Vriend wil uit elkaar zonder reden

Ik kan en mag niet alles wat ex wel kan en mag..

Maar dat is ook niet het punt. Dat hij nu opeens aan de drank, pillen en festivals wil en dat niemand daar over valt en iets van zegt, dat stoort me. Hij geeft bakken met geld uit, terwijl ik dat niet kan.
Ex doet dat nu opeens allemaal, Niet tijdens onze tijd samen, daar heeft hij nooit iets over gezegd, dat hij dat miste of wilde, dan hadden we dat toen kunnen doen. Ik zou mijn geld liever aan andere dingen uitgeven maar we hadden toch een mix van mijn en zijn dingen kunnen doen? Plannen waren er wel, maar er kwam vaak iets tussen..
Ik word vast niet gelukkiger van drank en pillen, maar als ex dat echt belangrijk had gevonden, dan hadden we daar iets mee kunnen doen. Nu lijkt hij gewoon aan zijn tweede jeugd begonnen. Ja, zonder verantwoordelijkheid en zonder plichtsbesef. En hij mag en kan dat blijkbaar straffeloos. Wanneer ik dezelfde hoeveelheid geld er door heen zou jagen zouden we snel in de problemen komen hoor, het is nog steeds gedeeld geld..

Dat hij jongste vandaag makkelijk had kunnen halen en brengen naar zijn werk en dan nog samen eten is inderdaad mijn frustratie. Hij doet alsof hij de kinderen vaker wil zien, dan is dit toch het uitgelezen moment om dat te laten zien? Maar nee, hij rent gewoon in de armen van buurvrouw terwijl hij dus de tijd met zijn kind had kunnen doorbrengen, hij had het zelfs nog kunnen combineren (in de tijd dat jongste werkt, ex bij buurvrouw en na werktijd kind weer met kind). Waar ligt dan zijn prioriteit? Niet bij de kinderen lijkt mij.

Maar goed, jongste ziet dat ook wel in maar heeft er dus niets van gezegd. Misschien moet ik dat dan maar als positief moment van de dag zien, dat hij het dus niet erg vindt om eerder bij mij te zijn en bij mij te eten.

Mijn humeur is verder inderdaad zo in mineur door hem. Door zijn houding, manier van communiceren en de algehele afwikkeling. Door zijn opmerking "dat het allemaal heel vervelend gaat worden" Ja, daar word ik natuurlijk niet vrolijk van.

Nu maar proberen weer los te laten en mee focussen op andere dingen. Verstandelijk weet ik dat ook wel maar mijn emotionele kant heeft even de overhand..

Mara

Lees je wel de berichten die iedereen hier post? Je blijft maar richten op wat je ex doet en wat hij had kunnen doen en wat hij zal gaan doen.
Echt stop ermee. Ik kan het niet beter zeggen dan iedereen die hier al een bericht heeft achtergelaten.

Blijkbaar heb jij de afkeuring nodig van dit forum

over je ex.
Nou, die is er. We kunnen allemaal bevestigen hoe erg hij is. Maar daar heb jij niets aan.
En daarom doen we dat niet.
In het belang van de kinderen moeten we bij jou zijn. En in het belang van de kinderen moet jij stoppen met argumenteren over alles wat hij zou moeten doen of fout doet.
Wij geloven je. Hij doet het fout. Hij is nu een slechte vader.

En over de financien, als ik het goed begrepen heb kun je nu al een aanvraag doen om te scheiden, dan hoeft het convenant e.d. nog niet klaar te zijn. Dan zijn in ieder geval alle kosten die hij maakt vanaf de indieningsdatum voor zijn rekening en hoef jij daar niet aan mee te betalen. Vraag je advocaat daarnaar.

Dat is dus de verslaving naar vrijheid

Die ik bedoelde. Heb je dat gelezen mara?

