Treiterende ex en buro jeugdzorg

paddington

ik zal ook niet ontkennen dat ik in een verdedigende positie zit, in mijn situatie is wel duidelijk wie telkens de pijlen afschiet. ik kan bukken, ontwijken. soms is een pijl raak. Zo'n pijl is dan het kind wat op straat wordt gezet. Ik kan ook mijn vesting verlaten en hard weglopen, weet ik zeker dat de pijlen mij niet meer raken,
Dus heel populair gezegd, ja ik zit in een slachtofferrol! kom jij mee het schild ophouden om die pijlen af te weren of blijf je vanaf de heuvel meekijken hoe dit afloopt, want dat is wat men doet!

waar twee vechten....

en dat is dus waar ieder vaak maar van uitgaat namelijk waar twee vechten hebben 2 schuld. laat dat idee nou eens een keer los en accepteer dat er mensen zijn die er alles voor over hebben om iemand anders kapot te maken. zoals ik al schreef, deze mensen vuren pijlen af, een hele regen. De meesten kan je ontwijken, sommigen komen dicht in de buurt en sommigen zijn raak. Als we nou eens beginnen met de agressor, diegene die die pijlen maar afschiet, als we die nu eens gingen aanpakken, ik denk dat dan een hoop leed bespaard zou blijven.

Ja Eddeped

En wie gaat dan de 'agressor' aanpakken? Op grond van welke 'feiten'?
En hoe reageren mensen op 'aanpakken' denk je?
Jij bent dat huwelijk aangegaan. Er is geen 'autoriteit' of koning Salomo, die mensen kan dwingen om zich anders, beter, te gedragen.
Uiteindelijk kom je voor de rechter en dan kan de rechter als ultimum bepalen dat het gezag naar de tegenwerkende ouder gaat. Kind raakt alles kwijt, thuis, familie, een ouder, school, vriendjes, buurt, maar heeft dan wel de 'goede' ouder, met diens netwerk en een andere school. Een breuk in een kinderleven.
Voor die tijd is het aan jou als volwassene om je te beheersen en je niet uit het veld te laten slaan door onzinnige taferelen waar het om het eigen gelijk blijft draaien en niet om het doel, een goede omgang met beide ouders.
Maar juist in die situatie is het voor veel ouders, vaak beiden, moeilijk om over hun eigen schaduw te springen en met wat relativering kalmte en praktische nuchterheid, om te gaan met het afreageren van de ander.
Alles wordt persoonlijk genomen. Elk klein dingetje wordt een rechtzaak in eerlijkheid en overspannen assertiviteit.
Prima dat je dochter door moeder naar jou toe wordt gestuurd. Halleluja, dat wil je toch? Zorg jij dan dat je dochter de veiligheid krijgt die haar moeder haar ontnomen heeft door haar weg te sturen. Dat heeft je kind nodig. Maar in plaats daarvan volgt er een tirade van Eddeped dat ex wel zo fout bezig is. Ja, en? Je hebt je kind bij je, houd je daar mee bezig. Regel het praktisch wat betreft overschrijving op jou adres, opvang, huiselijkheden, en maak er wat van. Dat kost al energie genoeg.
Nee, in plaats daarvan wordt het conflict gevoed met nog meer ressentiment en inderdaad vermeend 'slachtofferschap': kijk toch eens wat mijn ex mijn kind en mijzelf aandoet! Kunnen we daar een straf bij verzinnen? Want anders is er aan mijn gevoel van rechtvaardigheid en wraak niet tegemoet gekomen.
Bah!

Eddeped, niet iedereen is ervan overtuigd dat het altijd zo is dat waar er 2 vechten 2 schuld hebben. Dat is wat ik al een hele tijd probeer duidelijk te maken. Mijn ex vecht met mij, al 4 jaar lang. In het begin heb ik dezelfde manier gehanteerd als wat jij doet.
Inmiddels doe ik dat nu al een jaar of twee niet meer. Ik merk dat sinds dat ik mijn opstelling heb veranderd, het voor mijn kind beter is geworden. Voor mij is het dezelfde ellende gebleven. Ben ik het slachtoffer van mijn ex? Volgens heel veel mensen in mijn omgeving zeer zeker. Ik gedraag mij er niet naar, op geen enkel vlak.

