U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
We beginnen weer opnieuw
ong. een jaar geleden hier al eens een erg lange draad gehad. Voor de geinteresseerden onder ons. "Wat is goed voor de kinderen"?
Inmiddels een jaar verder en er is veel gebeurd in dat jaar. Ze wou eerst naar een andere stad verhuizen met de kinderen ( bijna 2 en bijna 4). dat is bij de mediator veranderd in deze stad te blijven wonen. Door mijn contacten in mijn werk ( bouw) heeft ze nu een huurwoning hier 5 minuten fietsen vandaan. Ik heb haar ook enigszins geholpen met dingen in haar huis te doen.
Ze woont inmiddels een 2 maand hier dus in de buurt
Het heeft 6 maanden geduurd bij de mediator totdat we een voor beiden werkbare omgangsregeling tot stand hebben kunnen brengen. Ondanks meningsverschillen in het afgelopen half jaar zijn we in ieder geval weer on spesking terms.
Doel bij start van de mediation was een Co-ouderschap.
Problemen waren vooraf: de communicatie, haar wantrouwen jegens mij , dat ik volgens haar niet in staat was een goede vader te zijn. Mijn grote probleem naar haar toe, waren de eenzijdige beslissingen die ze neemt t.a.v de kinderen. Afspraken maken en vervolgens mij inlichten.
Zoals ik al zei, communicatie is ( dacht ik) redelijk verbeterd. Ze heeft ook uitgesproken dat ze het terugneemt van mijn vaderrol. Ik doe ondertussen naast mijn werk als ZZP er gem. 3 dagen/week mijn kinderen.
ene week wo en do. andere week do. tot zo. 16.00 uur. Zal niet zeggen dat het een eitje is, maar doe het volgens mij niet slecht.
Tot zover de positieve dingen.
Zoals ik al zei, we waren er bijna uit. Zouden vorige week een vasstellingsovereenkomst tekenen bij de mediator. Dat is dus allemaal niet gebeurd.
Omgang was geregeld, hoofdverblijfplaats , financien.
Daarvoor hebben we dik 6 maanden zitten praten.
3 weken geleden moest mijn oudste zoon voor de laatste keer naar het consultatiebureau voor dktp. Ik heb haar sávonds gebeld om te vragen hoe het met hem was, omdat ze daar nogal last van kunnen hebben. Ze pakt niet op en belt me 2 uur later terug. ( kan, was nog niets aan de hand.) Hij vond het wel een beetje eng die prik. Opeens vertelt ze mij tussen neus en lippen door, dat er over 2 dagen iemand van het consultatieburau bij haar thuis komt om een videoopname van M. te maken.
Ik vraag , een videoopname?????. " Ja, om het gedrag van M. te observeren omdat hij moeilijk is en in zichzelf gekeerd is. " Ik zeg haar dat ik dit allemaal niet zo'n goed plan vindt en dat ze mij daar in ieder geval tevoren van op de hoogte moet stellen. Dat doe ik toch, zegt ze ook nog. Nee, zeg ik, de afspraak heb je al gemaakt en nu krijg ik het te horen. Nou ze heeft alleen maar tips nodig. Ik vind dat dit geen tips zijn. Ze woont op dat moment 1 maand alleen ( daarvoor 9 maanden bij haar ouders, die groot gedeelte van de zorg overnamen). Ik vraag nog wie zij dan wel niet is van dat consultatiebureau? Kinderpsycholoog? Nee, verpleegkundige. Heb haar dus gezegd , dat ik het hier niet mee eens ben en al helemaal niet de manier waarop.
Antwoord: Ik heb niets met jou te maken. Ben je verwijten zat. Heb jou nergens meer voor nodig en een grote klootzak natuurlijk.
Is allemaal prima dat je dat vindt, maar je behoort me te informeren. Totaal weer helemaal mis.
Zouden dus vasstellingsovereenkomst ondertekenen en daarvoor ouderschapsplan samen in elkaar zetten. Allemaal weer niet van gekomen. Ze praat niet met me en heeft 3 weken gedurd voordat ze zlef een ouderschapsplan in elkaar heeft gezet.
Omgang weer compleet anders, want ze heeft een andere baan ( van 2 dagen maar liefst) Hoofdverblijf eist ze op. Hadden al 1 kind overgeschreven. Toeslagen wil ze allemaal weer veranderd hebben.
