U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Wat is nu goed voor de kinderen?
Ik heb een aantal maanden hier al eens gepost:
DECEMBER 2010
Ik ben 4 jaar gescheiden, heb 2 meiden van 4 en 6 jaar. De oudste is een zorgenkindje.
Om de goede vrede te bewaren heb ik destijds afstand gedaan van de partneralimentatie, zijn pensioen, ons gezamelijk huis ( dus geen overwaarde of betaalde premies opgeeisd ) en de meeste inboedel heeft hij mogen houden. Een gezamelijke advocaat heeft een convenant opgezet waarin 250 euro p.mnd kinderalimentatie vermeld wordt voor beide kinderen. De omgangsregeling is de di avond t/m woe. avond en om het weekend. Dan elk de helft van de vakanties en feestdagen.
Hij woont weer samen, ik ben alleen. Al die jaren is mijn ex onder de vakantieregeling uitgekomen. Hij had altijd te weinig dagen en kon nooit een opvang regelen. Hij had dan 10 dagen zomervakantie de kinderen. De andere 10.5 week per jaar vakantie was mijn zorg. Ik heb me in bochten gewrongen om steeds weer oppas te vinden etc. Uiteindelijk kreeg ik toch problemen op mijn werk omdat ik het niet goed kon combineren. ( Ik werk in de zorg dus ook vakanties, weekenden en feestdagen ).
In jan. 2010 heb ik een maand in het ziekenhuis gelegen met darmklachten. ( kinderen werden verzorgd door mijn moeder en 2 extra dagen heeft mijn ex ze opgevangen )Ik volg nog steeds therapie en daar komt uit dat ik veel te veel verantwoordelijkheid op me neem en meer uit handen met geven. Al die stress veroorzaakt de buikklachten.
Ik heb mijn ex dan gewezen op het convenant en de vakantieregeling, dus ieder de helft. Hij wil dit niet doen. Mijn advocaat heeft nu een kort geding aangevraagd waar een boete van 500 euro in staat voor elke dag die hij niet op zich neemt.
Vandaag komt hij aan dat zijn partner de relatie heeft verbroken. Dat is al meerdere keren gebeurt vanaf dat ik aangegeven heb dat hij ook zijn verantwoordelijkheid heeft. Zijn partner vindt dat teveel. Nu is zij schijnbaar aan het kijken voor een eigen huis. Mijn ex geeft mij nu de schuld omdat ik het zover heb doorgedreven. Wat vinden jullie???
VANDAAG
We zijn alweer een aantal gesprekken verder. Het kort geding werd afgelast/uitgesteld omdat mijn ex akkoord ging met de omgangsregeling in het convenant tijdens een 4-gesprek met advocaten. Echter, enkele dagen later kreeg ik een mail waarin staat dat hij er toch weer vanaf ziet. Kort omschreven als volgt:
- omgangsregeling is elk 6 weken vakantie, 3 weken zomervakantie en 3 weken elders. Mijn ex wil 2 weken zomervakantie voor de kinderen zorgen omdat hij niet meer vakantie heeft?!
- hij moet, naar eigen zeggen, na 4 jaar opeens elke woensdag gaan werken. Nu moet hij een oppas vinden voor de woensdagen maar wil dat ik die voor de helft mee betaal of de kinderen thuis hou ( ik werk ook op woensdag )
- hij wil dat ik een contract teken voor kinderopvang op mijn naam zodat ik de toeslag krijg. Dan kost het hem niet zoveel. Echter, ik pleeg dan fraude omdat ik de kinderen niet eens op woensdag heb en dus ook geen recht heb op toeslag. Bovendien staat dan alles op mijn naam en heb ik een probleem als mijn ex niet betaalt.
- hij wil minder alimentatie gaan betalen omdat hij het niet allemaal kan betalen. Volgens hem heeft zijn vriendin nu een huisje ( ze woont wel nog bij hem momenteel ) en in de toekomst moet hij dus meer lasten dragen.
