bewerkt versus onbewerkt eten: interessant artikel

het verschil zit in het systematische beoordelen en wegen van alle risico factoren afzonderlijk en in het gehele productie process. Aan de hand daarvan neem je extra maatregelen om risico's uit te sluiten.

Ik doe geen ingangscontrole op pathogenen voor alles dat mijn keuken in komt.
Ik sta niet met een thermometer in mijn pannen om te zien of de temperatuur niet te hoog of te laag is en voldoende lang aangehouden worden. Ik voer geen release testen uit voor ik het eten op tafel zet. En ik heb ook mijn keukengerei niet gemarkeerd dat ik mes x alleen voor product y mag gebruiken en niet voor product z.

Ik draag geen handschoenen en haarnetjes tijdens het koken.

Ik voer geen omgevingstesten uit om aan te tonen dat mijn keuken schoon is en leg die vast zodat ik schommelingen in de gaten kan houden. Ik controleer niet de schacht van mijn afzuigkap op pathogenen, ik check niet de inhoud van het afvoerputje. Ook de keukenvloer is niet met afgeronde hoeken en aflopend met een putje.

Ik heb geen gescheiden route voor inkomende en uitgaande producten, mijn kliekje staat gewoon in dezelfde koelkast met onbereide producten.

Nou ja, zo diep dus. o, en ik vertrouw mijn supermarkt gewoon, ik ga geen vragen stellen bij de leveranciers van de leveranciers van de supermarkt en een volledige route van de grondstoffen.

o, en dan wel al je handelingen in de keuken documenteren en controleren natuurlijk volgens het vier ogen principe en volgens GMP regels 10 jaar bewaren.

Neu, ik rommel wel aan in mijn keuken, maar houd wat basis regels in acht.
Vlees dus onder in mijn koelkast, bederfelijke waar in niet te grote hoeveelheden in huis en op tijd op eten.

Maar ook weer niet heilig vasthouden aan zo'n tht datum, want verpakte groenten zijn vaak al bedorven voor die datum bereikt wordt omdat er door onzorgvuldig handelen in opslag en supermarkt en ook thuis gaatjes in de verpakking komen. Veiliger zou zijn een kartonnetje er om, maar ja dat is dan weer strijdig met de milieuwetgeving en de wens van de consument. En zo is het steeds weer afwegen wat je doet en moet.

Je hebt gelijk dat het er niet de hele dag vloeit aan allerlei dingen, maar juist omdat het niet steriel is, kunnen en blijven er ook miniscule etensresten achter waar de bacterien prima groeien. De meeste bacterien zijn zeer onschuldig of nuttig, die paar last pakken zijn vervelend, maar waar een onschuldige zit kan geen pathogeen zitten zij de docent microbiologie altijd. Ik ben een groot voorstander van afharden waar het kan, idd niet te schoon, maar als er kwetsbare personen zijn dan houd ik daar wel rekening mee.

Pfff

Zat die bewuste man vandaag bij Late Night. Minder overtuigend m.i. Stof voor discussie.....

Pirata - over zout in potjes

Pirata, je eet geen doperwten uit een pot vanwege het zout, wel uit de diepvries, schrijf je. Ik heb ook lang zoutarm moeten eten (en eigenlijk nog wel), maar ik eet wel eens groente uit een potje.
De tip die ik kreeg van de diëtiste was: gooi de inhoud van het potje eerst door een zeef, het overgrote deel van het zout zit nl in het vocht dat erbij zit. Erwten in de pan doen en het vocht uit de pot vervangen door gewoon kraanwater, en klaar ben je. Lukt alleen niet bij witte bonen in tomatensaus ;)
(Ook handig bij babies, die moeten voor zover ik weet ook liever geen groente uit pot eten vanwege het zout. Ik bedoel dan geen Olvaritpotjes maar een pot bonen van Hak bijvoorbeeld.)

Aanvulling voor Pirata

De groente in een zeef gooien dus, en daar vergat ik bij te zeggen: en afspoelen onder de kraan! Dan spoel je eventuele restjes zout er ook nog af.

helemaal waar tink

Op deze wijze bezondig ik me zelfs wel eens aan 1 afgespoeld ansjovisje op de zelfgemaakte pizza. Sushi eet ik ook, het meeste zout zit inde sojasaus. Er kan gelukkig nog heel veel als je creatief denkt!

ja precies

En dan is er ook wel ruimte voor eens een keer tóch een pakje of zakje (ook allemaal bremzout). Tenminste, als het zo uitkomt doe ik dat wel. Ik gooi verder echt nergens zout in, er zijn genoeg andere smaakmakers.