Het niet naar jou toe komen in zijn wensen, zeer herkenbaar. Zo ging mijn man tig keer vreemd, dus naar andere vrouwen. Waar ik niets van af wist, wij denken altijd te weten wat de ander wil. Nou mara dat had je niet kunnen weten, je kunt er nu emaal niet inkijken. En hou die gedachte eens vast dat ga je nooit kunnen en nooit begrijpen !!!!!!! Je bent echt niet alleen. Kijk naar alle mensen die posten die veel mee gemaakt hebben. Maar onze adviezen kun je het beste nog eens goed door lezen want volgens mij voel je je niet erkent ofzo. Omdat je je focus steeds op hem blijft leggen. Hou daar echt mee op.

Het is een slappe zak, een lul..een waardeloze vader. Echt. En de komende tijd blijft hij dat.

Wij alle kunnen dat blijven zeggen tegen jou.

Maar zeg nou eens tegen jezelf. En nu is het af gelopen! Ik zorg alleen nog voor ons drie.

Allemaal

Allen die hier scheidingsdraadjes hebben geplaatst kregen hetzelfde advies, iedereen sloeg dat in de wind, was er niet aan toe, had een unieke situatie en deed zoals ze zelf wilden en hoe de wind waaide en gaven nadien hetzelfde advies.

Als Mara nu eens gewoon mag voelen wat ze voelt, boos mag zijn op die klootviool met zijn klootvioliste? Gewoon, omdat ze het zo voelt en ervaart en die boosheid haar adrenaline geeft om door te gaan? Omdat het verdovend kan zijn om verdriet om te zetten in woede.
Omdat ze echt van geen kant beseft en begrijpt wat haar overkomt, omdat die sukkel zelfs niet eens een plekje voor zijn kinderen heeft, omdat de buurvrouw niet eens coulant genoeg was het hele gezin over te nemen? Omdat hij volslagen infantiel geworden is en je het recht hebt boos te zijn zonder elke keer de kous op je kop te krijgen dat jij de enige oplossing tot het helen van je kinderen bent.
Gewoon ff leek pissed mogen zijn. Van mij mag het Mara en de rest komt vanzelf op de pootjes terecht of niet. En daar deal je dan weer mee.

Je ex wil niet meer

Een verzorgende ouder zijn, dat is duidelijk. Hij is het zorgen beu, vooral een kind met autisme vindt hij vast zwaar. Hij kiest voor zichzelf.
Hij is een egoïstische lul. Jij kan je net zo veel opwinden als je wil, het gaat niets veranderen.
En het enige dat je laat zien is dat je niet los van hem bent. Boos zijn op iemand is nog steeds verbonden zijn. Pas als je je schouders op kan halen ben je niet meer met hem verbonden.
Sini

Boink

Ik heb echt spijt van dat eerste jaar na scheiding. Al die verloren energie in je gelijk willen halen dat je niet krijgt. En dat het dan wel vanzelf op zijn pootjes komt is maar de vraag. Ik had wel een goede eye opener nodig. Ik heb vooral spijt omdat ik denk dat de kinderen er last van hebben gehad van het gedoe tussen hun ouders na de scheiding. En het heeft mij en mijn ex niks opgeleverd. O ja en ik kwam ook tot de ontdekking dat ik niet alleen maar ok was en mijn ex alleen maar fout.
Waarom zouden wij dat inzicht niet aan Mara mee mogen geven. Van lerend vermogen is de mensheid volgens mij nooit slechter geworden.

Niet wachteb actie

“Wanneer ik dezelfde hoeveelheid geld er door heen zou jagen zouden we snel in de problemen komen hoor, het is nog steeds gedeeld geld..”

