Altijd gerookt en dan longkanker

andersom

ook zonder te roken of te drinken kan je longkanker of leverkanker krijgen. Het is beter iemand die kanker heeft niet te veroordelen, het is al erg genoeg.

carootje

'Zelf totaal geen last van verslavingen, hoewel, mijn nagelbijten heb ik eigenlijk nooit als verslaving gezien... :)'

Ik hoop dat je een grapje maakt want als je echt durft te beweren dat je niet verslavingsgevoelig bent en niet goed kan begrijpen waarom mensen niet stoppen: hoe kan het dan dat je nagelbijt? Stop dan en kijk eens of je over een jaar nog steeds bent gestopt, of over twee of over vijf.

Veel mensen

beseffen niet hoeveel risico je elke dag loopt met alles wat je doet. Alles wordt gebagatelliseerd.

Het voorbeeld van Mirjam over de auto is een goed voorbeeld. Het is gevaarlijker dan de meeste mensen willen beseffen en vaak zijn er volop alternatieven voor handen, je moet het alleen willen zien.

Ik ben te dik en ik rook. In de ogen van to waarschijnlijk 2 zaken die ervoor zorgen dat als ik ziek wordt het mijn eigen schuld is.

Aan de andere kant, loop ik gemiddeld een 5 km per dag en fiets ik zodra de afstand minder is dan 12 km. Afstanden daarboven hangen van de omstandigheden af. Verder heb ik mijn roken beperkt tot gemiddeld 2 sigaretten per dag (@dc, ik herken jouw probleem maar al te goed).

De stelling dat als ik ziek zou worden dat het mijn eigen schuld is, lijkt mij toch wel erg kort door de bocht.

Mijntje

Je kunt inderdaad ook van andere dingen longkanker krijgen, maar dat is een forse minderheid van de gevallen. In de meeste gevallen komt longkanker door roken.

Niettemin ben ik het van harte eens met het tweede deel van wat je schrijft: veroordeel kankerpatiënten niet.

Ik vind het zelf nogal kinderachtig als mensen triomfantelijk gaan lopen doen van "Tjonge, had die domme patient nou niet zelf bedacht dat roken slecht voor je is? Haha, nou zal-ie wel spijt hebben!"
Nou zal Jip vast zeggen dat ze dat niet gezegd of bedoeld heeft, maar zo klinkt het in mijn oren wel en afgaand op dat stukje van de KWF is dat wat kankerpatienten ervaren.

Een type II diabeet zal vast ook wel eens denken "had ik maar wat gezonder geleefd". Een huidkankerpatiënt zal vast ook wel eens denken "misschien had ik die zonnebanken niet moeten nemen". Friso zal in zijn laatste bewuste momenten misschien ook wel gedacht hebben "was ik maar niet off piste gaan skien zonder lawine-airbag".

En het dondert niet. Die mensen zijn niet minder ziek of dood. Het leed van de zieke of de nabestaanden wordt er niet minder van. Hopelijk bedenken andere mensen zich twee keer voor ze een ongezonde gewoonte beginnen, da's alles.

Een beetje compassie siert een mens meer dan superieur vertoon.

Barvaux: nee geen grapje (ot)

Ik zie nagelbijten niet echt als een verslaving, meer als een afwijking. Het gaat totaal ongemerkt, en het lastige is: ik kan mijn nagel niet wegleggen/verstoppen voor mezelf.

Maar ik word niet zenuwachtig, trillerig of gestrest als ik geen nagels tot mijn beschikking heb om te bijten (omdat ze allemaal afgebeten zijn) en ik bijt ze ook alleen als ze voor mijn gevoel te lang zijn.

Ik zou natuurlijk byte-ex of zo kunnen gebruiken, maar blijkbaar vind ik het niet belangrijk genoeg er is niemand die er last van heeft.

Nou ja, daarom zie ik het niet als verslaving dus en noem ik mijzelf niet verslavingsgevoelig. Als anderen daar anders over denken vind ik dat prima

Als ik merk dat ik iets te afhankelijk word van dingen als fb of candy-crush, kan ik daar heel gemakkelijk een tijdje mee stoppen.

Leed

"Het leed van de zieke of de nabestaanden wordt er niet minder van. "
Boosheid als die van Jip is zeer gangbaar nabestaanden leed.

