U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
wat te doen in deze situatie.... Ex heeft nieuwe vriendin met ggz geschiedenis
Sinds begin januari heeft mijn ex een nieuwe vriendin. Al vrij snel (binnen een paar weken) is ze zo goed als bij hem ingetrokken.
2 weken terug zegt mijn dochter (enig kind 6 jaar oud) dat ze het eigenlijk niet zo fijn vindt zo, en dat het allemaal wel een beetje snel gaat dat ze niet echt aan haar kan wennen.
Vorige week maandag ochtend kwam ze terug van een weekend bij papa. Hij kon haar niet naar school brengen dus zat ze om 7.00 bij mij aan de ontbijttafel, zegt ze ineens. Mama, ik mag dit eigenlijk niet vertellen maar ik krijg 2 zusjes, of 2 broertjes, of een broertje en een zusje. Natuurlijk ik gelijk wakker, had deze niet aan zien komen. Was een beetje verbaasd dat mijn ex mij niet ingelicht had en ik dit via mijn dochter hoor, en dat ze dit geheim moet houden van hem.
Dus ik toch maar de school ingelicht, daarna mijn ex gebeld was dus idd niet de bedoeling dat ze het al tegen mij zou vertellen. Na dit weekend dacht ik, ik kijk even op zijn fb, als hij daar al iets gemeld heeft kan mijn dochter het iig tegen andere zeggen. Op zijn pagina niets, via zijn pagina doorgeklikt naar pagina van zijn vriendin.
Ik ben me helemaal kapot geschrokken. Haar pagina staat vol met afscheidsbrieven, hele donkere stukken over psychische buien die ze heeft, foto van haar doorgesneden pols die net gehecht was, verhalen over haar PTSS depressie en eetstoornis, verhalen over een hallucinerend middel dat ze gebruikt, dat ze tegen advies van psychiater gestopt is met medicijnen, dat ze het afgelopen half jaar intern heeft gezeten bij de GGZ. Allemaal dus heel recent. Verder gedetailleerde informatie over het seksleven van haar en mijn ex (inclusief een zin in begin februari: is hij degene die mij mag bevruchten, ik voel zijn warme zaad bij mij naar binnen stromen).
Voel me nu dus niet bepaald prettig meer om mijn kind daar naartoe te sturen. Heb verder ook geen idee wat nu te doen, heb woensdag een gesprek met iemand van de ggd, hoop dat die mij wat handvaten kunnen geven. Iemand hier die iets soortgelijks (of iets in die richting) heeft meegemaakt?? iemand een idee wat ik zou kunnen doen??
Volgens mij is FB heel streng op wat er geplaatst wordt dus het is raar dat dit allemaal is blijven staan. En dat ze het openbaar heeft staan.
Ideeën
'iemand een idee wat ik zou kunnen doen??'
- Laat je kind niet op facebook;
- trouw niet met de nieuwe vriendin.
Iets serieuzer:
- vraag je af wat je zelf kunt doen om je kind sneller te laten wennen.
Wat ik me afvraag is waarom je ex jou had moeten inlichten over de zwangerschap en waarom jij de school onmiddellijk hebt ingelicht. Werkelijk!
Tsjor
Eigenlijk alleen maar
loslaten!
Waarom zou jij iets moeten doen?
Het gaat om de vader van je kind. Is er een reden dat je hem nu niet zou vertrouwen dan alleen het feit dat jullie niet meer bij elkaar zijn? Heeft hij ooit jullie kind willens en wetens in gevaar gebracht?
Als hij dat niet heeft gedaan tijdens jullie relatie, dan lijkt het mij dat het voornamelijk bij jou ligt dat jij je zorgen maakt. Probeer het eens om te draaien. Jij wordt verliefd op een man met bijvoorbeeld een motor. Hij neemt jullie dochter mee achterop en jullie kind verteld het aan haar vader. Vind jij het dan kunnen dat hij boos wordt op jou omdat jij het hebt toegestaan. Of vind je eigenlijk dat hij op jouw oordeel moet vertrouwen? Persoonlijk verwacht ik het laatste.
Het geheim moeten houden voor jou vind ik weer iets anders. Dat hoort in mijn ogen niet. Dat is iets wat je met de vader zou kunnen bespreken, maar ook alleen maar dat. Door jouw reactie van het inlichten van school, begrijp ik overigens wel waarom het is. Jullie zijn geen stel meer, jullie levens hebben nog maar 1 raakvlak en dat is jullie kind. Zaken die dus betrekking hebben op jullie kind moeten besproken worden. De zwangerschap van de vriendin is in mijn ogen daar een van. Het vertellen aan school is in mijn ogen niet jouw taak. Het verleden van vriendin is niet jouw zaak, het is aan je ex om in te schatten of het een probleem is voor jullie kind, niet aan jou.
