Vriend en ik gaan uit elkaar. Wat is redelijkheid

Mogelijk heeft hij daar zelf goede ideen over?

Ik hoop het toch wel? Het gaat om zijn leven he? Om zijn woonruimte? Het gaat hier niet om een kind, of een puber, maar om een volwassen man waar ts feitelijk niets meer mee te maken heeft als ze het uitmaakt.

Klinkt tegenstrijdig wat ik net schreef

Ik kan niet op hem rekenen/hij is er wel als ik hem nodig heb.
Maar hij zegt het eigenlijk zelf: als ik voel dat iemand iets van mij verwacht verstar ik en neem ik afstand. En het is precies wat er gebeurt. Elke keer dat ik hem nodig heb neemt hij geestelijk afstand. Ik heb hem vaak gevraagd waar het vandaan komt, hij kon geen antwoord op geven, wel dat het altijd zo geweest is.

Houtplankje

Ik bedoelde

niet samen blijven maar 'meer samen' uit elkaar.
Of is dat ook echt niet mogelijk?

Houtplankje #44

Zo te lezen heb je het al goed overdacht. Jij kent je vriend het best. Ik denk dat het, zoals jij dit schrijft, ook wel het beste is. Dat van dat hotel vind ik een heel mooie oplossing. Niet te soft, absoluut niet!

Houtplankje

Het gaat er volgens mij om dat jij je er goed bij voelt, want daar schort het nu vooral aan.
Als je dat van jezelf weet, zet de deadline dan lekker strak. Beetje meebewegen kan daarna altijd nog.

Quote:

als ik voel dat iemand iets van mij verwacht verstar ik en neem ik afstand.

Dit zal tijdens zijn scheiding vast ook een rol hebben gespeeld. Zorgt hij wel voor zijn kinderen, of vind hij dat ook een te grote verwachting? Het klinkt absoluut niet als een leuke man, goed dat je het uit hebt gemaakt.

Ik voel me net als het weer

Ik loop met lood in mijn schoenen en voel me alles behalve vrolijk, wel opgelucht ergens maar pfff wat een verdriet. Gisteravond even gesproken, gelukkig geen ruzie, vrijdagavond gaan we samen zitten en een plan maken hoe en wanneer. Eerder kan niet, vanavond ben ik weg en is zijn zoon er, woensdag en donderdag werk ik vroeg en hij laat, we komen elkaar niet tegen, hij gaat om 14.00 weg en komt romd 01.00 thuis.
Ik weet dat ik me over een poosje beter ga voelen maar op het ogenblik zou ik het liefst de hele dag in bed blijven met.netflix en een pot thee.
Houtplankje

Het is ook pijnlijk.

Hij is geen slecht mens, jullie hebben ook veel mooie dingen samen en de liefde is niet over. Je had het graag anders gezien. Samen in één huis, een relatie is niet werkbaar.
Kruip maar onder dat dekentje met een pot thee. Mag best toch? Daarna raap je jezelf weer bij elkaar en probeer je je verstand er weer bij te houden. Komt goed, het kost tijd.

Als er nog veel liefde

tussen jullie is, zou het dan niet kunnen werken om te latten? Dan hoef jij je niet te storen aan zijn lakse gedrag en kunnen jullie genieten van elkaars gezelschap, zonder al die moeilijkheden die passen bij samenwonen met een samengesteld gezin.

Rouw

Je bent gewoon in de rouw, afscheid nemen van wat was en waar je rationeel weet dat het de beste beslissing op dit moment is maar je gevoel loopt nog wat achter.

En dan ook nog dit weer er bij, het helpt allemaal niet mee.

Het is ook niet dat je hem niet lief meer vind, maar samen gaat het niet. En ik snap wat Lanza zegt om over te stappen naar Latten maar in jij weet van jezelf dat je dan weer gaat zorgen alleen dan in 2 huizen ipv 1.

{{{{{Houtplankje}}}}}}

Houtplankje

Beetje off topic, maar toch relevant : ik heb een LAT relatie met mijn vriendin; stel dat ik bij haar intrek (koopwoning), dan kan zij mij op gelijk welk ogenblik vragen om er terug uit te trekken; dat maakt onze relatie dan toch heel ongelijkwaardig.

