

Echtscheiding en erna
U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

Damselfly
20-01-2017 om 09:01
twijfels bij bestaand co-ouderschap
hallo allemaal
ik zit hier met mijn hart in mijn keel, ruim een jaar hebben we nu al co-ouderschap. 5 dagen bij mij en 5 dagen bij mijn ex.
Onze dochter is 5.
Toen we net uit elkaar gingen was ze alleen bij mij, mijn ex werd meteen opgenomen bij de GGZ dagbesteding. Erg uit balans. Daarna zijn we naar 3 dagen om en om gegaan, dit was te druk en te veel gewissel. maar hij kon echt niet zonder haar, daarom niet langer eerst.
in de vakantie hebben we om de week gedaan, dat was een stuk rustiger, maar vonden we beide tergend lang duren voor ze weer terug kwam. nu om de 5 dagen, leek goed te gaan.
maar zoals eerder vermeld, mijn ex is niet stabiel.
hij loopt (gelukkig) nog steeds bij de GGZ. daar hebben ze vastgesteld dat hij een persoonlijkheids stoornis heeft (borderline of narcisme. of een beetje van beide) en een alcohol verslaving.
Dit alles stelt mij niet gerust, ik weet hoe explosief hij kan zijn, en wat een domme dingen hij in zijn uitbarstingen kan zeggen, en ik weet ook dat je hem niet kunt geloven op zijn blauwe ogen.
tot voor kort ging het goed met mijn dochtertje, al was mijn ex overtuigd van niet, want nu "groeit ze op als 2 verschillende personen" in mijn ogen hoeft dat niet met co-ouderschap. bij mij kan ze gewoon haar eigen persoontje zijn.
nu sinds vorige week heeft ze elke nacht in bed geplast, en ze mocht uit logeren bij haar nichtje, eenmaal bedtijd heb ik haar weer opgehaald want ze moest heel erg huilen en wilde bij mij zijn, het was ook haar laatste nachtje bij mij.
Mijn ex heeft gezegd dat hij het moeilijk vind om consequent te zijn, ze slaapt altijd bij hem samen in bed, en voor het slapen gaan wil hij altijd met haar praten over haar gevoel.
alarmbellen bij mij, want ik weet hoe hij "praat over gevoelens" hij weet de meest vrolijke mensen depressief te krijgen. graven en graven tot je wel echt gaat denken dat er iets mis is met je.
bovendien wil de GGZ dat hij een afkick programma gaat volgen om van de drank af te komen. Tegen mij zegt hij dat als zij bij hem is, hij max. 1 biertje drinkt.
op facebook stond een foto met een vriend en de tekst "biertjes tijd! " en die twee hebben binnen een uur een krat leeg.
hij gaf laatst aan dat hij (in zijn eigen tijd, zonder onze dochter) per ongeluk 20 halve liters had opgedronken ipv. 1
Ik wil zo graag dat co-ouderschap goed gaat, maar ik denk dat dat meisje hier aan onderdoor gaat. misschien zie ik spoken vanwege mijn verleden met hem.
we staan op goede voet, maar zodra ik mijn zorgen uit wuift hij het weg, hij wil alleen met haar naar een psycholoog. en eerst leek me dat niet verstandig, omdat ze dan nog makkelijker wat aangepraat werd, terwijl het goed ging met haar.
lang verhaal.
ik zie graag een objectieve kijk op mijn verhaal.
maar als ik zou kiezen voor bij mij, en 1x in de twee weken bij hem krijgt dat nog wel een staartje. hij gaat dat niet accepteren.

Tango
20-01-2017 om 10:01
Heb je contact met de GGZ? Kan je hen om advies vragen?
Verder zou ik kijken hoe jullie hierin geholpen kunnen worden om een passende regeling te vinden. Ik lees op zich nog geen hele rare dingen. Kinderen moeten wennen aan dit soort veranderingen en kunnen dan gaan reageren met bedplassen, moeite met afscheid nemen etc. Maar van belang is wel dat dit niet erger wordt en niet te lang blijft duren.
Ik vind dat je al veel hebt toegegeven aan je ex. Ze mocht om de 3 dagen naar hem omdat hij niet zonder haar kon etc. Het lijkt me beter om te kijken wat het belang van je kind is. Om over gevoel te praten is ze nog wel erg jong met 5 jaar. Benoemt ze zelf dingen die ze lastig vindt bij papa? Hoe komt ze terug en hoe gaat ze er naar toe?
En heel veel dingen gaan je ook niet aan. Als je ex 20 glazen bier drinkt wanneer je dochter er niet bij is, is dat zijn probleem. Jullie zijn uit elkaar, hij heeft zijn eigen leven. Als het maar goed gaat als zijn dochter er is.

Damselfly
20-01-2017 om 16:01
professional
Hi ik heb zelf geen contact met de GGZ,
ik heb wel gevraagd wat zijn behandelaar er van vind...
hier krijg ik geen antwoord van, ze nemen sowieso geen contact met mij op.
Ik heb van mijn ex wel zijn beoordeling mogen lezen, en daar staat in te lezen dat ik behoorlijk over hem heen gelopen heb...
dat was even slikken en lachen en huilen tegelijk.
ik wil heel graag dat er een professional naar onze situatie komt kijken, of dit zo door kan gaan. ik ben zelf van mening dat hij zich beter kan richten op zijn eigen herstel, en daarna meer zorg kan gaan dragen.
Maar dat zeg ik, laat ik het liefst over aan een professional met kennis en ervaring. tips en hopelijk een geruststellende omgangsregeling.

