U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Wat is goed voor de kinderen
hallo,
Ik ben 46 en mijn ex vriendin is 38. We hebben een relatie van 4 jaar. We kennen elkaar echter al 30 jaar omdat we vroeger elkaars buren waren. Na een half jaar relatie werd ze onverwacht zwanger ( kan ook gebeuren). Nadat de oudste ( jongetje) 1 jaar was, werd ze weer zwanger ( gepland). Inmiddels zijn ze 1 en 3. , twee jongetjes. In die 4 jaar hebben we vanaf de geboorte van de eerste een aantal malen een crisis gehad ( 2-3 keer) Zij had dan altijd het gevoel dat ik er niet voor haar was. Ondanks dat ik bij alle consulten aan verloskundige/ consultatiebureaus/ prikpostjes/gyneacologen ben meegeweest/ ook beide bevallingen uiteraard. Zij heeft nu nog steeds dat gevoel. Als we er over praten komt er eigenlijk niet meer uit dan wat vage aanwijzingen waar het in zit bij haar. Althans zo komt het bij mij over.
Tijdens al onze crisissen is zij altijd met onze problemen naar haar ouders getrokken. Soms omdat ik haar dan helemaal zat was , maar zij net zo vaak omdat ze rust nodig had. Na een aantal dagen kwam ze dan weer terug ( met kinderen) en eigenlijk ging het dan maar weer door en dacht en hoopte ze dat het dan weer beter zou gaan. Ik heb dat altijd als erg vervelend ervaren dat zij zo naar haar familie toetrok en alles daar besprak. Dit was volgens haar niet het geval. Nu blijkt dat het dus wel is geweest, dat ze alles met hen besprak.
Ik heb zelf voorgesteld ( jaar geleden) om naar een relatietherapeut te gaan. Daar heeft zij nooit het nut van ingezien en heb haar dus ook nooit zover gekregen. Zij heeft zelf voor onze relatie in therapie gezeten omdat er een nogal vreemde verhouding met haar moeder was. Vanaf haar jeugd heeft haar moeder haar als vriendin gezien en ook daaar zelfs huwelijksproblemen mee besproken. Ze is nogal depressief van aard, vind ik zelf.( mijn ex)
Ik heb ook gedacht aan PPD, als je diverse forums leest.
Ondanks dat het afgelopen half jaar redelijk goed ging met de relatie. ( deden meer dingen samen en met de kinderen,taken beter verdeeld, sex e.d.) heeft zij 3 maanden geleden van de een op de andere dag besloten ermee te stoppen. Ze wil zelfs niet eens meer praten / alleen over de kinderen. We zijn de afgelopen 3 maanden wel samen blijven wonen in mijn huis. In deze drie maanden heeft ze mij van s ochtends tot s avonds volledig genegeerd. Krijg te horen dat ze al 3 jaar ongelukkig is/ ik heb haar slecht behandeld/ ze is alleen voor de kinderen bij me gebleven/ ze verwijt me dat de tweede nogal klein is door de stress die ik bij haar heb veroorzaakt ( ze heeft de hele zwangerschap doorgerookt ) Ik heb 3 maanden op de bank geslapen en het leek of ze helemaal frigide werd.
De situatie werd voor mij steeds onhoudbaarder. Ik kan u vertellen dat het verschrikkelijk is als je de hele dag genegeerd wordt. Ik heb uiteindelijk de besissing genomen dat ze weg moest en ga dan maar inderdaad naar je ouders. Of ik daar nou goed aan heb gedaan weet ik nog steeds niet , maar ik vond dat zij altijd met onze problemen naar haar familie is gegaan, dus dan doe je dat nu ook maar als ze het daar altijd voor je oplossen.
Ik vind het ook verschrikkelijk voor de kinderen dat ze er nooit haar best voor heeft gedaan om de relatie op de rit te krijgen. Ze loopt gewoon weg voor de problemen of verwacht dat een ander het oplost.
Als ik haar daar op wijs , krijg ik als antwoord dat ik naar mezelf moet kijken en niet alles bij haar moet neerleggen. Ze geeft me echter van alles de schuld. Dit zegt ze letterlijk. "het ligt niet aan mij, maar allemaal aan jou.
Het probleem wordt zo gecompliceerd , omdat ze steeds naar haar familie gaat. De familie is belangrijker dan de vader van haar kinderen denk ik wel eens.
Nu komt natuurlijk het volgende probleem met de kinderen.
