Vriend wil uit elkaar zonder reden

Ik zou niet aan mediation beginnen

Het is een heel mooi doel. Bij ons werkte het goed.
Maar als ik jouw verhaal lees, vooral je laatste posting, dan zou ik er niet aan beginnen

Ik denk dat als jullie doorgaan met mediation het een heel lang traject wordt omdat jullie het niet eens gaan worden. En de een wil door en de ander heeft geen haast. En jullie zijn niet in staat om te overleggen.
In dat geval is mediation via één mediator alleen maar moeilijker.
En als het dan mislukt, kun je niet zomaar met dezelfde advocaat verder (dat heb ik hier geleerd, weet niet of dat echt klopt).

Mediation met twee advocaten kan ook. Dan is het doel om het samen eens te worden. En als dat niet zo is, kun jij naar de rechtbank ook al is je ex nog niet zover.
Dat lijkt mij het beste voor jullie.

Mediation

Je kent maar één kant van het verhaal. 'En de een wil door en de ander heeft geen haast.' denkt Mara. Maar het gaat een beetje om-en-om: eerst wil de een snel, dan de ander niet, dan de ander wel en de een niet. Mara wilde de 4e mediator, man kiest nu weer voor de 3e. zo gaat het heen en weer.
Uiteindelijk zijn beiden het erover eens dat er een scheiding komt. Als dat zo is, dan kun je beginnen aan mediation.
Er is wel een ander bezwaar. Mara zegt: 'Ik wil wel dat hij me met respect en fatsoen gaat behandelen tijdens de gesprekken,'Nu is het moment van scheiding niet het beste moment om over en weer eisen te stellen aan hoe je behandeld wil worden. Bovendien zijn dingen als 'respect' nogal vaag en explosief, want als je iets ervaart als een vorm van gebrek aan respect, dan is het hek van de dam. .
Zo ervaart Mara de opmerkingen van aanstaande ex als 'behandeld worden als grof vuil': 'Nu doe ik volgens hem niets goed, alleen maar alles verkeerd en bemoei ik me te veel met de kinderen, ben ik negatief over de toekomst en nog meer van dat soort narigheid.' Maar wat hij geeft is 'gewoon' kritiek vanuit zijn visie. Dat is hoe hij het nu ziet. Je eigen visie kan anders zijn, maar het is niet zo dat je daarmee meteen behandeld wordt als grof vuil.
Mara, ga ervan uit dat een echtscheiding geen liefdesverklaring is. Dat het vooral gaat om de uitkomsten: wat wil je geregeld hebben, welke afspraken moeten er komen. En dat de weg daar naartoe vol met modder ligt. Die modder gooit hij volgens jou, die modder gooi jij hier ook ('slinkse manier').
Of je nu met advocaten werkt of met mediation, het pad ernaartoe gaat niet via respect en fatsoen. Het gaat over pijn, boosheid, verdriet, angst, aan beide kanten. en het vermogen om daar overheen te kijken en over je eigen schaduw te springen.
Toch samen eruit komen, zonder al teveel drama en met afspraken waarvan beiden accepteren dat het de best mogelijke afspraken zijn, ook al beantwoordt geen enkele afspraak aan wat je zelf voor 100% wil (of voor je kinderen, het ultieme argument), dat levert respect op. De ander het meest optimale gunnen van wat mogelijk is (binnen de beperkingen die je zelf geeft) dat is fatsoen. Als je zover bent kan mediation een snelle manier zijn om eruit te komen. sneller dan twee advocaten. En de afspraken hebben een breder draagvlak dan wanneer je naar de rechter moet gaan, er zit meer in van wat je zelf goed of acceptabel vindt.

Tsjor

Mara

Hoe gaat het met je?
Kom je een beetje tot rust?

Update..

Het gaat wisselend.

Er is weer veel gebeurd, veel ruzie, miscommunicatie (van zijn kant) en lelijke dingen. Ik word er echt moedeloos van.