Mediator weet het ook niet meer en vertrouwen in mediator is wat mij betreft ook wel weg. Ik geef haar namelijk aan dat voor mij altijd een heel belangrijk punt is, dat eenzijdige besluyiten nemen. Haar antwoord blijft vaag en gaat doodleuk in, op het nieuwe voorstel qua omgang met moeder.
Ben onderrtussen weer terug bij af. Zoals veel mannen zullen beamen, ( sorry dames) Moeders kunnen alles bedenken en zo zaql het gebeuren. Dreigt zelfs alweer met een rechtzaak ( dat is zeker goed voor de kinderen)
Wordt weer zo boos. Maar eigenlijhk vraag ik mij af, of het voor een rechter een uitgemaakte zaak is, als een omgangsregeling al meer dan een half jaar goedloopt ( ik hoor geen tegenberichten) om dat zomaar even om te gaan gooien , omdat een moeder een andere baan heeft van 2 dagen.
Gezag en ots
Hoezo dit invloed kan hebben op het gezag of tot een ots kan leiden?
Zoals ik schreef zijn kinderen een prachtig middel om invloed uit te oefenen op het leven van je ex. En als iemand er wat van zegt, dan zeg je: ja, maar 't zijn mijn kinderen. Er wordt alleen vaak vergeten dat de ouder die iets probeert te regelen maar iedere stap die hij/zij zet weer terug moet draaien omdat de ex gebruik maakt van zijn/haar veto-recht, het uiteindelijk dus voor de kinderen gewoon NIET geregeld wordt. Leuk om toestemming voor een paspoort of medische behandeling, schoolinschrijving of whatever te weigeren puur omdat je 'tenslotte ook wat te zeggen hebt', maar je bindt de ander natuurlijk met handen en voeten om het voor de kinderen te regelen. En ja, je kunt het er op aan laten komen dat de rechter uitspraak moet doen over bv een medische behandeling, maar als dergelijke dingen keer op keer gebeuren en alles wat voor de kinderen geregeld moet worden loopt vertraging op of wordt helemaal niet geregeld, dan loop je echt het risico dat een van de ouders uit het gezag gezet wordt, zodat de andere ouder in ieder geval kan regelen wat hij/zij nodig acht voor de kinderen. En ik denk dat dit zo'n zaak zou kunnen zijn.
Het is natuurlijk altijd moeilijk te bepalen welke ouder gelijk heeft en het het beste voor de kinderen ziet en misschien hebben ze ook wel allebei gelijk, maar dat doet er in praktijk niet eens toe. Meestal wordt het gezag dan aan de meest-zorgende ouder toegewezen. Dan kunnen de dingen geregeld worden die geregeld moeten worden en zitten de kinderen neit meer klem. Een andere optie is een OTS, dan hou je beiden je gezag, maar zijn beslissingen (mede) aan de gezinsvoogd. Klinkt misschien als goed alternatief maar het kan gemakkelijk tot uithuisplaatsing leiden. Zeker als de strijd ondanks tussenkomst van jeugdzorg doorgaat.
Een uithuisplaatsing klinkt misschien goed omdat je ex kennelijk helemaal niets goed kan doen, maar kan ook jou treffen. Heel gemakkelijk zou het zomaar kunnen zijn dat men vindt dat de kinderen in loyaliteitsconflict worden gebracht en ze bv voorlopig alleen bij meoder wonen. Of bij geen van beiden. Zo vreselijk in het belang van de kinderen is strijd om van alles en niks: ze worden er met bosjes voor uit huis geplaatst of uitsluitend aan een van de ouders toegewezen.
Mijn advies is en blijft dat je eens echt naar je kinderen meot gaan kijken en de strijd met in feite jezelf moet loslaten. In hun, maar ook in jouw belang.
Emine
Emine
Ik snap jouw verhaal wel, maar de voorbeelden die jij noemt komen toch helemaal niet overeen met het verhaal van Hans? Toestemming weigeren voor medische behandeling of een paspoort heb ik niet langs zien komen, of heb ik wat gemist?
Hij wilde niet meegaan in het laten observeren van zijn kind, omdat dat niet in overleg is gegaan. Ik kan me dat goed voorstellen, omdat zijn ex van alles regelt zonder iets te overleggen. En dan schiet er wel eens iets in het verkeerde keelgat. Maar dat zegt toch niks over zijn houding tov medische behandeling oid?