Dus wat moet je doen:
- aangeven aan de vader dat het voor jullie kind niet goed is om 'geheimen' te moeten bewaren voor mama
- aangeven dat jij niet zal acteren naar derden toe op dingen die je hoort van dochter, maar misschien met vragen zal komen bij vader
- aangeven dat je vader vertrouwt dat hij het beste voor heeft met jullie kind
mijn gedachte
Ik had het op prijs gesteld als mij het had laten weten voordat ik het van mijn dochter hoorde. Staat overigens ook in het ouderschapsplan dat we elkaar moeten inlichten van belangrijke veranderingen in het leven van ons kind. Naar mijn idee valt dit daar onder. Niet omdat ik alles van hun hoef te weten, maar wel zodat ik mijn kind beter op kan vangen en begrijp waar eventuele emoties vandaan komen.
Dat is dezelfde reden waarom ik de school heb ingelicht, nou ja, haar juffrouw dan. ik ben 's morgens even naar de juffrouw gelopen en heb haar gezegd wat noa 's morgens tegen mij verteld heeft, zodat als ze ergens over wil praten ze naar de juf kan lopen.
Overigens heeft ze dankzij dit nieuws de hele week al woede aanvallen gehad, dit heeft ze normaal nooit. Vindt het niet normaal dat dit als geheim wordt meegegeven aan een kind van 6 en deze het zelfs niet tegen mama mag vertellen, terwijl ze duidelijk overloopt door dit nieuws.
mijn angst
Het verleden van zijn nieuwe vriendin is inderdaad iets wat alleen hun aangaat, maar het is wel mijn kind dat daar rondloopt. En wetende dat ze een maand geleden nog dacht zelfmoord te plegen. dat ze tegen advies in medicijnen niet gebruikt, dat ze ook nog eens hormonen krijgt van een zwangerschap van een tweeling. Dat is wel wat mij bang maakt ja. Ik ken haar verder niet goed, dus ik weet ook niet hoe ze reageert enzo, anders was het gevoel ook misschien anders geweest. Overigens is ze zelf degene die dit allemaal op facebook zet.
Wat ze zelf doet moet ze zelf weten, maar ik wil niet dat mijn kind in situaties beland door dit.
helaas
Je zult er niet vrolijk van worden, maar uit ervaring weet ik dat je machteloos staat als er bij de andere ouder iets speelt dat mogelijk problemen kan geven.
Ouderschap is heilig en ook als er reële kansen zijn op problemen (in dit geval een nieuwe partner met recente psychische problematiek) sta je machteloos. Aandacht voor het probleem vragen is ontzettend moeilijk, je wordt al snel gezien als stokende ex of overbezorgd.
Het enige dat ik je kan adviseren is: hou het in de gaten zodat je meteen in kunt grijpen als het onverhoopt mis gaat, maar probeer het geen obsessie te laten worden. Sommige dingen kun je helaas niet voorkomen en hoe ellendig ook, je kunt je kind niet overal tegen beschermen... Blijf wel alert, hou bijvoorbeeld die facebookpagina in de gaten.
Sterkte met alles!
Ik begrijp je angst
volkomen. Ik ben ook nog steeds niet blij als ik mijn dochter naar haar vader breng. Hij heeft een vriendin die totaal geen goede invloed heeft op mijn dochter. Mijn dochter wordt namelijk erg onzeker van het commentaar dat vriendin iedere keer heeft. Daarnaast doet vriendin zichzelf als een goed persoon voor, terwijl ze liegt, bedriegt, fraudeert en veelvuldig vreemdgaat. Vreselijk vind ik vooral als ik hoor dat ze andere mensen veroordeelt op zaken die ze zelf veelvuldig doet.
Kan ik er wat mee: nee, helemaal niets. Het enige dat ik kan doen is mijn kind sterker maken en wapenen met zelfvertrouwen.
Wat jij kunt doen is je kind leren wat zij kan doen in geval van nood. Geef haar desnoods een mobieltje (speciaal voor kinderen) waarmee ze jou en wellicht nog iemand die jij volledig vertrouwt kan bellen. Leer haar om hulp vragen bij bijvoorbeeld de buren en leer 112 te bellen. Dat zijn dingen die sowieso handig zijn voor een kind om te weten.
Wat jij er ook van vind, het is nog steeds niet jouw plaats om het te vertellen aan de leerkracht. Dat is aan de vader. Je dochter kan toch wel naar de juf om erover te praten.
