Bah gezondheidszorg

Raar lijstje

Wanneer gaat u naar de Spoedeisende Hulp?

Deze vraag is lastig te beantwoorden. In principe moet iedere patiënt eerst langs de huisarts, maar soms zijn er situaties waarbij u direct moet worden geholpen. Acute gevallen waarmee u naar de Spoedeisende Hulp zou kunnen gaan, zijn:

* Plotselinge benauwdheid
* Veel bloedverlies wat niet is te stelpen en waarbij u het bewustzijn dreigt te verliezen
* Acute pijn op de borst
* Buiten bewustzijn
* Ernstige ongevallen
* Uitgebreide brandwonden door bijvoorbeeld vuur of heetwater
* Inademing van koolmonoxide en andere als zeer gevaarlijk aangegeven giftige stoffen
* Gebroken armen/benen met een duidelijke, afwijkende stand of waarbij een bot door de huid steekt
* Ernstige pijn tussen de schouderbladen samengaand met een gevoel van onwelbevinden
* Inname van een grote hoeveelheid medicatie los van de door een arts voorgeschreven medicatie

Het is aan te raden eerst zelf in te schatten of u nog naar uw eigen huisarts kan. Dit kan namelijk lange wachttijden bij de Spoedeisende hulp voorkomen. Dit geldt uiteraard niet wanneer u na een 112 melding met de ambulance naar het ziekenhuis worden vervoerd. "
Aha. Ik weet kennelijk toch niet zo goed waar ik heen moet. In de genoemde gevallen zou ik niet naar de SEH gaan, maar 112 bellen.
Ik ga naar de SEH als ervnaar mijn inschatting hulp nodig is die niet bij de ha aanwezig is. Rontgen, gipskamer, hart gedoe met een patient die nog wel kan lopen, etc.
Overigens weet ik niet goed wat er beschikbaar is bij de centrale HAP waar ik op aangewezen ben. Ik weet niet eens waar het is. Ik heb er geen informatie van. Het telefoonnummer krijg ik als ik buiten kantoortijden mijn ha bel.
Je andere link meldt:"Wanneer bel ik met de huisartsenpost Apeldoorn? Als er geen sprake is van een levensbedreigende situatie, maar hebt u het idee dat wel op korte termijn een dokter naar uw medische klachten moet kijken, dan belt u buiten de gewone praktijktijden van uw huisarts met de huisartsenpost."
Ook hiervan heb ik een andere definitie: als ik vind dat er zo snel mogelijk medische controle/behandeling nodig is, dan ga ik naar de SEH. Met dat verschil: als de kwaal tijdens kantooruren is ontstaan en er is al contact over geweest met de ha, dan bel ik de HAP.
Groet,
Miriam Lavell

Acuut aan de chemo kan wel

Ondanks wat Jakiro zegt, ken ik een meisje dat in het weekend met koorts naar de HAP ging. Ze kwakkelde al langer. Diezelfde dag nog kreeg ze haar eerste chemo omdat het om leukemie ging.
Maar 'wij' weten dat niet, patiënten hebben er niet voor doorgeleerd, je voelt je niet goed, weet niet wat het is, en wilt dat er een dokter naar kijkt. Dat moet toch kunnen, ook in het weekend. Ik heb het al eerder gezegd, als je het weekend afschaft, zou dat de medische zorg erg ten goede komen. Gewoon doordraaien, die spreekuren van huisarten en poli's.

Is er een dokter in de zaal?