Mara tijd om razendsnel actie te ondernemen. Dien morgen een echtscheidingsverzoek in want als dit zi is, zou t me niets verbazen dat je straks ook nog n groot financieel probleem hebt. Je man geeft jullie geld uit en kan jou in de schulden brengen zo. Trust me. Dit zie ik overal gebeuren en heb ik zelf ook mee gemaakt. En je denkt dat je nu n probleem hebt....

boink

Boink: jij zegt wat ik dacht. Misschien is Mara gewoon getraumatiseerd en heeft ze haar verdriet en kwaadheid op haar ex nodig om alles te verwerken. Dat het onpraktisch is en ze beter hem los kan laten en doorpakken is allemaal heel verstandige taal maar zo werkt het dus blijkbaar niet met emotionele verwerking. Blijkbaar kunnen de meeste mensen die plots in de steek worden gelaten en de meeste zorg voor de kids op zich krijgen niet zo maar een twee drie hup verstandig het verdriet en de verbijstering loslaten om er manhaftig tegen aan te gaan. En misschien is het flink voelen en een tijd flink kwaad zijn wel de beste en de snelste manier om uiteindelijk verder te gaan.

Reacties

Alkes: boos zijn kan ook zonder dat alles. Ik was boos in de auto, in het park, op het strand. Ik heb geen ruzie gehad of gemaakt, alles in goed overleg zonder gelijk te moeten hebben. Maar boos was ik, zelfs nu af en toe nog.
We vieren al jaren kerst samen met de inmiddels volwassen kinderen. En elk jaar krijgt ie me ergens kwaad mee. Niemand ziet het, ik ben een kei in verbergen en naast me neerleggen. En dan ben ik zo dankbaar dat ik van hem af ben. Zelfs vrienden van de kinderen bewonderen ons om de omgang. Daar zit meer werk van mij in maar wat geeft dat.
Maar boos mocht en mag ik zijn als het zich aandient.

Marije: dat denk ik idd. Boosheid kan heel nuttig zijn. Haat, dat is pas erg. Boosheid bedekt even het echte gevoel, zoals endorfine bij pijn na trauma.
Het hoort er gewoon bij, je mag het toestaan. Het haalt je anders later wel weer in, precies wanneer iedereen zegt: ben je er nu nog niet klaar mee?
Emotie is emotie en niet rationeel, het kan niet fout zijn, maar soms geven mensen je dat gevoel wel, ondanks dat ze willen helpen. Want dat doet iedereen die reageert.
Die boosheid en focus slijten en soms ook niet. Dat maakt je niets meer of minder.

Oeps

maar soms geven mensen je dat gevoel wel, ondanks dat ze willen helpen. Want dat doet iedereen die reageert......

Daarmee bedoel ik dus dat iedereen die reageert wil helpen.

mara

Je gaat er komen: je hebt nu al een aantal postings gepost waarin je duidelijk aangeeft dat jij ook die vrijheid wil die hij heeft gepakt. Dus dat komt nu boven drijven. Ik zou zeggen: wordt de komende tijd gewoon eens boos, boos omdat hij jou dit aandoet. Niet om wat hij 'de kinderen' aan doet. Laat die erbuiten. Voel die pijn en zorg dat jij er sterker uitkomt.

Ergens lijkt het wel alsof je geindoctrineerd bent (religie? sterk conservatieve normen en waarden?) met hel en verdoemenis als je nadenkt over 'eigen keuzes' maken en voor jezelf kiezen en een zelfstandig, weldenkene vrouw zijn met oog voor haarzelf, haar kinderen en haar omgeving. Als je ook zo was toen je nog getrouwd was, was je ex wellicht niet in staat om tot je door te dringen en had hij geen puf om moeite te doen. Hij heeft gewoon gedacht: als ik nu niet ga dan kan het nooit op mijn manier. Weet je nog wat titel was van je eerste posting: vriend wil uit elkaar zonder reden. Het intrigeert me wel dat je zelfs ín je posting 'zonder reden' zet. Alsof dat wat uitmaakt. Het gaat om jou en jouw toekomst. Niet om zijn reden.