Wél on topic : 5 weken als ultimatum is toch echt wel te weinig, zelfs voor iemand die wel gewoon is om initiatief te nemen. Het is toch ook de bedoeling dat hij een beetje goed terechtkomt en niet onder de eerste beste brug dient te slapen.

5 weken

Ik vind 5 weken helemaal niet te weinig. Als er niet op zo'n korte termijn nieuwe woonruimte gevonden kan worden, kan de vriend van Houtplankje altijd nog een vakantiehuisje huren om de periode te overbruggen. Dat is buiten het seizoen nog heel betaalbaar ook.

William

Tja. Ik had meerdere keren aan mijn vriend gevraagd om zich in te schrijven bij de woningbouw. Heeft hij nooit gedaan. Ook niet a zijn scheiding inmiddels ruim 6 jaar geleden. Ja het is rot voor hem maar hij zal niet op straat komen te staan, hij heeft genoeg vrienden die hem eventueel aan tijdelijk onderdak kunnen helpen.
Houtplankje

Lieve Houtplankje, wat jammer dat het nu toch zo loopt.
Ik heb geen tips voor je, geen idee wat je met zoiets aan moet. Maar ik wil je veel sterkte wensen, ik hoop dat het snel voor jou wordt opgelost en je dan ook even de tijd kan nemen voor dat dekentje en Netflix. Het is jou zo gegund!!

Waarom wilde hij zich niet inschrijven?

Het komt zo wereldvreemd over allemaal. Ik vind de termijn van 5 weken heel schappelijk. Je kunt niet voor iemand blijven zorgen. Het is je kind niet. Time to grow up.

Sterkte!

Sterkte gewenst! Ik vind je dapper

Niet ongelijkwaardig

Soms gaat het zo in het leven, dat de één een huis heeft en de ander niet, of een kapitaal of de mogelijkheid om veel geld te verdienen met weinig inspanning of of of. Such is life lijkt me. Als je last hebt van zo’n situatie is het slim om daar wat mee te doen en anders is het slechts een kwestie van schakelen op de consquenties. En dat is wat de ex van Houtplankje nu voor heeft liggen. Hij wist zelf ook hoe zat hé. Tis niet dat hij dacht dat het huis ook van hem is. Of dat Houtplankje nooit heeft aangegeven dat ze moeite had met de situatie.
Dus nee, niet ongelijkwaardig, onhandig wel, van hem. Hij had zich kunnen inschrijven, beter de regie op z’n leven kunnen houden

Mooi gezegd.

Lange adem

Houtplankje, je bent al zo lang aan het twijfelen, je hebt zo'n lange adem gehad. Je hebt al vaker op dit punt gestaan dat het toch niet doorging. Ik hoop dat je het nu doorzet want je hebt natuurlijk ook een 'soft spot' voor hem. Maar anders blijft het dweilen met de kraan open. sterkte

Ely - ongelijkwaardigheid in de relatie

In ons geval hebben mijn vriendin en ikzelf beiden een koopwoning, maar ik weet dat wanneer we ooit zouden samenwonen, het in de woning van mijn vriendin zal zijn, en ik ben daar de consequenties van aan het inschatten.

In het geval van Houtplankje is er wel degelijk ongelijkwaardigheid in de relatie en geen klein beetje; of die vriend er nu kan aan doen of niet, dat is eigenlijk niet relevant voor de boodschap die ik wilde meegeven. En die is dat ongelijkwaardigheid in de relatie op termijn dikwijls uitmondt in het falen van de relatie; in deze case stond het zelfs in de sterren geschreven.

William

Ongelijkheid is toch niet hetzelfde als ongelijkwaardigheid? Het kan best zo zijn dat de een financieel meer bijdraagt dan de ander en dat kan leiden tot problemen. Maar dat hoeft helemaal niet.