Ik ben wel benieuwd naar een professionele mening. Zou een van u, dames/heren van het geschoolde artsensoort, burgers adviseren om patienten met deze klachten; Plotselinge benauwdheid* Veel bloedverlies wat niet is te stelpen en waarbij u het bewustzijn dreigt te verliezen * Acute pijn op de borst * Buiten bewustzijn * Ernstige ongevallen * Uitgebreide brandwonden door bijvoorbeeld vuur of heetwater * Inademing van koolmonoxide en andere als zeer gevaarlijk aangegeven giftige stoffen * Gebroken armen/benen met een duidelijke, afwijkende stand of waarbij een bot door de huid steekt * Ernstige pijn tussen de schouderbladen samengaand met een gevoel van onwelbevinden * Inname van een grote hoeveelheid medicatie los van de door een arts voorgeschreven medicatie, in de prive-auto te laden en zonder medische begeleiding naar de SEH post te laten vervoeren?
In mijn denken over ziek zijn past dat niet.
Groet,
Miriam Lavell

(ot) gezondheidsklapper(tje)

leuk project voor een verzekeringsmaatschappij: maak een aantrekkelijk vormgegeven klappertje, A5, losbladig. Met een variabele indeling:
- wie/wat/waar : alle adressen en telefoonnummers, routekaartjes, openingstijden. (plus de gegevens van de web-site waar je de laatste info kunt downloaden en uitprinten)
- handreikingen wie te raadplegen onder varia condities.
- hoofdstukje over EHBO
- hoofdstukjes over "hoe leef ik gezond" etc.
Bij de arts, SEH, HAP kan men dan ook info meegeven op het juiste formaat, wat in het klappertje kan worden opgeborgen.
Als mensen niet weten waar ze in varia-condities naar toe moeten/kunnen, dan moet de voorlichting/informatie verbeterd worden.

Caillic

"Gewoon doordraaien, die spreekuren van huisarten en poli's"

Tuurlijk, gewoon doen joh... Typisch een opmerking van iemand die geen idee heeft. Als je dag in dag uit te maken hebt met slecht nieuwsgesprekken, doodzieke mensen, de gehele dag vragen aan je hoofd krijgt die jij moet oplossen, geloof me, dan ben je blij dat je het weekend hebt om er even los van te komen (afgezien van de diensten dan). In een weekenddienst wordt er overigens wel gewerkt alleen niet de hele dag maar tussen 10.00 en 15.00 uur ongeveer afgezien van calamiteiten waarvoor "in huis" dient te worden gekomen. Overigens heb ik het hier niet over huisartsen maar dunkt me dat ook deze mensen hun weekend best kunnen "gebruiken".

Niet zo ot

Pluk, duidelijke informatieverstrekking is niet zo ot. Het zou zelfs kunnen helpen in de opvattingen van telefonistes, assistenten of ambulancemedewerkers. Zij en burgers gaan nu nog op hol met hun eigen idee.
Maar ik vrees dat eenduidige informatie niet kan, omdat er geen eenduidigheid is. Het ene ziekenhuis voert ander beleid dan het andere. Sommige huisartsen zijn nog steeds niet bij een centrale Hap aangesloten. Sommige centrale Haps hebben wel een röntgenapparaat.
Maar bovendien: voorzover onnodig doktersbezoek in cijfers genoemd wordt, wordt dat gedaan door (soms hooggeleerde) boekhouders die van de diagnose, het is niks of niet zo erg, terugrekenen en het bezoek als zinloos bestempelen.
Daar valt niet tegenop te informeren.
Ondertussen vind ik het wel gek dat ik helemaal geen informatie heb over mijn centrale HAP. Die had zich aan mij wel mogen presenteren met zo'n mapje.
Hoewel, in deze tijd is het ontbreken van een website ook een beetje vreemd. Het bedieningsgebied van deze HAP is enorm.
Dat heeft in mijn geval trouwens ook invloed op mijn gedrag ten opzichte van de chap of seh. De seh is om de hoek. De chap niet. Met een vermoeden van een acute blindedarmontsteking, zou ik meteen naar de seh gaan, terwijl ik daar voorheen de vervangend huisarts voor gebeld heb.
Groet,
Miriam Lavell

Marith

"Overigens heb ik het hier niet over huisartsen maar dunkt me dat ook deze mensen hun weekend best kunnen "gebruiken". "

De oplossing is al meermalen genoemd. Meer studenten en stagiairs geneeskunde toelaten zodat er meer huisartsen komen. Ploegendiensten, klaar. Heb je in het weekend gewerkt, ben je door de week een paar dagen vrij.