Ze wil zgn alles in goed overleg doen in het belang van de kinderen. Wat er tot nu toe gebeurt, is dat zij van alles voorstelt of al heeft geregeld en als ik een ander idee erover heb , te horen krijg dat ik niet meewerk.
Het begint er ten eerste mee, dat ze wil verhuizen naar haar oude woonplaats. Dan kan er dus al geen sprake meer zijn van een co-ouderschap. Als ik zeg dat het voor iedereen beter is dat ze in dezelfde plaats blijft wonen, zegt ze dat ze hier niets heeft en haar eigen plek weer wil hebben. Ik zie hier al geen belang voor de kinderen.
De kinderen zitten nu 2 dagen op een kinderdagverblijf hier in de buurt. Die wil ze daar weg hebben en op een kdv neerzetten tussen onze woonplaatsen in, waar ze ook werkt. ( op zich wel het beste) Maar ze wil nu de kinderen daar 3 dagen heenbrengen omdat ze ook 3 dagen werkt. Op dit KDV hebben ze alleen plek voor 2 dagen.
Nu heeft ze eigenlijk al het volgende geregeld.
Ma. naar KDV/ Di naar haar ouders/ Wo. naar KDV. Do. naar een gastouder/ en vrijdag naar pappa.
Ik vind dit echt onverantwoord om die twee kleintje op 4 plekken in 5 dagen neer te zetten.
Ik heb ouderlijk gezag, maar wat stelt dit voor als zij dit allemaal doet. Ze wil nergens over praten ( vooral om de relatie op de rit te krijgen, wat volgens mij niet onmogelijk is) Ik denk zelf dat ze aan een depressie PPD lijdt of aan heeft geleden en mee is doorgelopen. Ze reageert soms heel verward , vijandig en ze probeert op een bijna obsessieve manier de kinderen naar zich toe te rekken.
Ze heeft sterk het gevoel dat de kinderen bij haar moeten zijn, omdat het bij haar beter is. Zeker bij die van 3 merk je dat hij dingen oppikt, maar gewoon niet snapt. Hij zit op een leeftijd waaraan je ook merkt, dat hij meer en meer naar pappa trekt. Het lijkt erop of ze dit niet kan hendelen. Bij de jongste van 1 is het lastig. Die wil ik ook graag zien, maar hij is nog erg klein. De oudtste is in principe 3 dagen bij mij/ 3 bij haar/ 3 bij mij/ 5 bij haar. Met de jongste gaat dit niet, maar dan krijg je weer dat de oudste zijn kleine broertje niet ziet.
Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Het liefst zou ik haar naar de huisarts krijgen( ook voorgesteld, dat wou ze dan wel doen, maar een dag later weer niet , alleen misschien om eens een hormoonspiegelmeting te doen. Ik krijg haar niet zo ver. Op dit moment zit zij natuurlijk bij haar familie en wordt daar alleen maar bevestigt in haar besluiten.
Ik wordt ondertussen ook volledig genegeerd door haar familie.
Beweging
tsjor, van het bovenstaande wat je zegt, kan ik alleen maar aan toevoegen. De tijd zal het leren. Maar het kan soms voelen als een ogave , die wellicht nog moeilijker is dan samen kinderen opvoeden. Maar ik ga er wel voor natuurlijk.
Vandaag de 4 e sessie mediation gehad, en, het beweegt. Zij zou nadenken over de toekomstige woonplaats en de consequenties mbt de omgang. Zij had een en ander gemaild naar mediator. Dit heb ik mogen lezen voordat we aan het praten gingen.
Kort gezegd. Ze blijft bij haar standpunt, ik ga naar C en ik ben voornemens ook de kinderen daar naar school te laten gaan. Dan beginnen de tegenstrijdigheden. ( in een stukje van 10 regels. Ze is hier 3,5 jaar niet gelukkig geweest en daarom wil ze terug naar C. Dat de oudste staat ingeschreven hier op school om de hoek, is volgens haar een beslissing die is genomen, toen de relatie nog goed was. Die beslissing is vorig jaar genomen. Mis ik iets??
Er is nu een omgang geregeld als volgt.
