Bestaat rsi nog en wat doe je daar tegenwoordig aan?

Dank allemaal, weer

Bedankt, dames laatste-posters, voor al jullie bijdragen. Ik vind het heel leerzaam ieders ervaring en perspectief te lezen.

Ik heb vandaag veel leeswerk gedaan en geprobeerd niet te veel achter mijn computer te zitten. Dat is maar gedeeltelijk gelukt. Ik ben erg computerverslaafd

Wel doe ik weer braaf Workpace, en ik doe alle oefeningen, en ik haal veel koffie, en ik ga veel naar de wc, en mijn planten hebben het erg goed.

Vrijdag heb ik een afspraak met de bedrijfsarts. Daarna ga ik ook nog een keer naar de huisarts. En dan heb ik hopelijk een redelijke diagnose op zak en kan ik gaan nadenken over een plan van aanpak. Daarbij helpt het dat ik weet wat jullie allemaal gedaan/overwogen hebben.

Margje

Mensendieck/cesar

Nou Margje, je merkt het wel, het halve forum heeft wel eens rsi-klachten gehad of heeft ze nog. Ik heb zelf een paar jaar geleden ook klachten in mijn muisarm gehad (doe de hele dag beeldschermwerk) en heb daarvoor Mensendieck-therapie gehad.

Bij de intake kreeg ik meteen al een enorme eye-opener: Mijn lichaamshouding was helemaal fout en ik hield door spanning mijn schouders permanent te hoog opgetrokken, iets waar ik me totaal niet van bewust was.

Ik heb een pakket oefeningen meegekregen en een aantal behandelingen gehad. Ik ben hiermee van de klachten afgekomen. Af en toe betrap ik mezelf weer op dat schouders optrekken, maar ik ben me er nu bewust van en kan het dus herstellen.

Het is natuurlijk niet gezegd dat dit bij jou ook de oorzaak is van je klachten, maar ik wou je ook deze mogelijkheid meegeven. Ik hoop dat je bedrijfsarts je kan helpen.

Sterkte ermee!

Chris

Update

Ik kom net bij de bedrijfsarts vandaan. Die zei dat het inderdaad een kwestie van balans is: je moet ontspannen kunnen werken, stress is niet goed, het een versterkt het ander, etcetera.

Qua tintelingen in mijn vingers zei ze dat het ook carpaaltunnelsyndroom zou kunnen zijn, omdat ik dat in de zwangerschap ook heb gehad, en dat zou door hormonale schommelingen (wellicht al iets van overgang) veroorzaakt kunnen worden. Als dat zo is, heeft dat invloed op de rest van mijn lichaam en kan het meespelen als oorzaak van RSI. (Wat inderdaad KANS heet tegenwoordig

Wat er nu concreet gaat gebeuren:
- ik ga een afspraak met de huisarts maken, en een verwijzing vragen voor de neuroloog, om carpaal tunnel syndroom uit te sluiten of juist verder te onderzoeken;
- ik moet een bedrijfscursus gaan volgen die standaard een paar keer per jaar georganiseerd wordt;
- als dat niet snel genoeg kan starten moet ik de huisarts ook een verwijzing naar de fysiotherapeut o.i.d. vragen (dan komt dus de vraag aan de orde: wat voor soort (fysio-)therapie).
- ik krijg extra zonwering op mijn kamer, omdat de zon er de hele dag op staat en ik daar vrij gevoelig voor ben, en volgens bedrijfsarts kan dat héél goed meespelen in het niet-ontspannen-zitten-werken;
- ik krijg een ergonomische muis te leen, en als die goed voelt wordt die voor mij aangeschaft.
- ik moet bij alle huis-, tuin- en keukenklussen vooral mijn schouders ontzien (geen schoudertassen, maar in de hand dragen).

Nou, dat was het geloof ik wel zo'n beetje.

Ik ben al drie nachten achter elkaar wakker geworden van tintelende handen. Misschien is dat carpaaltunnelsyndroom zo'n gek idee nog niet. Mijn moeder had dat ook en is er op latere leeftijd ook aan geopereerd. Niet dat ik dáár zin in heb, maar ja.

