Afvallen wie ook? Deel 2

Gebeurt me ook regelmatig, dat snaaien.
Voor mij is het lastige dat eenmaal gesnaaid ik gewoon blijf snaaien. Dagen of wel weken lang. (weken dan meer dan gewoonlijk, niet nonstop;)
Nu heb ik het weer even doorbroken en een poosje weinig suiker genuttigd. Dat helpt me onmiddellijk, zin in snaaien verdwijnt binnen enkele dagen.
En dan kan ik de focus verleggen van ongezond naar heerlijk gezond eten. Betekent soms wel dat ik brood half bevroren eet;)
En dan blijft de sociale druk over. Of gewoon per ongeluk mee eten omdat omgeving zoveel snoept en snaait. Blijft een punt. Vooral familie en collega's. Thuis nog steeds weinig verleiding maar we gaan wel geregeld hapje eten ergens tegenwoordig (alarm) en de feestdagen komen er natuurlijk aan. Haa, ben benieuwd. (ook een hoop verjaardagen nu)
Heb nog geen enkele pepernoot of stukje speculaas gehad, knap! (wel al 1 oliebol)
Dochter heeft laatst vurrukulukke pannekoekjes gemaakt, helemaal gezond, volkoren enzo, met bessen, zo lekker! Ze kan dat goed.
(en ik kreeg ze op bed!! Recalcitrante pubers worden groot! Voelde me enorm verwend.

Het zit 'm in het weer denk ik :-)

We hebben een cake gekregen en ik riep uit dat dat slecht voor me was, maar we snijden er wel elke avond weer een plak af voor bij de thee. Man dacht 'komaan, dat smaakt naar meer!', dus er is een speculaascake in huis gekomen en ook daar snijden we vrolijk mee verder. Ja, daar val je dus niet mee af ). Gelukkig is het gewicht wel redelijk stabiel. Ik betwijfel of ik mijn streefgewicht nog ga halen dit jaar, maar ach, dan valt er nog iets voor te nemen voor volgend jaar.

Ik blijf niet snappen hoe je dat doet Kaaskopje

Iedere dag cake, ik zou in no time weer flink bijkomen. Misschien toen ik 20 was niet, maar nu toch echt wel.
Of snij je echt super dunne plakjes?
Of eet je dan verder de hele dag bijna niets?
Als ik snoep dan neem ik daarna, of daarvoor wel mijn maatregelen. En soms is dat niet voldoende en moet ik weer een paar weken aan de slag om weer op gewicht te komen.
Maar toch probeer ik het snoepen sowieso te beperken. Mijn hoofdreden om af te vallen is toch mijn gezondheid. Met iedere dag cake lijkt me dat die ondermijnt wordt, slank of niet.

Nieuwe voornemen

Is voor mij trouwens weer opnieuw meer groente.
Ik denk dat ik maar 2 of 3 dagen aan mijn gewenste hoeveelheid kom. (per week) Vaak eet ik salade en daar heb ik snel genoeg van. Buiten avondeten om lukt het me vaak niet, te weinig tijd etc. Nu van die 'groenteshots' bij ah, best handig voor drukke dagen. (in 1 shot 75 gram) Kinderen hebben uitgeprobeerd. Wel duur.
Ik maak ook vaker smoothie zelf met avocado en wat groente erin maar komt er vaak niet van.
Met avonddienst pak ik snel een kloeke uit vriezer en meestal geen tijd daar nog wat rauwkost bij te maken. Wordt prioriteit!
Hoeveel groente eten jullie?

Blik

Aula-plakjes Man krijgt een dikkere plak.

Ik merk dat het scheelt dat ik thuis ben en niet hoef te werken. Laatst moest ik vroeg op pad en rammelde mijn maag om 10 uur 'al'. Als ik thuis ben, rustig wakker word met een kop koffie, later nog een kop koffie, daarna een rondje met het hondje, dan heb ik om half 1 wel zin in eten, maar rammel ik nog niet. Dus het is relatief gemakkelijk om een halve dag te vasten. Ik eet dan ook minder als wanneer ik zou werken. Toen ik werkte nam ik vier boterhammen mee en die gingen schoon op. Daar at ik dan vaak ook nog een kom gebonden soep bij. Nu eet ik vaak niet meer dan twee, hooguit drie boterhammen of bolletjes, of een flinke bak yoghurt met muesli en een schepje zoetigheid (jam, honing, suiker).