Nu na twee jaar die omslag, merk ik heel langzaam een verschil bij mijn ex. Nog steeds probeert hij van alles, maar daar ik niet reageer, geen emoties laat blijken en mezelf aan alle kanten heb ingedekt, kan hij niet meer zoveel. Langzaam begint hij te beseffen dat hij tegen muur op probeert te lopen.

Bij jou proef ik nog zoveel frustratie over het onrecht wat jou wordt aangedaan. Helaas, je moet ermee leren omgaan. Het wordt zeker niet beter als jij en je ex-vrouw beide op dezelfde manier blijven doorgaan. Jij kunt haar niet veranderen, maar wel hoe jij ermee omgaat.

Eddeped

TS is jouw ex niet, val haar dus niet zo aan omdat jij je frustratie kwijt moet.
Het is namelijk wel heel wat als je zo bang wordt als een ongewenst iemand je huis binnendringt.
Dat zou jij niet doen maar jij bent ook haar ex-man niet. Jij weet niet eens hoe haar man is. Je hebt een beeld van haar terwijl je TS niet persoonlijk kent.
Of wel dan?

Trouwens, wij twijfelen toch ook niet aan jouw verhaal ondanks je info dat jij ook inderdaad ook kan schreeuwen. Die info geeft aan dat jij ook je minpuntjes toont.

Maar als reeds eerder opgemerkt, laten we dit draadje niet vervuilen met jouw problemen, daar jij je eigen draadje hebt opgestart.
Hou deze twee draden gescheiden, aub.

Emotieloze communicatie

En toch en toch, Eddeped. Sinds ik mijn vriend (bijna 7 jaar vechtscheiding) help bij het schrijven van e-mails, bijzinnen met een halve steek onder water schrap, oude koeien delete, emoties eruit verwijder, loopt het contact tussen hem en zijn immer strijdende ex een stuk vlotter.
Vroeger schreef hij e-mails en was hij trots op zijn taalkundig slimme steekjes onder water. Ik wilde me er niet mee bemoeien, maar heb hem er na een tijd toch op gewezen. Zij spant rechtszaken aan, maar hij had zijn eigen slinkse manier om de strijd gaande te houden. Hij vond dat hij daar evenveel recht op had als zij. Maar in het belang van hun dochter moest hij als eerste stoppen.

Ik heb hem aangemoedigd om de dingen niet voor haar in te vullen. Hij dacht dat hij dat niet deed, maar ondertussen... Hij zei steeds: ja maar ik ken haar, als ze X zegt bedoelt ze Y. Als ze A vraagt wil ze ook B. Ik zei: maar ze vraagt toch X en A. Dan ga jij in op X en A en alleen dat. Wil zij toch meer, dan zeg je droog: de afspraak was X en A, zie mail van die datum. Niet boos worden, neutraal en zakelijk reageren. En warempel, hij ziet dat het veel beter gaat.

Zij gunde hem niets, letterlijk geen minuut buiten de omgangsregeling. Tien minuten te laat betekende een telefoontje naar de politie en een vermelding bij de volgende rechtszaak. Hij reageerde met eenzelfde starheid, vond hij logisch. Maar sinds hij haar wél dingen gunt, wordt ook zij soepeler. Al die dingen maken de situatie veel rustiger voor iedereen. Niet in de laatste plaats voor hun dochter!

Geweldloos en emotieloos communiceren kun je leren. Heb je een vriend of familielid die je daarbij kan helpen? Elke emotie die je toont, is namelijk koren op de molen van je ex: ze heeft doel getroffen. Dus zal ze doorgaan. Toon je die emoties niet meer, dan bokst ze in het luchtledige, en zal haar strijd afnemen, hopelijk stoppen. Niet 1 keer de fout maken toch terug te gaan naar emoties, want dan kun je weer van voren af aan beginnen. Het kan dan als een gokverslaafde reageren: 1 keer prijs aan de eenarmige bandiet betekent dat de verslaafde het weer heel vaak blijft proberen. Dus geef haar geen prijs meer. Nooit meer.