Ik begrijp dat uit elkaar gaan geen liefdesverklaring is maar zoals het nu gaat is het andere uiterste. Hij gunt mij niets, zelfs geen avondje rust na een fijne dag met de kinderen.
Hij walst overal en over iedereen heen, alles moet gaan zoals hij dat wil en buurvrouw is belangrijker dan zijn kinderen. Alles wat ik zeg of doe is bij voorbaat fout en wordt negatief uitgelegd.
Eind volgende week is pas de afspraak bij de mediator.

Er zijn gelukkig ook goede, fijne momenten met de kinderen, dat maakt me dan wel weer een beetje blij.

Mara

Grenzen stellen

Als ik het goed begrijp woont je vriend niet meer bij het gezin.
Dat is rondom het proces van scheiden heel prettig. Dan hebben jullie allebei ruimte om na te denken en zo.
Ik zou die ruimte ook claimen. Oftewel je afsluiten voor te veel communicatie met vriend.
dat betekent dat je dagelijkse dingen niet meer deelt, dat hij niet altijd weet waar jij bent en wat je doet. Dat betekent ook dat hij je niet telkens kan bellen of kan langskomen. En uiteraard dat jij hem ook niet telkens benadert voor van alles en nog wat.
Daar kun je afspraken over maken. Of desnoods afdwingen.
Als jullie overleg nodig hebben over de scheiding of de kinderen, dan plan je via mail of app een afspraak in. Of je regelt het per mail of app bij simpele dingen. Niets ad hoc dus.

Contact met de kinderen gaat ook in overleg. Natuurlijk gun je hem en de kinderen veel tijd samen. Maar niet ad hoc, wel op afspraak. Zodat jullie kinderen weten waar ze aan toe zijn. En jij ook.

Hij woont inderdaad niet meer bij ons. Maar omdat hij veel bij de buurvrouw is, weet hij natuurlijk wel of ik wel of niet thuis ben.
Ik kan aangeven dat ik op dat moment geen contact wil, maar als hij eerst appt, dan opbelt en vervolgens ook nog eens aan de deur komt, weet ik het ook niet meer..

Afspraken maken daarover gaat echt niet. Dat wil hij niet. Nergens over trouwens. Ik zou niet weten hoe ik dat op dit moment zou kunnen afdwingen. Ook het contact met de kinderen moet gaan zoals hij dat wil en wanneer hij dat wil. Ik gun hen zeker tijd samen, maar hij vindt buurvrouw belangrijker, die gaat voor. Ondanks diverse verzoeken van oudste...

Dingen die niet noodzakelijkerwijs besproken of gedeeld hoeven te worden, bespreek of deel ik ook niet meer, wat mij vervolgens dan wel weer kwalijk wordt genomen, want dan had hij dat wel willen weten. Hoe dan ook, het is altijd verkeerd, wat ik ook doe of niet doe..

Het lijkt gewoon wel of hij zijn verstand verloren is of dat hij door buurvrouw op een negatieve manier wordt beïnvloed, hij is op deze manier echt zich zelf niet..
Zelfs jongste zei vandaag dat zijn vader zo veranderd is.
Ik hoop dat hij ooit weer wakker wordt en in de echte wereld terugkomt.

Mara

Ik zou nog strenger worden

Als hij appt, lees je die app niet. In ieder geval niet zichtbaar. Zorg dat hij geen gelezen app ziet.
Als hij belt, neem je niet op.
Als hij aan de deur komt, doe je niet open.
Als dat niet werkt, meld je dat je alleen nog contact per mail wilt. Dan blokkeer je hem op app en telefoon. De deur doe je niet meer open zonder afspraak. Zet desnoods de bel ui. Zo nodig vervang je het slot.
Jij bent baas in eigen huis en jij bepaalt zelf wat je wel of niet doet.

De boodschap die duidelijk moet worden is dat hij niet eenzijdig kan bepalen hoe alles gaat. Jij bent bereid om over alles wat de kinderen aangaat af te stemmen. Jij wil ook overleggen over alles wat de scheiding aangaat. Maar je wil alleen overleggen per mail. Of persoonlijk op afspraak, oftewel als jullie het samen eens zijn over een persoonlijke afspraak, niet eenzijdig dus.

