U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Verdrietig. Scheiding is defintief.
30 september zijn de officiele papieren getekend, en nu zijn we dus echt gescheiden. Ex heeft een flat gekocht, daarvan worden de papieren volgende week getekend.
En ook al ging het helemaal niet de laatste tijd, ik ben toch zo erg verdrietig.Ik barst de hele tijd in tranen uit. Hoekom ik hier door heen? Hoe pakten julie dat aan?
accepteer
je verdriet! Dat mag er toch zijn, je hebt toch een grote teleurstelling te verwerken?
En daarnaast, gewoon proberen door te gaan met wat je aan het doen was. pak zo veel mogelijk je taken op, maar accepteer dat het allemaal niet zo soepel gaat. het mag best een beetje minder!
Sterkte!
Zorg goed voor jezelf!
Neem de tijd voor je verdriet, het hoort erbij. Je bent aan het rouwen. De toekomst zoals je hem voor ogen had is weg, komt nooit meer terug.
Ga de dingen doen waar jij blij van wordt, maar huil ook op de moment dat het nodig is. Je zit in een emotionele achtbaan met ups en downs. Verwacht niet teveel van je zelf op dit moment.
kinderen
Ik weet ook niet goed of ik mijn verdriet nou moeten laten zien bij mijn kinderen (17 en 19) of niet. Zoon praat er helemaal niet over , en ikweet ook niet zo goed of ik het onderwerp aan moet snijden bij hem.
Dochter denkt dat het alleen maar beter kan worden..
Wel hoor
Ik zou mijn kinderen wel laten zien dat ik verdrietig ben, maar altijd relativeren dat het ook weer voorbij gaat en ruimte maken voor de kinderen om ook hun verdriet te laten zien. En inderdaad het wordt vast wel beter maar je mag ook verdriet hebben om wat je kwijt bent.
Later komt daar ook vast weer iets van terug over de goede herinneringen die er ook waren.
Als je een weg zoekt om hier goed mee om te gaan kunnen je kinderen daar ook juist veel aan hebben.
En soms zijn het juist de kinderen, zie je dochter, die je even opbeuren.
Het lijkt me juist raar als je hier je ijzig over beheerst. Hoewel je natuurlijk op moet passen om vader zwart te maken of schuldigen aan te wijzen.
Eens met AnneJ
Je kunt gewoon je verdriet laten zien. Kinderen mogen best weten hoe het voor jou is. Wel is het belangrijk om er niet in te blijven hangen.
Mijn dochter kwam op zo'n moment altijd even met me knuffelen en daarna vragen om samen een spelletje te doen. Heerlijk om op die manier uit het verdriet getrokken te worden.