Je mag de pijn, frustratie en boosheid voelen, natuurlijk, maar nooit naar haar toe tonen. Jij bent naar haar toe de rust en kalmte zelve. De betrouwbare en lieve vader. Wat je ex doet, dat is haar zaak. Jij gaat er a priori vanuit dat zij haar best doet voor jullie kinderen. Wat ze daadwerkelijk doet, daar haal jij je schouders over op (naar haar toe he, je echte emoties kom je hier maar ventileren, of bij een therapeut).

Hou de communicatie kort, zakelijk, beleefd en emotieloos. Een beetje zoals je met een zakelijke klant zou communiceren, die ga je ook niet de huid volschelden of vanalles nadragen (hoop ik).
Hou je aanhef en je afscheid altijd hetzelfde: Beste Marie,/Groet, Ed. Laat ook daar geen emotie uit spreken.
Je kunt zakelijk gezien wel schrijven "Ik wens jullie een fijne vakantie", maar niet "Pas op dat dochter niet in een ravijn valt" (want dan insinueer je dat moeder misschien geen goede moeder is en toon je een zekere angst).
Als je hoort dat je dochter op straat gezet is, dan ben je woest. Snap ik helemaal. Maar ga er van uit dat moeder het werkelijk niet meer wist of aankon. Dus moet je ook dan neutraal reageren: "Ik begrijp dat de situatie voor jou niet meer houdbaar is. Dochter is welkom bij mij. Als de situatie nog eens deze kant op dreigt te gaan, mag je me altijd mailen, dan gaan we na wat we kunnen doen." Je toont begrip (een moeder doet dit heus niet zomaar) en je biedt hulp. Schrijf dus niet "Je moet me dit voortaan eerder zeggen want nu zit ik met mijn handen in mijn haar": gebruik NOOIT de woorden "jij moet" (werken als een rode lap op een stier) en toon je wanhoop niet.

Communiceer het liefst schriftelijk, per mail of sms. Less is more, schrap veel. Laat het een dag liggen voordat je het verstuurt, en kijk dan nog eens of het 1) echt allemaal nodig en 2) werkelijk emotieneutraal is. Laat je niet, nooit verleiden tot iets anders. Weet je nog: jij bent de kalme, lieve, verantwoordelijke vader. Alleen dat deel laat je aan haar zien.
Je zult zien dat het werkt. Het kan even duren, maar echt.

Tegelijk

Paddington schreef tegelijkertijd iets vergelijkbaars. En ja, AnneJ heeft wat mij betreft ook gelijk. Dit gaat niet om jouw gelijk, dit gaat niet om het afkeuren of straffen van je ex, dit gaat over goede regeling voor jullie dochter. Steek je energie daarin!

Bibliotheekknop

Nou zeg, kan ik de bibliotheek knop niet vinden. Stond gisteren nog in het rijtje twitter, faceboek, email, daarnaast. Nu niets.
Nou ja, sla het wel p. Ben het helemaal eens met de laatste post. Goed verwoord. Positieve instructie wat je wel kunt doen. En wat de effecten zijn. Gereedschap dus.

anne j

En wie gaat dan de 'agressor' aanpakken? Op grond van welke 'feiten'?

Wat dacht je van de instanties die daarvoor zijn Anne? als tussen de pijlen die afgeschoten worden op een gegeven moment een pijl zit waarvan we hebben afgesproken die niet te gebruiken (clusterbommen, chemische wapens) dan gaan we die agressor stoppen zodra deze deze middelen inzet. verander clusterbommen nu eens in kinderen.

En hoe reageren mensen op 'aanpakken' denk je? welke mensen Anne? de agressor?

Jij bent dat huwelijk aangegaan. Er is geen 'autoriteit' of koning Salomo, die mensen kan dwingen om zich anders, beter, te gedragen.

Dus wij kunnen met kinderen doen wat we willen?

Uiteindelijk kom je voor de rechter en dan kan de rechter als ultimum bepalen dat het gezag naar de tegenwerkende ouder gaat. Kind raakt alles kwijt, thuis, familie, een ouder, school, vriendjes, buurt, maar heeft dan wel de 'goede' ouder, met diens netwerk en een andere school.
Een breuk in een kinderleven.