Marith

Ik ga jou iets ongelooflijks vertellen. Hou je vast: er zijn landen waar geen numerus fixus is. Serieus!! Het bestaat!! Tweede ontzaglijk onthulling: die landen blijven gewoon bestaan. De samenleving stort niet in. De gezondheidszorg functioneert er. Ook storten daar de opleidingen niet in onder de stormloop van studenten. Het is wat!!

Miriam oa (helaas lang en hak op tak)

Waar in vredesnaam haal jij vandaan dat er HAPs zijn met een röntgenapparaat ?
Wie bedient dat, wie bepaalt wat voor foto ? Wie beoordeelt de foto ? Een huisarts mag (en kan het niet eens) geen diagnose stellen adhv een rö-foto.
En verder; Inderdaad, iemand met keelpijn dat al langer duurt en wat geen infectie is (geen koorts, geen witte stippen in keel) kan best 1 nachtje wachten met medische hulp en hoort niet bij de HAP of de SEH thuis. Uberhaupt de meeste volwassenen met keelpijn (en ook koorts en witte punten) kunnen een nachtje wachten. Voor kinderen onder de 12 jaar vind ik keelpijn met witte punten en een snel stijgende koorts, weer wel een situatie die niet een dag kan wachten. Maar dat is geen SEH-klant, maar een HAP-klant.
Overigens vind ik het erg ongeloofwaardig dat je in het weekend naar de HAP gaat en diezelfde dag nog aan de Chemo ligt, ook al is het een kind. Wat voor leukemie is het ? Acute of Chronische ? Lymfatische of Myeloide ?Is er meer aan de hand ? Is er een genmutatie ? Allemaal zaken die bepalen welke chemo er gegeven wordt.