Bedankt voor het meedenken, opnieuw (ook ChrisH). Ik ga hier vanaf komen

Margje

Carpaal tunnel

Ik heb ook carpaaltunnelsyndroom, in beide handen/armen. Klopt, tintelende handen en armen. Ik werd er ook 's nachts wakker van.
Bij mij is het ook ontstaan als gevolg van hormoonschommelingen, maar dan tijdens de zwangerschap, mijn tweede zwangerschap. Toen was het heel erg, werd ik idd wakker van de tintelende pijn.
Ik heb uiteindelijk injecties met corticosteroïden in mijn pols (erboven) gehad. Een operatie heb ik daarmee willen voorkomen. Ik heb deze spuiten twee keer gehad, de tweede keer toen ik weer zwanger was.
Uiteindelijk heb ik het nog steeds, maar in veel mindere mate. Ik merk dat ik als ik bv. veel fijn motorische handelingen verricht, zoals schrijven en tekenen (grrrr) ik er meer last van heb. Ook als ik juist grof en zwaarder werk doe, in de tuin werken, of de muren sauzen (ook grrr) heb ik meer last. Toch word ik nooit meer wakker 's nachts, en doet het ook geen pijn meer. Zoals het nu is is er goed mee te leven. Een operatie lijkt me nog steeds vervelend, vooral omdat het met vier kinderen, een huishouden en (zelfstandig) werk geen doen is om rust te houden met zo'n geopereerde hand. En dat dan dus tweemaal...

Oh, en spalkjes

Ik heb ook nog spalkjes gekregen. Die lijken een beetje op polsbeschermers als je bv. gaat skaten. Gemaakt op maat. Die houden je pols in een bepaalde stand zodat de carpaal tunnel zo min mogelijk bekneld wordt, dat geeft namelijk dat nare tintelende gevoel. OVerigens, naar aanleiding van je draadje ben ik aan het googelen geslagen en ik vond een leuke link: misschien een andere blik, en ruimere mogelijkheden voor herstel?
http://www.triggerpointboek.nl/carpaltu.htm

Mirreke

Bedankt voor je reactie en de link, ziet er interessant uit.

Mijn moeder had ook van die braces, inderdaad. Ik heb ze wel eens gehad (ik had het ook tijdens de zwangerschap), maar mij waren ze te klein. (Mijn moeder heeft hele kleine handen en ik niet.)

Vraag aan jou: hoe stelde de neuroloog vast dat het inderdaad carpaaltunnelsyndroom was? Kunnen ze dat gewoon vaststellen met een test o.i.d., of blijft het een kwestie van waarschijnlijkheid?

Margje

Margje, spalkjes

Als je idd (ook) cts hebt, zou ik onder het motto "Baat het niet, het schaadt ook niet" zeker een brace proberen. Wie weet verlicht het al iets. Een brace (wordt je aangemeten bij een orthopedisch instrumentenmaker op voorschrift vd ha) heeft mij uiteindelijk zelfs van de klachten afgeholpen (dat werkt lang niet bij iedereen zo, zie ook verschillende draadjes in het archief), maar bij mij wel. Duurde wel een paar maanden hoor, maar zolang ik dat ding droeg had ik in elk geval geen last. Was zeker handig bij bepaalde handelingen als autorijden e.d. én 's nachts!
Beterschap!

Vaststellen

Ik kreeg die spalken van de ha op basis van de symptomen. Geen neuroloog gezien (dat moet uiteraard wel als je injecties gaat krijgen en/of een operatie).

Onderzoek

Met een onderzoek kan de neuroloog vaststellen of er sprake is van carpaal tunnelsyndroom. Ze plakken dan kleine elektroden op de vingers en dmv kleine stroompjes kunnen ze zien of er vertragingen zijn in de doorgifte van het signaal door de zenuw.

Onderzoek

Bij mij is door onderzoek gebleken dat mijn carpaaltunnelsyndroomsymptomen helemaal niet door CTS kwamen, maar waarschijnlijk door overbelaste nek/schouderspieren. (door rondsjouwen met een huilbaby waarschijnlijk) Ze gingen na behandeling door een fysiotherapeut na een tijd weg.
En ik stond al ingeschreven op de operatielijstn notabene, omdat het zo "overduidelijk" was. Gelukkig dat ze de geleidingstest nog deden, anders was ik voor niks geopereerd.

Kinesio taping

Wat bij mij ook goed helpt, is het gebruiken van kinesio tape door de fysiotherapeut. Inmiddels plak ik het zelf, bij mij hept het.

Anne K.