Toen ik werkte, maar ook nog toen ik daar inmiddels met ontslag was weggegaan, ben ik in rap tempo 20 kilo afgevallen, in vier maanden ongeveer. Toen deed ik veel meer echt moeite. Crackers met magere kaas, twee biskwietjes en echt niets anders, geen of amper jus op de aardappels, zo karig als maar kon. Die kilo's zijn er in 3 jaar tijd weer aangekomen. Het komt er nú dus op neer dat ik minder moeite doe, maar wel meer beweeg, waardoor het langzamer gaat, maar dat ik daardoor ook langzaam maar zeker gewend ben geraakt om anders met eten en lekkers om te gaan.

300 g per week

Verantwoord afvallen doe je met ongeveer 300 g per week. Dat lijkt weinig maar is wel een tempo en een leefwijze die je vol kunt houden. Een eetpatroon waarbij ook ruimte is voor af en toe wat lekkers. Een kleine snack bij je koffie/thee om 10.00 uur, al is het een appel of een cracker, kan dan prima.
Dieetmethodes waarbij je een kilo in de week af valt of meer lijken geweldig maar zijn eigenlijk een recept om, als je stopt met diëten, weer evenveel aan te komen of vaak nog meer. Crash diëten worden dat genoemd. Het maakt niet uit of het shakes zijn of Sonja Bakker als het dagmenu maar 1200 kCal bevat of soms zelfs minder is het risico dat je weer aankomt na stoppen met het dieet heel erg groot.
Een vrouw heeft ongeveer 2000 kCal nodig per dag, door minder te eten zeg 1500 tot 1800 kCal val je af op een manier die vol te houden is. Dan is even een dagje de fout ingaan zoals ik gisteren deed niet handig maar heel veel schade richt het ook niet aan.

Crashdiëten mogen eigenlijk alleen als je dat onder begeleiding doet in de aanloop naar een operatie of zo. Waar het grote overgewicht een operatierisico op zich is.
30 jaar geleden geleerd op de opleiding Voeding en Diëtetiek en eigenlijk nog steeds actueel.

Mijn twee tantes die eerst fanatiek Montignac deden en daarna Sonja Bakker zijn weer even mollig als vanouds. Alleen hun bankrekening is in "gewicht" gedaald door de dure dingen die ze moesten eten van de dieetgoeroes.

Volgens mij

wordt steeds meer duidelijk dat het helemaal niet zo veel uitmaakt *hoe* je afvalt, voor het effect op langere termijn. Het is hoe dan ook lastig op gewicht te blijven, een groot percentage valt weer terug in oude gewicht.
En dan zijn een hoop dingen ook nog per persoon verschillend. Ik ben er blij mee dat er eindelijk een inzicht ontstaat dat mensen verschillen, ook op dat gebied. (hetgeen eigenlijk gewoon logisch is, maar er werd nooit rekening mee gehouden)

Met crashen loop je wel grotere kans op voedingstekorten.
Maar de tekorten die we momenteel oplopen krijgen we eerder door overschotten van andere stoffen. (alles draait om balans)

Ik heb me nog steeds niet erg verdiept in 'vasten' maar het heeft mijn kijk op voeding en alle oude denkbeelden daar omheen wel sterk veranderd. (in hele voedingswereld eigenlijk) Vooral door zelf te vasten.

Kaaskopje, op onze leeftijd lopen we wel een groter risico op bepaalde tekorten van voedingsstoffen. Natuurlijke voorraden raken uitgeput. Dat betekent dat, vooral wij vrouwen, meer baat hebben bij gezonde voeding. Veel snoepen en weinig eten kan funest zijn voor je gezondheid. (waarbij je dan ook weer makkelijk dik kunt worden)

Rust

Hier blijf ik zo'n beetje op de 85 kg hangen en dat vind ik voorlopig prima. Ik rust veel en verbrand daardoor minder. Ik ben niet meer gaan eten dan ik deed, maar ook niet minder. Mijn prioriteit ligt nu bij het verkrijgen van meer energie en daarvoor moet ik nu vb veel rusten, ontspannen, mediteren etc.
Verder afvallen is nog wel het plan. Maar eerst maar proberen om deze winter niet weer aan te komen.

Ik laat al het Sinterklaasspul wel redelijk langs me heen gaan. De kinderen missen niet, gelukkig. Ik hoor ze er in elk geval niet over.
Hoe gaat dat bij jullie?