En verder vind ik het eigenlijk heel makkelijk, om te bepalen waar je heen gaat.
Je hebt een klacht met een eigen vermoedelijke diagnose; dan bel je de huisarts en in overleg met de assistente bepaal je wanneer je langs mag komen. Heb jij als patient het idee dat het vandaag nog moet, dan geef je dat aan. Ga je schoorvoetend akkoord met een afspraak over 6 dagen, dan is het (op wat voor moment dan ook) in ieder geval geen zaak voor een HAP of SEH.
Bij zaken waarvan je 's avonds denkt dat er binnen 8 uur iemand naar moet kijken, bel je de HAP en in overleg bepaal je dat.
Bij ongelukken met lichamelijk letsel of zware, plotselinge onwelwordingen ga je naar de SEH of bel je 112. Al naar gelang je eigen situatie bepaal je de vorm van vervoer. Ik kan met iemand met hartklachten en of zware bloedingen zelf naar de SEH rijden. Ik heb mijn EHBO-diploma en reanimatie diploma, kan tegen bloed, weet waar drukpunten zitten etc. en durf die verantwoording wel aan. Een ander kan dat niet en heeft het recht om 112 te bellen.
En voor de genoemde voorbeelden van bv Miriam: Ja, jouw vader ging gerechtmatigd naar de SEH (met z'n lachincident) en hartstikke verstandig dat de boel is nagekeken. Ja, het knobbeltje in je borst was spoed bij de huisarts, diezelfde reguliere dag moet er naar gekeken worden. Dat is iets voor de mammapoli; in 1 dag alle onderzoeken en uitslag, binnen 1 week na bezoek aan huisarts. Maar zeker geen SEH of HAP bezoek waard.
Of mijn eigen, volgende voorbeeld, die anderen die op dat moment in de WK van de HAP waren zeker overdreven gevonden hadden. Ik zat met een 3-jarige peuter met hevige waterpokken daar. 's Avonds om 22.00 uur.
Ach ieder kind heeft een keer waterpokken, dus waarom zat ik daar in vredesnaam ? Om de eenvoudige reden dat ze voor de 4e dag koorts had, alleen van 39 naar 41 graden binnen een half uur, apatisch werd, zere oren had, ontstoken waterpokken had en er geen enkel plekje vrij was van waterpokken. Ze jeukten ook niet, maar deden pijn. Conclusie; oorontsteking, ontstoken waterpokken, auto-immunologische reactie op de waterpokken en waterpokken in extreme vorm. Gevolg -> AB (tegen de ontstekingen), antihistamine (tegen de allergische reactie), lidocainezalf (verdovend tegen de pijn) en zinkzalfpakkingen (ook tegen de pijn) en de waarschuwing dat alle klachten binnen 12 uur minder moesten zijn anders was het opname op de kinderafdeling van een academisch ziekenhuis.
Die mensen in de wachtkamer konden dit niet zien, weten ook niet alles, maar nemen deze situatie wel mee in een eventuele discussie over de zin en onzin van een HAP. Net zoals dat wij/jullie, als onwetende burgers over een voor ons niet bekende situatie discussieren. Wij weten de cijfers van HAP en/of SEH bezoeken niet, wij weten niet de preciese gang van zaken, de protocollen, de werkwijzen, de fouten of juist niet fouten.
Wij zien iets dat naar ons idee fout is hangen daar gelijk het beeld aan vast dat het helemaal fout is allemaal (Miriam, Caillac, Ellen en nog een paar)
Het is allemaal zo fout niet en als je mondig bent en doorzet, krijg je heus wel dat bezoek aan die arts voor elkaar. Je krijgt heus wel iemand te spreken en als je het idee hebt dat er niemand naar je luistert, ga je alsnog onaangekondigd naar de HAP of de SEH en dan is er echt wel een plek waar je alsnog binnengelaten wordt.
Ja, de kans bestaat dat je 4 uur moet wachten (ga je nog meer heibel maken) of dat je de kosten te hoog vindt.
Er is geen enkele arts die gevraagde hulp botweg weigert en als hij/zij dat wel doet is het geen goede arts. Heel makkelijk. Alleen sommige zaken hoeven niet door een arts opgelost te worden, maar kan een verpleegkundige ook en als mensen dat gaan beseffen en de `door een ander dan de arts` aangeboden hulp gaat aceepteren en daar tevreden over is, zal het allemaal vast weer rustiger worden.
Jakiro

Millenia

Dat wij het in het geheel niet met elkaar eens zijn en het ook nooit eens zullen worden, is een gegeven feit. Maar ik ben met die snerende en neerbuigende toon van jou wel klaar.

Jakiro

Niets aan toe te voegen, amen!

Marith

Doe dan ook niet net of het ontbreken van een numerus fixus iets ondenkbaars is. Dat vind ik nou irritant, dat soort volksverlakkerij. Daarmee lok je de ironie wel uit ja. Verder ontloop je nu ook een inhoudelijke reactie. Er zijn plannen om de numerus fixus af te schaffen. Die gaan in jouw ogen dus iets onmogelijks doen?