Ik heb ze om de week van do.ocht. tot zo.mi. 16.00 uur ( terugbrengen) De tussenliggende week ( dat is een uitbreiding) van Wo.ocht. tot do. 18.00 uur ( terugbrengen)Zij brengt ze in beide gevallen naar KDV. Vanaf dat moment is het mijn verantwoording. Was eerst vanaf ophalen KDV. In geval van ziekte , moet ik ze dus wel ophalen. Dit heb ik genomen, omdat ze dan wel een hele dag van mij ( wat klinkt dat gek) zijn. Dus eigenlijk heb ik ze 2 dagen in de tussenliggende week, ook al gaan ze dan de wo. wel naar KDV. Maar die dag heb ik.
Dus alles met elkaar heb ik ze dus zeg maar, bijna 12 dagen. Dat is toch wel een uitbreiding. Ook mede door druk van mediator. Ze wou er wel weer tot 2 keer toe afbreken en weer naar de rechter. Dit werd door mediator sterk afgeraden.
Belangrijk punt wat nu wel weer overblijft is de schoolkeuze. Ik ben eigenlijk niet van plan om kinderen in C naar school te laten gaan, omdat je dan het praktisch onmogelijk maakt. Wil ze in ieder geval voorlopig in B laten gaan. Ook niet ideaal, maar praktisch voor beiden het meest haalbaar lijkt me Ex. werkt ook in B. Zeg haar ook, ( erbij gezegd , dat het natuurlijk haar zorg is) dat het voor haarzelf natuurlijk ook niet ideaal is. Kinderen in C en dan gaan werken in B waar ook een school is. En wat tussen A en C in ligt. Snapt iedereeen het nog?
Wel gezegd tegen mediator, dat ik het vreemd vind, dat als zij vrijwillig gaat verhuizen naar C, ik daar dan de consequenties voor moet dragen mbt hale/brengen kinderen. Als je het echt analyseert, dan houdt het dus in, dat ik ze sóchtends bij haar moet gaan ophalen , daar in C naar school brengen en ze s'middags ophalen en weer terug naar A. Haar achterliggende gedachte is volgens mij dat ze een baan in C gaat zoeken.
Gaat een rechter daar in mee? Niet dat het nu aan de orde is, maar ik probeer de gedachtegang te volgen.
Ik ben bereid mee te werken om ze uit te schrijven in A, op voorwaarde dat ze in B naar school gaan.
maar goed. Denk dat ik vandaag het een en ander heb bereikt. Voor de kinderen scheelt het dat ze minder in de auto gaan zitten en niet heel erg vroeg eruit moeten en laat erin. Tenzij opa en oma ze brengen. Ook dat vind ik een winpunt.
Dus, er is beweging.
En ik geloof zeker dat het input geven naar de kinderen belangrijk is en met ze (proberen) mee te voelen zeer zeker. Maar vind het ongelooflijk lastig te zien , hoe een kind inderdaad met zichzelf aan het worstelen is. Ook het feit, dat je min of meer op je ( we) geweten hebt dat een kind misschien voor de rest van zijn leven al is getekend.Hoe je er ook mee omgaat.
Andere woning
'Ik ben bereid mee te werken om ze uit te schrijven in A, op voorwaarde dat ze in B naar school gaan.'
Ik zou dat nu op voorhand echt niet doen. Ze heeft nog steeds geen andere woning, wellicht heb jij eerder een woning voor haar in jouw woonplaats dan zij in haar vroegere woonplaats. Dus ik zou in zeggen dat de kinderen voorlopig ingeschreven blijven waar ze nu zijn, dat er pas opnieuw naar de situatie gekeken wordt als zij een stabiele, eigen woning heeft. Bovendien is de voorwaarde die je stelde boterzacht: de schooltijd voor kinderen duurt heel erg lang: acht jaar, en de tweede erbij in totaal tien jaar. Er kan veel gebeuren in die periode, dus er kan ook zomaar een aanleiding voor haar zijn om de kinderen toch in haar woonplaats naar school te laten gaan.
Ik snap dat je graag haar tegemoet wil komen, maar ik denk dat ze een wat merkwaardig beeld heeft over gelukkig zijn, namelijk: als ik nu maar weer in die oude woonplaats woon (waar ik alleen woonde, zonder kinderen etc.) dan komt alles weer goed.
'Ze blijft bij haar standpunt, ik ga naar C en ik ben voornemens ook de kinderen daar naar school te laten gaan.' Op dat laatste punt kan ze ook gewoon pech hebben. Zij kan naar C., maar het kan zijn dat het voor haar dan lastiger wordt in verband met de kinderen. Die gevolgen zijn voor haar rekening, niet persé voor jouw rekening.