Mijn ex is van de een op andere dag vertrokken, kinderen wisten van niks. Van de een op andere dag in een andere wijk.
ik woon nu 15 minuten verderop en ex verwijt mij dat ik in een andere buurt ben gaan wonen met dezelfde argumenten die jij nu aandraagt. Mijn kinderen spelen niet in de wijk of buiten. hebben vriendinnen/vriendjes die al op afstand wonen. zitten nog steeds op dezelfde school.

Voor die tijd is het aan jou als volwassene om je te beheersen en je niet uit het veld te laten slaan door onzinnige taferelen waar het om het eigen gelijk blijft draaien en niet om het doel, een goede omgang met beide ouders.
Maar juist in die situatie is het voor veel ouders, vaak beiden, moeilijk om over hun eigen schaduw te springen en met wat relativering kalmte en praktische nuchterheid, om te gaan met het afreageren van de ander.
Alles wordt persoonlijk genomen. Elk klein dingetje wordt een rechtzaak in eerlijkheid en overspannen assertiviteit.
Noem jij het niet nakomen van afspraken gemaakt bij een rechtbank en opgenomen in de uitspraak een klein dingetje? noem jij liegen bij lbio een klein dingetje?
2 jaar lang heb ik mij gehouden aan afspraken, compromissen, toegegeven.

Prima dat je dochter door moeder naar jou toe wordt gestuurd. Halleluja, dat wil je toch?

NEEEEE, dat wil ik niet!!!!! ik wil niet dat dochter gebruikt wordt om mij dwars te zitten. ik wil niet dat mijn dochter onrust in haar leven heeft. ik had allang berust dat dochter bij moeder woont, heb ik ook aangegeven bij rvdk.

Zorg jij dan dat je dochter de veiligheid krijgt die haar moeder haar ontnomen heeft door haar weg te sturen. Dat heeft je kind nodig.

En daar was ik dus mee bezig beste Anne. school ingelicht, moeder ingelicht dat ze bij mij zat maar dat we binnen 2 weken geregeld hebben dat ze weer in gesprek kwamen.. boodschappen gehaald die ze van moeder niet mee mocht nemen zoals shampoo e.d. Ik werk 's avonds ook dus oma geregeld voor eten en toezicht. 1 dag later gooit ex alweer roet in het eten want ik mag dat niet van haar, ik kan dat niet volgens haar, zorgen voor een kind. zij is de enige van ons twee die dat kan en dat moet iedereen ook weten ook, ook hoe zwaar dat natuurlijk is en dat die lapzwans die ik ben z'n hielen ligt en haar alles alleen laat opknappen. Door mijn dochter op te nemen en zaken te regelen verstoor ik dat beeld van mij wat zij zo graag van mij wilt creëren bij de omgeving en anderen.

Maar in plaats daarvan volgt er een tirade van Eddeped dat ex wel zo fout bezig is. Ja, en? Je hebt je kind bij je, houd je daar mee bezig. Regel het praktisch wat betreft overschrijving op jou adres, opvang, huiselijkheden, en maak er wat van. Dat kost al energie genoeg.

precies!!!! en wie houd ex dan even tegen en geeft mij de tijd om dat dan ook te regelen? wie houd ex tegen zodat dochter effe in alle rust die omschakeling kan maken?

Nee, in plaats daarvan wordt het conflict gevoed met nog meer ressentiment en inderdaad vermeend 'slachtofferschap': kijk toch eens wat mijn ex mijn kind en mijzelf aandoet! Kunnen we daar een straf bij verzinnen? Want anders is er aan mijn gevoel van rechtvaardigheid en wraak niet tegemoet gekomen.
Bah!

inderdaad, Bah! je snapt er geen ene moer van!

