Week op week af

Heel veel mensen hebben dat. Wat wil je weten?

het is wel handig...

Iets meer over je situatie te schrijven. OOk als je in de nachtdienst zit spreek je over 'week op, week af'; dus dit zegt helemaal niets over de situatie waar jij in zit. Dus zoals NIki ook al schrijft: wat wil je?
Blijkbaar heb je problemen maar zo hebben we geen idee waar het over gaat. Dus..............

Okie Dokie

Misschien moet je even naar de rubriek kijken

Mijn ex werkt fulltime en me dochter is dus zonder hem bij zijn vriendin di woe en do . Hij werkt in de horeca tot savonds laat hij brengt haar wel elke dag naar school.
Maar mijn dochter is dus in zijn week afhankelijk ook van haar.
Dat doet me wel zeer dat ik er dan niet ben.....

Moet ik dat niet terug draaien...
Voel me schuldig naar me dochter...

Ik werk als ze bij haar vader is bijna 5 dagen en als ze bij mij is werk ik of 1 ochtend en 1 avond of twee ochtenden en 1 dagdienst.... Dus ik ben er gelukkig wel veel voor haar.

Hoe doen jullie dat?!

De vriendin.

Is de vriendin van je ex lief voor je dochter? Heeft ze het gezellig daar, ook als haar vader er niet is?
Als je schrijft dat jij je schuldig voelt krijg ik visioenen van een stiefheks, i.p.v. stiefmoeder.

En nee, ik heb geen persoonlijke ervaring met een week op week af rooster, maar het klinkt of je het goed geregeld hebt, samen met je ex.

heb je al antwoord op gekregen

Je hebt op 3 maart al dezelfde vraag gesteld: http://www.ouders.nl/forum/echtscheiding-en-erna/ex-werkt-fulltime-en-we-hebben-week-op-week-af

Daar heb je al een heleboel antwoorden gekregen. Wil je nu de discussie herhalen?

Als je niet wilde dat de vriendin van je ex voor haar zorgt, had je niet moeten scheiden. En waarom zou jij alleen het beste voor je dochter zijn? En hoezo wil je dat terugdraaien? Haar vader heeft evenveel recht om haar bij zich te hebben als jij.

Zie voor verdere antwoorden de link in dit bericht.

Marea

Reageer aub lkkr niet als je niet iets wilt zeggen.

Ik vraag om reacties van mensen die hetzelfde hebben meegemaakt.
Of hebben.
En nee Twas niet mijn keus om te scheiden.
Als je partner niet verder wilt krijg je geen keus ook niet de keus dat je je eigen kind dus moet missen.

Wil40

Ja ze is idd lief voor haar en me dochter heeft het naar d'r zin.
Hoor iig niks negatiefs.
Tis meer vanuit mijn moedergevoel....
Dat het soort niet klopt ofzo

Moedergevoe.

Dat kan ik me wel een beetje voorstellen. Maar je zegt het zelf al; het is jou moedergevoel, jou schuldgevoel. Probeer het anders te zien. Je dochter wordt goed verzorgd, de vriendin van je ex doet haar best. Als je je kind naar een oppas moet brengen of naar de opvang moet je de zorgen ook overdragen.
Probeer je schuldgevoel opzij te zetten, je kind is in goede handen. Moedig je dochter aan, zeg tegen haar dat het fijn is dat ze het ook bij haar vader en zijn vriendin gezellig heeft.

Een scheiding is moeilijk, vooral als het je keuze niet was. Ik vind het knap hoe jij en je ex beide goed voor jullie dochter zorgen.

Inderdaad

Als jullie niet gescheiden waren zorgde er een oppas voor je kind, wat is het verschil? Bracht je je kind ook niet naar oma en tante in jouw week? Waarom mag dat wel?

Moederalleen

Je schrijft: reageer lekker niet als je niet iets wil zeggen.
Maar ik wil juist wel iets zeggen. Dat kan je lezen in wat ik schreef. Dat het je niet bevalt is een ander verhaal.

leeftijd kind

Uit mijn hoofd (van het andere draadje) weet ik dat je kind pas 4 of 5 is. Dat is m.i. relevante info je achterwege laat.

