U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
We beginnen weer opnieuw
ong. een jaar geleden hier al eens een erg lange draad gehad. Voor de geinteresseerden onder ons. "Wat is goed voor de kinderen"?
Inmiddels een jaar verder en er is veel gebeurd in dat jaar. Ze wou eerst naar een andere stad verhuizen met de kinderen ( bijna 2 en bijna 4). dat is bij de mediator veranderd in deze stad te blijven wonen. Door mijn contacten in mijn werk ( bouw) heeft ze nu een huurwoning hier 5 minuten fietsen vandaan. Ik heb haar ook enigszins geholpen met dingen in haar huis te doen.
Ze woont inmiddels een 2 maand hier dus in de buurt
Het heeft 6 maanden geduurd bij de mediator totdat we een voor beiden werkbare omgangsregeling tot stand hebben kunnen brengen. Ondanks meningsverschillen in het afgelopen half jaar zijn we in ieder geval weer on spesking terms.
Doel bij start van de mediation was een Co-ouderschap.
Problemen waren vooraf: de communicatie, haar wantrouwen jegens mij , dat ik volgens haar niet in staat was een goede vader te zijn. Mijn grote probleem naar haar toe, waren de eenzijdige beslissingen die ze neemt t.a.v de kinderen. Afspraken maken en vervolgens mij inlichten.
Zoals ik al zei, communicatie is ( dacht ik) redelijk verbeterd. Ze heeft ook uitgesproken dat ze het terugneemt van mijn vaderrol. Ik doe ondertussen naast mijn werk als ZZP er gem. 3 dagen/week mijn kinderen.
ene week wo en do. andere week do. tot zo. 16.00 uur. Zal niet zeggen dat het een eitje is, maar doe het volgens mij niet slecht.
Tot zover de positieve dingen.
Zoals ik al zei, we waren er bijna uit. Zouden vorige week een vasstellingsovereenkomst tekenen bij de mediator. Dat is dus allemaal niet gebeurd.
Omgang was geregeld, hoofdverblijfplaats , financien.
Daarvoor hebben we dik 6 maanden zitten praten.
3 weken geleden moest mijn oudste zoon voor de laatste keer naar het consultatiebureau voor dktp. Ik heb haar sávonds gebeld om te vragen hoe het met hem was, omdat ze daar nogal last van kunnen hebben. Ze pakt niet op en belt me 2 uur later terug. ( kan, was nog niets aan de hand.) Hij vond het wel een beetje eng die prik. Opeens vertelt ze mij tussen neus en lippen door, dat er over 2 dagen iemand van het consultatieburau bij haar thuis komt om een videoopname van M. te maken.
Ik vraag , een videoopname?????. " Ja, om het gedrag van M. te observeren omdat hij moeilijk is en in zichzelf gekeerd is. " Ik zeg haar dat ik dit allemaal niet zo'n goed plan vindt en dat ze mij daar in ieder geval tevoren van op de hoogte moet stellen. Dat doe ik toch, zegt ze ook nog. Nee, zeg ik, de afspraak heb je al gemaakt en nu krijg ik het te horen. Nou ze heeft alleen maar tips nodig. Ik vind dat dit geen tips zijn. Ze woont op dat moment 1 maand alleen ( daarvoor 9 maanden bij haar ouders, die groot gedeelte van de zorg overnamen). Ik vraag nog wie zij dan wel niet is van dat consultatiebureau? Kinderpsycholoog? Nee, verpleegkundige. Heb haar dus gezegd , dat ik het hier niet mee eens ben en al helemaal niet de manier waarop.
Antwoord: Ik heb niets met jou te maken. Ben je verwijten zat. Heb jou nergens meer voor nodig en een grote klootzak natuurlijk.
Is allemaal prima dat je dat vindt, maar je behoort me te informeren. Totaal weer helemaal mis.
Zouden dus vasstellingsovereenkomst ondertekenen en daarvoor ouderschapsplan samen in elkaar zetten. Allemaal weer niet van gekomen. Ze praat niet met me en heeft 3 weken gedurd voordat ze zlef een ouderschapsplan in elkaar heeft gezet.