Hou vol Eddeped

Jij snapt jezelf het beste dus kunt ook het beste beslissen hoe het verder gaat.

annonicky

ik had een tijd iemand die mijn mails behandelde, toen ze daar achter kwam stopte de hele communicatie. ik heb een mailaccount aangemaakt speciaal voor communicatie tbc de kinderen omdat ik al die sneren en aanvallen niet meer tot mij wilde laten komen. zij heeft 8 maanden geweigerd dat mailadres te gebruiken totdat rvdk in beeld kwam. al die tijd bleef zij berichten sturen naar adressen waarop zij wist geblokkeerd te staan.
ik schrijf die berichten en haal het overbodige weg. na 2 dagen verstuur ik het bericht. Eindelijk, EINDELIJK begint zij mij nu de rvdk in beeld is wat uitgebreider te informeren over artsbezoek e.d. ik dank haar daar telkens voor en geef aan dat ik er wat mee kan eventueel. Ik probeer telkens normale communicatie op gang te krijgen maar wat een voldongen feit is, mijn ex kan en wilt niet communiceren. Dat zeg ik niet alleen nu, dat heb ik haar vroeger ook al gezegd.

zij gunt mij ook geen minuut meer omgang, ook dat heb ik geaccepteerd, hoor je mij niet meer over. ik haal mn dochter en als ze het lange weekend is geweest meld ik aan moeder wat dochter gedaan heeft, goede en slechte dingen. Of het mij gaat om mijn gelijk of niet daar kunnen wij om discuteren maar als mijn dochter 3 dagen in de week alleen thuis zit tot moeder om 6 uur thuis komt of ze kan bij mij of oma zijn dan wil ik daar over kunnen praten, ik doe het al niet meer dat heb ik opgegeven.

Rechtszaken! rechter heeft geadviseerd om via kort geding verkoop van huis te regelen want zij wilt ineens toch niet het huis overnemen ondanks afspraak, en vervolgens onderneemt ze geen actie. nu ben ik maar kort geding gestart en verkondigd nu dat ik die slechte bent die telkens rechtszaken tegen haar start.

Ik heb mijn dochter belooft nooit geen ruzie meer te maken bij de voordeur, 3x raden wie telkens een conflict zoekt bij de voordeur. en meermaals kon ik die pijlen ontwijken maar nu mn dochter op straat werd gezet dus niet, dan ben ik boos. dat ik 30 pijlen weet te ontwijken hoor je niemand over, dat zij 30 pijlen heeft afgeschoten hoor je niemand over maar dat die ene pijl mij dan raakt en ik au roept, oh oh daar struikelt men dan over.

Je schrijft een moeder doet dit niet zomaar, lees het boek "destructieve relaties op de schop" van Jan Storms". Met deze wetenschap weet je dat sommige moeders dit dus wel zomaar kunnen doen.

paddington

1 regel van wat je schrijft
Je hebt je aan alle kanten ingedekt!

Dat had ik dus ook, dacht ik.ik herkende de tragers en reageerde laconiek. en nu heeft ze er weer eentje gevonden door dochter op straat te zetten en 1 dag later weer herstellen. Dit gaat mij dus geen tweede keer meer gebeuren. Dat weet zij dus ook en zal dus gaan zoeken naar een andere trieer die alleen maar groter moet zijn dan de vorige, vraag voor mij is wat zou ze kunnen verzinnen zodat ik mij hierop kan voorbereiden.

flanagan

Zij is inderdaad mn ex niet maar de start van dit draadje geeft mij heel veel herkenning zoals ik al eerder aangaf. Ga je op internet zoeken dan zie je meer van dit soort verhalen en heel veel herkenning. ze reageert dan ook dat ze die nummers niet gaat openbaren uiteraard met een attitude dat ze dat aan mij niet hoef, ik ben er van overtuigd dat ze er niet zijn. als je ex ingebroken heeft dan is er braakschade, kan je aangifte van doen. Dan komt ze met autisme spectrum bla bla bla. geloof jij het werkelijk? het duurde wel heel lang voor haar om hier mee te komen, was lang zoeken schijnbaar. of werd het door iemand anders hier in dit onderwerp ook al aangegeven.
Ik ken mensen met een vorm van autisme en die krijgen omgangsregelingen opgelegd onder begeleiding, in een omgangshuis. Als zoveel instanties aangeven dat ex stoornis heeft en ze doen daar niks mee? ik geloof het niet hoor, hij schijnt zelfs gewoon op vakantie te kunnen met de kinderen echter hij krijgt alleen de paspoorten mee als hij haar rekeningen betaal.