Fijn te weten dat carpaal tunnel syndroom goed vast te stellen is, en dat er onder specialisten nog wel eens vewarring bestaat! Dat lijkt mij in mijn geval ook niet onwaarschijnlijk. Ik vind het wel érg toevallig dat ik nu net CTS heb, terwijl ik ook die RSI-klachten heb, die aanwijsbaar erger zijn geworden in een periode van stress en veel toetsenbord/muiswerk. Ik zou het ook veel aannemelijker vinden als de CTS nu optreedt, getriggerd door de RSI-verschijnselen.

Wat natuurlijk ook niet meehelpt is dat ik zo vol-enthousiast met mijn 'makkelijke moestuin' ben begonnen. Ik heb laatst eens geteld, maar ik heb al 8 bakken gemaakt. Bijna allemaal met de hand in elkaar geschroefd (3 lange schroeven per hoek), iets wat ik normaal gesproken mijn man zou laten doen (of liever: iets wat mijn man man al enthousiast gedaan zou hebben voordat ik op het idee zou komen het zelf te doen). Ik heb geprobeerd de schroeven er met de electrische boor in te draaien maar zover ben ik helaas niet doorgeschoten in mijn manzijn dat me dat lukt.

En ik heb inmiddels ook wel duizend liter aarde versleept denk ik. Hoeveel 40-literzakken ik wel niet van het tuincentrum in de auto en er weer uit de schuur in en dan weer uit de schuur de bakken in gesjouwd heb, ik weet het niet.

Kortom, er is een aardig kip-ei-probleem. Maar vast staat dat ik klachten heb die niet meer weggaan, en die had ik al ver voor de moestuin.

Moraal van het verhaal: het zal inderdaad heel zorgvuldig apart bekeken moeten worden, die CTS. Ik zou het maar zo kunnen hebben, maar het staat vast niet los van deze andere klachten.

Trouwens, Anne, ik las dat ze hier bij ons bedrijf ook cursussen aanbieden waarbij ze die tape gebruiken. Ik snap er niets van maar er staan ervaringsverhalen bij die nogal positief klinken. Ik zal even overleggen met de cursuscoordinator welke cursus ik het beste kan volgen, maar wie weet zit er ook iets met tape bij.

Ik moet er trouwens niet aan denken, 12 weken lang cursus te moeten volgen op een vrijwillige donderdagavond of zo, maar vooruit, ik wil nu alles doen wat nodig is om hier weer vanaf te komen. Ik hou te veel van mijn computer om nu het risico te lopen dat ik hem niet meer zo vaak mag zien

Margje

Schroeven

Juist bewegingen als schroeven etc. zijn de pest voor RSI-achtige verschijnselen. Ik schroef dus al járen niets meer. Dat sjouwen met die zakken, daar zul je het niet van krijgen. Op mijn RSI-dieptepunt kon ik wel spitten in de tuin (wel op speciale manier) maar ik kon niet mijn knopen dichtdoen. Grofmotorische bewegingen zijn niet te vergelijken met fijnmotorische bewegingen...

Volgens mij is het typisch voor CTS dat je 's nachts wakker wordt van pijn en dat 'wapperen' met de handen verlichting lijkt te geven

Verder kan de neuroloog ook nog de Phalen test doen *zie tekst naast de foto

zie http://www.neuropathie.nu/diagnose/het-teken-van-tinel.html

Sterkte!

Dank mien

Bedankt voor je bijdrage. Ik ben benieuwd wat de neuroloog voorstelt.

Margje

Jaaaaaaa!

Lijkt me beregezellig, Lidwientje.

Maar zou mijn neuroloog (waar ik nog heen moet, hoor) jou weten te vinden?

Margje

Nieuwe muis

Zo hee, wat een muis heb ik vanmiddag gekregen op m'n werk. Hij is haast zo groot als mijn hele hand. Mijn arm rust op de tafel, de knoppen zitten wat hoger, een heel prettig ding.

Luxaflex besteld (omdat het te licht is in mijn kamer).

Maandag intakegesprek voor de fitness cursus. Dat is ook wat, hoor. Je krijgt een strenge brief van tevoren dat de cursus 12 weken duurt en dat je al die 12 lessen moet komen "daar teken je voor", en geen lessen mag overslaan, en dat je ook nog zelf een extra sessie moet doen in die week. Het ergste is dat ik de eerste les al meteen niet kan, net als alle instructies en dergelijke worden gegeven. Maar op mijn licht-paniekerige mailtje kreeg ik direct reactie dat ik toch mocht blijven. Nou dat intakegesprek nog.