Jippie

Bij het weegmoment afgelopen vrijdag zat ik voor het eerst sinds 20 jaar onder de 63 kg. 62.9 maar toch. Nog 900 gram en dan ben ik terug op het gewicht van mijn trouwdag. De vraag is of ik dat wil.
Nee denk ik. Nu kloppen alle verhoudingen. Met nog meer eraf blijft toch die wat gevulde buik. Ik ben al 3 cm gekrompen tov mijn oorspronkelijke lengte en die buikinhoud krimpt niet dus komt naar voren. 😥
Nu staat dat niet zo gek met wat vollere armen en wangen. Als er nog meer af gaat is die buik wat meer zichtbaar vermoed ik.
Dit weekend is mijn periode van stabiel blijven begonnen.

Gefeliciteerd

Dat is toch mooi om te bereiken. En vanaf hier wordt het lastig, heb ik me laten vertellen. Dus: heel veel succes met op gewicht blijven!!

Na de verhuizing is de weegschaal weer tevoorschijn gekomen en ik heb me vanochtend maar eens gewogen, ik zit nu op hetzelfde gewicht als voor de verhuizing, snif.
Ik zit nu 100 gr onder jouw gewicht HAT, maar voor mij is er nog een flinke weg te gaan ben ik bang.
Dat gaat niet makkelijk worden deze maand. Ik heb me voorgenomen om te proberen stabiel te blijven, afvallen gaat hem waarschijnlijk niet worden met alle kerstdiners enzo. En dan hebben we ook nog een hoop pepernoten over...

Dikkie Dik

Stabiel blijven is toch prima, als afvallen even niet lukt? Wees trots op jezelf! Een verhuizing is niet echt een periode waarin je jezelf goed in de gaten kunt houden. De meeste mensen gaan tijdens zo'n periode over hun eigen grenzen heen. En dat is geen probleem, omdat het meestal tijdelijk is.
Nog ruim 3 weken en dan is het januari en kun je weer meeliften met alle andere lijners. Voor nu is op gewicht blíjven al een hele kunst. (Ik zeg dit ook tegen mezelf...hahaha)

Dikkie Dik

Ik zit momenteel ook redelijk vast op een gewicht. Dan is het opeens weer een stukje boven, dan weer terug, maar eronder is nog een te grote hobbel kennelijk. Hier ook iets te grote stukken gevulde speculaas en zo . Vanaf eind december kan ik ook weer volledig los bij fitness. Ik probeer al voorzichtig weer wat meer te doen, maar ik merk dat mijn lichaam daar nog een beetje moeite mee heeft. Raar praatje, maar zo merkte ik maandag dat ik een beetje naar zweet rook en dat is echt iets waar ik niet snel last van heb, behalve als er iets is. Ziek, hoge stress dat soort zaken. Dus ondanks dat het al meer dan twee maanden geleden is dat ik geopereerd ben, is mijn lichaam merkbaar nog niet weer op het oude peil.

Ik denk dat we allemaal in dit draadje, deze maand maar niet te streng moeten zijn voor onszelf. Wel proberen om het enigszins in de hand te houden, maar ook een beetje genieten. En in januari weer de zweep erover ).

Fout Sinterklaascadeau maar wel lekker

De buurvrouw kwam "wat" lekkers brengen als dank voor een jaar lang geboden hulp bij kleine klusjes die ze niet zelf kan. Een hele tas van de plaatselijke chocolaterie met chocolade, bonbons én marsepein.
Die marsepein is het punt niet, daar blijf ik wel af maar die chocolade! Mjammie 😊
===Ik denk dat we allemaal in dit draadje, deze maand maar niet te streng moeten zijn voor onszelf. Wel proberen om het enigszins in de hand te houden, maar ook een beetje genieten. En in januari weer de zweep erover ).===

Dat denk ik nu ook maar

Ieder jaar beter

Ik was echt een enorme snoeperd, dit jaar voor mijn doen heel weinig gehad.
Gelukkig heb ik niet zo'n buuf HAT, want dan had ik wel een probleem! Ik zou nu wellicht wel een deel weggeven etc. Maar met marsepein zou ik wel een flink probleem hebben. (eerste jaar nu, denk ik, dat ik het, nog, niet heb gehad)
Wel iets gesnoept, vooral door dochter zelf gemaakte pepernoten, kon ik natuurlijk niet laten staan.
Verder laten we het een beetje los allemaal nu.
Ik vind die donkere dagen niet zo geschikt om energie te lozen, juist liever wat opslaan.
Wel hebben we plan liggen om in januari weer iets van suikerchallenge te doen. In ieder geval met dochter, partner wil geloof ik ook wel mee doen.
Voor mij niet meer zo heel nodig, zo veel (toegevoegde) suikers eet ik niet meer. Maar weer even extra gezond kan geen kwaad en dat leidt vast ook weer tot nieuwe structurele aanpassingen in koken. Kan sowieso wel wat inspiratie gebruiken want mijn vega inspiratie is een beetje op laatste tijd.
En uiteraard hoop ik dat het partner weer boost kan geven om door te zetten, schiet nog steeds niet heel erg op.

