de arts lezen. Dus goedgekeurd.
groeten albana

Albana

Ik heb sinds mijn staaroperaties geen lenzen meer gedragen en weet dus niet hoe het is om met mijn nieuwe sterkte lenzen te dragen. Vroeger, toen ik nog -20 had, scheelde het inderdaad ook wel 1 punt zo'n beetje. Maar eigenlijk bevalt een bril me zo goed. Ik heb helemaal geen zin meer in dat lenzen'gedoe'.
Ik zal misschien teveel vanuit mijn eigen situatie praten als ik het gevaarlijk vind om met een zicht van 50 procent achter het stuur te stappen. Voor mij is het maar goed dat dat er niet in zit.

Ginny

Ik denk dat ik mijn bril wel eens vergeet, omdat ik vergeleken met vroeger voor mijn doen ongekend veel zie zonder bril. Iemand die geen bril nodig heeft zal me daar vriendelijk om uitlachen vrees ik, want goed is het absoluut nog steeds niet. Maar ik ervaar het als 'enorm'. Ik kan me nu zonder bril redden. Zeker in huis. Dus ik kan koffie zetten zonder met mijn neus op het apparaat te liggen. Ik zou zonder bril ook een baby kunnen verzorgen en dat kon vroeger niet. Daar heb ik in die tijd speciaal een bril voor aangeschaft naast mijn lenzen.
De ochtend nadat ik aan mijn rechteroog was geopereerd vanwege staar, ging het verband van mijn oog. Mijn mede zaalgenoten keken belangstellend toe. Toen het verband eraf was en ik met mijn nieuwe lens de zaal in keek, moest ik spontaan huilen en mijn zaalgenoten deden heel schattig mee:-). Het feit dat ik zonder bril de andere mensen kon zien in plaats van vage vlekken, de bomen voor het raam kon waarnemen... sowieso verschil tussen raam en kozijn zag... het was overweldigend. En ondanks dat we inmiddels 10 jaar verder zijn, heb ik nog steeds plezier als ik mijn bril vergeet op te zetten in de badkamer, omdat dat vroeger zo anders was. Ik voel dat nog steeds als een 'cadeautje'. Ondanks dat de staaroperaties niet alleen maar positief zijn geweest. Er zijn complicaties gekomen, die invloed hebben op wat ik kan zien.