Vader wil zoon meer zien

Persoonlijk

Hier een - inmiddels- puber die al van heel jong af aan in twee huizen woont. Vooralsnog zonder noemenswaardige issues. Moet er wel bij vertellen dat de huizen vlakbij elkaar zijn en het contact tussen de ouders met wederzijdse inspanning goed te noemen is. Aan beide kanten zijn er halfbrusjes.
Zo goed als het contact is, birdnesting lijkt me vreselijk. Mijn thuis is meer dan een woning. En aangezien de andere ouder een bijzonder afwisselend en dynamisch liefdes- en sociaal leven heeft zou ik het toch wel een raar idee vinden als mijn thuis de helft van de tijd heel anders gebruikt en bevolkt werd dan wij gewoon zijn. En dan heb ik het niet over van die familiefeestje waarbij iedereen in een kring zit en taart eet . Daar komt bij dat de andere ouder een heel ander idee heeft over hoe een woning gezellig en leefbaar te houden dus ook dat lijkt me lastig. Dat je samen een kind hebt gemaakt betekent natuurlijk niet automatisch dat je hierin op één lijn zit. Kortom, voor mij persoonlijk: brrrrr.

Ik had vroeger een vriendin wiens ouders birdnesting deden en dat was echt een drama, dus dat zal mijn beeld ook wel gevormd hebben.

Ik kan me situaties voorstellen waar het uitstekend bij werkt hoor. Maar ik denk niet dat het een universele oplossing is.

ook geen birdnesting

Om dezelfde reden die Steffie aangeeft zou birdnesting hier geen optie zijn. Wij hebben ervoor gekozen om vlakbij elkaar te gaan wonen.
Hier is de zorg 45/55 verdeeld. Kinderen zijn halve week bij mij en halve week bij hun vader. Afspraak is dat we niet verhuizen totdat de kinderen uit huis zijn. Kinderen hebben de nodige spullen dubbel om gesleep met spullen te voorkomen. Als er al grotere/veel spullen van een naar andere huis moeten (bijvoorbeeld vanwege vakantie) dan zorgen wij als ouders daarvoor.

Waar gaat het eigenlijk om?

Ik zou eerst aan de vader van je zoon vragen waarom hij de omgang wil veranderen.

Is het zoals je vermoedt omdat je een nieuwe partner hebt? Wat zou je kunnen doen om de zorgen die hij heeft weg te nemen?
Of zijn er andere redenen, zoals financiële?

Probeer te achterhalen wat jullie beider belangen zijn.

ALkes

Dikke duim!
Echt top dat jullie dat zo hebben kunnen regelen. Zo hoort het.

Doet mij denken aan vroeger. Kennissen gingen scheiden, kochten gezamenlijk een groot huis waar hij onder en zij boven ging wonen, voor de kinderen. Je moet het maar kennen.
Ondanks dat zij wilde scheiden kreeg zij het er steeds moeilijker mee, omdat hij met vriendinnen thuiskwam, omdat hij anders ging leven. Nadat de kinderen groot waren verkocht hij z'n deel en vertrok naar Utrecht, woonde zijn vriendin. Zij is er nog steeds pissig om.