Ik ben niet,gescheiden, maar weet dat bij oudere kinderen (middelbare school) vaak week op week af gehanteerd wordt, maar dat bij jongere kinderen vaak een korter rooster wordt afgesproken. Zodat het kind een ouder niet zolang achter elkaar hoeft te missen en ouders hun kinderen niet zo lang hoeven te missen.

Hebben jullie,daar bij het afspreken niet over nagedacht?

Daar schreef je dat jullie niet teveel wisselmomenten wilden hebben, maar dit is wel het andere uiterste (jullie hadden trouwens noflg minder wisselmomenten kunnen afspreken: maand op, maand af).

Wat ik maar wil zeggen is: als een andere kortlopender regeling in principe ook praktisch haalbaar zou zijn dan kan je dat wel bespreken.

Ik weet niet of het dan handig is om het feit dat de stiefmoeder zo veel voor haar zorgt te noemen, vooral omdat daar niets mis mee lijkt te zijn. Je argument is dan, dat je je kind slecht zo lang achter elkaar kunt missen. En misschien is dat indirect ook niet in het belang van het kind(?), zo'n ongelukkige moeder?

Uiteindelijk staat het belang van je kind voorop, dus als je denkt dat je kind het ook fijner zou (kunnen) vinden om papa een mama minder lang achter elkaar te missen, heb je helemaal,een goed argument om de regeling aan te passen.

Ik vind het wel moeilijk te begrijpen dat jullie deze regeling met zo'n jong,kind zo afgesproken hebben. Ik had mijn kinderen op zulke jonge leeftijd niet zo lang achter elkaar kunnen/willen missen.

missen

is normaal, masr ik mis mijn kind ook als ik alleen op vakantie ben en zij met haar vader in Italie. Maar dan geniet ik ook van mijn vrijheid, even niet pedagogisch verantwoord bezig zijn. Dingen doen die een 5jarige helemaal niet leuk vind.,

Het is ook een extra vertrouwenspersoon als ze wat ouder worden, hoeveel pubers hebben de luxe van een extra 'ouder' als ze ruzie hebben met hun ouders?

Je bent nog niet zo lang gescheiden en bent nog bezig met het afscheid nemen van de oude situatie en accepteren van de nieuwe. Dat neemt best veel tijd in beslag voor je het niet alleen rationeel maar ook gevoelsmatig hebt geaccepteerd.

Ik loop een jaar of 8 op je voor, en met een zeer goed contact met mijn ex, zijn huidige vrouw (relatie begonnen tijdens ons huwelijk) vind ik het best een goede regeling zo. De "oppas" is ruim van te voren geregeld, ik kan nu al afspraken maken in november omdat ik al weet dat ik dan geen opvang hoef te regelen.

Suze

We hebben deze regeling getroffen omdat ik in de zorg werk en hij in de horeca.
Ik heb geen vaste dagen werken en hij wel.
Mijn dochter moest dan bij wijze elke dag switchen..
Toen is die afspraak gemaakt.

Mijn dochter laat niet zien of ze er last van heeft of niet.
Ze is altijd blij als ze van de 1 naar de ander gaat...

Tis voor mezelf gewoon een kwel...
En omdat veel mensen ook zeggen ze is zo klein etc...
Ik zou dat nooit doen...

Maar goed je moet wat, ik weet ook niet wat goed is
Op de dagen dat ze bij haar is werk ik twee avonden dus kan ze ook niet bij mij zijn

je doet wat je kunt

meer dan je best doen kun je niet zei mijn counceler destijds. Je doet wat je het beste lijkt met de kennis die je dan hebt. Met nieuwe kennis kun je een andere beslissing nemen maar dat hoeft niet.

Je dochter gaat blij naar haar vader en komt blij weer terug. Geniet daarvan het was voor jullie dus de juiste keuze. De beste stuurlui staan altijd aan wal.

Van de mensen die zeggen dat zou ik nooit doen gaat 99% dezelfde kant op als jullie in dezelfde situatie. Neem dat met een korrel zout.

