Vriend en ik gaan uit elkaar. Wat is redelijkheid

Wel bellen

Ik zou die vrienden wel bellen. Je hoeft hem toch niet helemaal aan zijn lot over te laten? Zijn passiviteit lijkt me eerder onmacht dan onwil. Stel dat dit het beste is wat hij kan? Dat er gewoon niet meer in zit. Het is toch juist fijn als anderen hem kunnen helpen? Dat ontlast jou zelf ook weer en de kans is groter dat hij eerder een eigen plek vindt met hulp van anderen. En ik kan me voorstellen dat het voor jou ook fijn is om met hen te praten als het ook jouw vrienden zijn geworden.

ik zou dan wachten

wacht eerst eens het gesprek af vrijdag. als die vrienden goede vrienden zijn kan hij zelf op het idee komen om hen te bellen. Het zijn tenslotte zijn vrienden. Als het helemaal niet opschiet kan TS het suggereren aan hem. En ze laat hem niet aan zijn lot over en hij heeft zich in de jaren voordat TS met hem samen was ook 'gered' op zijn manier (met hulp van anderen).
gr Angela

(deels) eens met Anemone

Als je het nog kunt opbrengen en als het jou rust brengt, zou ik in die laatste periode nog meewerken / bijdragen aan het gewenste resultaat. Je bent er in gedachten toch nog mee bezig en het is fijn als hij een stap verder komt. Na die 5 weken kun je dan echt ECHT alles loslaten. Hopelijk met een redelijk gerust hart. En anders met een minder gerust hart, maar wel met de gedachte dat je hebt gedaan wat je kon.

Maar als de koek voor jou op is en het meedenken je niks oplevert dan meer ergernis en zorg, dan is het op. Jammer voor hem, maar je hebt sowieso al veel voor hem gedaan.

Nu alle energie steken in het strikt bewaken van je grenzen, kost je misschien wel meer energie dan dat het je geeft. Loop er niet op leeg, dat is zonde.

Niet bellen.

Als het een echte jeugdvriend is, vrienden door dik en dun, zal hij het misschien liever zelf vertellen. Eerst "het gesprek" samen Vrijdag.

Over dat bellen

Ik was sowieso niet van plan om ze te bellen vòòr vrijdag. Ik vind dat het gesprek eerst met hem plaats moet vinden, in plaats van over zijn hoofd heen.
Aan de andere kant, ik ken hem. De kans is helaas groter dat er niets gebeurt dan dat er wel iets gebeurt. Alleen al omdat hij zich zal "schamen": zijn ex vrouw "gooide" hem eruit 6 jaar geleden, nu zijn vriendin na 4 jaar relatie en 3 jaar samenwonen. Een keer kon pech of een bitch van een wijf, twee keer...
Ik merk gewoon dat ik er zo klaar mee ben. In mijn hoofd ben ik al kilometers verder, terwijl ik drie wekem geleden nog zo heftig aan het twijfelen was. Dat is voor hwm natuurlijk anders en ik weet dat het gesprek vrijdag daarom moeilijk gaat worden.
Houtplank

Na afloop bellen

‘Mindfulness je suf’ Is een verschrikkelijk advies omdat je het vaak krijgt in een nare situatie, maar is soms het enige wat je kunt doen.

Ik zou die vrienden vrijdag na het gesprek op de hoogte brengen. Nee, normaal laat je dat aan hem zelf over maar dit is iemand die al heeft aangetoond het leven niet zo goed te kunnen organiseren, en je geeft hem zo een zetje mee. Bied jezelf misschien ook net iets meer rust.

Gelijktijdig; besef je dat je het nooit goed kunt doen? Hoe graag je ook wil, deze relatie gaat niet op een voor beiden prettige wijze eindigen. Alleen al omdat hij het niet wil. Dat betekent dat hij ongetwijfeld naar over jou gaat spreken zoals hij dat over zijn ex deed. Probeer daar ook overheen te ‘mindfulnessen’, dat is zijn manier van reageren en zegt niets over jou.
Sterkte.

Niet bellen

Het is nu aan hem. Ook iemand die ADHD heeft kan een telefoontje plegen en iets regelen voor zichzelf. Het is onzin dat hij dit niet kan. Hij is passief geworden, omdat zijn leven lang anderen het wel voor hem oplossen.

In zijn belang is het beter om nu uit dat patroon te stappen.

Nou een keer op de man dan

Lanza,

LIeve, lieve, lieve, Lanza. Misschien moet je eens uit je bubbel stappen. ADHD is geen gedragspatroon maar een weeffout in de frontale hersenkwab. Die ervoor zorgt dat alle prikkels de hele dag ongefilterd binnen komen en je niet in staat bent om daaruit de juiste keuzes te maken.
In tijden van stress, en het opbreken van een relatie is zo'n periode, zal die ADHD zich dan ook nog veel duidelijker laten zien en resulteert dan vrij vaak in een lethargie. Dat is geen patroon, maar een normale reactie die bij de man's ADHD hoort en is mij ooit omschreven als passieve faalangst. Te bang om de juiste keuzes te maken uit al die prikkels - dus dan doe je maar niets. En natuurlijk kan houtplankje ervoor kiezen de man het maar te laten uitzoeken.