Tevreden/ ontevreden

Beste Jakiro en Marith,
Denk nou niet van mij dat ik ontevreden ben over de Nederlandse gezondheidszorg in het algemeen. Integendeel, ik heb ook zeer goede ervaringen. Echt hoor! En dat ik geen arts (als zo'n beetje enige van de familie en vrienden) ben, maakt mij niet direct onwetend dus onmondig, Marith, die opmerking vond ik bepaald neerbuigend van jou.
Natuurlijk kan het best, alle dagen spreekuur. Alleen heb je dan meer mensen nodig. Ik heb toch nog nooit gezegd dat éen arts alle dagen moet werken. Je wisselt gewoon af. Kan best, als er maar meer artsen zouden zijn.
Maar blijft het een feit dat ik, als patient, in een gezin zonder arts, onkundig ben wat betreft mijn gezondheid en die van mijn gezin. Niet erg, want daar bestaan dokters voor. Probleem is alleen dat ik alleen naar die arts mag komen als het Nuttig en Zinnig is. ik mag niet voor niks komen en ook niet voor iets kleins, en dat al helemaal niet in het weekend.
Maar hoe weet ik van te voren of het Nuttig en Zinnig zal zijn? Ik weet dat pas ná het doktersbezoek, daar ben ik immers patiënt voor. En toch heb ik al honderdmiljoen keer op mijn kop gekregen van artsen, ik kwam immers voor niks. Kind was niet zo benauwd als ik dacht, het bleek geen oorontsteking en die enkel was echt niet gebroken alleen maar gekneusd. En oh ja, al leken de klachten voor de 100% op de pneumathorax die ik eerder had, het was het echt niet. Nou oké, het was niet honderdmiljoen keer en vast wel op éen hand te tellen. Maar de opmerkingen die ik daarbij kreeg, maken wel dat ik uiterst terughoudend ben met naar de dokter gaan. Het mag immers niet voor niets zijn. En dat vind ik wel slecht aan ons systeem, onze cultuur.
Patienten die voor niks komen zijn zeurpieten, zijn overbezorgd en zijn hysterisch. En denken zomaar te mogen komen, de verzekerin g betaalt toch.
En mensen die zelf arts zijn en de partner zijn van een arts, kennen de twijfel niet. Moet ik hiermee wel of niet naar een dokter? Is dit nou iets of niets? Toch maar het zekere voor het onzekere nemen, de zorgen, de onrust. Het werkelijk niet weten. En dan toch maar naar De Dokter. En vervolgens naar huis gestuurd worden: "hoe durft u mijn tijd hiermee te verdoen?" De schaamte, de vernedering. En dat alleen maar omdat je een dokter wilde zien, omdat je ongerust was, omdat...etc.
Neu, ik ga niet meer, tenzij de botten eruit steken...

Millenia

Ik heb in een reactie aan Miriam precies uit de doeken gedaan waarom ik tegen een numerus fixus ben (zie reactie "maar Miriam"). Dat werd door Miriam als onzin afgedaan, een doemscenario dat nergens over gaat, behalve over de angst voor verandering. Het doemscenario wat ik heb geschetst wordt door veel artsen dus wel gevreesd met name die ongezonde vinger in de pap van de zorgverzekeraar. Dat kan door Miriam e.a. afgedaan worden als onzin. Het is al aan de orde van de dag en het komt de zorg niet ten goede. Ook dat zal in samenhang gaan met het loslaten van de numerus fixus.

Maar marith

Dat doemscenario komt in het buitenland toch ook niet tot wasdom? En waarom wou het kabinet dan nog begin dit jaar de numerus fixus afschaffen? En worden de opleidingen gemaand om meer plaatsen te creeëren? En houdt de KNMG dat tegen onder het motto: geen enkele kans willen lopen op een overschot en dus het huidige tekort maar laten bestaan? Daar zit toch een luchtje aan, aan dat standpunt? Want uitbreiding hoeft niet te betekenen dat er per definitie een overschot zal ontstaan. Dat uitbreiden kan ook met beleid. En wat een overschot is, is ook een kwestie van definitie. Als de inkomens van de beroepsgroep omlaag gaan, is er in mijn ogen geen overschot, maar in hun eigen ogen ongetwijfeld wel.....En bij al dat geklaag over werkdruk, bijkomen in het weekeinde enzovoort, komt dat pleiten voor het handhaven van het huidige tekort erg vreemd over....

Caillic

Het was niet mijn bedoeling neerbuigend te zijn. De irritatie had even de overhand omdat ik bepaalde opmerkingen misschien te persoonlijk maak. Op het moment dat jij iets dergelijks opschrijft, val je gevoelsmatig mijn gezinsleven een beetje aan. Ja hoor, laat die dokters maar werken in het weekend. U vraagt, wij draaien.... Ik zal het me niet meer persoonlijk aantrekken.... Verder herken ik jouw verhaal echt niet. Ik heb nog nooit een opgetrokken wenkbrauw gezien omdat ik voor "niets" gekomen was. Het is jammer dat jij blijkbaar zulke rotervaringen hebt opgedaan zodat je nu niet meer gaat tenzij er een bot uitsteekt.