Als hij commentaar op jou heeft, reageer je met jouw nieuwe mantra.
Die moet je dan wel nog bedenken :-)
Zoiets als : Dit gaat niet over de kinderen. En daarom gaat dit jou niet aan. Wij zijn uit elkaar.
Ik weet niet waarover hij commentaar heeft. Maar probeer hardop wat uitspraken die jouw mantra kunnen worden.

Lieve Mara,

Ten eerste, ik vind dat jij het zooo goed doet.. er zijn weining vrouwen die het kunnen/willen verdragen dat man bij de buurvrouw binnenstapt. Ik vind dit zo respectloos, vooral naar zijn kinderen. Maja kennelijk kan dit in zijn wereldje.,

Geloof me Mara, hij gaat echt landen met de tijd, en dan komt het binnen. En jij bent dan alweer veel verder in jouw proces en dan hoop ik maar voor jezelf dat je hem links laat liggen..

Kenz

Afspraak

Je kunt ook afspreken dat je elke zondagavond even contact hebt, Kan zelfs per mail. Wanneer hij de kinderen kan zien. Dan kun jij daar rekening mee houden.

En niet te hooi en te gras als het hem uitkomt.
En inderdaad loslaten dat hij te hooi en te gras binnenvalt en bij jou de hoop wekt dat jij ook nog incidenteel wat hebt aan zijn zorg voor de kinderen.

Afspreken

Als ik je posts lees gaat afspreken (wat iets tweezijdijgs is) idd niet werken. Dan wordt het dus geen afspraak maar gewoon een mededeling: ik ben beschikbaar voor overleg op (b.v.) dinsdagavond. Buiten die tijd spreek ik je niet en lees geen berichten.
Als hij je buiten die tijd op welke manier dan ook contacteert komt je mantra van stal.
Sterkte, en bedenk, oefening baart kunst.

Zo is het

'Ik begrijp dat uit elkaar gaan geen liefdesverklaring is maar zoals het nu gaat is het andere uiterste. Hij gunt mij niets, zelfs geen avondje rust na een fijne dag met de kinderen.' Zo is het midden in de storm. Helaas. Hij hoeft je op dit moment niets meer te gunnen. Het is zelfs de vraag of hij bezig is in zijn hoofd met 'ik gun haar een rustige avond of niet'.
Neemt niet weg dat het goed is om de kontakten nu te beperken. Het roept op dit moment alleen maar meer storm op. Het kan zijn dat hij geen afspraken wil maken, maar jij wil dat wel. Hetzelfde herhalen kan daarvoor prima werken: goed, ik noteer het, dat bespreken we op (vast tijdstip in de week).

Tsjor

Huis

'Zo nodig vervang je het slot. Jij bent baas in eigen huis en jij bepaalt zelf wat je wel of niet doet.'Sas, het huis is (nog) niet van Mara, sloten zomaar vervangen kan dus niet.

Tsjor

Voorbereiding op mediator

Ik hoop dat je goed voorbereid bent voor het gesprek bij de mediator. Ga ervan uit dat het geen 'hoe erg is het voor mij, heb medelijden' gesprek wordt, maar een gesprek, waarbij twee volwassen mensen die indertijd samen een relatie begonnen nu samen hun relatie gaan be-eindigen. Maakt niet uit wat de oorzaak of de reden is.

Zorg dat je papieren klaar hebt, dat je een lijstje klaar hebt met punten die je wil bespreken.
Om het even helder te houden vind ik dit wel een goede website: https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/scheiden/vraag-en-antwoord/checklist-bij-scheiden-of-uit-elkaar-gaan?utm_campaign=sea-t-life_events-a-scheiden&utm_term=scheiden&gclid=EAIaIQobChMIqovZwMmZ3gIVrLftCh1UjAUCEAAYAyAAEgKjV_D_BwE

Genoeg informatie over heel veel aspecten die speciaal voor jouw situatie zijn.

Tsjor

Afspraken

Sas,
De sloten zijn al vervangen, na een conflict met de buurvrouw. Overigens wel met toestemming van ex. Hij heeft dus geen sleutel meer.
Hij blijft alles eenzijdig bepalen. Net nog weer, hij bepaalt wanneer hij de kinderen wilt zien deze week. Geen overleg, alleen een mededeling. Al afgesproken met de kinderen ook. Zonder rekening te houden met het feit dat ik misschien ook wel plannen heb.