Omgang weer compleet anders, want ze heeft een andere baan ( van 2 dagen maar liefst) Hoofdverblijf eist ze op. Hadden al 1 kind overgeschreven. Toeslagen wil ze allemaal weer veranderd hebben.
Mediator weet het ook niet meer en vertrouwen in mediator is wat mij betreft ook wel weg. Ik geef haar namelijk aan dat voor mij altijd een heel belangrijk punt is, dat eenzijdige besluyiten nemen. Haar antwoord blijft vaag en gaat doodleuk in, op het nieuwe voorstel qua omgang met moeder.
Ben onderrtussen weer terug bij af. Zoals veel mannen zullen beamen, ( sorry dames) Moeders kunnen alles bedenken en zo zaql het gebeuren. Dreigt zelfs alweer met een rechtzaak ( dat is zeker goed voor de kinderen)
Wordt weer zo boos. Maar eigenlijhk vraag ik mij af, of het voor een rechter een uitgemaakte zaak is, als een omgangsregeling al meer dan een half jaar goedloopt ( ik hoor geen tegenberichten) om dat zomaar even om te gaan gooien , omdat een moeder een andere baan heeft van 2 dagen.
Wat kan
is niet hetzelfde als wat moet. Mijn probleem is dat een bepaalde claim gelegd wordt op 'ouders communiceren' of 'ouders op één lijn' die in de praktijk niet terecht is: kinderen kunnen uitstekend met verschillen omgaan. Die claim is bovendien lastig als er sprake is van een echtscheiding en beide ouders verschillende levensstijlen en communicatiewijzen gaan ontwikkelen. Het verhindert dat ouders elkaar loslaten, respecteren in het anders zijn en een eigen, ontspannen wijze vinden om om te gaan met de kinderen én met het gegeven dat de kinderen twee ouders hebben die ieder op een eigen wijze de opvoeding aanpakken.
Waar kinderen écht last van hebben zijn ouders die ruzie maken met elkaar, bijvoorbeeld omdat ze er samen niet uit komen met betrekking tot de opvoeding. En dan wordt die 'claim' zelfs schadelijk: de 'dwang' om eruit te komen maakt de ruzies heftiger. Of nog schadelijker: ruziënde ouders die niet op een lijn zitten met betrekking tot de opvoeding worden reden voor jeugdzorg om in te grijpen.
De basis zou dus moeten zijn: het besef dat twee gescheiden ouders ieder een eigen stijl van opvoeden mogen ontwikkelen en dat beiden daarvoor een minimale basis van respect voor elkaar ontwikkelen. Als het kan is het natuurlijk prettig als beide ouders met elkaar over belangrijke punten kunnen communiceren. En als ouders het zelf leuk vinden mag dat natuurlijk tot in de details gaan, zoals het afspreken van minuten schermtijd. Maar dat zou niet de norm moeten zijn. De norm zou moeten zijn: ruimte om je eigen opvoedingsstijl te ontwikkelen en respect voor die ruimte van de andere (gescheiden) partner.
Vandaar dat ik ook tegen de zeer vergaande en bizarre ouderschapsplannen ben die sommige ouders 'moeten' ontwikkelen. Van wie moet dat eigenlijk? Niet van de rechter. Van de rechter moet je het als ouders 'eens' zijn. Maar dat kan ook inhouden dat je het eens bent dat je het met elkaar oneens bent. Zolang dat niet om vitale zaken gaat zoals de woonplaats van het kind en het regelen van het onderhoud van het kind kan bijna alles onder het 'agree to disagree' vallen. Waarschijnlijk komt de explosieve toename van zeer gedetailleerde regelingen uit de hoed van nieuw-uitgevonden mediators die op deze wijze hun brood willen beleggen. Met nieuw-uitgevonden bedoel ik niet de mediators voor familierechtelijke zaken die een advocatenachtergrond hebben en zich gespecialiseerd hebben in begeleiden van het scheidingsproces. Ik denk dat met name niet-juridische mediators op deze wijze hun vak willen ontwikkelen en profileren. Ten koste van ouders. En kinderen.
