U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Vriend met kinderen
Ik ga nu een jaar met een jongen met twee kinderen (5 en 7). Mijn vriend is 27 en ik ben 21. Ik heb zelf zijn kinderen al helemaal geaccepteerd en vind het heerlijk om met zijn kinderen te zijn. Alleen durf ik nooit tegen andere mensen te zeggen dat mijn vriend twee kinderen heeft. Ook praat ik er nooit met mijn ouders over. Met mijn vader heb ik het er nog nooit over gehad, met mijn moeder heel soms. Doordat ik er eigenlijk nooit met andere mensen over heb vind ik het best moeilijk. Maar dan niet het feit dat hij kinderen heeft, maar meer dat andere mensen dit raar vinden. En vooral dat andere mensen het raar vinden dat ik alsnog met hem ga, terwijl hij twee kinderen heeft. Is het raar dat ik zo denk? Ik zal heel graag met andere jonge stiefmoeders in contact willen komen, maar zal niet weten hoe...
Nou èn!
Als anderen het raar vinden. Die hoeven toch niet met die kinderen en je vriend te leven?
Als jij goed met zijn kinderen omgaat en zijn ex (als het om de kinderen gaat) dan heb je er toch lak aan, wat anderen vinden?
En, ja, zijn je ouders het er soms niet mee eens? En waarom niet zoiets bespreken met je vader? Waar ben je nog meer bang voor?
Stiefmoeder
genoeg hier. Ik zelf ben moeder van een dochter en stiefmoeder van 3 zoons.
Natuurlijk ben ik wel een stukje ouder, wellicht dat het makkelijker is.
Ik snap uit jouw post dat jij het vooral zelf heel moeilijk vind vanwege het feit: "wat zullen anderen wel niet van mij denken".
Persoonlijk heb ik dat gevoel al jaren achter mij gelaten. Er zijn mensen die mij zulle uitkotsen en er zijn mensen die heel liefdevol over mij praten. Dat zal altijd zo zijn. Als je jouw leven laat leven door wat anderen misschien wel van je denken, maak je het jezelf erg moeilijk.
Ten eerste is het zo dat hoe jij denkt, dat anderen denken, vaak niet eens klopt (volg je het nog?) Vaak is het een stemmetje in je hoofd die allerlei wilde verhalen verteld waar niets van waar is. Een mooie uitspraak van Mindfulnes: Gedachten zijn geen feiten.
Ten tweede is het een zaak van hoe jij er zelf in staat. Je hebt mensen die zich bijvoorbeeld extravagant kleden. Zij kiezen er bewust voor om op te vallen.
Ten derde, maar zeker niet de minst belangrijke: als mensen zoals je vader echt van jouw houden, zullen zij alleen maar kijken naar hoe jij je eronder voelt. Als jij er blij van wordt om samen te zijn met je vriend, dan zullen zij de kinderen zondemeer accepteren.
Wees niet bang voor wat anderen mensen vinden of zeggen. Zolang het voor jou een bewuste en weloverwogen keuze is dan is het goed.
Mensen die daar anders over denken zijn jou dan niet waard.