Het hoort er ook bij.

We zijn allemaal maar mensen.

carootje

Je praat net als een verslaafde

Serieus, ik heb hetzelfde probleem en ik ben al zo vaak gestopt maar eigenlijk is het gewoon een wachten tot het weer verkeerd gaat. Ik daag je uit: stop eens en kom eerlijk zeggen hier als het weer fout is gegaan, ook als dat over een jaar pas zo is.

Mijn vader heeft (net als veel van zijn generatiegenoten) van heel jongs af aan stevig gerookt. Hij was nog niet met de vut of hij kreeg steeds meer klachten: COPD. Daar gingen alle mooie plannen want hij kon steeds minder. Natuurlijk probeerde hij te stoppen maar dat viel nog niet mee na ruim 40 jaar. En toen kreeg hij ook nog longkanker.
De laatste jaren van zijn leven zijn geen feestje geweest, om het voorzichtig uit te drukken. En sorry, maar ik ben helemaal vergeten om hem te vragen of hij toch ook wel vond dat dit allemaal zijn eigen schuld was. Maar hij heeft tenminste niet 'zitten janken', daar had hij namelijk helemaal geen lucht meer voor.

Mijn vader heeft destijds na een wat verkeerd gelopen operatie bijna 6 maanden op de IC gelegen. Je wil niet weten wat dat gekost heeft. Daar heb je vast ook wel een mening over, Jip? Ik ben zo benieuwd!

Barvaux

Nou vooruit, dan ben ik ook verslaafd. Gelukkig heb ik een verslaving getroffen waar ikzelf en ook mijn omgeving geen last van heb/heeft en die niet slecht is voor mijn gezondheid

Ik zie de noodzaak niet ermee te stoppen dus.
Gelukkig lukt het me wel tijdig te stoppen met dingen die wel schadelijk zijn! (misschien maakt dit besef mijn begrip voor verslaafden juist wel kleiner...)

nog een keer Barvaux

Je daagt me trouwens wel uit;), als ik je persoonlijk zou kennen, zou ik de uitdaging wel aangaan denk ik.
Nu niet, want ik verwacht niet dat jij dit over een paar weken nog weet, en dat is dan zo weinig bevredigend. Tegen wie moet ik dan zeggen: Zie je wel... :)

vreselijke ziekte

Weet je wel zeker dat het roken de longkanker veroorzaakt heeft? Het kan, maar het hoeft niet. En als het wel zo is, wil dat niet zeggen dat ze er om gevraagd heeft.

Ik moet me regelmatig laten controleren (en ik rook niet (meer), dat overigens niet de reden is voor het onderzoek) maar de spanning die de uitslag met zich meebrengt, is erg lastig. Gelukkig is het nooit raak geweest (even afkloppen) maar ik ken familieleden bij wie dat wel het geval was. Als je dat van dichtbij maakt, dat is vreselijk En dan zeg je zeker niet, zie je wel of eigen schuld dikke bult.

Mensen doen dingen zonder bij de gevolgen stil te staan. Dat doen rokers niet alleen, dat vind ik ook van de samensteller van dit berichtje. Kortzichtig en weinig sjiek.

Miriam

"Boosheid als die van Jip is zeer gangbaar nabestaanden leed"

Het zou kunnen, dat Jip praat als nabestaande en van daaruit boos is. Daar heb ik niet aan gedacht. Als dat zo is dan snap ik haar reactie beter, en is ook van mijn kant compassie op z'n plaats.

carootje

"Nu niet, want ik verwacht niet dat jij dit over een paar weken nog weet, en dat is dan zo weinig bevredigend. Tegen wie moet ik dan zeggen: Zie je wel... :)"

Nu zit je wel heel erg mis, ik kan je nog precies vertellen wie er op een meeting jaren geleden tegen mij zei dat het stoppen niet was gelukt waar het mij toen wel was gelukt (maar daarna ben ik nog talloze malen gestopt).

Uitdaging: samen stoppen? Wie weet doen er wel meer mee als we een 'eigen draadje' van stoppen met welke verslaving dan ook beginnen? Dan kun je daar over drie jaar nog steeds komen melden dat het niet gelukt is. Maar goed ik denk dat jij dus alleen je nagels afbijt als ze te lang zijn en dat die nagels er dus niet heel erg afgebeten uitzien?

even erg

Voor mijn schoonmoeder was het even erg haar man te verliezen (niet door roken of drank) als haar zoon (wel relateert aan drankgebruik). Het maakt echt niets uit wat de doodsoorzaak is als een geliefd persoon overlijdt.