Ho, wacht ff ....

Dat is nou een mening/veronderstelling/gedachtengang waar ik niet mee uit de voeten kan.
Het feit dat er geen spoedeisende diagnose gesteld wordt na een HAP of SEH bezoek, betekent niet dat het bezoek en-sich niet spoedeisend kan zijn.
Als jij een kind hebt die 5x per jaar van een verkoudheid een longontsteking heeft en jouw kind hoest op een bepaald moment veel en hard met slijm en heeft hoge koorts; is het voor jouw kind wel belangrijk dat er een arts naar kijkt. Ook al blijkt dat de longen toch schoon zijn en er dit keer geen bacteriële infectie is, ben je niet nutteloos geweest !
Ik heb een tweeling; bij het meisje trek ik na 24 uur hoesten met slijm en koorts aan de bel. En tot nu toe iedere keer bingo. Ik zit met smart te wachten op die ene keer dat ik voor Piet Snot ga. Bij haar broertje ben ik nog nooit gegaan voor deze klachten. Zou gezien zijn voorgeschiedenis ook complete onzin zijn. Bij hem is het ook, zoals het een gewoon virusje betaamt, na max. 72 uur aan de beterende hand. Zij heeft AB nodig.
Nu met die mex. griep in ons land, ga ik met haar heel snel naar de HA, mocht ze klachten krijgen. Bij hem wacht ik iets langer.
Dus voel je als patient aub niet schuldig als jij een situatie inschatte als ernstig, je doodsbenauwd een HAP belde, langs kwam en het bleek toch niks te zijn.
Het is, ook voor een HAP of SEH een heel verschil als jij met de tranen in je ogen en je stem brekend van bezorgdheid daar binnen komt met je zieke kind of dat je langskomt met de air van "mijn kind is ziek, ik betaal ziektekostenpremie en heb derhalve het recht dat mijn kind gezioen wordt, wanneer ik dat wil". Die eerste groep is oprecht, maar onwetend. De tweede groep is berekend en maakt misbruik van de mogelijkheden.
Die laatste groep bederft het voor de eerste groep en dat moeten we er op één of andere manier uit zien te filteren.
Jakiro
PS Als je als HAP of SEH arts heel veel 2e groep klanten hebt gehad, ben je niet zo vriendelijk meer voor de eerste groep mensen. Niets is zo menselijks als een arts.

De wals van een leek

Pelle:"Vervolgens is de zin erna wel heel belangrijk: "Zullen ze gelijk diezelfde avond, als het kanker zou zijn, met chemo, radiotherapie én een OK beginnen ?"
Weet ik veel!?
Ik zou niet weten waarom ik dat antwoord zou moeten weten voordat ik een dokter bezoek. Het enige wat ik geleerd heb is dat ik haast heb.
Jakiro bevestigt die haast voor de meelezer nog eens met:"Ja, het knobbeltje in je borst was spoed bij de huisarts, diezelfde reguliere dag moet er naar gekeken worden. Dat is iets voor de mammapoli; in 1 dag alle onderzoeken en uitslag, binnen 1 week na bezoek aan huisarts."
Dat is bij ons niet op voorraad. Schande! Mij is ernstig tekort gedaan!
Waarmee eens te meer duidelijk wordt dat lokale gewoontes bijzonder verschillen en hoe verhalen van zorgers die het weten kunnen nog eens extra bij kunnen dragen aan verontwaardiging over wachttijden en weggestuurd worden.
En nu terug naar die iemand met keelpijn en angst voor kanker die het verhaal van Jakiro kent en vanzelfsprekend verwacht dat er ook zoiets voor keelkanker bestaat. Is toch ook kanker?
Ik weet niet wat je daarvan wil vinden. Dom? Slecht geinformeerd? Mag hoor. Maar het bezoek aan de SEH is daarmee niet minder oprecht.
Pelle:"Daar wals je bij mij ook al over heen. Als iemand met keelpijn verdacht wordt van kanker kun je BEST wel een dag wachten tot de afspraak bij de oncoloog."
Ja, daar wals ik overheen. Dat hoeft die persoon helemaal niet te weten.
Groet,
Miriam Lavell

Gezinsleven marith

Het lijkt me voor jullie anders best 'leuk' als papa ook eens op maandag en dinsdag vrij is. Kan hij ook eens kinderen van school halen, de verhalen vers uit school horen en mee naar de zwemles. Echt hoor, heeft misschien wel meer waarde dan het weekend vrij.