William

Hier hetzelfde "probleem". Wij latten en ik heb een goedkoop, fijn huurhuis, alleen als we ooit gaan samenwonen zal het in het koophuis van mijn partner zijn. Dit is logistiek en qua ruimte de beste plek, alleen zit ik ook een beetje met 'wat te doen als het misgaat' want dan heb ik geen woonplek meer. Ik sta nu 3 jaar opnieuw ingeschreven bij woningnet omdat ik mijn woonjaren niet op een of andere manier kan behouden als ik mijn huurhuis uit ga. Ik had me nooit eerder ingeschreven omdat ik dacht dat ik deze woonduur kon meenemen als ik naar een ander huurhuis ga (dat is ook zo, maar in dit geval ga ik niet naar een huurhuis maar geef ik mijn huur op)
Dus ja, ik weet het ook nog niet. Vind mijn nieuwe partner heel leuk (we kennen elkaar nu 5 jaar) maar zomaar mijn zekerheden opgeven, poeh, lastig, ik heb veel te verliezen.

Vandaag + Vraag

Voel ik me goed hoewel ik nog steeds het gesprek van vrijdag aan het voorbereiden ben in mijn hoofd. Ik ervaar weer wat energie, waar ik al weken compleet uitgeput was en 's middags meestal een dutje ging doen. Gisteravond met een vriendin gegeten, vandaag lang gebeld met andere vriendin in het buitenland. Ik begin plannetjes te maken voor de Kerstvakantie, dagje Den Bosch met vriendin, 4 dagen met zoon naar mijn vader die in Portugal overwintert.
Ik lees met veel interesses de reacties en ben ontzettend blij met de steun. Ik merk dat ik bij William iets van irritatie voelde. Waarschijnlijk niet terecht. Ik weet ook dat mijn vriend tijdens het gesprek boos gaat worden en waarschijnlijk een paar keer gaat roepen dat hij dan maar onder een brug gaat wonen. Dat heeft hij namelijk al een keer of twee gedaan tijdens ruzies.
Ergens merk ik ook dat ik altijd rekening gehouden heb met de mogelijkheid van het niet werken van de relatie. Ik kwam vandaag, bij het opruimen van een lade, de oude koperen plaat van mijn voordeur met alleen mijn naam en die van mijn zoon erop. En nu weet ik dat ik het niet weg wou doen toen ik het voor een andere plaatje verving 3 jaar geleden.
Het enige wat ik de komende weken kan doen is heel actief worden om niet te vaak samen thuis met hem zijn. Dat vind ik zwaar en ergens vervelend, het is mijn huis. Maar aan de andere kant wil ik hem de tijd geven om zijn vertrek te plannen, ook al verwacht ik niet veel actie van zijn kant helaas.
Ik heb wel een vraag: ik ben goed bevriend geworden met een vriend van hem en ook met de vrouw van die vriend. Ik kan ze zeker vrienden noemen, ook al is die man een jeugdvriend van mijn vriend. Ik vraag me af of ik ze niet moet bellen om ze (na het gesprek van vrijdag) op de hoogte te stellen van wat er gaande is. Het idee erachter is dat ze dan misschien vriend proberen te helpen. Als het aan mijn vriend ligt ben ik bang dat hij compleet catatonisch gaat afwachten dat ik hem werkelijk eruit moet werken. Aan de andere kant ben ik weer voor hem dingen aan het regelen als ik het doe. Ik twijfel, wat is wijsheid hierin?
Houtplankje

niet bellen

zoals je aangeeft: dan regel je weer wat.

Als je oprecht wilt uitstralen dat je hem zelf de regie wilt laten nemen over zijn leven (ook al twijfel je of hij actie gaat ondernemen, dat geeft niet, jij wilt vanaf nu hem als mens in zijn waarde laten maar niet meer als partner hebben - hij leeft zijn leven en jij het jouwe) dan moet je dit niet doen. Ook niet per ongeluk vrijdag zeggen dat je erover gedacht hebt.

Doe zennnnn en zie het vrijdag als een zakelijk gesprek met iemand die je probeert vanaf afstand te bekijken zonder rancune, zonder medelijden, wel met mede-leven, maar niet als een probleem wat je moet helpen oplossen. Dit kún je niet voor hem oplossen. Mediteer je suf, de komende dagen, zou ik zeggen

gr Angela

Angela

"Mediteer je suf, de komende dagen, zou ik zeggen ;-)"
Met veel kaarsjes 😂