Emine & hans
Het komt op mij over alsof je in een ander draadje zit. Of misschien een gekleurde bril op hebt door omstandigheden ?
Hans wil dat de omgangsregeling en BSO tijden van zijn kinderen stabiel is. Hoezo kijkt hij niet naar zijn kinderen en voert hij zijn eigen strijd? Die stabiliteit lijkt mij zeker in het belang van kinderen.
Op mij komt Hans ook boos over en dat wekt misschien de indruk dat hij emotie de boventoon laat voeren maar inhoudelijk vind ik dat hij sterke punten heeft en zeer in het belang van zijn kinderen praat.
Het enige wat ik je zou willen adviseren, Hans, is pick your battles, wat is het allerbelangrijkst voor jou en waar is er ruimte voor onderhandeling? En dat als een mantra voor jezelf herhalen.
Hoofdverblijf gaat m.i. over gelijkwaardigheid als ouder, zou voor mij belangrijk zijn. De opvoedcoach en wanneer erover geïnformeerd zit in de categorie volgende keer ajb anders, maar geen halszaak. Maar dat is heel persoonlijk.
Ots en uithuisplaatsingen erbij halen om Hans ervan te overtuigen dat hij mee moet gaan in grillen Ex vind ik beetje omgekeerde wereld. Er kan in de meeste situaties vooraf overlegd worden, dan hoeft de ander zich ook niet gedwongen te voelen iets te blokkeren.
Grtjs
Ely
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Gelijk roosje
roosje katoen,
ik moet je helemaal gelijk geven, maar zal wel komen omdat ik de vader ben.
Zwaktebod.
annej, Ik denk ook , dat een gang naar de rechter waarschijnlijk in mijn voordeel zal uitpakken. Maar ik vind dat een gang naar de rechter geen winnaars oplevert, louter verliezers. De kinderen nog het meest. Wie er dan ook gelijk krijgt, het zal de verhouding met ex, er echt niet beter op maken en daarmee krijgen de kinderen de rekening gepresenteerd. Het is echt een enorm dilemma, meebuigen of er tegenin gaan. Ik ga maar voor het eerste, niet dat ik het daarmee opgeef. Ik vind in dit geval naar de rechter gaan een enorm zwaktebod. Ik kan me nog steeds daarin vergissen, maar heb sterk de indruk dat ze wordt opgestookt door een achterban. Ze is een half jaar meegegaan met allerlei afspraken en gooit dat op het allerlaatste moment overboord. Dan zit ze alleen ( bij een mediator) en komt er niet uit. Ik krijg dan de indruk , dat ze haar gelijk wel even haalt bij de rechter, enkel en alleen gebaseerd op het feit dat ze de moeder is.
Luiermaat
"Idd betekent samen co-ouderen niet dat je recht heb te bepalen hoe het bij de andere achter de voordeur gaat. Laat dat los, je wordt er alleen maar gefrustreerd van. Dat kost veel energie en je hebt er niets aan, krijgt er alleen maar last van en het verstoort de verhoudingen."
mirreke, ik wou dat het ook wederzijds zo was. Ik krijg in ons overdrachtschriftje opdrachten mee van de bedtijd, wat ze leuk vinden, tot en met de maat van de luier voor de kleinste van 1,10 mnd . Bemoei je er niet mee denk ik dan . Zit hier al 1 jaar met 2 kids alleen . ik probeer ook om het zoveel mogelijk langs me heen te laten gaan. Eigenlijk nu weer iets, maar zeg er maar niks meer van, of moet dat dan weer wel. De oudste 3, 10 mnd. wil hier bij mij schietspelletjes doen op de pc. Mag bij mamma en heeft ie van haar broer geleerd. Bij mij mag ie ong. 1 uur per dag pc , niet meer, maar zeker geen schietspelletjes. Hij doet er niet moeilijk over bij mij , maar vindt dit gewoon niet goed voor een jongetje van nog geen 4. Of ben ik nu echt een ouwe lul, haha. Maar vindt het niet kunnen. Ben nota bene dienstweigeraar geweest. Maar ja , daar ga ik maar geen strijd meer over aan. Maar vindt het wel iets anders dan een maat van een luier.
Helemaal eens
emine,
Wat je allemaal schrijft ben ik volkomen met je eens.