Dat je dochter woede aanvallen heeft is heel vervelend. Natuurlijk kan het komen doordat ze brusjes krijgt. Het kan ook zijn vanwege het feit dat ze iets 'geheim' moest houden. Ze heeft het verteld aan jou en dat mocht niet. Het zou kunnen zijn dat ze boos is op zichzelf en bang voor de reactie van haar vader. Het kan ook zijn dat zij zo reageert vanwege jouw reactie. Als jij net veroordelend was als je hier laat zien zou het kunnen. Mocht het mogelijk zijn, dan zou het fijn zijn als haar vader tegen haar zegt dat hij niet boos is en het niet erg vind dat zij het verteld heeft. Daarnaast als jij zegt dat je niet boos bent op haar vader vanwege de situatie.
Ik heb in de jaren heel goed leren toneelspelen. Ik vind alle leuke dingen leuk van wat er gebeurt bij de vader van mijn kind. Het gevolg is dat ik van mijn dochter heel veel te horen krijg over de situatie bij haar vader (sommige dingen zijn echt vreselijk om te horen, het beeld van mijn dochter als assepoester komt bij mij regelmatig voorbij). Het is zelfs zo dat ze durft te zeuren over haar vader tegen mij. Ze weet dat het niet bij haar vader terecht komt, dat ze het bij mij veilig kan doen. Ze vraagt daarom ook regelmatig om advies over hoe ze dingen kan oplossen bij haar vader.
Jouw zorgen en pijn begrijp ik dus. Ik denk dat de meeste gescheiden ouders zich zorgen maken over hun kinderen als ze bij de andere ouder zijn. Je bent immers niet voor niets gescheiden. Helaas is het niet anders, daar zul je mee moeten leren leven.
Ik wens je heel veel sterkte en veel geduld.
Documenteren
Ik denk dat je je met recht zorgen maakt. Om je mogelijkheden te vergroten zou ik zoveel mogelijk zorgwekkende informatie gaan vastleggen. Te beginnen met haar berichten op Facebook. Je zou daar, nu het nog kan, foto's van kunnen nemen. Je kan daarnaast een dagboek bij gaan houden, waarin je zo zakelijk mogelijk opschrijft wat er zoal gebeurt. Dit kan ook een manier zijn, waarop je kunt voorkomen dat je er dag en nacht mee bezig bent. Leg het dagboek telkens weg met een gedachte als "Zo, en nu weer over tot het normale leven".
Om niet als rancuneuze ex over te komen, kun je je zorgen het beste zo kalm mogelijk delen en met zo min mogelijk personen. Ga rustig bij jezelf na, wie je voldoende kunt vertrouwen en iets kan betekenen in deze situatie.
Het kan ook handig zijn om je in te lezen op de problematieken waarmee de vriendin van je ex kampt.
Hou er rekening mee dat de relatie misschien geen lang leven beschoren is.
Sterkte ermee!
Helemaal niet mee eens met sommige reacties
Ik vind in dit geval de commentaren van sommigen niet terecht: bemoei je er niet mee... het kind is zes jaar oud, het is geen puber die niet op haar bek gevallen is maar een klein meisje die (eventueel) in psychisch gevaar zou kunnen zijn. Ook al is het gevaar "alleen maar" psychisch, het is wel een groot gevaar. Ik ben zelf opgevoed door een moeder die psychisch niet in orde was. Ik wou dat meer mensen, en om te beginnen mijn eigen vader, zich ermee bemoeid hadden. Ik wou dat iemand, maakt niet uit wie, had gezegd dat een kind van toen 7 niet hoort te luisteren naar haar moeten die paniekaanvallen heeft en dreigt met zelfmoord. Ik wou dat iemand me in bescherming had genomen en gezegd dat ik wel naar school moest op de dagen dat mijn moeder me thuis hield omdat er een reisje of activiteit was gepland dat ze eng vond. Ik wou dat iemand boos op haar geworden was en had gezegd "ik neem je dochtertje met me mee totdat je ervoor zorgt dat je behandeld word en je medicijnen blijft slikken." Het had me jaren psychoterapie en AD gebruik misschien gescheeld. Ik zou een leukere jeugd als herinnering hebben in plaats van die allesomvattende angst. En dat het de vriendin van pa en niet de eigen moeder is maakt het maar een beetje minder erg.
Eerste stap zou in gesprek gaan met je exman en je zorgen delen. Ik weet niet hoe vaak je dochter bij zijn vader en nieuwe vriendin is, als het een weekend per twee weken is, is het een andere verhaal dan 50/50. Vertel wat je gelezen heb, deel je zorgen. Iemand die inderdaad zulke verhalen op Facebook plaats (onafgeschermd anders had je het neem ik aan niet kunnen lezen) is echt niet helemaal ok.