Kenzi
Ik heb geen andere keuze dan het verdragen momenteel. Ik zou veel liever vandaag nog mijn spullen pakken en vertrekken, maar waar heen dan met 2 kinderen en een hond? Het is verschrikkelijk om ze samen tegen te komen, ook voor de kinderen, die nog geen contact met haar willen..
Ik heb al gevraagd of we kunnen afspreken dat ze elkaar (voorlopig) alleen in zijn huidige woonruimte gaan zien maar dat werd direct, met weerlegbare smoesjes afgewezen.

AnneJ en Teuntje
Afspraken maken of mededelingen doen gaat niet werken, hij doet toch wat hij wil..

Tsjor
Ik ben me inderdaad al goed aan het voorbereiden voor tijdens de gesprekken met de mediator. Ik heb al veel op papier gezet. Ik wil geen medelijden tijdens het gesprek maar hij mag wel degelijk beseffen dat hij degene is die dit veroorzaakt heeft en ook degene is die nu overal dwars in is. Ik hoef niet alles meer te accepteren.
Bedankt voor je link naar de site, die is inderdaad heel handig.

Mara

Standaardzin

Onze mediator liet, waarschijnlijk door zijn eigen vechtscheiding, weleens merken hoe onterecht hij bepaalde dingen vond, zowel wettelijk als emotioneel.
Ik had daar 1 zin voor en dat was: daar heb ik geen boodschap aan, X weet donders goed waarom wij hier zijn beland.

Houd het zakelijk naar ex en naar mediator. Sterkte

Houd het zakelijk

' hij mag wel degelijk beseffen dat hij degene is die dit veroorzaakt heeft en ook degene is die nu overal dwars in is.' Het eerste deel weet hij heel goed. En het tweede deel wordt het beste duidelijk als jij zakelijk en redelijk blijft en hij ondertussen alles tegenwerkt.
Met andere woorden: ga je er niet op voorbereiden dat je bij mediation een gesprek moet voeren, waarin je hem (en de mediator) duidelijk maakt hoe volgens jou de vork in de steel steekt. Niet interessant.
Zakelijk wil overigens niet zeggen dat emoties geen rol spelen. 'Ik heb er moeite mee dat hij het de buurvrouw is waarmee hij omgaat'. Dat is een emotie, die echter om een zakelijke oplossing vraagt: wat betekent dat, bijvoorbeeld voor huisvesting. en is dat reëel?
Wat betreft het afspraken maken met de kinderen zonder dat eerst met jou te overleggen, tsja, dat is lastig, maar de kinderen zijn geen kleine kinderen meer. Ze zullen ook wel eens afspraken maken met vriendjes of vriendinnetjes zonder dat ze dat eerst met jou overleggen, toch? Ondertussen kun je toch gewoon je eigen gang gaan. alleen als je activiteiten hebt waar je de kinderen persé bij wil hebben kun je dat, net als hij dat doet, als mededeling doorgeven: 'zondag ga ik met de kinderen naar .... Soms is het dan: wie het eerst maalt het eerst komt. Ik denk dat jullie toekomstige 'omgangsregeling' ook niet zal zijn dat je vaste tijden en overgangen gaat afspreken, maar dat het ook meer de kinderen zelf zijn die iets bepalen en dat dan zowel door vader als door moeder daaraan getrokken wordt. Plan de komende feestdagen maar vast, dan ben je waarschijnlijk de eerste.

Tsjor

Zakelijk vs emotioneel

Lieve Mara, allereerst weer een dikke pakkerd voor jou. Je doet het goed, ik vind je dapper. Deze tijd gaat voorbij. Echt waar.