Snap Jip wel, maar

Ik rook niet, heb ook nooit gerookt en weet niet hoe het is om zo verslaafd te zijn dat je je eigen gezondheid willens en wetens naar de knoppen helpt.

Ik ken ook iemand die na 6 bypasses nog steeds niet is gestopt met roken, want 'het is alles wat ik nog over heb'. Tja hier spreekt de verslaving denk ik dan.

Persoonlijk vind ik het erg moeilijk om begrip op te brengen voor iemand die zijn eigen gezondheid zo bewust op het spel zet. Maar dat ik het niet begrijp en ook wel veroordeel, betekent niet dat ik geen medeleven voel. Ik zou dus nooit zo'n 'zie je wel'-reactie geven als iemand kanker krijgt door het roken. Ik zou het misschien wel denken, maar nooit zeggen.

Barvaux (laatste keer ot)

Deal, we gaan het proberen! Zou jij daar dan een nieuw draadje voor willen starten? Hoeven we dit draadje nier verder te vervuilen. Ben benieuwd of er meer zijn...

Klopt, ik bijt alleen als ze voor MIJN gevoel te lang zijn, maar dat is al heel snel, dus zien ze er wel lelijk kort uit.
Maar waarschijnlijk ga ik ze met een nagelknipper ook behoorlijk kort houden, ik kan niet tegen lange nagels! (of is dat een kwestie van wennen?)

ok omdat het geen gezondheidsdingetje is staat tie in ot.

Compassie

Mijn vader kreeg toen hij 60 was een acuut aneurysma waaraan hij bijna is overleden. Hij zou moeten stoppen met roken en drinken. Maar zijn gezondheid was na deze aortaruptuur zo slecht dat hij een heleboel dingen niet meer kon; hij was een schim van zichzelf. Het enige waar hij nog enigszins plezier uit haalde waren zijn sigaretje en zijn pilsje, kletsend en lachend samen met zijn vrienden in de kroeg. Vijf jaar later bleek hij longkanker te hebben. Eindstadium. Binnen twee maanden was hij dood. Hij zag er niet tegenop; het was goed zo. Want hij is nooit meer de sterke, verder oergezonde man geworden die hij was voor dat aneurysma. Wij (mijn moeder, mijn zus en ik) begrepen dat hij zijn sigaretje en pilsje niet wilde en kon opgeven. Het was zijn leven, en hij bepaalde hoe hij dat leefde. Wie zouden wij zijn om hem daarom te veroordelen? Uiteindelijk hadden we er allemaal vrede mee. Hoe afschuwelijk de (naderende) dood van een dierbare ook is.
Niemand is onfeilbaar. Met zulke kortzichtige, hardvochtige waarde-oordelen bereik je niets en help je niemand. "Laat hij die zonder zonde is, de eerste steen maar werpen". In dit soort situaties is compassie wel op zijn plaats. Met name voor de nabestaanden.

kijk eens hier

Je hebt misschien wel eens gelezen over deze twee dames, beiden longarts, die zich hardmaken tegen het roken en de tabaksindustrie. Eén van die twee dames heeft zelf gerookt, jarenlang, ook toen ze al longarts was. En ze is toch niet op haar achterhoofd gevallen.

Als het zelfs voor een longarts moeilijk blijkt om met roken te stoppen, dan is 'eigen schuld dikke bult' misschien toch een tikje te simplistisch.

Hun site: www.nederlandstopt.nu

Ik weet trouwens niet of op die site ook staat dat die ene arts rookte, maar dat heb ik in een paar artikelen over haar gelezen.

Groeten,

Temet

carootje ot

Weet je zeker dat niemand in je omgeving last heeft van jouw nagelbijten? Ik heb laatst een paar uur naast een nagel- (en/of) velletjesbijtende collega gezeten en ik heb daar heel veel last van gehad!