Maar net zoals je dat bij probleem kinderen doet, het helpt meer als je mensen aan het handje neemt. Zodat ze wel de juistere stappen zetten. En natuurlijk gaat houtplankje dan voorbij aan wat normaal is in een relatie, maar ze helpt a.s. ex. En daarmee ook zichzelf, want als a.s. ex iets meer geholpen wordt, zou het zomaar kunnen dat hij sneller weg is. En daar profiteert houtplankje van.

Eigenlijk is dat zoals als dat ik jou dit nu weer uitleg en je aan het handje meeneem om je iets van je troon af te krijgen en je te verplaatsen in anderen. Dat zou ik niet hoeven te doen, ik kan je negeren, maar ik kies ervoor om je te proberen te helpen om het anders te zien. In de hoop dat je er een leuker mens van wordt, en om mezelf te helpen me niet aan je te irriteren.

Biebel

Amen!
Heel goed uitgelegd maar waarschijnlijk weer aan dovemansoren.
Ik heb geen adviezen voir Houtplankje, ben niet bekend met ADHD noch met het opbreken van een lange relatie maar volg het wel, omdat ij het met haar te doen heb, haar sterkte wens in deze moeilijke tijd.
Die kort door de bocht posts van L irriteerden mij ook.

Ik ken behoorlijk

wat mensen met adhd, maar geen van allen gedraagt zich als een complete idioot, zoals ex van ts doet. Die mensen hebben gewoon banen, runnen een huishouden en nemen hun verantwoordelijkheden.

Ze hebben wel duidelijk meer moeite met organiseren, plannen en concentreren, maar daar hebben ze handigheidjes in ontwikkeld over de jaren en in combi met medicijnen hebben ze geleerd zichzelf te redden.

Bij deze man lees ik dat hij geen enkele verantwoordelijkheid neemt over zijn eigen leven, dat is niet typisch gedrag voor iemand met adhd.

Olivia

Ik begrijp perfect jouw probleem; het houdt mij ook bezig.
Als je graag wat gedachten hierover wil uitwisselen, kan je altijd jouw contact email adres laten doorgeven via de redactie.

Lanza

Je stelligheid siert je in dit geval niet. Weet je ik ben de eerste die zich ergert aan (ex)vriend maar een compleet idioot is hij ook weer niet. De combinatie ADD-ASS maken het in zich geval bijzonder moeilijk om (1) dingen te overzien - ADD en (2) niet compleet te blokkeren bij nieuwe situaties -ASS. Hij is het slachtoffer van zijn hersenen. Hij was al diep gevallen toen zijn ex vrouw de relatie verbrak, ik ben gewoon bang dat hij nu nog dieper valt. En dat wens ik hem niet, daar heb ik nog teveel genegenheid voor hem.
Houtplankje

dan hou je de dynamiek tussen jullie in stand, dat kan natuurlijk ook. Mijn voorspelling is dat je in januari nog steeds aan hem vastzit, dat je er in februari achterkomt dat hij schulden heeft gemaakt op jouw naam, dat je er in maart achterkomt dat hij nog steeds ingeschreven staat op jouw adres waardoor jij toeslagen misloopt, dat hij in april een abonnement heeft afgesloten op jouw naam en dat hij in de zomer zijn kinderen nog steeds bij jou onderbrengt als hij werkt en jij dit toestaat, omdat het anders toch ook wel sneu is.

Zijn hond moet in september een operatie ondergaan van 2000 euro en hij komt snikkend naar je huis, of jij het wil betalen hij, zijn ex en de kinderen zijn zo dol op de hond.

En zo ettert het nog zeker drie jaar door. Wil je dit echt?

Lanza stop terug in je hok!

Als je niks helpends te zeggen hebt ga dan op je handen zitten. Je moet niet reageren in dit soort draadjes, je kan meepraten als je iets zinnigs te zeggen hebt. Hier heeft Houtplankje niks aan, het maakt haar alleen maar meer onzeker of ze het wel goed doet.

hart

Je hoeft niet overal op in te gaan ,doemscenario's moet je niet maken. Je hebt je hart op de juiste plek door hem niet te hard te laten vallen, vind ik. Tenslotte was en is het een relatie van 2, als jij anders in elkaar had gezeten had het wel kunnen werken, maar jij hebt een meer stabiele partner nodig, wat hij niet is (en niet wordt), misschien dat latten met hem wel werkt, zolang je maar niet in de 'moederrol' schiet.

Goed bezig Houtplankje

Houtplankje, niet-helpende reacties mag je overslaan, hoor. ene oor in, andere eruit.