Daarom wil ik juist niet naar de rechter.
Toelichting op wat ik bedoel
Roosje Katoen schreef mijn verhaal over ots, uithuisplaatsing en gezagontzegging bij ouders die blijven strijden over vanalles en niets te begrijpen, maar vroeg mij toe te lichten waarom ik vind dat dat op de situatie van Hans van toepassing zou kunnen zijn, omdat hij geen toestemming weigert voor medische behandelingen, paspoorten etc, maar (citaat Roosje): "Hij wilde niet meegaan in het laten observeren van zijn kind, omdat dat niet in overleg is gegaan."
Dat is precies wat ik bedoel! De enige reden er niet in mee te gaan is omdat het niet overlegd is, maar niet omdat er an sich een bezwaar is. Er is met andere woorden dus geen inhoudelijke reden om het niet toe te staan, enkel en alleen het feit dat het niet overlegd is, is reden om er dwars tegenin te gaan. Bezwaren op formele gronden, noemen ze dat. En als je daar van beticht wordt, dan ben je echt de pisang bij de rechter. Als je inhoudelijk wel goede redenen hebt om het nooit eens te zijn ben je daarmee zeker nog neit gered: dan kan een het gezag krijgen of kan er een ots komen om de strijd eruit te halen. Ik heb de uithuisplaatsing niet genoemd als dreigement om Hans maar met alles akkoord te doen gaan, ik zie het risico van ots/gezagswijziging als dit bij de rechter en de raad voor de kinderbescherming komt en wijs Hans daar dus op.
En ik weet niet wie zei dat ik door een bepaalde kleur bril kijk, dat ontken ik ook niet. Maar dat doet een ieder hier, ook degene die het heir voor Hans opnemen en hem aansporen vooral niet naar de moeder toe te buigen omdat die het niet goed voor zou hebben met de kinderen. Daar is het een forum voor: om ieder te laten reageren vanuit eigen visie/ervaring, zodat degene die het draadje start zijn/haar voordeel kan doen met al die visies.
Wow hans
Ik zit echt met verbazing naar mn scherm te staren. ik val nu pas in je verhaal en ik vind het echt allemaal erg rot voor je, maar je bent wel heel verbitterd he? Zou je daar niet eens aan gaan werken?ik schrik er echt een beetje van dat je kind blijkbaar hulp nodig heeft en dat jij alleen maar blijft hangen in :' ik ben niet tijdig op de hoogte gebracht'.
Ik lees nergens in jouw berichten bezorgdheid of schrik of wat dan ook. Sorry dat ik het zeg, maar je lijtk te zwelgen in je gelijk en je boosheid. En het belang van je kinderen is volgens mij wat naar de achtergrond verdwenen.
ik heb makkelijk prsten hoor, dat realiseer ik me heus wel. Maar misschien heb je er iets aan om te weten hoe je op een buitenstaander overkomt. Veel sterkte in ieder geval!
Zorg voor de kinderen
Meika, het lijkt me dat Hans wel zijn zorg voor de kinderen heeft. Opbellen hoe het gegaan is bij een vaccinatie lijkt me wel zorgzaam namelijk. Verder denk ik dat Hans zijn best kan doen om zijn woede en irritatie te laten zakken. Maar wie zijn wij om dat te veroordelen als dat gesteggel bij de mediator maar doorgaat.
Rust in de omgang lijkt me beter voor de kinderen dan een cb-verpleegkundige. En juist dat gaat nu weer zo moeizaam. Maar lijkt we wel een argument. Moeder heeft blijkbaar tips nodig of heeft zich laten overhalen. Daar kun je mee voor de dag komen. De volwassenen hier kunnen de kinderen helpen door rust in de omgang te brengen. Zonodig bij de rechter.
Denkfout meika
"ik schrik er echt een beetje van dat je kind blijkbaar hulp nodig heeft en dat jij alleen maar blijft hangen in :\' ik ben niet tijdig op de hoogte gebracht\'."
Je maakt een (veel voorkomende) denkfout, namelijk dat als er om hulp gevraagd wordt, die *blijkbaar* ook nodig is. Dat is natuurlijk niet per se zo.