gr Angela

Je moet een rede hebben

Ik heb er al langer over nagedacht dat je zelfs in de titel van dit topic aangeeft dat je vriend geen reden heeft om de relatie te verbreken. En nu doet Angela het ook en dit bracht mij terug naar mijn scheiding.
Mijn toen nog man is er maanden op gebrand geweest om te bewijzen, me op woorden te pakken, dat ik geen reden had om te willen scheiden. Hin uitte dat ook door regelmatig out of the blue op te springen en te roepen ‘ zie je wel, je hebt geen reden om te scheiden’ of ‘tsjakkaaaaaa, je kunt niet scheiden’. Voor hem was dit een wanhopige poging om mij te verbieden weg te gaan. Ik kon en mocht niet zelf kiezen om het huwelijk te beeindigen. Het kon niet zo zijn dat zonder zijn toestemming het huwelijk ten einde was. De wanhopige spartelingen die hij ten toon spreidde doen me denken aan jouw wanhoop. Je wil wanhopig je toekomstige ex laten inzien dat alles wat hij wil en doet slechter is dan hoe jullie het samen hadden. Als je hem maar voldoende overtuigt dat hij slechte keuzes maakt, dan komt hij vast terug. Als hij doet wat jij graag wil dan bevestigt hij misschien ook wel n beetje dat hij fout zat en jij niet. En alles wat je denkt, zal de zaak niet veranderen. Heel frustrerend. Dat snap ik.

Hier beetje andersom

Geen scheiding, maar man en ik volgen wel een eigen, verschillend tempo in het loslaten van onze pubers. 15 en 17. Oudste is ook een zorgenkind.
Noem het wat je wilt, voor mij part ook een MLC.
Een soort van crisis is het uiteraard, ik ben meer dan klaar om volgende fase in te gaan.
Heb genoeg van mijn pubers! Gewoon van het zorgen. Tijd om focus te verleggen naar volgende fase.
.
Nu komen de meeste kinderen meer zelf actief los van ouders dan andersom. In sommige opzichten doen mijn kinderen dat zeker wel. Maar in veel opzichten ook veel te weinig voor mij.
En niet alleen voor mezelf, maar mijn kinderen gaf ik graag wat schoppen om meer de wereld in te gaan, meer voor zichzelf te zorgen. (de wereld ontdek je niet bij moeders op de bank of met netflixen) De vaardigheden hebben ze absoluut.. Maarja... Ook lui, gemakzuchtig, bang, onzeker, bezorgd.
En dat wordt imo flink gestimuleerd door vaders. Hij is de goedheid zelve, die ze naar mijn idee nog veel te kort en beschermd houdt.

(natuurlijk ga ik daar de strijd over aan. Maar mijn boodschap wil maar zijn dat ik goed kan invoelen dat je verschillend in die zaken staat. Misschien viel het voorheen niet op, volgde hij gewoon jou.
Nu staat hij op zichzelf en maakt misschien meer zijn eigen keuzes.

Boink

Wat fijn om jouw steunende bericht aan Mara te lezen, Boink. Natuurlijk zijn alle adviezen hier goed bedoeld, maar het ene sluit beter aan op de fase waarin Mara zit dan het andere. Haar tempo is haar tempo, haar stappen zijn haar stappen. Het helpt niet om steeds te horen dat het sneller moet, en anders, en dat je verder moet als je in werkelijkheid nog muurvast zit. Dat gaat heus wel komen, Mara lijkt me niet het type om lijdzaam af te wachten. Maar op háár tijd.

Ik heb moeite met de rol die aan het ‘zorgenkind’ wordf toebedeeld als het gaat om de keuzes die vader maakt. De man volgt een klassiek midlife-scenario, zoals ik het lees, en daarin maakt de omgeving geen zak uit. Hij verlangt een ander leven en Mara moet niet zo moeilijk doen. Dat zij tot in detail haar kinderen en zichzelf tegen de gevolgen daarvan probeert te behoeden, vind ik helemaal niet vreemd. Eerder logisch. Ik heb het hier al eens eerder genoemd: vergeet alle logica van een gewone scheiding, in zo’n geval als dit is er nul logica.

