Vraag over omgangsregeling

Wat is het probleem?

LIjkt me inderdaad geen makkelijk heerschap. Echter het is de vader van je zoon. Het klinkt alsof hij zijn zoon ontvangt bij zijn familie, of nieuwe vrouw?, dat lijkt me al een goede optie.
Je hebt geen controle over de alimentatie. Is daar een rechterlijke uitspraak van? Dan kun je die via het LBIO laten innen.
Verder zou ik de communicatie strict beperken. Je ex komt zijn zoon ophalen voor een bezoek, dat is het enige verder ga je er niet over. Ook niet of hij snoept of laat naar bed gaat.
Ik begrijp dat je je zorgen maakt.
Om hem mee naar Spanje te nemen heeft hij jou toestemming nodig.
Hij kan het uiteraard evengoed doen, er is nagenoeg geen grenscontrole als je per auto gaat.

Probeer jezelf wat te kalmeren. Ook als hij hem meeneemt naar Spanje is er nog geen man overboord. Er is een uitleveringsverdrag met Spanje.

Is er jeugdbescherming in het spel? Ik zou je willen aanraden om contact op te nemen met de wijkrechercheur maar die melden door naar jeugdbescherming.
Mocht vader zijn zoon, tegen jou wens in, meenemen naar Spanje dan heb je een advocaat nodig.
Maar ook dan is het advies om iemand te laten bemiddelen met vader.

Probeer zo goed mogelijk mee te werken aan een omgangsregeling. Ook al is die onvoorspelbaar.

Kalmeer jezelf dan heb je kans dat je zoon het gedoe met zijn vader ook rustiger opneemt. Ga eventueel naar de huisarts en vraag daar hulp om jezelf te kalmeren.

Het valt niet mee maar voorkom onnodige paniek. Dat is voor niemand handig.

Informatie

http://www.kinderontvoering.org/advies/preventie.html

Bij deze instantie kun je informatie inwinnen wat je kunt doen als je bang bent dat vader zijn zoon meeneemt.

Echter, meestal zijn de moeders de ontvoerders. Misschien kunnen ze je hier informeren zodat je beter weet wat je kunt doen of toch wat gerustgesteld wordt.

Zelf heb ik kinderen met een buitenlandse partner. Met een lieve familie die ik ook goed ken en ik heb geleerd dat dit het risico is, want een kind heeft ook een vader. Daar heb ik me verder weinig zorgen om gemaakt want ook als mijn kinderen bij mijn schoonfamilie zouden zijn zou er goed voor ze gezorgd worden. Natuurlijk niet zoals je het zelf zou doen, maar dat is nou eenmaal zo. Mensen verschillen, zeker met een verschillende achtergrond.
Dat wil niet zeggen dat het allemaal drama is. Maar dat speelt zich wel makkelijk af in je hoofd. Opgejaagd door wilde verhalen in de media.

AnneJ

"Opgejaagd door wilde verhalen in de media."

Een Marokkaanse drugscrimineel met concrete plannen om zijn zoon in Marokko uit te huwelijken.

Veel wilder kan het niet ..

Veel gewoner Ad

" Achteraf bleek dat hij er was om zichzelf uit te huwelijken aan een Marokkaanse vrouw (zusje van zijn beste vriend)"

Wat de boer niet kent en dan heeft het ook allemaal het vermogen om er nog meer ellende in te zien dan er is.

De man gaat trouwen met de zus van zijn beste vriend.

Ik ken gelukkig geen Marokkaanse drugscriminelen.

een paar vragen

Je zegt "ex". Waren jullie getrouwd? Zo nee, heeft hij dan je kind erkend? En als hij heeft erkend, heeft hij ook gezamenlijk gezag, of niet?

Groeten,

Temet

o sorry

Sorry, ik had niet goed gelezen. Wel erkend, geen gezag.

Ik zou proberen te ontspannen. Hij heeft kennelijk geroepen dat hij je zoon de volgende keer mee wil nemen naar Spanje, maar of hij dat serieus van plan is, vraag ik me af. Wat moet hij met een kleuter in zijn kielzog terwijl hij die normaal gesproken amper ziet? Zijn nieuwe vrouw ziet m aankomen.