Verschil in opvattingen

Jakiro, je hak op de tak post vind ik zodanig verwarrend dat ik 'm laat voor wat ie is.
Wel een vraag want we belanden in een definitieprobleem. Wat is naar jouw mening een HAP? Uitleg. Mijn huisarts heet ook HAP, maar heeft geen weekend en nachtdienst van die locatie. Dat gaat allemaal van die andere HAP met regionale naam.
Oh ja, en een antwoord. Die HAP met röntgen heb ik wel eens op tv gezien. Vraag me niet naar de personele organisatie van die firma. Dat zal wel goed zijn.
In reactie op 'wacht ff'
Jakiro:"Het is, ook voor een HAP of SEH een heel verschil als jij met de tranen in je ogen en je stem brekend van bezorgdheid daar binnen komt met je zieke kind of dat je langskomt met de air van "mijn kind is ziek, ik betaal ziektekostenpremie en heb derhalve het recht dat mijn kind gezioen wordt, wanneer ik dat wil". Die eerste groep is oprecht, maar onwetend. De tweede groep is berekend en maakt misbruik van de mogelijkheden."
Hiermee maak je niks anders aannemelijk dat het onderbuikgevoel van het personeel ook voor jou maatgevend is voor de bevestiging van de gedachte dat er zorgmisbruikers zijn.
Ik vond een tekstje:"Onderzoek in opdracht van de NPCF laat zien dat er grote verschillen zijn in de aantallen "onterechte bezoeken" op basis van de antwoorden van zorgverleners en die van patiënten. Op basis van patiënteninformatie zijn er circa 460.000 onterechte bezoeken aan de HAP en 100.000 aan de SEH. Zorgverleners zien dat anders. Volgens de HAP-artsen zijn er veel minder onterechte bezoeken aan de HAP (150.000). Volgens SEH hulpverleners bezoekt 39% van de patiënten ten onrechte de SEH, dat zijn 350.000 patiënten."
Patiënten vinden vaker dat de HAP onterecht bezocht wordt dan artsen, al is het mij onduidelijk of die patienten het over zichzelf hebben, of over die patient die naast ze zat. Bovendien: SEH's vinden 3,5 keer zo vaak dat er sprake is van onterecht bezoek als patiënten.
Daarmee is de mate van onterecht bezoek allerminst aangetoond. Wel het verschil in opvattingen.
Groet,
Miriam Lavell

Ik ben niet de enige

Ff gekopieerd uit een berichtje hieronder: "Ik word echt steeds radelozer en durf met deze vage klachten niet naar de huisarts."
Dat bedoel ik nou. Je ziet het op dit forum (en dus daarbuiten ook) heel vaak. En Tinus maar zeggen: wat vond de huisarts er van? Maar daar durven we niet zomaar naar toe te gaan.