Dinsdag naar de huisarts, en een verwijzing voor de neuroloog vragen. Lidwientje, naar wie moet ik precies laten verwijzen? Ik laat graag man en paard noemen

En WorkPace draait weer braaf. En het helpt al een beetje. Ik heb nu al iets minder last. Maar ik blijf waardeloze handen houden, en ik blijf ook pijn in mijn bovenarmen houden.

Maar dat komt vast nog wel goed.

Margje

Sorry, lang niet hier gelezen

dus ik heb je vraag niet meer gelezen. Ik zag trouwens dat er al antwoord was gekomen. Bij mij hebben ze idd zo'n onderzoek met van die stroomstootjes gedaan. Stoot'jes', noem het gerust stotèn. Ik vond het vreselijk zeer doen. Bij mij werd het direct aanschouwelijk onderricht, blijkbaar heb ik een hele snelle geleiding, en duurde het heel lang voordat er een vertraging ontstond, dus werd de stroom steeds hoger. Ik vond het een soort marteling. Omdat ik het aan beide handen heb werd het ook aan beide kanten uitgevoerd.
Enfin, ik zie dat je ook heftig in de tuin aan het werk bent. Ik merk zelf ook dat ik bij grove werkzaamheden, ondanks de grove motoriek gedachte, 's nachts bijvoorbeeld veel meer last heb. Ik heb donderdag uitgebreid in de tuin gewerkt en werd vanmorgen wakker met tintelende onderarmen, iets wat ik vrijwel nooit meer heb. Ook ben ik de laatste tijd veel in huis aan het werk, met schilderen ed. Op het moment zelf gaat het prima, 's nachts word ik afgestraft.
Op het gebied van fijne motoriek: ik merk dus dat ik grove werkzaamheden over het algemeen gewoon kan uitvoeren en daar dan later de nadelen van ondervind. Maar fijne motoriek is op het moment zelf een probleem. Nou is mijn hobby tekenen en scthilderen, ik doe veel met potlood, en dat kan heel vervelend zijn.
Toch is het nu goed uit te houden, en heb ik veeeeeel minder last dan destijds tijdens de zwangerschappen. Wel merk ik krachtverlies, en dat schijnt heel ernstig te zijn, dat betekent namelijk degeneratie van de zenuw/spieren. Ik laat bv. veel vaker iets vallen dan vroeger, het glipt dan gewoon uit mijn hand.
Een operatie zou het (kunnen) verhelpen, maar ik wil er nog niet aan. En na het lezen van mijn eigen link denk ik dat het ook te maken zou kunnen hebben met beklemde zenuwen in mijn nek, oa ook door het dragen van kleine kinderen, en vanwege de draagdoek die ik toen bijna altijd omhad. Verder is hoofdpijn vanuit mijn nek mijn voornaamste klacht bij moeheid, stress, noem maar op.
Dus daar wil ik ook eens achteraan.

Mirreke / lidwientje

Lidwientje: ik mail je even.

Mirreke: bedankt voor je ervaringen! Ik ben inderdaad vrij heftig in de tuin aan het werk (vandaag ook weer), maar hoewel ik ook wel heb wat jij beschrijft (erger tintelende handen en 's nachts wakker worden - ik ben benieuwd hoe dat vannacht weer gaat) merk ik dat er ook enorm van ontspan. Dus de verstijvingen in mijn nek, schouders en bovenarmen verminderen juist. Dus het is weliswaar slecht (denk ik) voor mijn handen, maar juist goed voor mijn algehele constitutie zullen we maar zeggen.

Dat van die fijne motoriek herken ik trouwens. Ik merk dat ik helemaal verkramp als ik moet schrijven, dat willen mijn handen gewoon niet. Ik hoop wel dat dat nog over gaat. Ik herinner me overigens dat mijn moeder dit op een gegeven moment ook had, dat ze niet meer kon borduren en breien (en ze is altijd aan het handwerken). Die had dus wel carpaaltunnelsyndroom en is aan beide handen geopereerd. Dus ik begin steeds meer te vermoeden dat ik het toch ook wel zal hebben.