Vooral tegenover hem zo kalm mogelijk blijven. En kind laten overnachten alleen als er geen schooldag volgt. Over laat naar bed gaan en veel snoep zou ik me niet te druk maken, als dat zo af en toe gebeurt houdt je kind daar echt niks van over. Rustig blijven, beetje meebewegen en hopen dat hij het te druk heeft met zijn nieuwe echtgenote (moge die snel zwanger raken, bij voorkeur van een meerling).

Groeten,

Temet

nog meer vragen

"Onlangs was hij er drie weken dus dacht heel leuk! Achteraf bleek dat hij er was om zichzelf uit te huwelijken aan een Marokkaanse vrouw (zusje van zijn beste vriend) ik ben echt ten einde raad. Heb mijn zoon nooit zijn vader willen ontnemen vooral omdat hij het zo leuk vindt maar ga er zelf kapot aan en uiteindelijk is het niet goed voor mijn zoon."

Waarom ben je ten einde raad en waar ga je kapot aan?

Ben je ten einde raad en ga je kapot omdat je graag zou zien dat er voor je kind een nette omgangsregeling geldt (weekend in de veertien dagen, helft van de vakanties) met een vader die zich netjes aan de afspraken houdt, terwijl dat nu van geen kant lukt?

Als dat het is, dan zou ik die hoop proberen te laten varen. En ik vraag me af hoe erg het is. Als ik je openingsposting lees dan denk ik eerlijke gezegd toch 'die vent deugt niet'. Ik zou dan denken: hoe minder hij in beeld is, hoe beter. Het lijkt me dan niet zo heel handig om aan te dringen op structureler contact. Ook aandringen op alimentatie zou ik niet teveel doen. Als je de druk op dat punt opvoert is de kans groot dat hij ineens meer omgang wil, of gezamenlijk gezag, en wat heb je aan die gein?

Ik schat dat ik nu op mijn kop ga krijgen van AnneJ en/of Tsjor, maar mijn idee zou zijn: hoe minder contact hij zoekt, hoe beter het is. Laat hem toe waar het kan, laat je kind daar slapen als pa dat wil en je kind de volgende dag op de bank kan bijkomen, laat je zoon plezier hebben als hij papa ziet, en trek verder vooral je eigen plan. Dring zelf niet aan op contact - laat hem zelf maar komen. Als hij dreigt of agressief wordt: aangifte doen (voor de dossiervorming), afspraken zoveel mogelijk via mail of app (alweer: voor de dossiervorming) en blijf zo koelbloedig mogelijk.
Hij gaat kennelijk dus weer trouwen, hij zal aandacht aan zijn nieuwe vrouw (en wellicht binnenkort nieuw kind) moeten besteden, des te meer kans dat hij jou en je zoon met rust laat. Daar kan je je natuurlijk over lopen opvreten - wat een waardeloze vent, dat hij zich niks van zijn zoon aantrekt - maar je kan het ook zien als een voordeel, want des te minder last heb je van 'm.

Of ben je ten einde raad en ga je kapot vanwege dat verhaal dat hij je zoon de volgende keer mee naar Spanje wil nemen? Ik zou er zelf niet meer over beginnen. Begint hij erover, dan zou ik de boot afhouden ("hij is nog zo jong, nog nooit zo lang weggeweest, misschien over een paar jaar") en wachten of het overwaait. Die kans lijkt me vrij groot.

Trouwens, hij gaat nu trouwen met een Nederlandse Marokkaanse, gaat hij nu weer in Nederland wonen, of gaat zij met hem mee naar Spanje? Weet je dat al?

Kortom: zelf geen energie meer steken in sleuren aan een dood paard, zoveel mogelijk je eigen plan trekken en hopen dat je weinig last van m hebt. Zit je zelf ergens mee, zoek dan hulp voor jezelf, maar mediators etc zou ik er niet meer uit eigen initiatief op loslaten.

Groeten,

Temet

Natuurlijk Temet

Natuurlijk heb je onze goedkeuring niet nodig Temet.:-)

Maar je wil van zo'n kind ook geen gevalletje 'Spoorloos' maken.

Beetje koelbloedig moet je wel zijn soms, maar de paniek die uit het bericht spreekt lijkt me ook niet nodig. Hopelijk heeft de TS in werkelijkheid ook wat nuchtere meer realistische mensen om zich heen die haar kunnen steunen zonder de boel verder op te blazen dan nodig is.