flanagan

Zij is inderdaad mn ex niet maar de start van dit draadje geeft mij heel veel herkenning zoals ik al eerder aangaf. Ga je op internet zoeken dan zie je meer van dit soort verhalen en heel veel herkenning. ze reageert dan ook dat ze die nummers niet gaat openbaren uiteraard met een attitude dat ze dat aan mij niet hoef, ik ben er van overtuigd dat ze er niet zijn. als je ex ingebroken heeft dan is er braakschade, kan je aangifte van doen. Dan komt ze met autisme spectrum bla bla bla. geloof jij het werkelijk? het duurde wel heel lang voor haar om hier mee te komen, was lang zoeken schijnbaar. of werd het door iemand anders hier in dit onderwerp ook al aangegeven.
Ik ken mensen met een vorm van autisme en die krijgen omgangsregelingen opgelegd onder begeleiding, in een omgangshuis. Als zoveel instanties aangeven dat ex stoornis heeft en ze doen daar niks mee? ik geloof het niet hoor, hij schijnt zelfs gewoon op vakantie te kunnen met de kinderen echter hij krijgt alleen de paspoorten mee als hij haar rekeningen betaal.

Je bent je aan het opfokken

Waarom doe je dat?

Is je dochter nog bij je? Heb je het praktisch allemaal geregeld?
Dan ben jij degene die jouw ex tegenhoudt.
Je geeft aan bij de RvdK dat jullie dochter het huis is gezet door moeder. Dat zij nu bij jou verblijft.
Weer gedraag jij je als het slachtoffer. Dat heeft geen zin. Juist dit soort grollen bewijzen wat jij zegt voor de instanties. Helaas werkt dat alleen maar als jij degene bent die altijd redelijk is, die rustig blijft, die zijn verantwoording neemt. Jij bent de volwassene in deze, gedraag je ernaar.
Hang een boksbal op, gooi je frustratie er daar uit, maar blijf ten alle tijden rustig en respectvol naar je ex. Dat is de manier waarop je zaken kunt veranderen.

Begeleidde omgang

Autisme is geen reden voor begeleidde omgang. Het kan wel de relatie die je met elkaar hebt compliceren, maar iemand kan nog steeds een goed genoeg of zelfs zeer competente ouder zijn.
Vooral met steun van de omgeving of compensatie door de ex partner.

Vaders autisme

Als je zelf als moeder geen autisme hebt en het niet snapt en vader snapt het wel kunnen de rollen zelfs omgedraaid zijn. Moeder draait helemaal door en snapt niets van een kind dat eenzelfde karakter heeft als vader en blijft maar veel te hoge eisen stellen aan een kind dat daar van doordraait waar vader te weinig kans krijgt om vanuit zijn eigen levenservaring een kind gerust te stellen en van advies te dienen. Inclusief RvdK en Jeugdzorg.
Goed gedrag en wat inlevingsvermogen voor de ex ander betalen zich uit. Onbegrip en verwijten zorgen voor een negatieve spiraal.

Relax man!

Kalmeer Ed! Adem in, adem uit. Man, ik word al moe als ik je berichtjes alleen maar lees. Waarom ben je zo geënerveerd? Ik heb het beste met je voor, mijn sympathie heb je.
Je gaat helemaal niet in op de essentie mijn bericht, namelijk wat je ZELF kunt doen. Je komt weer aan met dingen die je ex verkeerd gedaan heeft. Snap je het werkelijk niet? LAAT je ex. Wees blij dat ze je ex is! Nu ga jij de verantwoordelijke vaderrol oppakken. Dat gaat je niet lukken als je zo tekeer gaat.

Jij hebt echt dringend een goede uitlaatklep nodig. Kickboksen, hardlopen, mindfulness, therapie. Alsjeblieft, je krijgt nog eens een hartaanval zo. En zeg dan niet dat dat door je ex komt, nee, jij laat je opfokken. Iedereen moet ZELF leren te ontspannen. Ondanks alle ellende. Dat moeten grote mensen nu eenmaal.