Ik zie dus dinsdag de huisarts, dan kan ik daarna naar de neuroloog.

Overigens (totaal off-topic) las ik vanochtend het Volkskrant Magazine, en daar zit zo'n serie in over het AMC, en deze keer was het de seksuoloog. Ze zaten uitgebreid te praten over een vrouw (een wat streberig type) die seksproblemen had. "Ze heeft ook migraine en RSI", vermeldde de student/assistent. O god, dacht ik, migraine had ik allang, RSI nou ook, dus nu kan ik gaan wachten op seksproblemen?

Margje

Hahaha margje (llicht ot)

Ze zaten uitgebreid te praten over een vrouw (een wat streberig type) die seksproblemen had. "Ze heeft ook migraine en RSI", vermeldde de student/assistent. O god, dacht ik, migraine had ik allang, RSI nou ook, dus nu kan ik gaan wachten op seksproblemen? ;-)'

Maar jij bent toch helemaal geen streberig type?? Die zen-achtige 'ach-het-groeit-toch-vanzelf-wel-we-zien-wel-wat-er-van-komt' benadering waarme jij de moestuin benadert die geeft toch duidelijk aan dat jij meer het 'laissez-faire' type bent, toch???

Hahahaha!

Ingrid (sorry, ik kon het even niet laten. Ik herken altijd erg veel van mezelf in de manier waarop jij dingen aanpakt. Nee, gelukkig geen migraine en RSI, maar wel de rest..sterkte trouwens natuurlijk wel, met die armen van je, want het klinkt niet fijn.)

Ha, dames

Fijn dat jullie je zo kunnen inleven ;-)
Nou, ik moest er zelf ook wel hard om lachen, hoor.

Ik kom net terug van de intake. Tja, toen kwam ik er niet meer omheen dat mijn bewegingsstaat als 'immobiel' werd aangemerkt, en mijn conditie 'poor'. Mijn bloeddruk werd opgemeten, mijn wervelkolom werd bekeken, ik moest bewegingen maken en rechtop staan en dergelijke. Conclusie: "Je hebt wel een mooie rechte houding, maar dat is vooral omdat je zo stijf bent". En mijn fitness programma gaat gericht zijn op "flexibiliteit en kracht in het bovenlichaam". Hoezee.

Ah, well. Ik stort me er wel weer in.

Margje

Margje

Kun je niet een sportschool zoeken waar ze clubyoga of poweryoga doen. Daar wordt je lekker soepel van.

Ja joh

Wat je hier niet allemaal kan, bij ons in de universiteitssportschool. Aan aanbod geen gebrek hoor.

Maar het moet bij me passen, he? En ik ben nou eenmaal niet intrinsiek gemotiveerd om te bewegen.

Maar misschien krijg ik de smaak wel te pakken, en wil ik na deze 12 weken nog wel meer, en ga ik misschien wel zoiets proberen.

Dank voor de tip, als jij het zegt heeft het natuurlijk al een plusje (in die lange lijst van wat ze allemaal aanbieden).

Margje

Margje

MAar ook buiten de universiteitssportschool kun je natuurlijk kijken. En ik herken het geen zin hebben en toch moeten sporten maar al te goed: Puckman vindt fitness ook helemaal niets maar moet van de fysio ook. En je bent dan een bikkel als je het toch volhoudt. Ondanks dat Puckman merkt dat het werkt gaat hij nog steeds met slepende voeten naar de sportschool.

Pffff

Ja, Puck, ik heb ook de indruk dat ik wel zal moeten. In elk geval de komende 12 weken. Maar ik weet ook nu al dat ik het verschrikkelijk zal vinden. En dat zal ik ook van 'poweryoga' vinden, of een huppelklasje. Dat soort dingen is gewoon niet voor mij geschapen. Ik zal nooit en te nimmer blij worden van sporten. Ik mis volgens mij ook het hormoon waar mensen gelukkig van worden na afloop van het sporten. Ik ben nooit blij of gelukkig na afloop, alleen maar dat het afgelopen is. Ik krijg helemáál niet een kick van mijn prestatie of zo. Ik ben alleen maar moe en ik heb een ongelofelijke honger en ik heb beginnende hoofdpijn en alles doet verder zeer.

Maar goed. Ik ga het toch doen. 12 weken. En daarna ga ik evalueren en wie weet wat daar nog van komt.

Margje