AnneJ
20-01-2017 om 16:01
Helaas
De hulpverlening gaat niet over de omgangsregeling en ze zijn ook niet geneigd zich daar mee te bemoeien danwel als het jou niet lukt om het veilig te houden dan kun je een zorgmelding verwachten.
De rechter gaat over de omgangsregeling en die heeft weer niets met de hulpverlening. Tenzij er strafbare zaken aan de hand zijn.
Het echt heel erg ingewikkelde is dat jij de omgangsregeling moet zien te bemiddelen met je exman en dat jij verantwoordelijk bent voor de veiligheid van je kind. Ik wens je heel veel sterkte.

Arawen
21-01-2017 om 10:01
Heel moeilijk
Ik heb in min of meer jouw schoenen gestaan. Met het geluk dat mijn kinderen destijds al een stuk ouder waren dan jouw dochter. Dus minder afhankelijk van hun vader. En met zn 2en.
Wat je vertelt over ex' toestand/conditie klinkt zorgelijk. Daarom mijn 5 centen; de GGZ is een gesloten fort. Voor partners, en al helemaal voor exen. Je zult nooit van een 'professional' objectief horen hoe het met hem gaat. De relatie met de patient staat voorop dus zijn alle rapporten (die hij je laat zien) gekleurd naar hem. Anders laat hij zich immers niet meer behandelen en zijn ze nog verder van huis.
Aan jou nu dus de moeilijke taak om zo objectief als mogelijk te kijken naar wat het beste is voor je kind. 'Objectief' betekent je niet laten regeren door angst (en wellicht nog boosheid en wrok) maar wel reeel blijven. Het zou heel goed kunnen dat je gelijk hebt dat co-ouderschap in dit geval geen goed idee is. En nee, je bent niet gek of slecht als je dat denkt. Ik had destijds de 'mazzel" dat ex co-ouderschap niet aan bleek te kunnen. Dus is het bij ons doodgebloed naar een weekend-om-de-week regeling. Maar je hakken in het zand zetten bij een narcist valt niet mee... ik hoop dat je kunt rekenen op steun uit je omgeving. Ik wens je veel kracht en wijsheid!
P.s. als je meer gerichte ervaringsverhalen wilt; google eens op 'stichting Labyrinth in perspectief'.

tsjor
21-01-2017 om 11:01
Overdracht
Hebben jullie iets geregeld voor de overdracht, dus bijvoorbeeld een schriftje waarin jij iets schrijft ove hoe het die week is gegaan met je kind. En waar hij dan ook iets in kan schrijven?
Een kind dat ergens anders slaapt en dan midden in de nacht moet worden opgehaald omdat zij de ouder mist is op zich nog geen zorgelijk teken. Zie de ervaringen met jeugdkampen of schoolkampen. Kan zelfs bij oudere kinderen gebeuren.
Bedplassen interpreteer je nu negatief naar je ex toe, maar dat is speculatie. Geeft niet, als je je daar maar bewust van bent.
Complimenten helpen vaak beter dan kritiek, maar een alcoholverslaafde die het bij 1 biertje kan houden is wel een wonder.
Ik heb zelf altijd een lijn getrokken tussen: is dit een (wellicht harde) ervaring, waar het kind mee moet leren omgaan, waar ik bij kan helpen? Of is er sprake van een gevaarlijke situatie voor het kind, waarna ik alle alarmbellen zou laten afgaan en een grote crisis aan zou kunnen (met politie, rechter, advocaten, omgangsregeling etc.). Ik heb vaak langs die scheidslijn gelopen, tot de kinderen oud genoeg waren om zelf hun eigen lijn te bepalen. Maar 5 jaar is erg jong.
Eventueel zou je advies en ondersteuning kunnen vragen bij maatschappelijk werk, stichting al-anon voor ondersteuning van jezelf of het CJG (met grote waarschuwingstekens).
Tsjor
Tsjor

Paddington
24-01-2017 om 15:01
Wie heeft je ex in zijn omgeving?
Zijn er mensen bij die jij vertrouwd? Misschien een goede vriend/vriendin/buurvrouw/ouders? Wellicht kunnen zij helpen.
Ik herken wat Tsjor zegt. Ik heb ook iedere keer moeten wikken en wegen waar mijn kind mee moet leren omgaan en wat een gevaarlijke situatie is. Gelukkig waren de ouders van mijn ex in het begin heel erg aanwezig en al ben ik door hen keihard opzij geschoven en zwart gemaakt, ik was en ben ervan overtuigd dat zij er alles aan doen om hun kleinkind veilig te houden.
Ik wens je heel veel sterkte met deze moeilijke situatie

Kippie
18-08-2017 om 13:08
Benieuwd
Hoi ben even benieuwd naar hoe het gaat? Zit in dezelfde situatie.
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.