Ik was eerst

Ik:"Maar het bezoek aan de SEH is daarmee niet minder oprecht."
Pelle:"Zeg ik dat? Nee!"
Hier gaat het om.
Pelle:"Mijn punt was dat mensen gewoon niet weten waar de SEH voor is."
Dat wil ik nuanceren, mensen weten niet wat het personeel van de betreffende post vindt. Ze weten wel wat ze er zelf van vinden. "Acute zorg vanuit het patiëntenperspectief Zorgbelang Noord-Holland gebruikt de volgende definitie voor acute zorg: "Acute zorg is iedere zorgvraag die in de beleving van de patiënt niet kan wachten tot de eerstvolgende mogelijkheid op werkdagen om een huisarts of een andere hulpverlener te raadplegen."
En daar schuift het dan, want het blijft een subjectieve beoordeling die bijzonder afhankelijk is van de mate waarin mensen geinformeerd zijn.
Ja, met keelpijn kun je naar de SEH. Als je angstig bent, als je slecht geinformeerd bent, als je een rare medische geschiedenis hebt, allemaal redenen.
Als het achteraf niks blijkt te zijn kun je niet stellen dat het bezoek zinloos geweest is.
Pelle:"Ik vind het dus ronduit dom dat jij niet eens weet waar de HAP is, of werken ze bij jou niet met een HAP? "
Simpel, ik was hier eerder. De Hap is zich niet komen voorstellen als nieuwkomer op de ziekenmarkt. Niet met een briefje, niet met informatie. Alleen dat telefoonnummer op het bandje als de huisarts geen dienst heeft.
Nee, ik voel mij niet geroepen om de HAP te gaan zoeken. Alle kans dat ik op enig moment weer bij een andere HAP wordt ingedeeld. Ik heb er geen invloed op en niks over te zeggen.
Groet,
Miriam Lavell

Nee pelle

Pelle:"Verwar jij nu niet een HUISARTSENPRAKTIJK met een HUISARTSENPOST? "
Weet ik veel. HAP, de afkorting, wordt gebruikt.
Pelle:"Jij roept het hele draadje al dat het wel meevalt met het aantal mensen op de SEH dat daar niet thuis hoort en er zijn ook geen cijfers van. Pardoes kom jij met een aantal van bijna 40%."
Nee. Ik zeg de hele tijd dat niet bekend is waar we het werkelijk over hebben. De SEH medwerkers komen met 39%, maar dat zegt vooral iets over hun opvatting over patienten.
Niet over de feitelijke gevallen. Vooral ook niet omdat er geen sluitedende definitie is van 'onterecht bezoeken'.
Groet,
Miriam Lavell

Hap met rontgen

Hier wel hoor. In de weekenden en na zessen.

Tirza

Ellen/pelle (ot)

Even beginnen met wat ik schreef (in zijn geheel;-)):
"Zijn werk is zelden onderwerp van gesprek, maar als het er eens over gaat, dan komen er wel wat praktijkvoorbeelden los die mij doen begrijpen dat inschatten wanneer iets serieus is en wanneer niet bijzonder moeilijk kan zijn."
Ellen heeft dus gelijk, er staat dat het soms geen sinecure is om telefonisch te beoordelen of een patiënt bijna dood gaat, of dat er niet veel aan de hand is.
De reden hiervan is dat er nogal wat hypochonders zijn, die zich bijvoorbeeld melden omdat ze bang zijn de Mexicaanse griep te hebben. Bij nader inzien blijken ze in het geheel geen symptomen te hebben of zo, geen koorts, geen hoofdpijn, hoesten niet. Ze willen alleen even met de dokter práten om te horen waar ze op moeten letten.
Wij zijn soms verbijsterd wat voor malloten er kennelijk op deze aarde rondlopen. Vervelend gevolg daarvan is dat dit ongewenst effect heeft voor mensen die écht wat mankeren. Die worden ook niet zonder meer op hun woord geloofd. Dat kan namelijk niet, want als iedereen aan bod kwam die zich telefonisch meldt, dan waren de wachtlijsten nog veel langer dan nu.
Dus:
a)och, kwalijk..., het is wel lastig dat er hypochonders bestaan natuurlijk
b)omdat een doktersassistente uitstekend kan vragen: "Heeft u koorts?... Niet? ... Hoofdpijn...? Hoesten....? Nee? Nou, kijkt u het dan nog even aan, ik geloof echt niet dat de dokter u helpen kan. Dit klinkt niet als de Mexicaanse griep."
c)wellicht hoopt met middels boetes hypochonders te ontmoedigen al te gemakkelijk naar de telefoon te grijpen?