Je kwelt jezelf door er aandacht aan te besteden. Ik leg dat soort uitspraken inmiddels vrolijk naast mij neer, of als ze weer eens zuchten dat ze zo moeten rennen en geen tijd voor zichzelf hebben zeg ik dat ik wel een oplosing weet. Maar die willen ze ook niet. Ik ga best vaak uit (film, theater) , doe leuke dingen, kaan regelmatig lekker uitslapen want kind is er niet. Ik zie de voordelen wel en heb nauwelijks nadelen want financieel ruim zelfstandig. Ook mijn dochter ziet vooral de voordele hoewel ze laatst toch wel een nadeel, of in elk geval een nadeel van ons had gevonden: ze krijgt maar 1 verjaardagskado, van ons samen.

Ja idd daar heb je zeker gelijk in.
Ik kan op zich nu ook goed praten met mijn ex.
Het is idd denk ik ook een verwerking....

Maar ik word ook onzeker over mensen die tegen me zeggen ze is hier te jong voor etc...
Maar wat moet ik dan.....

wat ik deed en doe

ik wordt momenteel geacht mantelzorger voor mijn moeder te zijn naast het alleenstaand oudeschap.
Wat ik dan doe is het voorrekenen. Wat vind je dat ik allemaal moet, komt er een lijstje, en dat stop ik dan in een week,,dan blijkt meestal dat het gewoon niet past enndat ik keuzes moet maken. Jammer dan, ik doe mijn best maar ik kan niet in 10 minuten uit de randstad in Den Helder zijn. Ik kan niet mijn 9 jarige een hele nacht alleen thuis laten en haar helemaal bij haar vader laten is maatschappelijk ook niet geaccepteerd. Dat 1 bezoek op een werkdag aan mijn moeder om 10 minuten met de psychiater te spreken mij netto 100 euro kost was ook wel even een eyeopener: trein kosten, verlofuren, en daardoor ook extra kinderopvang in de vakantie moeten inkopen die niet vergoed wordt.
Ze hebben geen idee.

Je doet je best. Je dochter doet het goed. Goed is goed genoeg.

Moederalleen

Doe maar net of ik die opmerking niet gemaakt heb .

Ik wil je niets aanpraten hoor.

Als dit voor jullie (om praktische redenen) de beste regeling is, dan is dat de beste regeling. Punt.

En sterkte ermee, want ik snap best dat je het er moeilijk mee hebt, maar ik hoop dat je je kunt weren tegen meningen van anderen (zoals ik) die niet alle details weten en daardoor denken dat ze dit niet zouden doen. Trek je niet teveel van anderen aan als jij denkt dat dit gewoon de beste regeling is.

Amk; dank je voor je bericht.
Tis fijn om te horen hoe jij het ook kan en doet.
En ik moet de gedachte ook vast houden dat ik idd doe wat ik kan.
En dat mijn dochter een blij meisje is.
Dat is het belangrijkste!!

Suze;
Dank je....
Tis idd niet makkelijk.
Ik deed voor ik gescheiden was er ook luchtiger over nou ja dan is het etc etc...
Maar zit je erin is het echt heel anders.

Daar vind ik ook wel een weg in uiteindelijk.
Alleen je moedergevoel jou kleine meisje..
Dat maakt het zo tegenstrijdig

Kritiek.

In de toekomst komen er nog veel ongevraagde meningen en kritiek van andere moedets voorbij.
Als je kind niet goed eet, iedereen heeft de oplossing.
Als er iets niet goed gaat op school, andere kinderen hebben nergens last van.
Als je kind veel op straat speelt wordt het verwaarloosd.
Zit het liever binnen dan is het een eenzame huismus.
Laat staan als ze als puber met een vriendin op vakantie gaat.

Vraag tips als je ze nodig hebt en kijk vooral zelf naar je kind.
Je dochter is een gezonde, vrolijke kleutet die graag bij jou en graag bij haar vader en zijn vriendin is.
Nogmaals, ik denk dat jullie samen een prima oplossing hebben gevonden na de scheiding.

Nu nog je eigen verdriet en teleursteling een plek geven, dat kost tijd. Sterkte!