En praktisch

Hou heel snel op met al die e-mailadressen en blokkades. Daarmee geef je haar weer een uitzonderingspositie en dus laat je zien dat het je raakt. Stop daarmee! Gebruik alleen je hoofdadres en gebruik mail rules. Alle mail van haar gaat automatisch naar een apart mapje, waar je alleen in kijkt als jij het aankunt. Geen gedoe meer. Duidelijke communicatie.

Beschuldigingen mag je negeren. Je gaat in op concrete vragen van haar over de kinderen of over het huis, over realistische dingen. De rest laat je van je afglijden. Niet boos reageren, niet ontkennen, niet ontkrachten, niks. Zij raakt jou niet meer. Jij bent beleefd, kalm, to the point. Zij slaat in het luchtledige.

Als je ex aan de deur ruzie probeert te maken, zeg je zo kalm mogelijk dat je niet in discussie gaat, want dat heb je namelijk aan je dochter beloofd. Zeg je ex dat je ze jou een mail kan sturen. En dan ga je gewoon weg. Niet happen.

Ed, het is me heel duidelijk dat jij nog heel wat aan jezelf te werken hebt. Maar je kunt het. De energie en passie die je toont in je heftige reacties kun je inzetten voor jezelf. Dat is een veel nuttiger investering.

Bibliotheek

Ik snap het nu. Je kunt alleen een draadje naar de bibliotheek sturen als je op de eerste pagina staat.:-)

Klopt AnneJ

In het begin snapte ik het ook niet )

Gemeenschappelijk

Wat wanhopige moeder en Eddeped gemeenschappelijk hebben is de verbitterdheid; wanhopige moeder uit financiele redenen en Eddeped uit machteloosheid. Maar dat geeft hem niet het recht om aan het verhaal van de TS te twijfelen, alleen omdat ze sommige zaken minder herkenbaar wilt houden.
Doordat aan haar getwijfeld wordt en Eddeped zo bezig is zijn eigen sores te ventileren, komt de vraag van wanhopige moeder in de verdrukking.
Als wanhopige moeder geholpen is met de adviezen, camera en mobieltje, kan het draadje gesloten worden. Nu groeien er twee draadjes parallel naast elkaar.

Ps Eddeped , als je je zo aan haar stoort, kan je dit draadje ook overslaan.

AFspraken

Een probleem dat erg invreet bij TS is de regeling rondom de financiën. Maar daar is ze zelf bij geweest. Dat was geen lafhartige streek van haar ex, ze heeft zelf die regeling getroffen en ermee ingestemd.
Om in die regeling op te nemen dat ex een deel van de kosten zou betalen is lastig als je op voorhand niet afspreekt wie beslist of die kosten gemaakt moeten worden. ik denk niet dat er iemand in de wereld blij wordt van een ex die met bonnetjes aan komt zetten en wil dat jij gaat betalen. Als het noodzakelijke kosten zijn wil je daar zeker niet afhankelijk van zijn.
Zonder ruzie te maken had je kunnen aangeven, dat de regeling niet werkte en dat je een herziening gaat vragen. Dan kan iemand boos worden, maar dat wordt die persoon alleen als hij/zij weet dat er meer betaald moet worden. Dus ik zou dat als koud water van me af laten glijden.

Zoals zoveel van die emotionele dingen. een afschuwelijke ex, daar kun je van scheiden. Dat is dan ook de oplossing daarvoor. Maar je kunt je ex na een scheiding niet meer veranderen. Of dwingen om de vader te worden die jij wil dat hij zou moeten zijn. Daar energie in stoppen levert alleen maar ellende en frustraties op en gaat echt ten koste van de kinderen. Niet door je ex, maar door wat jij er zelf van maakt.

Probeer rustig en nuchter te blijven: met de wijsheid die nodig is om het verschil te zien tussen wat je kunt veranderen (meestal zijn dat dingen van jezelf, daar kun je je voor inzetten) en wat je niet kunt veranderen (meestal zijn dat dingen van anderen, die je dus moet leren accepteren, en dat is weer een verandering in jezelf waar je wel voor kunt gaan).

Tsjor
Tsjor

Sommige mensen moeten werken

Wat wordt er met deze zin gesuggereerd?
Verder ben ik zeer geïnteresseerd in de uitslag na bezoek aan advocaat.

zing,
vecht,
huil,
bid,
lach,
werk
en bewonder