'Dat de oudste staat ingeschreven hier op school om de hoek, is volgens haar een beslissing die is genomen, toen de relatie nog goed was. Die beslissing is vorig jaar genomen. Mis ik iets??'
Nou ja, je mist in elk geval dat volgens haar de relatie afgelopen jaar niet meer goed was. Waar je over in het duister tast is wat de oorzaak daarvan is. Kan van alles zijn, bijvoorbeeld dat in haar gedachtegang de oorzaak van haar ongelukkige gevoel ligt in de relatie en in de woning (woonplaats). Dat de relatie nu niet meer goed is wil niet direct zeggen dat de kinderen dan naar een andere school moeten. Dat verband veronderstelt zij wel, maar dat inzicht mist zij dan toch. Ze moet nog leren om eerst aan de kinderen te denken en dan pas aan zichzelf.
Tsjor
E.e.a. te doen
tsjor, ze gaat absoluut niet hier wonen, daar is ze erg duidelijk in. Denkt echt dat ze daar weer gelukkig wordt. laat het haar maar denken, maar draag ook de consequenties. In B naar school, is voor mij de meest haalbare optie. Ik ben het er niet mee eens, maar wil wel wat water bij het bier doen. En ik zal uiteindelijk natuurlijk ook weer moeten meewerken als zij ze wil inschrijven in C. Maar B wil ze ook niet. Dit is ze al veel langer van plan. Besef ik nu. 5 maanden geleden heb ik op haar account bij toeval gezien dat ze aan het kijken was naar banen in C. Ontkende ze zelfs.
Ook nog een beter idee binnen de omgang wat ik wil voorstellen. Op vrijdag is er vaak meer plek op KDV dan donderdag. Als ik nou van het lange weekend de Do als pappadag neem en ze vrijd. naar KDV breng ( in mijn tijd allemaal) dan zijn ze ook van de gastouder af.
Maar het blijft enigszins vreemd. Zij wil weg en als zij ze in C op school zet, kan ik ze vervolgens halen en brengen van en naar C in mijn dagen. 2 x per week. 2 x per dag. Met files kost mij dat 8 uur in werkbare tijd voor mij. Het zou als ze in B gaan misschien 3 uur zijn. Het kost haar zelfs maar 15 min. om naar B te komen vanuit C. Dat klinkt gek, maar ik moet dwars door centrum heen en staat altijd vast. Als ik daar uit ben is het nog een 15 min. naar C. Voor haar dus ook. Ook rond die tijd. Er is zowieso pas sprake van inschrijving school als ze een woning heeft. Maar mediator wil daar wel binnen afzienbare tijd uitspraak over hebben. Dus ook dat is een opdracht. Ik moet ook kijken naar scholen in C. Maar dat wil ik niet. Net als zij niet in A wil wonen.
Dus er is nog wel het een en ander te doen.
Papahans
"Zij zou nadenken over de toekomstige woonplaats en de consequenties mbt de omgang. Zij had een en ander gemaild naar mediator. Dit heb ik mogen lezen voordat we aan het praten gingen. "
Ik neem aan dat zij dat naar zowel de mediator als naar jou gemaild had? Of dat de mediator het direct na ontvangt van haar naar jou heeft geforward met een cc naar haar? Het is namelijk not done om als mediator van 1 partij iets te ontvangen of iets naar 1 partij te sturen zonder daarvan de ander op de hoogte te stellen.
Als ik jou was zou ik echt niet meewerken aan een school in B of C. Volgens mij is B nog de allerslechtste optie, omdat ze dan nooit (8 jaar lang!) met klasgenootjes kunnen afspreken. Dat is echt absoluut niet in het belang van de kinderen. Ik snap ook niet dat die mediator de opdracht geeft om scholen te zoeken in C, terwijl overduidelijk is dat je ex daar de komende jaren nog niet zal wonen. Of ze moet echt ineens iets uit de hoge hoed toveren. Maar goed, die woning in A zal ook nog wel even op zich laten wachten vrees ik.
Wel mooi dat de omgang is uitgebreid!