Mara, bescherm je eigendommen, je geld, je kinderen en jezelf en stop met proberen te fixen wat bij je man niet klopt. Je kunt hem bij wijze van spreken nog beter beschouwen als iemand die ontoerekeningsvatbaar is en daarnaar handelen.
Ik vind het bewonderenswaardig hoe jij jezelf staande houdt. Maar je mag ook totaal onredelijk en kwaad zijn. Dat geeft je kracht en de energie om door te gaan en op te staan voor wat voor jou Mara belangrijk is.

Dikke knuffel voor jou x

Boink

Ik geloof niet dat ik ergens heb gezegd dat Mara niet boos mag zijn. Integendeel het is heel goed om boos te zijn. Maar wat veel mensen hier zeggen is dat Mara zoveel energie verliest in het willen bepalen van dingen waar ze niet meer over gaat. Hoe waardeloos dat ook moge zijn.
En integenstelling tot bijvoorbeeld moederziel weet ik niet hoe de ex van Mara precies is en wat zijn beweegredenen zijn. Dat maken mijn adviezen waarschijnlijk de "goed bedoelde". Ik zal mij er verder buiten houden.

Stelle

Wat je beschrijft vind ik heel plausibel en ik kan me voorstellen dat zoiets ook bij Mara speelt. Dan is het niet het weigeren van zorg, maar op een andere manier willen zorgen. Ik kan me ook goed voorstellen dat dat spanningen geeft. Persoonlijk ben ik wel van het loslaten, maar dat heb ik ook moeten leren. Mijn levensles was er toen de oudste 10 jaar was en met de trein naar de andere kant van het land moest voor school. Nog voor de mobieltjestijd (nou ja, hij kreeg de eerste later). Wat je vasthoudt is je eigen hart. En de bereidheid om als het moet er te zijn, ook al moet je daarvoor plotseling naar de andere kant van het land reizen. en weer terug. Voor 10 minuutjes. Maar kinderen kunnen meer dan je denkt, als je ze maar de ruimte geeft. Dat betekent ook dat je als ouder meer ruimte krijgt en kunt nemen om voor jezelf iets te doen, een weekendje weg bijvoorbeeld.

Tsjor

Vijf stadia

Hoewel Kübler Ross het niet geschreven heeft om aan te geven hoe het zou moeten, maar vooral om aan te geven wat ze ziet dat er gebeurt, helpen haar vijf stadia van rouw toch wel om een beetje te herkennen waar je middenin zit en wat er allemaal bij komt kijken.
In haar vijf stadia begint het met ontkenning: dat gebeurt bij mij niet. Daarna komt de woede. Het derde stadium is het marchanderen, door middel van onderhandelen proberen de realiteit te vermijden. In het vierde stadium komt het verdriet en de depressie en in het laatste stadium de aanvaarding.
Ze schreef dit op basis van observaties van mensen die een diagnose hadden gekregen van een ongeneeslijke ziekte: welke stadia maken die mensen door.
Ik moest eraan denken, vanwege de vraag of je boos mag zijn. Ja, boos zijn mag altijd. Maar het is ook een alles verzengende emotie die vernietigend werkt voor jezelf en je relaties met je omgeving (alle relaties).
Als boosheid verdriet wordt, dan verandert er wat: de omgeving kan je steunen, je kunt tranen laten tot ze er niet meer zijn, je kunt de tranen opdrogen, het verlies erkennen en daarna verder gaan. Wetende dat er altijd een zwakke plek blijft, iets wat nooit helemaal zal helen.
Ik hoop Mara, dat je boosheid in 2019 over zal gaan in verdriet. Intens verdriet zal het zijn, dat wel. Met tranen die stromen, tot de zee gevuld is en het land weer droog kan worden. Zodat jij verder kunt.

Tsjor

Tsjor

Mooi wat je schrijft. Wetende dat er altijd een zwakke plek blijft, iets wat nooit helemaal zal helen. Zo ervaar ik het ook. Niet een litteken, ja dat ook deels, maar ook echt wel een plekje dat niet dicht gaat, niet heelt. Hoe gelukkig ik nu ook ben, met mijn kinderen, in mijn 'nieuwe' relatie (ik wist niet dat liefde zó mooi en 'makkelijk' kon zijn).