Hopelijk lukt het om in de mediation rustig en beheerst je wensen neer te leggen. Lukt het niet ter plekke aan tafel, dan per mail. Een goede mediator weegt jullie belangen even zwaar. Mochten jullie er desondanks niet uitkomen, dan kun je altijd nog uitwijken naar een advocaat. Als ik het goed heb, had je al iemand gevonden met wie je een goede klik had (en die niet nu de mediation doet).
Bedenk steeds: hij kan je niet dwingen. Misschien moet dat je mantra zijn... Hij kan het niet door je strot duwen, niet zijn onredelijkheid, niet zijn eisen, niet zijn woede, niets daarvan.
Natuurlijk zullen jullie elkaar in het midden moeten tegenkomen en onderhandelen. Maar hij kan niet door je heen en dat hoeft ook niet. Jij kan hem ook niet dwingen. Niet om bij jou te blijven, niet om de vader te zijn die jij zou willen, niet om de buurtruus eruit te kicken.

Je vriend is woedend. Op jou, op de wereld, god mag weten op wie allemaal. Hoogst waarschijnlijk diep vanbinnen nog het meest op zichzelf, maar dat genoegen gaat hij je nu niet geven. Sluit je af. Dit gaat niet over mij. Ik heb het honderden keren herhaald. De beste manier om jezelf nu te beschermen is voorkomen dat hij meer grip op je heeft dan goed voor je is. De keerzijde daarvan is dat jij ook je eisen en verwachtingen loslaat. Wat hij wel/niet doet, zegt, tegen de kinderen, met de buurtruus, allemaal niet meer jouw pakkie an.
Woede is een bekend instrument om te manipuleren. Mijn ex-mzm kreeg het voor elkaar om in blinde woede te ontsteken toen ik aankondigde nu echt de scheiding te gaan inzetten. Even voor jouw beeldvorming: we waren 5 maanden uit elkaar, hij had inmiddels 7 (!) maanden een nieuwe relatie, wilde niet 'lijmen' of terug naar mij en de kinderen, hij woonde inmiddels voor nood in de schuur en was bezig een eigen huurwoning te zoeken. Ik had in mijn emotionele wanhoop alle moed bij elkaar geraapt (ik wilde helemaal niet scheiden!) om het hge woord eruit te gooien en hij liep vervolgens woedend weg, smeet de deur achter zich dicht en was zo kwaad op mij.
Bizar. En getikt, vind ik nu.

Wat ik wil zeggen: hou je hoofd koel. Dit gaat voorbij. Stap voor stap ga je het inrichten zoals het voor jou werkt. Hij kan niet door je heen.

Zo klaar mee...

Ik ben er zo klaar mee...
Vandaag weer alleen maar boze, onredelijke reacties op mijn verzoek om over iets te overleggen. Ik heb het echt een paar keer vriendelijk geprobeerd. Hij verwijt mij dingen die hij zelf doet, wordt boos omdat ik onredelijk doe (dat doet hij zelf, ik probeer redelijk te blijven) en zegt ook nog eens dat ik de kinderen hiermee dupeer (ook dat doet hij zelf, hij stelt zichzelf boven alles).

Ik weet het niet meer, wat ik ook doe of zeg, het is nooit goed. Komt er dan nooit een eind aan deze ellende... Wat heb ik toch misdaan om zo behandeld te worden? Het hoeft toch niet zo te gaan maar hij lijkt het wel alleen erger te willen maken. Ik heb nu maar aangegeven even helemaal geen contact meer te willen, eerst maar weer eens een beetje tot rust proberen te komen.

Mara

Emoties en zakelijkheid

Tsjor en moederziel
Natuurlijk spreken de kinderen ook wel eens iets met anderen af, maar eigenlijk wel meestal na overleg. Ad hoc natuurlijk ook wel, maar dat is op hun leeftijd niet erg, ze kunnen natuurlijk makkelijk zelf van en naar vriendjes gaan. Dat is het probleem ook niet. Het gaat erom dat hun vader eerst met hen leuke dingen afspreekt, waarna ik dan eventueel moet zeggen dat het niet uitkomt of door kan gaan. Dan is hij de leuke vader en ik de stomme moeder. Hij kan dan mij weer lekker de schuld geven...