Herkenbare horor situatie

Ik heb alles vol aandacht gelezen. Ikzelf zit ook in een benijpende situatie waar ik finaal aan onderdoor ga. Je kunt nog zo van het leven genieten en je kunt nog zo'n sterke vrouw zijn, eenmaal in de ban van een ex met narcistische trekken, ga je aan onderdoor! Misschien een tip Lena om bij een psycholoog hulp te zoeken, heb ik ook gedaan.. 11 maanden geleden toen mijn vechtscheiding begon met een pasgeboren baby van toen nog maar 3 WEKEN oud! En niet omdat ik gek ben naar een psycholoog, maar om met zijn gedrag om te kunnen gaan, zodat er in iedergeval een stabiele thuishaven is voor mijn kind, dat niet mama ook nog instort. Toen ik voorlopige voorzieningen had aangevraagd omdat het ondraaglijk was te leven in een huis met die man gedurende de scheiding, en ik (omdat het kindje bij mij bleef) dus de woning kreeg en hij weg moest, had ik alles van hem afgepakt volgens hem. Begrijp me niet verkeerd, maar als ik hem niet whatsappend had aangetroffen in bed met zijn ex terwijl wij wel geteld 48 uur geleden besloten hadden om te scheiden, of ja HIJ dan had hij niet meteen hoeven te verhuizen. Dan was ik misschien wel verhuisd, maar opbrengen.. Nee dat kon ik niet. Ja goed, toen dat punt dus kwam en hij weg moest, toen sloegen alle stoppen door. Hij was en is nog steeds ervan overtuigd, dat alle dingen die hij kwijt is geraakt, alleen mijn schuld is en ik moet daar voor boeten. Net zolang totdat hij vind dat ik genoeg geboet heb, en dat is wanneer ik geestelijk doordraai en niet meer voor die kleine zorgen kan. Maar nee, dat laat ik niet gebeuren en Lena, jij moet je niet gek laten maken! Dat is wat hij wil en kennelijk raakt het je nog, dus zit er toch nog iets.. Want ja je praat over het belang van je kids, dat staat voorop, maar ik hoor ook heel veel ik.. Begrijpelijk, ik voel hetzelfde, maar hij raakt je dus nog wel, als je daarmee kan dealen, zal je merken dat je je ook een stuk minder druk maakt. Mijn bijna ex man is begonnen met wraak door valse meldingen te maken bij het AMK, zijn gehele familie ging hier ook nog in mee. Ik was niet alleen net moeder voor het eerst geworden, mijn man heeft me verlaten, maar ik moest ook meteen al vechten voor mijn kind en mijn recht. Het was een werkelijke hel, alle dingen die hij riep, de raad vd kinderbescherming kwam erbij en door zijn mooie praatjes geloofde ze hem. Ik moest met 2 onderzoekers praten en ondanks dat de kaarten op tafel er niet goed uitzagen, besloot ik niet op te geven. Wie denkt hii wel niet dat hij is? Boos op mij? Oke! Maar laat ons zoontje erbuiten. Ik ben toen allerlei verklaringen gaan verzamelen, psycholoog, verloskunde, kraamhulp, huisarts en van het consultatie bureau. Allemaal onpartijdige mensen en alles duide erop dat ik een uitstekende moeder was. Maar dat was niet genoeg zekerheid voor mij, ik proefde een naar smaakje bij de RVDB dus ik besloot om een detective in te huren om daarmee kenbaar proberen te maken, dat de 100 telefoontjes van mijn ex en familie leden, gewoonweg bullshit waren. Vraag me niet hoe, daar kan ik niet op in gaan, maar ik heb zwart op wit gekregen dat het allemaal verzonnen meldingen waren. De raad stelde mij in mijn gelijk, en ik had niks te vrezen. Daar nam hij alleen geen genoegen mee.. Missie was immers niet geslaagd, sinds dat moment teroriseert hij mij continue, aantrekken, wegduwen en zo weer van voor af aan. Ik heb daar een punt achter gezet, want zijn gedraai, gelieg en gemanipuleer komt mij de keel uit!

Sterkte ermee!

christa

als er een aan het vechten is in een scheiding ben jij het wel, een en al negativiteit jegens ex, alles is slecht aan hem en jij bent het slachtoffer!
kind van 3 weken en toen wilde je scheiden, voor mij spoor je dan niet hoor
en het besluit is gevallen dat jullie gaan scheiden, dan mag hij niet whatsappen met z'n ex? al neukt hij de hele wereld bij elkaar, nadat het besluit is genomen ben je feitelijk al uit elkaar en kan je doen en laten wat je wil en hij lag alleen maar te whatsappen!
jij vind het allemaal maar logisch, jij het kind, jij het huis en tourlijk is hij narcistisch maar dat was hij 9 maanden + 3 weken daarvoor zeker niet?
Ik kan hier heel pissig om worden.