Sancy
sancy. Vreemd is het wel inderdaad. Na de 3 e sessie vroeg mediator om voorstellen naar haar te sturen. Die heb ik niet CC gehad en ook niet geforward. Ik kreeg het te lezen voordat het gesprek begon. Dus ik was wel op de hoogte. Het waarom weet ik ook niet. Wat mediator wel deed, nadat ik het had gelezen is het stuk aan ex gegeven en gevraagd wat zij ervan zou vinden als ik dat had geschreven. Ik ga naar C en de kinderen gaan in C naar school. Ander punt is het volgende. Oudste staat nog steeds ingeschreven hier om de hoek. Moet voor 1 april telefonisch bevestigen dat hij hier naar school gaat, anders kan plaats vervallen. Dan kun je nogmaals tot 16 met wachten om hem weer in te schrijven als er nog plaats is. Ex is hier van op de hoogte , maar maakt er geen haast mee. Ik heb geen handtekening nodig, maar zou ik de inschrijving wel kunnen bevestigen. Ook als zij daar niet aan mee wil werken. We hebben beide vorig jaar akkoord gegeven hiervoor, bij inschrijving.
Bij mediator heb ik al eerder vermoeden gehad, dat er een contact tussen haar en ex ( of familie) is geweest. Maar ben misschien te achterdochtig. Zou natuurlijk nooit kunnen zo'n contact.
Roosje katoen
roosje. Ze wil hier pertinent niet wonen. Heb haar gezegd dat ik aan het zoeken ben. Is verspilde moeite is het antwoord. Dan gaat ze toch naar C. Maar draag wel de consequenties en leg die niet volledig bij mij neer. Dus dat ik straks 2 keer / week en 2 x / dag naar C kan.
Ik ben ook helemaal geen voorstander van B, maar wordt als opdracht meegegeven. B is het makkelijkst voor beide ouders en zeker niet in het belang van de kinderen. Begrijp ook niet dat mediator niet duidelijk aangeeft dat ze In A misschien wel het beste af zijn. Of C. Maar dat zou ik niet terecht vinden, omdat het haar keus is daar heen te gaan.
Ze riep trouwens ineens dat ze een urgentie heeft. Als het waar is. Ze heeft al teveel dingen gezegd, die niet waar zijn. Maar het zou mooi voor haar zijn.
Met de uitbreiding ben ik zeker blij. Het heeft veel bloed zweet en tranen gekost.
Ben wel erg benieuwd hoe een rechter zou oordelen als moeder de kinderen in C op school wil gaan zetten en vader daar de gevolgen voor draagt.
Ex is overtuigd dat ze in C gaat wonen. Maar weet absoluut niet waar. Zegt gewoon daar ga ik wonen. Denkt een woning te gaan huren voor de helft van haar salaris. Volgens mij kan dat al helemaal niet. Omdat ze dus niet weet waar, waar zoek je dan de scholen. Of zou je alle scholen in C moeten gaan screenen. Heb dat ook al gezegd tijdens mediation. Gaat erom dat ik er voor open moet staan. Maar dat heb ik dan weer niet.
Dat wordt dan al snel als tegenwerken gezien.
Je hoeft niet akkoord te gaan
Op twee punten in dit geval:
'Ze wil hier pertinent niet wonen. Heb haar gezegd dat ik aan het zoeken ben. Is verspilde moeite is het antwoord.' Jij hoeft daar niet zomaar mee akkoord te gaan. Ik zou als ik jou was doorgaan met zoeken, tot er een goede woning beschikbaar is en dan zorgen dat haar eventuele weigering vast ligt bij de mediator. Als zij blaast wil dat neit zeggen dat je meteen moet omvallen.
Hetzelfde voor dit: 'Ik ben ook helemaal geen voorstander van B, maar wordt als opdracht meegegeven.' Je kunt de volgende keer terugkomen en zeggen: ik heb er nog eens over nagedacht. Het argument dat de kinderen dan nooit in de buurt met vriendjes kunnen spelen is echt een belangrijk punt, belangrijker nog dan de haal- en brengtijden van de ouders.
Ik zou wel vóór 1 april bellen, dan heeft de oudste in elk geval een school. Daarna opzeggen kan altijd nog.
Inschrijven op een school in een plaats waar geen van beide ouders woont, maar een van beiden in de toekomst hoopt te gaan wonen en werken is niet echt een stabiele uitgangspositie voor de kinderen.
Tsjor
Papahans
Hoe gaat het nu? Heb je je kinderen al weer wat meer? Lukt het je om je eigen plan te gaan trekken met deze scheiding? Trekken je kinderen het nog? Hoe verloopt de mediation, volgens mij zou je alweer een sessie gehad moeten hebben. Is er beweging? Er wordt aan je gedacht...
Ben ook wel benieuwd
Hoe het verder gaat. Ik hoop voor je dat niet iedereen kapseist door de starheid van je ex-vriendin.
Tsjor