Hulp en mediator
Vader schrijft hier wel degelijk dat moeder het moeilijk heeft met het gedrag van een van de kinderen. Hiervoor biedt het consultatie bureau hulp aan. Ongeacht of het wel of niet normaal gedrag is van het kind gezien de situatie, is er het feit dat moeder er niet goed mee om kan gaan. Erg goed om hulp te zoeken dan lijkt me. En heel erg vervelend als je ex dit tegen houdt.
Dat de mediator nu het balletje bij papahans legt lijkt me heel normaal. Iemand schreef het al eerder ook. Aangezien hij het blokkeert en moeder toch hulp wil, is het juist slim om het bij vader te leggen. Dan kan moeder hulp krijgen, en zal vader het niet blokkeren. Hij heeft immers invloed erop gehad en zal dan niet weer dwars gaan liggen.
Snuggle's
Ongenuanceerd
"En heel erg vervelend als je ex dit tegen houdt".
snuggles, er gaat hier wel een geschiedenis aan vooraf, zoals ik in het begin al heb gezegd.
Ex houdt helemaal geen dingen tegen. ( ik dus), Ik geef al heel lang aan bij ex , dat ik zie dat de oudste het moeilijk heeft met de situatie. Dat is iets anders dan wat zij zegt, dat M. moeilijk gedrag vertoont. Ik vindt dat zij het gedrag van M. bij het jongetje neerlegt. Dat jongetje heeft een referentiekader, waarin de relatie nog goed was. Het lijkt erop of ex, dat gedeelte van de relatie ( zijn referentiekader) volledig heeft gewist. Heeft niet bestaan. Voor hem is dat wel zo, heeft het wel bestaan. Zij weigert om dat te zien, of ziet het gewoon niet.
Als zij tips nodig heeft, dat zal ik echt niet tegenhouden. Ik vind eerder dat ze iets aan haarzelf moet doen, dan het gedrag van M. te laten observeren.
Bij mij heeft ie ook zijn buien en dat kun je uitleggen als moeilijk gedrag. Als je nu eerst eens vanuit het kind kijkt, wat hij allemaal in een jaar heeft meegemaakt, zou dat iets eerlijker zijn. tov M.
Misschien heeft het er ook wel mee te maken , dat ex sinds 6 weken weer alleen woont, nadat ze 9 maanden bij haar ouders heeft gezeten die een groot gedeelte van de zorg op zich namen. Ze zal ongetwijfeld tegen zaken aanlopen. Dat heb ik ook wel gehad in het begin. Ik kreeg als antwoord van ex, als ik er wat over zei."Daar moet je zelf maar een vorm in vinden en M. moet er maar mee leren leven". Die vorm heb ik wel gevonden en heeft ook te maken met opvoeden denk ik. Maar als jezelf niet goed in je vel zit, en weigert om dat op geen enkele manier toe te geven, dan is het heel makkelijk om het gedrag van M. maar eens te laten onderzoeken. Ik krijg het denk ik niet duidelijker uitgelegd. Misschien moeten we daar eens over nadenken.
Maar deze dingen die ik zie mogen niet gezegd worden, anders ben ik verwijtend bezig. Dat is sowieso nogal een tendens vind ik. Als vader iets zegt, dan is het een verwijt en als moeder iets zegt dan is het ineens bezorgdheid.
Er wordt hier een beetje gesuggereerd dat ik zaken tegenhou, wat gewoon niet zo is. Nogmaals er gaat nogal een geschiedenis aan vooraf. Degene die daarin zijn geinteresseerd zouden eerst mijn draad van 1 jaar geleden eens moeten lezen, voordat er nogal ongenuanceerd wordt geconcludeerd dat ik zaken zou tegenhouden.
En Mirreke, je hebt gelijk dat Tsjor hier heldere uitspraken doet.
Sterker nog
Probleemgedrag van de kinderen wordt meestal aangepakt via de ouders. En heel vaak als je het gedrag van de ouders weet te veranderen, verandert het gedrag van de kinderen ook (kijk maar naar Nanny Jo)
Dit soort observaties spelen in op de wisselwerking tussen ouder en kind. En kinderen van die leeftijd kun je nog niet goed bijsturen, dus wordt de ouder geleerd hoe bij te sturen zodat het kind ander gedrag gaat laten zien.
Dus eigenlijk gewoon opvoeden.
Jij hebt je dat in de loop van het jaar zelf eigen gemaakt en je ex heeft daar blijkbaar toch wat hulp bij nodig.