Ik hoop dat tijdens de mediation de emoties een beetje in de hand te houden zijn. Ik vind het heel lastig om hier alleen zakelijk naar te kijken. Als het niet lukt, kan ik altijd nog naar de advocaat gaan, waar ik inderdaad een goed gevoel bij had. We gaan het zien, ik laat me nergens toe dwingen en ga zeker niet zomaar mijn handtekening ergens onder zetten waar ik het niet mee eens ben.

Moederziel, wat naar dat jouw ex man ook zo boos was. Waar komt dat toch vandaan en waar is het toch voor nodig?

Momenteel zit ik dus weer even in een dipje, hopenlijk niet te lang, ik dacht net weer wat op te krabbelen... Ooit wordt het beter en naar dat moment kijk ik heel erg uit.

Mara

Mediation

Wij zijn al drie keer bij een mediator geweest. De situatie is bij ons wel anders, maar ik was ook bang dat ik niet duidelijk zou kunnen maken hoe moeilijk het voor mij is dat ik allerlei verwijten krijg, die ook vaak in mijn ogen juist projectie zijn. Ik vind het trouwens wel bijzonder hoe jouw man veranderd is, had hij dat vroeger niet dat hij zijn eigen tekortkomingen op jou projecteerde?

Maar ik wilde je vanuit mijn ervaring wat zeggen over hoe mediation kan werken als het gaat om tot je recht komen als iemand die zich terecht zorgen maakt over de gang van zaken. Ik merkte namelijk dat als ik het rechtstreeks wilde vertellen het al snel ingewikkeld werd. Dan komt het verhaal over twee waarheden, je kent het vast wel.

vervolg

vervolg komt zo computer deed een beetje raar

het vervolg dus van mijn bericht

Als je zelf dan wat zenuwachtig wordt omdat je denkt, ik wilde iets duidelijk maken over mijn moeite met de gang van zaken, ik heb er zo goed over nagedacht om dat zakelijk genoeg te brengen, dan loop je juist kans dat er gebruik wordt gemaakt van wat als zwakte wordt gezien door je (ex)partner.

Ik merkte ook dat als je de praktische zaken gaat regelen en je je daarop kunt concentreren dat wat rust kan geven. En dat de mediator (die van ons dan) er ook op let of je alleen maar degene bent die af en toe volschiet of dat je daarnaast ook iemand bent die mee kan denken en wil denken. Dus ik denk dat als je een goede mediator hebt, dat je je dan gewaardeerd voelt als je emotioneel en zakelijk allebei kunt zijn.

Waar ik nog het meest wat aan had was dat als je dan, terwijl je zelf zo 'eenvoudig' mogelijk probeert te blijven, er zich vanzelf situatie voordoen, waarin je (ex)partner zichzelf ineens heel erg laat kennen. En je kunt je dan enorm gesteund voelen doordat je weet dat de mediator dat ook opmerkt. Terwijl een mediator juist in zijn schulp lijkt te kruipen op het moment dat jij gedrag van je (ex)partner als onderwerp op tafel wilt brengen. Ook kan het zijn dat een mediator dan de volgende keer daar op zijn eigen manier op terugkomt.

Ik wist van te voren wel ongeveer dat zoiets het handigst was door allerlei adviezen die ik las hier op het forum, vooral van Tsjor denk ik, maar ik heb het nu ook zelf ervaren.

Mara

'Moederziel, wat naar dat jouw ex man ook zo boos was. Waar komt dat toch vandaan en waar is het toch voor nodig?'

Was? Ja, en met regelmaat nog steeds. Geen idee waar die woede vandaan komt en ik vraag het me ook allang niet meer af. Kan alles zijn: projectie, frustratie, teleurstelling, manipulatie, verdriet, afstand scheppen - of dat alles samen. Of misschien is het gewoon een eikel en heb ik dat altijd met de mantel der liefde bedekt. Ik vraag het me niet meer af.

Lieve Mara, mij hielp het om bij zo'n woedende reactie onmiddellijk het contact te stoppen. Wees gerust boos, maar ik hoef het niet meer aan te horen ;-)
'No contact' is verschrikkelijk moeilijk, maar het werkt wel. In elk geval om niet steeds je energie te stoppen in proberen te begrijpen waarom hij zus of zo. Het geeft je rust.