Sterkte ermee
Sini
@Sinilind
Ik snap jouw opvatting, maar ik ga ervan uit dat de vader van dit meisje die dingen doet die jij hier allemaal aangeeft. Daarom raad ik ook aan dat TS dat aangeeft aan vader. Dat zij hem erop vertrouwt dat hij goed zorgt voor hun dochter. Als dit meisje van 6 jaar door haar vader om 7 uur weer naar haar moeder wordt gebracht omdat hij haar niet naar school kan brengen, dan heb ik het idee dat hij naar zijn kind kijkt. Neemt niet weg dat TS ook mag aangegeven dat het houden van geheimen voor een kind heel moeilijk is en het kind problemen geeft. Natuurlijk mag ze haar zorgen uiten, maar dan wel zonder te oordelen. Wellicht door hulp te bieden om kind te halen indien nodig, wederom zonder te oordelen.
De vader had het naar school brengen ook door vriendin kunnen laten doen, heeft hij niet gedaan, in mijn ogen dus een goede actie van vader. Daarom adviseer ik aan TS om bepaalde dingen los te laten. Als vader namelijk het gevoel heeft aan TS een collega-ouder te hebben en geen tegenstander hoeft dit geen probleem te zijn. Mocht er dan iets gebeuren, dan vraag je hulp aan je collega. Je vraagt geen hulp aan een tegenstander.
Sinilind
Ik begrijp je helemaal. Maar geloof me alsjeblieft als ik je zeg dat iemand in zo'n geval machteloos staat. Zelfs zorgverleners (mijn kinderen hebben zelf ASS) konden en wilden niet ingrijpen toen het aantoonbaar mis ging bij vader (mede wegens psychische problematiek) en als ik aan de bel trok was ik overbezorgd. Pas toen het kalf nagenoeg verdronken was kwam men in actie (als in: helpen de spullen van de kinderen daar weg halen).
Het is verschrikkelijk maar je kunt niks doen!
En "ga praten met je ex", volgens mij is dat sowieso het eerste dat iemand probeert 
maar dat is niet altijd mogelijk.
Psychische schade
Tot nu toe gaat het om twee dingen:
- dochter zegt dat het allemaal zo snel gaat en dat ze er nog niet aan gewend is;
- het geheim van de te verwachten tweeling.
De rest van de 'psychische schade' is wat moeder nu bedenkt op basis van facebookberichten over dingen die in het verleden speelden, maar waarvan niet duidelijk is wat er nu nog speelt.
Je kind ergens weg houden omdat je je angsten op een situatie projecteert doet een kind ook niet goed. Je kunt ook je kind leren om met veranderingen om te gaan.
Tsjor
bedankt voor de reacties
Bedankt voor de reacties, ik ben inderdaad al bezig met alles documenteren. Het voelt vooral machteloos dat ik eigenlijk niets kan doen.
Overigens ben ik naar mijn dochter toe alleen maar positief geweest in het nieuws over de brusjes, ik heb ook nooit geprobeerd haar weg te houden van haar vader, altijd aangemoedigd en positief over hem gepraat. En ja het was inderdaad vaders taak om de school in te lichten, maar aangezien hij ook nog nooit naar een oudergesprek of iets is geweest denk ik niet dat hij dit zou doen, en ik vond het op dat moment belangrijk dat de juf het wist omdat mijn dochter nogal overstuur was. En gelukkig heb ik een goede band met mijn dochter en verteld ze mij echt een heleboel.
Ze is om de week een weekend bij haar vader, en helaas is de reden waarom hij haar niet naar school liet brengen door nieuwe vriendin hier waarschijnlijk niets mee te maken. Mij bellen is makkelijker dan iets anders regelen (en ik trap er ook nog in) was ook al zo voor hij deze vriendin had.
Overigens zijn de facebook berichten niet iets wat in een ver verleden speelden. En ja inderdaad op openbaar, want heb haar niet in vriendenlijst staan. Het laatste bericht waarin ze over zelfmoord praat is van half juni, dus amper een maand oud. Hier schrijft ze in dat de depressie in alle hevigheid terug is.
Als het iets van een ver verleden zou zijn geweest dan had het mij niet zo'n angst gegeven. En als mijn dochter hier niet met regelmaat naar toe zou gaan dan zou ik het ook niet mijn zaken vinden. Ik gun zijn nieuwe vriendin het aller beste, ik gun het haar niet om ziek te zijn en deze last te dragen. Maar het is wel mijn dochter die ik naar haar toe breng.