Je bent goed bezig. Het is prima om hem te helpen een (al dan niet tijdelijk) eigen plekje te vinden.

In zoverre eens

Over AD(H)D, veel mensen kunnen daar prima mee omgaan op hun manier. Ze lopen wel tegen dingen aan, maar gaat het niet zo als het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Als je dan een partner hebt die vasthoudt aan regeltjes en vaste manieren, orde en netheid, wringt dat. Volgens mij is Houtplankje wel een beetje uit dat hout gesneden, en de laksheid van vriend komt dus dubbel zo hard aan.

Stoornis.

Het lastige is wel om dan niet te blijven helpen, bijsturen en begeleiden. Het is nu zijn tweede relatie die onder andere daar op stuk loopt. Keihard laten vallen en nog een schop na zou zeker niet nodig moeten zijn, maar het kan wel zo eindigen. Gewoon, omdat hij niet anders kan dan leunen en afwachten.
Deze problemen zullen niet alleen in de liefdesrelatie sfeer spelen.

Eerst maar eens dat gesprek en dan kijken hoe het weekend verloopt. Misschien belt hij zijn vrienden en pakt hij direct zijn spullen en vertrekt. Als er ruzie of een akelige sfeer van komt duren 5 weken wel erg lang.

Lanza: zucht

je reactie laat zien dat je de situatie tussen vriend en ik niet zo goed ken. Maar de tussenstappen dat je beschrijft zijn compleet onwaarschijnlijk om een simpele reden: mijn zoon. Ik ga hem niet deel laten uitmaken van zo'n na-etterende situatie.
Daarnaast kan ex- vriend niet bij mijn geld: ik heb mijn pincode veranderd 3 dagen geleden. Zijn zonen zijn 18 en 22, geen kleine kinderen. Zijn hond: het arme beest kan er niets aan doen maar ik ga niet (financieel.of qua tijd) ervoor blijven zorgen. Desnoods gaat het terug naar jongste zoon die nog steeds bij zijm moeder woont.
Afin ik weet niet waarom ik reageer.
Verder...
Houtplankje

En voor de rest

Ja eigenlijk hoop ik dat hij zo snel mogelijk vertrekt. Ik ben echt geneigd om tegen hem te zeggen dat 13 december (over precies 4 weken) echt de deadline is. Daarna zijn mijn kinderen en ik jarig, is het Kerst, ik wil hem tijdens de Kerstvakantie niet meer in mijn huis hebben. Ik heb dan 2 weken vrij van mijn werk, en het lijkt me een geweldige tijd om mijn huis me weer eigen te maken: ik wil een nieuw bank en een nieuw bed, en een kleurtje op de muren van de keuken.
Ik weet bijna zeker dat hij tegen gaat sputteren, vervelende dingen gaat zeggen, en dat.de sfeer heel erg vervelend zal zijn daarna. "Gelukkig" heb ik een logeerkamer en hoeven we niet meer samen te slapen. En onze werktijden zitten zo in elkaar dat we niet vaak samen thuis zijn.
Houtplankje

Juist wel dat zetje

De ADD-er verstrakt, juist dat zetje helpt om hem op gang te krijgen.
Daarna mag hij zelf verder zwemmen.

Sterkte houtplankje

Ik lees het net pas.
Het lijkt me lastig, maar je hebt wel een duidelijke keuze gemaakt. Dat is prettig. Juist het een en weer geslingerd worden tussen meerdere mogelijkheden maakt vaak lamlendig.

Ik zou denk ik zelf wel proberen mee te werken aan een 'zachte landing' van aankomend ex. Dus wel evt. bemiddelen met de goede vrienden. Of een lijstje maken met mogelijke stappen die hij kan zetten om een (tijdelijke) kamer te vinden.
Al was het maar voor jezelf.

Jammer dat de relatie met de broer destijds is stukgelopen.

Oh, en

goede uitleg van ADD las ik ergens hierboven.

Gesprek is geweest

en is "goed" verlopen. Afgesproken dat ex-vriend uiterlijk 15 december vertrokken is, tot die tijd heeft hij de logeerkamer tot zijn beschikking. Geen tranen en verwijten, gewoon verdriet aan beide kanten.
Nu weet ik dat het bij hem in gaat dalen de komende weken, hij is meestal heel erg rustig bij het ontvangen van "slecht nieuws" en pas als hij zich realiseert wat het inhoudt kan hij overprikkeld raken. We zullen het zien. Ik heb wel verteld dat 15 december een harde deadline was, dat ik bereid was om mee te denken over oplossingen voor een nieuwe woonplek maar dat er verlenging niet in zat.
Ik voel me compleet leeg en uitgeput. Lichamelijk en geestelijk. Ik heb gelukkig "makkelijk" werk voor school (invoeren van cijfers, maken van studiewijzer etc). Morgen werkt hij, dan heb ik het huis voor mezelf.
Het is klaar
Houtplankje

Knap

Pijnlijk, maar knap van je. Dikke knuffel.