Eigenlijk...

Eigenlijk wil ik nou gewoon minder wegen en wat dunner zijn en stiekem had ik er op gerekend dat de verhuizing toch wel wat kilo's zou schelen, gewoon door de stress.
Bah, zal toch weer aan het vasten moeten, maar ik wacht even totdat we in wat rustiger vaarwater zitten. Als ik nog redelijk gestresst ben, ben ik prikkelbaar en van niet eten word ik heel snel prikkelbaar. Mijn prikkelbaarheid van 1 kant kan ik nog wel in toom houden en gewoon gezellig blijven, maar komt het van 2 kanten dan ben ik niet meer gezellig.
Dan maar weer minder eten en de pepernotenbak die mijn geliefde collega's iedere keer op mijn bureau zetten zo veel mogelijk negeren. En ja, ze weten dat ik probeer af te vallen maar vinden het ietwat onzinnig. Volgens hen hoor je na flink wat kinderen wat gezetter te zijn en omdat bij mij het vet evenredig verdeeld is, zie ik er niet zo dik uit als bij mijn bmi hoort.

Pesten

"...en de pepernotenbak die mijn geliefde collega's iedere keer op mijn bureau zetten zo veel mogelijk negeren."
Dat is gewoon pesten. Vind ik. Weet je wel hoeveel wilskracht het je kost om steeds niet te nemen wat je lekker vindt en voor je neus staat? En dan hun commentaar over dat je niet mag zeuren.... Bah. Erg vervelend.

En verder... Niet iedereen valt af van stress. Stress schijnt zelfs een belangrijke oorzaak van overgewicht te zijn. Dus misschien kun je beter inzetten op meer rust en ontspanning in je leven. Dat is hier nu het thema en het valt nog niet mee, maar het maakt wel dat ik minder MOET eten.

Stress

Door stress wordt je cortisolgehalte hoge, zo heb ik begrepen, r en dat heeft weer effect op je buikomvang. Dus als je veel last van stress hebt, kun je lijnen wat je wilt, maar blijft die buik rond, even heel erg kort door de bocht gezegd.

Ik ben weleens flink afgevallen omdat ik niet goed in mijn vel stak in die periode. Volgens mijn man heb ik nu magere beentjes (valt wel mee hoor), maar toen was ik 7,5 kilo lichter dan nu, dus nog minder vet op de botten. Toen was ik volledig slank, nu heb ik een vervelend bolle buik. Een therapeute zei dat mensen met AD(H)D opvallend vaak een te hoog cortisolgehalte en daardoor bolle buik hebben.

Bolle buik

Volgens mij blijft vet vooral op buik zitten, is gewoon laatste plek (doorgaans) waar vet verdwijnt. Wel helaas ook de belangrijkste.
(natuurlijk hoeft de buik ook niet helemaal strak, zeker niet na bevallingen, maar het is zeker een goede graadmeter)
Ik merk bij eigen buik dat 'ie de laatste 2 a 3 kilo ook grotendeels verdwijnt. Die 2 a 3 kilo blijf ik wat schommelen en meestal is het buikje er dan ook wel weer meteen.

Dat 'je hoeft niet af te vallen hoor' roept volgens mij iedereen bij iedereen. Het is vlgs mij ook geen pesten, gewoon lief bedoeld. Maar het betekent verder niks. Soms(vaak?) is het ook wel in kader van kop in het zand steken. Voor niemand is dat snoepen gezond, en dan weet ook eigenlijk iedereen wel. Maar als iedereen het doet voelt het toch minder fout. Een 'lijner' is dan een spelbreker en moet tot de orde geroepen.

Nee blik

"Je hoeft niet af te vallen hoor" is zeker geen pesten. De bak pepernoten neerzetten voor de neus van iemands die probeert om niet te snoepen, kan dat wel zijn.
Zoals Dikkie Dik het schreef, leek het mij heel vervelend.
Maar ik houd sowieso niet van groepsdruk. Zoals jij schrijft "Een 'lijner' is dan een spelbreker en moet tot de orde geroepen.", daar reageer ik echt allergisch op.

Rare fouten in tekst

Ik zie opeens dat ik midden in een woord iets anders heb geschreven en een taalfout, tsss...