Tsjor
Weer anders
Vandaag weer 2,5 uur bij de mediator gezeten. Nadat ik een aantal wijzigingen in haar laatste voorstel heb voorgelegd, welke zij weer heeft afgewezen, had ex besloten toch weer naar de rechtbank te gaan. We zouden vandaag een half uurtje gaan praten om zaken af te ronden en beeindigingsovereenkomst tekenen. Weer niet gebeurd. Is dus uiteindelijk weer 2,5 ur praten geworden.
Mijn tegenvoorstel heeft ze nu geaccepteerd. Met een belangrijke voorwaarde. Kinderen hebben hoofdverblijf bij moeder. Het heeft veel voeten in aarde gehad, maar heb haar weten te overuigen dat er niemand bij gebaat is, om nu weer naar de rechter te gaan, met eeen omgangsregeling die al ruim een half jaar "goed"loopt.
Haar heel duidelijk voorgelegd, wat ze denkt te winnen met weeer een gang naar de rechter. Eigenlijk heeft ze er geen antwoord op. Tja hoofdverblijf. En aangezien dat nog maar de vraag is , niemand die het weet, ben ik meegegaan met haar "eis "van hoofdverblijf.
Maar niet naar de rschter met als risico dat je straks met de rvk van doen krijgt, met weer alle stress en wat dan weer direkt van invloed is op dew kinderen.
DE opmerking hiervoor van Emine, dat het uit is en ik me niet met haar behoef te bemoeien. Ik bemoei me niet met haar leven , waar ik me wel mee bemoei zijn de kinderen als het essentiele zaken betreft. Dat het uit is dat weet ik al heel lang. Ik ben niet zo'n desperate iemand die wat dat betreft blijft trekken aan een ex, zoals je misschien wellicht bedoeld.
Voor de rest nog een opdracht van mediator meegekregen, dat nu ik moet gaan zoeken om voor M. gepaste en gerichte hulp te gaan zoeken. Op zich wel vreemd vind ik zelf. Ik zie wel dat hij het moeilijk heeft, vooral met zichzelf en de situatie. Ex heeft het vooral moeilijk om daar zelf mee om te gaan. Maar op zich wordt ik er naturlijk wel meer bij betrokken.
Dat viel niet echt heel goed bij ex. Maar zoals hiervoor ook al eens is gesuggereerd, en waar ik het wel mee eens ben,gezien verleden, ex vindt het vooral erg moeilijk om de verantwoordelijkheid te delen.
Vandaag ok. Niet naar rechter, dus veel minder stress, maar wel hoofdverblijf naar ex. Wat op zich niet handig is , fiscaal gezien , maar dit gelooft ex niet. Informeert daar ook niet naar, maar goed.
Emotioneel is het voor mij wel een tikkie, maar goed . Ik heb er maar weer vrede mee.
Tevreden
Vooropgesteld dat ik niet bij de onderhandelingen ben geweest en dat die dingen dan zo gaan vallen me wel een paar zaken op.
Hoofdverblijf bij moeder? Oeps, zou ik toch niet doen, daar gaat je kinderbijslag, je zorgtoeslag en je onderhandelingsruimte met moeder en je positie in een eventuele rechtzaak.
Gepaste hulp voor kind? Oeps, jij ziet geen probleem maar je mag het wel oplossen? Laat moeder zelf gauw een oudercursus doen.
Zolang er nog zoveel gedoe is over de echtscheiding is het voor welke onderzoeker dan ook toch moeilijk om 'kindfactoren' te onderkennen en kan het alsnog een mishandelingsverhaal worden en de RvdK betrokken.
Als compromis kun je kind misschien naar paardrijden doen? Hopelijk geen al te lange wachtlijsten. Ook reguliere kinderen kunnen soms terecht op een gehandicaptenmanege waar kind erg van op kan knappen.