En wat gun ik jou Mara? Dat je kunt stoppen met vechten. Je knokt je honderd slagen in de rondte en het is niet effectief. Er liggen nog steeds geen regelingen, je bent nog steeds bang en onzeker, wat betreft jouzelf, je kinderen, de financiën. Hoe zou het zijn het vechten los te laten? Dat betekent niet het regelen loslaten, maar wel het knokken op de vlakken waarop jij het gewoon niet te bepalen hebt? Hoe erg je het er ook mee oneens bent. Welk moreel oordeel je er ook over hebt. Het is niet van jou. Het is niet aan jou. Dat bedoel ik met stoppen met vechten. Eet, drink, slaap, zorg en maak de wereld heel klein. En regel zo snel mogelijk wat er geregeld moet worden. Liefs voor in 2019!

financien

In #968 schrik je: "Omdat de financiën nog niet geregeld zijn, hij beschikt over een creditcard en flexibel krediet (daar mag ik dan volgens hem wel weer aan meebetalen, om dat af te lossen...)."

Ik snap niet dat er niet veel meer mensen hierop aanslaan (ja, wel Doenja en misschien nog 1).

Mara, begrijp ik uit die tekst dat je ex jullie geld erdoor aan het jassen is en dat jij daar financieel ook onder lijdt?

Meisje, meisje, laat je dat toch net langer gebeuren!

Ik snap dat de emoties en ergernis je erg hoog zitten (echt, ik vind hem ook een ontzettende loser en lulhannes), maar je moet echt heel snel zakelijk worden! Zorg dat hij je financieel niet nog meer schade kan berokkenen dan door de scheiding op zich.

Waren jullie nou getrouwd? Neem dan echt snel actie! Je moet dan een verzoekschrift indienen voor de definitieve scheiding (niet voor een voorlopige voorziening, dat telt net). De datum van het indienen van het verzoekschrift voor de definitieve scheiding is de peildatum. Daarna betaal jij niet meer mee aan alles wat hij over de balk gooit.

Belangrijker is dat je zelf zoveel mogelijk geld op een rekening hebt staan (waar hij niet bij kan), liefst (vee) meer dan de helft van waar je recht op hebt. Dan heb je een onderhandelingspositie als JIJ geld aan hem moet overmaken bij het verrekenen van alles.

Geef hier echt zs veel aandacht aan. Zet je emoties en zelfs de zorgen om je kinderen opzij om met advocaat te overleggen hoe je dit het slimste aanpakt (en vlak voor indienen verzoekschrift geld naar een rekening op jouw naam zetten, indien mogelijk.

Nb Na het indienen van dat verzoekschrift kan je altijd nog proberen om op punten tot elkaar te komen zodat de rechter niet overal over hoeft te beslissen, maar dan ligt de peildatum in elk geval vast.

Als je denkt dat jullie spaarsaldo ondanks al zijn uitgaven toch nog toeneemt (gezien zijn inkomen en geen extra huurlasten van zijn kant), dan is te overwegen of je wilt wachten. Maar ik vind hem uit de verhalen onbetrouwbaar overkomen, dus het kan ook zijn dat hij geld uitgeeft waar je niet eens weet van hebt.

Kortom: Nu tijd om EERST zakelijk te doen en je emoties even zoveel mogelijk te parkeren. Zorg dat het drama niet nog groter wordt als hij geld blijft uitgeven en je financieel ook nog eens in (grote) problemen komt. Ga snel naar je advocaat en neem actie.

Sterkte meid met deze ellende.

Nieuw jaar, nieuw topic

Als eerste wil ik iedereen een heel gelukkig, liefdevol, gezond 2019 wensen. Iedereen bedankt voor alle reacties, tips en adviezen.

Ik heb een nieuw topic aan gemaakt.
Onder de titel: nieuw leven opbouwen na uit elkaar gaan, kunnen jullie de verdere perikelen volgen.

Mara