Die bolle buik schijnt vooral te verdwijnen door veel te lopen en bijvoorbeeld te trainen op de crosstrainer, wat eigenlijk ook een soort loopbeweging is. Speciale buikoefeningen zouden pas zinvol worden als die bolle buik weg is (voor zover mogelijk). Ik pak langzaam maar zeker weer alles op, ook een rek en strek apparaat die vooral effect op mijn buikspieren moet hebben. De ervaring is dat dit ook daadwerkelijk wel zin heeft, maar dat moet ik weer opbouwen. Het gaat ook niet snel, dus een kwestie van geduld. Dat heb ik niet, dus loop ik ondertussen ook maar met shapewear rond onder kleren die daar om roepen. Je moet wat .

De buik klopt nu ook niet meer met de rest van mijn lichaam. Door mijn nieuwe borstomvang en slanke benen is die buik nu echt een probleem in mijn beleving. Het is ook wat lastig om de juiste kleding te vinden. Ik pas overal in maat 42, ook in broeken, die kunnen zelfs bijna naar maat 40, maar als ik een jurk aantrek puilt daar van alles in naar buiten en zit maat L of 42 wel wat strak. Voor sommigen zal maat 42 of zelfs 40 nog steeds fors klinken, maar bij mijn bouw is dat passend.

Man maakt zich wat zorgen dat ik doorsla in mijn zucht naar minder kilo's en ik geef eerlijk toe dat ik er niet helemaal ontspannen mee omga, maar zijn angst dat ik doorschiet naar anorexia kan ik hem wel uit zijn hoofd praten. Ik eet gewoon en soms ook best veel, dan heb ik het vooral over het avondeten. Het is nu wel zo, dat als ik eens iets eet wat echt veel calorieën bevat, ik me daar heel erg van bewust ben. Ik geniet wel, maar op mijn schouder zit een betwetertje die vraagt waarom ik niet kon weigeren. "je had het ook níet kunnen nemen!". Aan een kant heb ik die houding nu nodig om mijn doel te bereiken, maar ik hoop wel dat ik op een gegeven dat weer los kan laten. Ik wil gewoon absoluut niet meer terugglijden naar een hoger gewicht. Daar zal ik een gezonde balans in moeten vinden uiteindelijk. Ik val nu nog steeds af, over 5 kilo is dat echt niet meer de bedoeling. Een marge van een kilo erboven of eronder moet en mag dan het maximum zijn. Dan moet ik dat betwetertje de laan uitsturen .

Tot zover mijn eerlijke biecht. Hoe is zitten jullie erin?

Hoe zit ik er in...

Hoe ik er in zit?
Ik ben gewoon blij als ik in "het groen" zit en het postuur en "normaal" uit ziet.
En af en toe geef ik toe aan mijn bourgondische neigingen. Die overigens vooral uit goed bereid, groenterijk avondeten bestaan. En soms denk ik: nu even minderen, anders groei ik ooit dicht. En dat doe ik dan tijdelijk, door licht te vasten.
Gaat prima zo. Vanavond eten we italiaanse eend. Er liggen al kerstkoopjes in de winkel. Maar dan vanmorgen geen koekje he... 😉

En 40 fors?

Welnee, maat 40 is heel normaal

hangt van mijn bui af

Op het moment zit ik er door, gedoe met mijn jongste op school. Korte samenvatting: juf en jongste klikken niet en jongste kan niets goed doen bij de juf. Jongste krijgt vaak straf maar snapt werkelijk niet wat hij fout doet, juf legt ook niet op een voor hem begrijpelijke manier uit wat het ongewenste gedrag was en wat hij wel moet doen, ook niet nadat ik haar er al een paar keer op gewezen heeft dat hij het niet snapt. Hij was stout geweest, niet eens echt ernstig, beetje brutale mond, en ze heeft hem gezegd dat hij bij nog 1 keer stout zijn niet meer welkom is op school. En dat terwijl de duo hem een lieverd vindt...
Vandaag de directrice aangesproken, morgen gesprek met juf en directrice.
Jongste was zo bang vanochtend, hoe dichter hij bij school kwam hoe misselijker en bleker hij werd.

Op het moment merk ik dat ik eerder teveel eet dan te weinig en dat het me nu ook even helemaal niet meer uitmaakt. Eerst jongste weer op de rit...

Pfff

Dikkie Dik, wat een rottoestand.
Nee, dan is letten op je eten even geen prioriteit.
Veel succes ermee. (ik weet helaas hoe het is, een mismatch tussen leerkracht en kind. Bij ons duurde dat erg lang, ook wel een (vd) reden(en) om zo dik te worden;))

Met afvallen was je goed bezig en een break hierin is sowieso geen probleem.

Ik hoop dat je het goed opgelost krijgt.