Ik begrijp Jip wel, of in ieder geval haar vraag: 'waarom doet iemand willens en wetens iets zo schadelijk voor de gezondheid is'. En als iemand daar het antwoord op had, dan zag de wereld er voor een heleboel mensen een stuk beter/leuker uit. Maar daar is geen antwoord op. Hoe verslavingen werken, wat er voor nodig is om dat te overwinnen... wisten we het maar.

Echter, er is niets mis met je dat afvragen. Zelfde als ik me afvraag waarom er ouders zijn die hun kinderen willens en wetens iets laten eten of drinken waarvan bekend is, dat het slecht is. Ik vind het helemaal niet grappig dat een kind (6 jaar, 9 jaar) bier of wijn wegwerkt op een verjaardagsfeestje. En het argument dat 'een beetje' of 'af en toe' heus geen kwaad kan, doet het niet voor mij. Maar er zijn ouders die het wel grappig vinden, er geen kwaad in zien, etc. Het is alleen niet aan mij om daarover te oordelen.

Een vriendin rookte, verloor haar vader aan longkanker, bleef roken, onderging onder de 40 onderzoeken want het leek erop dat ze ook longkanker had. Helaas bleek dat ook zo te zijn. Zelfs toen het duidelijk was, had ze nog moeite om te stoppen, ze begreep zelf ook werkelijk niet waarom ze niet gewoon de shag door de wc kon spoelen. Onbegrijpelijk, haar eigen woorden. Gelukkig is ze nu schoon maar wel een stuk long kwijt. En bijzonder onvergeeflijk tegen degenen om haar heen die maar blijven roken. Ze had op een of andere manier gedacht dat, wat haar overkomen is, een soort waarschuwing zou zijn, mensen zou helpen de motivatie te vinden om te stoppen. Tja, haar eigen vader zo ziek te zien, was voor haar ook geen motivatie. Hoe werkt een verslaving? Wisten we het maar!

Dus nogmaals, ik begrijp Jip's vraag wel. Er is geen antwoord op, maar het kan geen kwaad om erover na te denken. Iemand erop veroordelen, dat is iets heel anders. Je komt ook een beetje op het gebied van de transplantatie-dilemma's: mag mijn lever na mijn dood naar een alcoholist? Dat zijn vreselijk moeilijke discussies waar ongelooflijk veel ruzie van kan komen, maar er moet soms wel over nagedacht worden.

meeroken

moeilijk draadje dit.

Mijn vader is ook overleden aan longkanker, was een forse roker, maar had al eerder twee andere vormen van kanker gehad, dus was bepaald geen geluksvogel. Door zijn bijzondere ziektegeschiedenis, is hem nooit verweten dat hij rookte.

In zijn directe omgeving zijn wel alle rokers ineens gestopt, en ook blijvend. Om te stoppen is een hele sterke motivatie nodig.
(Ik heb zelf nooit gerookt, zelfs nooit een trekje genomen. Mijn verslaving zit in snoep & snaaien)

Gelukkig zijn de laatste jaren wel allerlei maatregelen genomen om het meeroken te verminderen.
Ik kan me nog de tijd herinneren dat tijdens vergaderingen op mijn werk gerookt werd, in restaurants enz enz enz. Maar daar zijn we vanaf, dat is vooruitgang.

Het is lastig, maar inderdaad: rokers die longkanker krijgen zijn bepaald niet te benijden, dus laten we ze niet veroordelen.

Dihanne

en dan?

Stel dat de patiënt ineens wel spijt heeft ... Krijgt hij dan alsnog een nieuwe long? En de alcoholist een nieuwe lever?

Yeti

Bij mijn weten is het criterium niet of een patiënt spijt heeft, een rozenhoedje heeft gebeden of een karmareparatie heeft ondergaan, maar of het medisch zinvol is om een transplantatie te doen.
En dat lijkt me een goed criterium.

toch

Snap ik het wel een klein beetje. Als ooit-roker maar gestopt en nooit meer begonnen, kan ik kan een kortdurende lichte irritatie ook niet ontkennen als mensen die 30 jaar roken opeens stomverbaasd zijn als ze longkanker of iets anders rookgerelateerds krijgen. Heb je die boodschap al die tijd niet gehoord/gezien of serieus gedacht dat jij er mee weg zou komen?
Hoewel het ook een vreselijke ziekte blijft die ik niemand toewens, ook verstokte rokers niet.