Zomaar stoppen met onkosten kind

De situatie ligt nogal ingewikkeld maar in het kort komt het op neer dat ik als moeder in het ouderlijk huis de zorg ben gaan voortzetten omdat ik de meeste zorg over ons klein kind van 2 jaar had en omdat ik mijn opleiding was gestopt om te gaan werken. De keuze van mijn ex was nogal leunend op dit feit en nooit erkend dat hij nog student is dankzij mij en zijn ouders. Hij heeft maar een bijbaantje af en toe als hij omgeroepen wordt en hij tijd of zin heeft.
Het is pijnlijk omdat ik hem als toeslag partner hield ondanks de kortingen op toeslagen puur omdat hij de hoofdhuurder was van dit huis en ik wide hem niet uitschrijven. Maar helpen deed hij niet, het tegendeel omdat ik met het huis achter ben gebleven, ziet hij het als zoek het uit omdat jij de kindertoeslag en kindgebonden budget houdt.
Ik ben van buitenlandse afkomst, ik heb hier geen hulp van familie zoals hem, als ik oppas nodig heb moet ik het betalen, als ik mijn kind naar mijn familie wil brengen kost mij dat veel meer dan hem, ik betaal de schoolkosten, de danslessen, de kleding, enz. Ik heb een lichamelijke aandoening waardoor ik hierbij ook nog eens extra onkosten voor mijzelf en indirect voor mijn kind heb.
Met een minimum inkomen en parttime werken. Mijn kind gaat 3 dagen per week naar zijn vader maar 4 dagen bij mij met alle kosten van dien.
Nu is hij gestopt met 50 euro onkosten voor zijn kind te betalen, en eist de helft van de kinderbijslag en kindertoeslag.
Ben ik zo erg als vrouw voor hem en moeder dat hij of zijn hoogopgeleide familie achter hem dit niet inzien. Co ouderschap is wat hij wil uiteindelijk nu dat hij bijna dankzij mij klaar is met zijn opleiding. Maar voornamelijk met behulp van zijn ouders. Ik voel mij echt alleen en gestraft puur om het feit dat ik de zorg in zijn huis ben gaan voortzetten. Prive sector huren is voor mij onmogelijk en kans op woning duurt nog een paar jaartjes. Waarom kan hij niet mee werken en alleen maar tegenwerken. De kwaliteit van mijn moederschap gaat zeer achteruit merk ik want mijn ziel ligt door de grond van teleurstelling in een jonge jongen (student) die veel van mij hield maar weinig begrip heeft van hoe het leven van een niet hoog opgeleide persoon met ook nog eens add, alleenstaande moeder met een minimum inkomen en geen hulp van familie.
Wat gaat er langs iemand hoofd terwijl hij ook nog eens pedagogie studeert. Een carrière om andere kinderen te helpen terwijl hij de moeder van zijn kind kapot scheurt.