- hij heeft de afgelopen weken weer meerdere malen de dinsdag-avonden afgebeld omdat hij moest werken. Ik kon dan binnen enkele uren zorgen voor opvang want ik werk ook op dinsdagavond.
Nu is er weer een nieuwe datum voor een kort geding, nl. 17 maart. Ik wil gewoon het beste voor mijn kinderen. Het contact met hun vader! Daarnaast heb ik ook behoefte aan duidelijkheid en rust. Mijn oudste vergt al extra veel aandacht ( downsyndroom ) en ik heb even geen tijd om me op te laden.
Nu moet ik op papier zetten wat ik verwacht/ wil van mijn ex. Wat vinden jullie?
Maak je onafhankelijk
kaatje33:
"Ik zou willen dat het zo gemakkelijk was. Echter, mijn ex is nogal laks met betalingen. Ik kan elke maand bellen of hij alsjeblieft de alimentatie voor de kinderen wil overmaken. Soms betaalt hij dan ook nog te weinig."
Daar heb je t LBIO voor.
kaatje33:
"Het is dan weer míjn verantwoordelijkheid om te zorgen dat ik de KOT aanvraag, de betalingen goed verlopen, alle papierwerk en dan nog met de vraag of ex wel elke maand het restgeld betaalt. [etc etc]"
Mijn dingende advies: maak je op dit punt zo onafhankelijk mogelijk van je ex. Je kunt beter ZELF de opvang regelen, de toeslag incasseren, etc, want dan heb je er ook controle over. Al het andere werkt niet, want je bent nog meer afhnakelijk van een ex die niet meewerkt.
Belasting
Dan zou ik wel eerst corresponderen met de belastingdienst wat je van plan bent en of dit consequenties heeft. Of onafhankelijk navragen. Zonodig eerst het convenant wijzigen.
Je wilt hier ook geen gedoe over of navorderingen of correspondentie van de belastingdienst die via ex gaat lopen die de zaak verder in de war brengt.
Als hij niet wil blijft het tobben
Hier ook zo'n ex. Wil niks, doet niks. Vangt het kind niet op en betaalt ook geen kinderalimentatie. Tegen de tijd dat het LBIO eindelijk beslag heeft gelegd op zijn salaris, neemt hij gewoon ontslag. En als hij weer een baan heeft moet ik maar zien uit te vinden waar dat is en dan begint het circus weer opnieuw. Ik krijg nog zeker 10.000 euro van hem, maar ik denk niet dat ik ooit een cent zal zien.
In het begin heb ik echt gevochten voor een omgangsregeling, dochter wilde papa zien. Hij haalde haar gewoon niet op.Dus ging ik brengen. Dan was hij gewoon niet thuis. En ik laat een tweejarige echt niet voor een dichte deur van papa staan, dus maar weer mee. Op een dag was ik het zat, stik er maar in en stop het geld maar ergens in een donker gat. Inmiddels zorg ik al 11 jaar alleen voor dochter, ze ziet haar vader misschien 1 keer in de twee maanden een middagje. Het is zwaar geweest, maar niet zo zwaar als wanneer ik was blijven vechten. Het is niet eerlijk, maar leg je er bij neer. Inmiddels is dochter een puber en zegt ze rustig tegen haar vader dat ze geen tijd voor hem heeft, als hij een keertje belt. Dan klaagt hij later bij mij dat ze zo pubert.Valt best mee, hij krijgt gewoon een koekje van eigen deeg.
Het enige waarvan ik baal is dat ik uit geldgebrek (al die dure opvang en geen alimentatie) bijna 10 jaar nauwelijks iets leuks voor mezelf heb gedaan. Altijd maar werken en zorgen. Maar ik had mijn dochter niet willen missen en, zoals mijn oma zei, het is zoals het is. Nu zit ze op het VO en breken de tijden weer aan dat ik eens naar de bios kan.