Ik persoonlijk vind de actie van het cb eigenlijk zo gek nog niet. Het is in ieder geval een mooie start, wie weet wat daar allemaal nog uit voort komt.
Natuurlijk willen ze dat wel maar verpleegkundigen van het cb zijn niet opgeleid in kinderopvoeding en ook niet in ouderbegeleiding daarin.
Bovendien zijn ze gebonden aan signalering en bij echtscheiding zou ik me daar toch niet in willen steken. Je hebt zo een misverstand en een instantie die mee gaat praten.
annej, dat is nou precies de reden dat ik er ook zo over denk. Ik ben zelf een aantal keren met de kinderen naar het CB geweest. Heb daar gewoon geen hoge pet van op. Voor je het weet gaat zo'n verpleegkundige een conclusie trekken en daar ga je. Daar ontstaat toch het probleem. Als zij zegt dat ze problemen heeft met M. , waarom niet overleggen met mij , maar gelijk neerleggen bij een cb en daar in meegaaan. Gezien de geschiedenis en de problemen die er waren voor aanvang van de mediation. Dat was het grootste probleem bij mij, dat ze de oplossingen al had bedacht ( vaak in samenspraak met haar moeder) en dan kreeg ik het te horen.
Het is niet er dwars tegenin gaan. Het is ook het serieus nemen van de vader. Afgezien of ze me nou 1 minut, een uur, een dag later erover belt. Daar gaat het helemaal niet om. Blijf het maar uitleggen.
Begrijp jij nou zo weinig?
Je hebt gelukkig ook wat meelevers hier, want bij mij levert jouw egoïstische gezever alleen maar ergernis op. Snap je nou echt niet waarom je ex weerstand ervaart om iets met jou te bespreken? Zij weet heus wel hoe jij over haar denkt en dat jij vindt dat je het heel veel beter doet dan zij. Daarom zal ze liever haar schoenen opeten dan haar onzekerheden met je te delen of je om hulp te vragen.
Over: ik bemoei met niet met haar'
Het hoort niet om te verwijzen naar andere draadjes, maar ik doe het toch even. In het draadje over rechtszaak omgang geeft Emine een mooie beschrijving hoe je zoiets voor de rechter brengt (dus dat jij degene bent die in het belang van de kinderen redeneert). Ik zou het niet overnemen hoor, want ik hou er niet van. Maar als je even grasduint in draadjes van andere ex-en, dan kom je nogal wat info tegen. Vrouwen geven elkaar nuttige tips. Maar de gedachte dat een vader ook ouder zou kunnen zijn (zorgend, denkend in het belang van de kinderen etc.) dat is nu blijkbaar even een brug te ver voor een aantal dames.
Tsjor
Als je me citeert....
...citeer me dan goed. Bovendien is mijn reactie in het andere draadje een antwoord op een andere vraag dan hier gesteld, dus logisch dat dat antwoord niet op de hier gestelde vraag past.
Chapeau
Hallo papahans,
veel respect heb ik voor je dat je zo actief betrokken wil zijn in het leven van je jongens ! Blijf daarmee doorgaan !
Zou het niet mooi zijn als je samen als ouders staat voor hulp bij evt probleemgedrag bij je kind. Als er geobserveerd moet worden, zoek dan een goede psycholoog, hou het in eigen beheer en ga er samen naartoe ! We zijn twee verschillende mensen, met twee verschillende levens maar voor het kind staan we samen en als een man.
Dat moet ergens beginnen.....Misschien wel bij jou !
Ik ben inmiddels 8 jaar bij ex weg, maar ik wou dat hij zo betrokken was als jij.....
Groetjes en sterkte.
Generaliseren
Ik vind het heel vervelend voor je dat je ex alles weer overhoop haalt maar ik voel me wel aangesproken in je verhaal dat 'wij moeders' alles maar kunnen maken.
Ik word het zat dat 'wij heksen' het altijd gedaan hebben. het geruzie houdt niet op tussen exman en exvrouw, nee hele generaties vrouwen en mannen worden er bij gehaald. Jouw ex is misschien fout bezig, maar mijn exman is op zijn manier fout bezig. Wat niet wil zeggen dat alle mannen zo zijn.
My 2 cents
Mandy
Wat heeft Hans dan geschreven dat je dat zo leest? Ik heb teruggelezen maar in de postings van Hans lees ik alleen over zijn ex, niets over vrouwen in het algemeen?
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.