´leuke dingen´

`Het gaat erom dat hun vader eerst met hen leuke dingen afspreekt, waarna ik dan eventueel moet zeggen dat het niet uitkomt of door kan gaan. Dan is hij de leuke vader en ik de stomme moeder. Hij kan dan mij weer lekker de schuld geven..."

Herkenbaar Mara. Hier 2 kids, 12 en 16 en heb vaker gevraagd dat als hij wat wilde afspreken om het dan even in de gezinsapp te gooien zodat ik ook op de hoogte was en evt aan kon geven of het uitkwam ja of nee. Hij vertikte het en deed het dan in de app die hij met de kinderen zelf heeft. Heb een paar x 'gewaarschuwd' niet langs mij heen te gaan, om mij heen te gaan, achter mijn rug zonder overleg of het kind eerst ja leuk! ergens op te laten zeggen en dan mij daarna pas appen van ik kom ze dan en dan ophalen (vaak ook nog redelijk ad-hoc, vrijdags appen, zaterdag wat doen).

Maar ze wonen nu eenmaal wel 24/7 bij mij dus zal ie toch met mij ook eea moeten afstemmen. Want wat je zegt, ik zou ook nog plannen kunnen hebben met ze. En je wilt niet die moeder zijn die het dan anders weer "verpest" voor ze.

De ene keer deed ie het wel, de andere keer weer niet. Maar net hoe zijn pet stond/staat. Heb dus met mijn kinderen afgesproken dat ze dan eerst even met mij overleggen voordat ze maar zo Ja zeggen. Of nou ja, afgesproken, oudste had het zelf eigenlijk al wel snel door en appte dan zijn vader terug of mam er al van wist of dat ie het even bij mam ging checken. En dat werkt redelijk goed. Juist omdat het kind dit zelf aangaf, leek kwartje uiteindelijk beter te gaan vallen.

Kerstvakantie verdeling

Na even in iets rustiger vaarwater te zijn geweest (geen contact is beter dan alleen maar boos contact) is het nu toch weer raak.
Hij belde gisteravond om iets te overleggen, ik was niet thuis, dus heb hem niet gesproken.
Nu blijkt (hoorde ik via de kinderen) dat hij in de kerstvakantie weg wil met de jongens. Hij heeft dat dus ook al weer met de jongens besproken. Tegen jongste heeft hij ook nog gezegd dat hij het niet tegen mij mocht zeggen..
Van oudste begreep ik dat het ook nog eens in "mijn" weekend zou zijn...

Ik baal hier enorm van. Ten eerste omdat we het nog helemaal niet over de verdeling van de dagen in de vakantie hebben gehad, ten tweede omdat hij weer buiten mij om dingen plant en hij ook nog helemaal niet weet of dat allemaal wel kan. De jongens hebben ook allebei een bijbaan, die weten nog niet of ze vrij kunnen zijn.
We hebben hier juist vorige week nog ruzie over gehad (het plannen van leuke dingen buiten mij om) en nu doet hij het gewoon weer...

Gelukkig kunnen de kinderen en ik hier wel goed met zijn drieën over praten en ik ben blij dat ze het wel gewoon tegen mij zeggen. Dat vertrouwen tussen ons vind ik heel belangrijk.

Nu is natuurlijk alleen de vraag hoe we dit gaan oplossen. Ik begrijp echt niet dat hij het gewoon weer doet en nu eigenlijk nog een stapje erger, een vakantie plannen in "mijn" weekend en er dan maar vanuit gaan dat ik wel ja ga zeggen? Zonder dat we weten of de kinderen vrij zijn of niet? Zonder rekening te houden met mijn eventuele plannen?
Hij kan toch ook gewoon zijn "eigen" weekend aan houden? Natuurlijk is het leuk dat hij iets wil doen maar het gaat om de manier waarop. Hij denkt weer alleen aan zichzelf..
Het is net alsof ik niet meer besta en dat hij maar weer gewoon doet waar en wanneer hij zin in heeft. Ik weet het niet meer hoor..

Donderdag start de mediation. Ik ga er op deze manier alleen maar meer tegenop zien...

Mara