We zien het wel
Anne j. Misschien heb je allemaal gelijk. Het belangrijkste vind ik nu dat er eens een beslissing is genomen. Nog beter een minder goede dan helemaal geen beslissing denk ik op dit moment.
Omgang is nu: Do. haal ik ze van school/kdv. Vrijdag terug naar ex om 18.15 uur.
oneven weken: Ik haal ze vrijd. van school/kdv en breng ze Ma. naar school.
Over die hulp is en blijft een vreemd verhaal, vindt ik ook. Is natuurlijk ingegeven door die video. Zo van , dan regel jij het toch? Ook gezegd, dat ik wel zie ( al heel lang) dat M. het moeilijk heeft. Dat heeft mijns inziens alles te maken met de situatie en de sfeer tussen pappa en mama. Zij weet niet hoe ze ermee moet omgaan. Dat is een andere benadering. Ik blijf op die manier misschien wel meer betrokken bij de ontwikkeling van M.
Over het hoofdverblijf en toeslagen. Ze doet dan maar. Heb haar dat ook gezegd. Ook gezegd dat het gewoon onhandig is fiscaal gezien. Haar gezegd , dat ze dan eens naar een accountant moet gaan, die kan het haarfijn uitleggen. Ik doe het niet meer, al vele malen gedaan. De angst die wel overblijft: Kan zij , als ze hoofdverblijf heeft, zomaar verzinnen om toch maar te gaan verhuizen naar andere stad.
Het belangrijkste is op dit moment, dat er een beslissing is genomen, ook al is dat een beslissing waar ik misschien wat minder gelukkig mee ben. Het is nog beter dan weer geen beslissing. Naar de rechter gaat weer zoveel stress geven , wat dan direkt weer invloed op de kinderen heeft.
En paardrijden? Kinderen zijn nog geen 2 en geen 4. Maar ik zal het eens aan moeder voorstellen.
Hoe oud
Om welk kind gaat het Hans? 4 is inderdaad te jong voor paardrijden maar niet voor judo bijvoorbeeld, daar heb ik mijn zoon op gedaan en dat vond hij heel fijn en stoer.
2 jaar
Kun je peuterzwemmen. Gewoon voor het plezier dat je dan hebt als kind met ouder. En het geeft ze ook weer iets om trots op zichzelf te zijn. Zoon kon met 3,5 zelfstandig op zijn puppies in het diepe de kant bereiken, dus de grote glijbaan was toegestaan.
Klopt niet
"Hoofdverblijf bij moeder? Oeps, zou ik toch niet doen, daar gaat je kinderbijslag, je zorgtoeslag en je onderhandelingsruimte met moeder en je positie in een eventuele rechtzaak. "
Kinderbijslag wordt niet automatisch gekoppeld aan het hoofdverblijf van de kinderen. Beide ouders kunnen als zij het ouderlijk gezag delen en de verzorging, ook ieder de helft van de kinderbijslag ontvangen. Dit neem je dan in het convenant op.
Voor meer informatie: http://www.svb.nl/int/nl/kinderbijslag/veranderingen_in_gezin/uit_elkaar/index.jsp
Hoofdverblijf?
annej, het gaat om de oudste van bijna 4. Judo , heb ik ook al aan gedacht. Voor de rest als ik ze heb ben ik overigens al een soort van pretvader. Als ze het lange weeknd hier zijn, gaan we altijd tot nu toe min. 1 dag wat leuks doen, afhankelijk van het weer. Naar groot naturmeer, lopen koetjes en paardjes , altijd leuk. kinderboerderij met speeltuin, om de hoek.
Binnenspeeltuin. Naar vrienden die buiten de stad wonen. nee, wat dat betreft genoeg te doen. En natuurlijk pappa helpen met bouwen vind ie helemaal geweldig.
