

Echtscheiding en erna
U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

sipje
06-06-2020 om 16:06
willen beide huis niet uit
Ha,
Mijn man en ik gaan al lange tijd heel slecht en hebben al vaker een echtscheiding overwogen. De reden waarom we niet doorzetten is ook omdat we beiden ons huidige huurhuis met betaalbare huur niet willen/kunnen verlaten. De consequentie voor degene die eruit gaat is namelijk dat die de stad uit moet omdat een betaalbare huurwoning niet te krijgen is hier en we beide niet kunnen kopen. Mijn man is ZZP-er en getroffen door Corona. Dus nu nauwelijks inkomen. Ik heb een redelijk inkomen maar werk op tijdelijke contracten en dus ook niet zeker of ik een duur huis in de vrije sector op lange termijn kan betalen.
We hebben een kind van 14 dat ons uiteraard beide nodig heeft. Een verhuizing naar een andere plaats van een van de ouders heeft ook voor haar grote consequenties.
Stel we komen er samen niet uit. Wie bepaalt dan wie in het huis mag blijven wonen? Gaat daar dan een rechter een oordeel over vellen?

tsjor
09-06-2020 om 13:06
Meer mogelijkheden
'Mijn man staat ingeschreven bij de woningdienst maar zoals gezegd: dat duurt minstens 10 jaar voordat dat wat oplevert.'
Je kunt ook jezelf inschrijven. Veel woningen worden verhuurd met via een lotingssysteem. Als er twee mensen meedoen heb je dubbele kansen.
'En man gewoon probleemloos in ons huis blijven wonen voelt ook zo onterecht. Ik heb jarenlang de financiële kar getrokken en de huur betaalt.'
Tsja, wat moet je met zo'n argument? Bijzonder.
Tsjor

Pluis
09-06-2020 om 14:06
Ik denk
dat Tsjor bedoelt dat als een man voor het grootste deel van het inkomen heeft gezorgd tijdens het huwelijk, maar weinig mensen het vreemd vinden dat hij ook na het huwelijk blijft zorgen voor inkomsten (partneralimentatie) voor de vrouw. En het ook niet vreemd vinden dat hij het huis uitgaat, zodat vrouw met de kinderen kan blijven zitten in het gezamenlijke huis.
Ik snap dat dit misschien een van de redenen voor de scheiding is, als het niet bewust zo afgesproken is. Dat TS misschien het gevoel heeft dat toekomstige ex van haar profiteert. Maar als je zo gaat denken wordt het natuurlijk al gauw een vechtscheiding. Als beiden het belang van het kind bovenaan hebben staan en als ze beiden elkaar wat gunnen kunnen ze een heel eind komen.
Sipje, ik zou toch nog eens nadenken over dat birdnesten. Dat hoeft toch niet tot je dochter het huis uit gaat? Maar dan heb je tijd om een andere oplossing te bedenken terwijl je wel al uit elkaar bent. Dat geeft rust. En ik zou allebei werk zoeken dat wat zekerder is.
Of probeer toch zoveel mogelijk als vrienden in een huis te wonen. Je kunt bijvoorbeeld samen met je dochter op de grote slaapkamer gaan liggen en je man op haar kamer. Of je gaat kijken naar een plek bij familie of bekenden. Of je zoekt een kamer ergens (in onderhuur dus). Er zijn nu in de crisis ongetwijfeld mensen die extra inkomsten zoeken en een kamer gaan verhuren. En nu er geen buitenlandse studenten komen (voorlopig) is er misschien ook wel woonruimte in studentensteden beschikbaar.
Of jullie kunnen kijken naar sociale huur in een andere plaats, zodat jullie allebei een ander huis krijgen en je dochter dan verder reist naar school en clubjes.
Ik snap dat het allemaal niet optimaal is, maar dat is een scheiding nooit. Ik denk dat het jullie kan helpen om het idee los te laten dat alles wat je nu regelt direct perfect en voor altijd moet zijn. De eerstvolgende stap is een tussenstap. Maar als jullie het erover eens zijn dat uit elkaar de beste oplossing is, dan zou ik dat toch gewoon gaan regelen. En alle problemen die je tegen gaat komen, die dienen zich niet allemaal tegelijk aan. Stap voor stap, een ding tegelijk.
Sterkte.

Niempje
09-06-2020 om 14:06
Inderdaad
Zou inderdaad ook zelf inschrijven als ik jou was. In de plaats van voorkeur, maar ook in omliggende gebieden. Tien jaar wachttijd is best lang. Met loten heb je kans dat een van jullie eerder iets heeft en vergroot je je kansen met 2 inschrijvingen. Je maakt die kansen nog groter door ook elders in te schrijven en mee te loten. Vaak is de wachttijd in andere plaatsen minder en je hebt extra loterijwoningen om op te reageren.
Weet natuurlijk niet welke kant van het land je zit, dus maar even mijn kant als voorbeeld. Hier in Utrecht wacht je minimaal 10 jaar en is de kans met loterijwoningen klein. Regio Ede ligt niet om de hoek, maar is te doen, ook met Ov. Wachttijd daar is aanzienlijk korter dan hier. Zo zullen er ook bij jullie plaatsen zijn om je kans te vergroten.

Triva
09-06-2020 om 14:06
idd birdnesting
Je kunt dat wel vreselijk vinden maar het lijkt mij minder erg dan in de situatie zitten waar je nu zit en dat jij alleen het risico loopt als je iets anders zoekt ivm je baan.
Ik zou wel een maand op maand af gaan of minimaal om de 2 wk en niet elke week.

wil40
09-06-2020 om 15:06
Inkomsten.
"Maar goed, ik snap ook wel dat als hij 0 inkomsten heeft, het reeël is dat ik opstap."
Als het huis op één van jullie beider naam moet komen te staan, gaat het dan wel lukken na de inkomenstoets om de huur en overige vaste lasten ieder apart te betalen?
Ook is je man ZZP'er, hij heeft geen/weinig inkomsten, krijgt hij dan wel een huurcontract op zijn naam?
Ik zou eerst samen aan de tafel gaan zitten. Jullie zijn al jaren bezig om te gaan scheiden. Dan nog maar even doorbijten. Inschrijven voor huurwoning(en), financiën op orde, banen op orde en ieder wat reserves.
Hoe het ook verder gaat, jullie gaan hier beide niet ongeschonden uitkomen. Praten, overleggen en samen zoeken naar oplossingen.
Als je beide wilt scheiden zul je dat samen mogelijk moeten maken.

Temet
09-06-2020 om 16:06
dochter
"Ze zal nooit fulltime bij 1 ouder gaan wonen denk ik. Ik wil dat ze daar zuiver in kan kiezen, en niet dat het van invloed is op wie het huis krijgt. of weg moet."
Ik weet niet of het wel zuiver is om haar te laten kiezen. Ze is 14, en inspraak moet ze zeker krijgen, maar misschien moeten jullie voor haar kiezen.
Anders denk je dat ze 'vrij' kiest, maar kiest ze vooral iets om haar ouders niet te kwetsen. Of een van de ouders (die ze het zieligst vindt) niet te kwetsen. Misschien is het beter om zelf een plan te maken en haar dat voor te houden en haar vervolgens de mogelijkheid te geven om daar eventueel (praktische) aanpassingen op voor te stellen.
Weet iemand trouwens of het mogelijk is ergens onafhankelijk en vrijblijvend advies te krijgen (zonder meteen een dossier op te bouwen) over hoe je je kind zo min mogelijk narigheid bezorgt bij de scheiding? Helpt Villa Pinedo bij zoiets?
Groeten,
Temet
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.