U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Vader wil zijn zoon niet zien vanwege stiefdochter
Mijn ex was vroeger de "verzorgende ouder". Ik werkte full-time. Toen mijn zoon 6 was besloot hij dat hij niet meer verder wou (zonder mij dat eerst te vertellen, daar moest ik zelf achter komen)
Ik heb destijds gezegd dat hij in huis kon blijven wonen totdat hij een woning oid in de buurt zou vinden. Dit in het belang van onze zoon.
Hij heeft toen besloten om richting zijn nieuwe vriendin te verhuizen (60km verder)
Omgang vond van ruim 2 maanden voor heet eerst plaatst. Vanaf toen zag mijn zoon zijn vader ongeveer 2 x per maand (soms belde vader af)
Nu is mijn zoon 10. Wegens omstandigheden heeft mijn zoon een paar maanden bij zijn vader gewoond. Maar het ging niet goed daar. Zijn vader heeft veel moeite met omgaan met de PDD-Nos problematiek van onze zoon en kan daar niet goed op inspringen.
Inmiddels is mijn zoon sinds begin dit schooljaar weer bij mij. Het gaat goed met hem, over het algemeen. Maar hij mist zijn vader. Ondanks dat zijn vader boos was toen hij weer naar mij toe kwam en riep dat ik "hem een kans moest geven". Zegt hij nu dat zijn zoon niet naar hem toe kan komen voor omgang. Want zijn stiefdochter is een stuk rustiger als hij er niet is.
Ik wist niet wat ik hoorde!! Ondanks aandringen van de gezinsvoogd die betrokken is. Kreeg de gezinsvoogd het met pijn en moeite voor elkaar dat over een paar weken hij met onze zoon naar zijn vader gaat voor een 2 uurtjes contact.
Mijn zoon mist zijn vader enorm. Zijn vader zou elke week bellen, maar dat doet hij niet. Ik heb tegen hem gezegd dat als hij wil altijd zijn vader mag bellen, dat als er wat is hij het altijd mag zeggen. Maar mijn zoon is geen prater, ik merk het aan zijn gedrag, thuis en op school en laatst ben ik met hem ervoor gaan zitten en kwam het woord eruit.
Hoe doe je dat? Omgaan met het gemis van een vader die er wel is, maar hem niet wil zien. Maar dat niet duidelijk stelt. Nee de stelling van vader is "voorlopig even niet". Terwijl het eerst het weekend van de herfstvakantie zou zijn.
Inmiddels zitten we al bijna op 4 maanden, tegen de tijd dat die 2 uurtjes gaan plaats vinden. En heeft mijn zoon hem 1 x gebeld.
moeilijk
Wat ontzettend pijnlijk moet dat voor zowel je zoon als voor jou zijn.
Wat mij te binnen schiet is dat je zoon continuïteit nodig heeft. Natuurlijk zeg je tegen je kind dat hij ten alle tijden mag bellen maar daar zijn ze nog niet volwassen genoeg voor, om het op te eisen. En het doet zeer, dat je ouder (blijkbaar) niet geïnteresseerd genoeg in je is om te bellen.
Is het een idee om één moment per week af te spreken dat je zoon zelf belt (vast moment). Jij pakt desnoods de telefoon en belt je ex en geeft het aan je zoon als hij er is. Wellicht als telefonisch een band wordt opgebouwd dat ex (meer) geïnteresseerd is in je zoon.
En...helaas: nieuw liefde betekent ook in de ban van...je delft het onderspit en dus ook je kind. Maar dat zou niet moeten mogen. Daarom: actie van jouw kant vind ik gerechtvaardigd. Zeker in het geval van een kind van 10.
Succes!
anders
Verzin een list? Zou het kunnen dat vader 1x per week bij jou en zoon komt eten? Of dat ze dan samen koken in jou keuken voor jullie drieën?
Eerst nog samen boodschappen doen?
Als het maar een regelmatig vast moment is dat ze elkaar zien.
Zit zoon niet op een club, sport of zwemles dat je voortaan aan vader gaat overlaten zodat ze elkaar wekelijks zien?
oh jee
Wat ontzettend verdrietig voor jullie allemaal, vooral voor je zoon.
Krijg je het voor elkaar om jezelf weg te cijferen voor hun contact?
Kun je je eigen emoties opzij zetten om hen te helpen?
Ass is erfelijk. Wellicht speelt bij vader ook ass of kenmerken. Misschien krijgt hij het gewoon niet voor elkaar, alles te combineren.
Misschien kun jij helpen, het te organiseren? Bijv door je ex uit te nodigen in jullie huis, voor een bezoek of een weekend, en zelf weg te gaan?(of juist niet, wat ex maar 'nodig' heeft?)
Misschien helpt het hem uit te leggen, hoe belangrijk het contact is voor je zoon? Dat kan alleen als je zelf daar je eigen emoties bij weg kunt houden, uit deze bij iemand anders.
Ik denk hetzelfde als Viola.
O.g.v. wat je beschrijft zou het zomaar kunnen dat je ex wel 1 kind aankan, maar niet 2 tegelijkertijd. Dan wordt het gewoon te druk voor hem.
Dus misschien kan je hem ervan overtuigen dat het belangrijk is voor jullie zoon dat ze regelmatig contact hebben. En dan inderdaad helpen een vorm te vinden waardoor hij wel contact heeft met zijn zoon, maar dan 1-op-1 en ook nog op een regelmatige basis. Of het nou 1x per week is of 1 x per 2 weken.
Als ik jouw post lees is telefoneren minder geschikt omdat je zoon niet zo'n prater is, dus ik zou eerder zoeken naar momenten dat ze samen iets kunnen doen. Evt. kunnen ze ook af en toe samen naar de film of ergens sport kijken of samen iets actiefs doen. Evt. zelfs halverwege als dat praktischer is gezien de afstand.
Maar goed, jij kunt alleen maar suggesties doen. Je ex moet erin mee willen gaan.
Sterkte voor jou en je zoon.
Keuze
Niet wat je wilt horen, maar zou het kunnen dat de kinderen een dusdanige weerslag op elkaar hebben dat het voor de stiefdochter idd beter is dat zoon niet komt? Als dat zo is, dan kun je ex misschien beter begrijpen en dan overheerst niet de woede maar een droog feit. En dan kun je een praktische oplossing bedenken. Zoals die hiervoor al zijn aangegeven. Met dat verschil dat je er misschien ook achter kunt staan.