Over die toeslagen, maak ik me niet zo druk. Maar het wantrouwen naar ex is natuurlijk nogal groot, dat ik steeds maar denk? Gaat het nou echt alleen om die toeslagen. Maar ik wil de strijd niet meer aangaan. Zoals ik een week geleden hier al van veel vrouwen ook heb gehoord. Dat heeft me wel enigszins aan het denken gezet. Maar ben nou eenmaal niet het type wat snel over zich heen laat lopen en het er snel bij laat zitten. Kan ook wel lastig zijn hoor. Zou soms ook willen dat ik het iets minder had.
Ga toch eens uitzoeken of dat hoofdverblijf haar recht geeft om te gaan verhuizen. We heben gezamelijk gezag overigens. Convenant wordt opgesteld en is nog niet getekend overigens.
Puppies?
anne j, wat zijn puppies bij het zwemmen??
We zien wel...
Ik kan me best voorstellen dat je behoorlijk moe wordt van al het gedoe. Maar om nu op te geven, dat vind ik jammer. In vergelijking met vorig jaar heb je zoveel bereikt, dat moet je niet zomaar uit handen geven.
Ik zou stoppen met die mediator, volgens mij heb je daar helemaal niks aan. Het ouderschapsplan zoals dat klaar lag is dan gewoon jouw uitgangspunt. En het werkt, want zo doen jullie het al een half jaar. Die mediator gaat veel te veel met je ex mee, en op basis van jouw verhaal zou ik niet weten waarom.
Wat is de reden voor het veranderen van de hoofdverblijfplaats? Dat geeft alleen maar nadelen (voor jou dan), en geen voordelen voor je ex. Ik zou ook achterdochtig zijn als ik jou was, en er niet mee instemmen. Dus niet laten gaan omdat je het zat bent, maar opkomen voor jouw rechten. En die van de kinderen, want zo stabiel lijkt me de situatie van je ex me nou ook niet.
Ik ben het overigens helemaal niet eens met posters die denken dat je niet los bent van je ex. Ze geeft nou niet echt aanleiding tot vertrouwen, ik kan me voorstellen dat je goed op de hoogte gehouden wil worden van wat er met je kinderen gebeurt.
Ben trouwens wel verrast dat je echt een woning voor haar hebt kunnen regelen, dacht eigenlijk dat dat grootspraak van je was. Mijn complimenten dus wat dat betreft!
Puppies
De zwemtechniek voor peuters lijkt op die van hondjes.
Ik zou niet toegeven in hoofdverblijf
Zorg dat één kind bij jou ingeschreven staat. Dan hoef je volgens mij veel minder te vechten in de toekomst, ook al ben je ook zonder die inschrijving officieel ouder van je kinderen .
Nu laat je veel lopen in belang van de goede vrede. NIET DOEN!
Blijf volhouden en zorg dat je co-ouder bent en blijft.
MOcht je in belang van je ex het financiële deel belangrijk vinden, dan kun je altijd haar een extra bijdrage geven.
Ook naar een school komt het beter over als één van de kinderen bij jou het hoofdverblijf heeft.
Maar
Als de kinderen 4 nachten bij jou zijn tegen 10 bij ex dan is het hoofdverblijf toch ook bij haar?
Niet rot bedoelt.
Snuggle's
Hoofdverblijf
snuggle, ja als je zo hoofdverblijf wil zien is dat zo. Maar wat kan de reden zijn voor iemand om hoofdverblijf op te eisen, afgezien van de fiscale voordelen. Zij heeft er niet echt voordee; van maar zeker geen nadeel. Ik krijg daardoor geen een-ouderheffing, die op kan lopen tot € 300,00/maand ( bruto) Zij krijgt gewoon hetzelfde. Dit is volgens haar niet zo, maar ze heeft het ook niet uitgezocht. Lijkt haar ook niet te beoien, ze heeft er zelf ook niets aan , dus dat kan een reden zijn. Maar ben bang dat ze nog meer macht naar zich toe trekt. Nogal onrustig geslapen toch na gisteren.
Vraag het haar dan
Bij twee kinderen lijkt het me heel logisch dat de een bij de een en de ander bij de ander wordt ingeschreven.