Tiny van Boekel

Tiny van Boekel schrijft dit artikel in opdracht van Unilever, anders schrijf je niet zo'n eenzijdig ongenuanceerd stuk. We worden met zijn allen steeds zieker, steeds meer kinderen krijgen kanker, maar nee hoor, met ons fabriekseten is niets mis hoor. Terwijl er een groeiende groep mensen hun chronische ziekten, ja ook kanker, met succes te lijf gaan door al het fabriekseten de deur uit te gooien en over te gaan op gezonde voeding moet Tiny van Boekel de voedingsindustrie weer een injectie geven. En de meute accepteert dit maar al te graag want ja dat kant en klare eten is zo makkelijk in korte tijd op tafel te zetten en smaakversterkers smaken zo lekker. ik heb aan den lijve moge ondervinden dat wanneer je meer rauwe groenten en fruit aan je dieet toevoegt dat dat je meer energie geeft een weerbaarder tegen ziekten maakt.

Michael Pollan

Een Amerikaanse journalist schrijft al jaren boeken en artikelen over voedsel.
Dat levert wel een paar aardige inzichten en onliners op.

"Eet alleen voedsel dat je niet geadverteerd hebt gezien". Dan komt het van de voedselindustrie die er met een toegevoegde waarde voor het verdienmodel bijproducten instopt, vet, zoet, zout, in hoeveelheden die je er thuis nooit bij zou doen waardoor het verslavend werkt.

Thuisgekookt vers voedsel is gezonder.

In 1960 gaven we in de VS 16 procent van het inkomen uit aan voedsel en 5 procent aan gezondheidszorg.
In de jaren negentig was dat al omgedraaid tot 5 procent aan goedkoop bewerkt voedsel en 16 procent aan gezondheidszorg.
Van het ongezonde eten van de industrie worden we te dik, krijgen suikerziekte en hartziekten waardoor de kosten van de gezondheidszorg de pan uitrijzen.

In de 2e wereldoorlog kwam er een hele voedingsindustrie op gang om het leger te voeden. Na de oorlog wilden ze die producten ook nog wel verkopen.

Door het feminisme en werkende vrouwen kreeg je thuis een onderhandelingssituatie wie er nu ging koken, van oudsher thuis de vrouwen.
De voedingsindustrie bood hulp met kant-en-klare producten, en dat werd dankbaar aangenomen.:-)

ik vind nuanceren toch wel belangrijk, niet alles is zwart/wit

Teveel toegevoegde suiker en zout aan fabriekseten is uiteraard niet goed voor de gezondheid. Maar een beetje nuanceren is wel op z'n plaats. Allereerst wordt dat tegenwoordig al een stuk minder gedaan, en dan heb ik het vooral over 'gewoon' fabriekseten, dat voor een normale maaltijd of bijlage bij een maaltijd gebruikt wordt. Daarbij is niet elke toevoeging ongezond of slecht. Je kan niet al het fabriekseten (eten wat in een fabriek is samengesteld) over 1 kam scheren. Daar zit het punt een beetje. Zeker voor mensen die zeer bewust met eten omgaan en zeer bewust koken. Die vertrouwen niets wat uit een fabriek komt wbt eten zonder daar enige nuance in te gebruiken. Maar uiteraard kan fabriekseten niet (of zelden) tippen aan een super gezonde maaltijd die thuis wordt bereid.
Maar.... en daar komt die nuance weer: mensen die 'gewoon' eten en zelf koken, eten echt niet altijd veel gezonder dan wanneer er meer uit de fabriek zou komen. Met 'gewoon' eten bedoel ik dan een beetje letten op voldoende groente eten, niet teveel zout, matig met vlees, niet teveel transvetten enz. Kortom, de gemiddelde Nederlander. En wat beschouwen we als fabriekseten? Een kant en klare maaltijd ala lasagne, een blikje soep, een fles ketjap (maakt iemand dat wel eens zelf?), bliktomaten, gedroogde kruiden uit een potje, slasaus, majo, een gepaneerde schnitzel?
Interessanter zou zijn om nou echt eens de ingrediënten uit te spitten die jezelf aan (bijv) satesaus toevoegt versus de satesaus uit de fabriek (en dan heb je nog heel veel soorten, die heel verschillend kunnen zijn wbt samenstelling). Én dan ook kijken of de evt. toevoegingen uit de fabriek, zo die er al zijn, ook daadwerkelijk ongezond zijn. Én of jouw manier van bereiden (in wat voor vet, hoe hoog de temp, verbrand het vet niet, gebruik je wel geschikt vet om te bakken. En ja de pindakaas (die komt ook uit een potje...) enz enz. Dát zou ik wel eens interessant vinden (niet de smaak, maar wat er nou werkelijk in zit t.o.v. je eigen brouwsel).