Dus als je ex- dat anders wil en dat levert veel nadelen op voor jou, mag je toch wel op zijn minst verwachten dat ze even goed uitlegt waarom dat nou zo belangrijk is voor haar.
Ik zou het niet doen.
Ook niet doen
Ik zou het ook niet doen. Je zegt wel dat je niet veel over je heen laat lopen, maar ik vind dat ex en mediator je aardig onder druk zetten en dat je veel slikt voor de goede vrede. Reken zelf eens uit wat het belastingtechnisch scheelt voor jou, leg haar die rekensom eens voor en zeg dat je in ruil voor hoofdverblijf dat geld dan van haar wil hebben.
Of gewoon op het laatste moment weigeren om te tekenen. Je ex heeft dat soort bewegingen (op het laatste moment) al vaker gedaan. Niet tekenen, eerst kinderen verdelen, ieder op één adres.
Wat betreft het voorstel dat jij hulp zoekt, ook dat vind ik vreemd: ex wil niet met je praten over de problemen, gaat vervolgens zelf wel mee in een voorstel voor observatie, jij blokkeert dat, en nu moet jij het voor haar gaan uitzoeken? Rare mediator.
Kom ik toch even terug op mijn eerste voorstel: neem zelf kontakt op met het consultatieburo, waarvoor was die video, alleen voor haar, dan gaat het jou niets aan; voor je kind, dan wil jij betrokken blijven.
Overigens: paardrijden, zwemmen, judo, als het op jouw dagen is en jij betaalt hoef je daarover niet te overleggen met je ex. Het kan gewoon als mededeling.
Tsjor
Ook gedaan rosase
rosase, dat heb ik haar ook gevraagd, bij de mediator.
"Waarom wil jij nou perse beide kinderen op jouw adres ingeschreven: Antwoord: ( je gelooft het niet) ,"Dat wil ik gewoon". Heb haar gezegd , dat dat M. van bijna 4 dat ook altijd zegt. Hoe serieus moet je iemand dan nog nemen. Heb het al vaker gezegd en vermoedt, dat het niet helemaal jofel metr haar gaat. Maar met dat soort opmerkingen moet ik erg oppassen. Mediator heeft ook gevraagd, waarom dan? Zelfde antwoord, dat wil ik gewoon anders ga ik naar de rechtbank.
Dat is juist wat ik zo lang mogelijk wil uitstellen. Haar dat ook gezegd, omdat het de verhouding direkt weer op scherp zet. Inderdaad Tjor, rare vraag weer van mediator, dat ik nu moet gaan zoeken voor hulp, omdat ik volgens haar toch veel kritischer ben.
Heb haar vandaag ook mail gesturd , met nogmaals de vraag en een berekening bij gedaan wat het verschil is, voor mij dan. Deze mail ook nog aan mediator cc gestuurd. Van beide geen reactie.
Tsjor, het is een goede ,als jij dan perse hoofdverblijf wil, dan ga jij die inkomsten maar vergoeden naar mij toe.
Hulp zoeken
Ik vind het niet zo vreemd dat de mediator wil dat jij op zoek gaat naar hulp: jij wil al langer dat er hulp komt, en als die hulp dan ingeschakeld wordt ben jij degene die het tegenhoudt. Tsja, dan zou ik dat denk ook zeggen: zoek dan maar iemand die jij wil. Bovendien is het gunstig voor jou, want je kunt het nu in eigen hand houden. Ik zie het probleem niet.
Ik vind
Ik vind dat het hoofdverblijf van de kinderen zou moeten zijn waar ze het vaakst verblijven. Het 'opsplitsen' van kinderen om zo maximaal belastingvoordeel te krijgen vind ik eigenlijk niet kunnen.
Ik vind het
wel kunnen.
(zo, ik heb gesproken 
)
Overigens
zou ik ook niet toegeven in hoofdverblijf. Eerlijk gezegd zou ik gewoon vast blijven houden aan het eerder overeengekomen plan. tuurlijk gaat die mediator mee met je ex, dat brengt haar nog meer geld op, weer wat weken langer. Hou je vast aan het plan, laat je ex maar naar de rechter stappen als ze dat zou doen, jij bent immers bereid om jouw deel van de eerder gemaakt afspraken na te komen. Ik denk dat rechters echt niet meer vallen voor het wereldargument "Omdat ik dat nou eenmaal wil".
Probeer jezelf wat minder snel en erg op de kast te laten krijgen door haar. Ik kan me goed voorstellen dat haar gedrag allerlei emoties triggert, maar ik zou zeggen: reageer je hier op het forum maar af, dan kun je haar kalm en volwassen van repliek dienen en standvastig blijven. Is goed voor jou, goed voor je kinderen.
Probeer verder duidelijkheid voor jezelf te scheppen in hoe je het voor je ziet, gescheiden je kinderen opvoeden. Lees de bijdragen van tsjor nog eens door, ik vind die altijd heel duidelijk en verhelderend. Idd betekent samen co-ouderen niet dat je recht heb te bepalen hoe het bij de andere achter de voordeur gaat. Laat dat los, je wordt er alleen maar gefrustreerd van. Dat kost veel energie en je hebt er niets aan, krijgt er alleen maar last van en het verstoort de verhoudingen.
Probeer zo snel en zo goed mogelijk een stabiele situatie voor je kinderen te creëren en ga zo min mogelijk mee in het gewiebel van je ex. (makkelijk gezegd...)
'ik bemoei me niet met haar maar met de kinderen'
'Ik bemoei me niet met haar maar met de kinderen'
Kinderen zijn inderdaad een prachtig middel om je te pas en te onpas met het leven van je ex te bemoeien en daar invloed op uit te oefenen. En je kunt ze daarbij nog achter ze verschuilen ook. En ik vind dat jij beide dingen doet. Pas maar op dat dit gedrag je uiteindelijk geen ots oid oplevert of je het gezag gaat kosten. Of erger nog: kinderen met slechte jeugdherinneringen.
En ja, je zal wel weer boos op me worden of me toewerpen dat het aan haar ligt. Maar jij plaatst hier een bericht, dus ik reageer op jou.
Emine
Eens met emine
Emine: "Kinderen zijn inderdaad een prachtig middel om je te pas en te onpas met het leven van je ex te bemoeien en daar invloed op uit te oefenen. En je kunt ze daarbij nog achter ze verschuilen ook. En ik vind dat jij beide dingen doet." Ja dat gevoel heb ik ook Hans, al een jaar. Ik heb het idee dat jij je pijn over de scheiding verpakt in aanvallen op je ex met de kinderen als kapstok.
Wat grappig
om te lezen dat iedereen weer wat anders uit het verhaal van Hans haalt. Blijkbaar zijn we allemaal nogal gekleurd vanuit onze ervaringen uit het verleden.
Ik zie toch vooral een zeer wispelturige ex waarmee geen afspraken te maken zijn, die gewoon haar eigen gang gaat en die niet het belang van de kinderen voorop heeft staan. En persoonlijk zou ik niet zover in haar grillen meegaan als Hans dat doet.
Ik snap dan ook echt niet waarom ots en ontzegging van gezag erbij worden gehaald. Wil je dat eens uitleggen Emine en/of Maria?
Balans
Uiteindelijk moet Hans zelf de afweging maken of het zinvoller is om mee te buigen of om de confrontatie op te zoeken en een gang naar de rechter te riskeren. Dat kan niemand voor hem doen.
Het is makkelijk gezegd om iets niet te accepteren maar je kunt de consequenties niet goed overzien. Een gang naar de rechter maakt de zaak onvoorspelbaar, je hebt kans dat je gelijk krijgt maar ook de kans dat er zich mensen met je gezin gaan bemoeien die de zaak verder kunnen compliceren. Maar toch denk ik dat Hans een goede kans maakt om het ook bij de rechter in zijn voordeel te kunnen maken. Tot hier en niet verder.
Maar ja, dat kost wat en heeft echt wel het risico op een OTS.