Teveel ellende en denk aan zelfmoord

Ander probleem

Er is een ander probleem waardoor je wanhopig wordt, wat je wel aan zou moeten kunnen pakken en dat is het financiële deel. Ik weet niet of je daarover gesproken hebt met de sociale raadsvrouw, zij zou de weg moeten weten naar schuldhulpverlening of een ander loket binnen de gemeente. Misschien zijn er wel buddy's
Dit is een van de meest konkrete problemen die je aan kunt pakken, maar als je je slecht voelt is dat juist het meest ellendige om aan te beginnen. Waarvoor wilde ze een brief schrijven? Misschien was het toch wel goed als ze dat zou doen, alleen was het blijkbaar een te kleine stap voor jou. Maar je zult het moeten hebben van kleine stapjes. En negen van die kleine stapjes leveren niets op, maar het tiende blijkt eindelijk de goede kant uit te leiden.
een zo'n stapje is het volgende: je kunt ook kijken of een schuldhulpmaatje iets voor je is, ligt eraan of jouw gemeente dat heeft. Je kunt dat nakijken op deze website: https://uitdeschulden.nu/ik-heb-hulp-nodig/
Een ander stapje: en dan is er altijd nog de huisarts met iets tegen depressieve klachten of behandeling voor posttraumatische stresstoornis (dan blijven je gedachten op één punt hangen, zoals vroeger op een kapotte elpee, steeds dezelfde groef. Ik ben daar uit gekomen met iets als EMDR)
Een ander stapje: hier blijven schrijven.
Nog een stapje: van al die mensen die je gesproken hebt, waarbij je geprobeerd hebt om gelijk te krijgen in je gevoel van rechtvaardigheid, is er dan niemand die jou met iets anders wil helpen, een appel en een ei bijvoorbeeld. Schroom niet om hulp te vragen bij kleine stapjes.

Tsjor

heb er wat aan

Ik heb wel wat aan de adviezen van Tsjor en Pennestreek. Ik zie trouwens minder in het advies van Moedeloos/hoopvol dat ik alle contacten van mijn ex moet bestoken met zijn wandaden. Moddergooien is nooit de oplossing en geeft ook weinig voldoening.
Ik merk dat ik teveel blijf verzanden in t zoeken naar juridische aanknopingspunten om de strafzaak nieuw leven in te blazen.
Wat Tsjor zegt, vind ik zo erg he, dat in huiselijk geweld zaken meer dan 90% wordt geseponeerd. Wat een onveilig land leven we in! T maakt dat ik erg de neiging voel om mijn ex maar te mishandelen. Want dan wordt die zaak ook geseponeerd, handig lijkt me dat. Maar ja, ik ben lichamelijk niet sterk, en hij is heeeel sterk. En dan denk ik weer, shit, dat kan ook al niet.
Die iemand anders die iets voor me kan doen, bedoel ik bijvoorbeeld een advocaat mee. Ik ben er pas sinds kort achter dat mijn echtscheidingsadvocaat daar niet voor is. Ik heb een advocaat nodig gespecialiseerd in strafrecht! En dan word ik weer boos op mezelf dat ik dat niet weet, of waarom heeft mn andere advocaat mij dat niet gezegd?

Mijn boosheid zou voor een heel stuk verdwijnen als mijn ex veroordeelt wordt voor hetgeen hij gedaan heeft, de leugens die hij en zijn moeder tegen mijn kinderen hebben verteld dat ik, de moeder, alles verzonnen heb en hem zomaar in de gevangenis heb gegooid, en als ik mijn kinderen 50% van de tijd mag zien. En dat laatste lijkt me totaal niet onredelijk, maar door schulden ben ik gedwongen buiten de regio te gaan wonen. Hierdoor zijn ze toegewezen aan vader (er is een huis waar overigens de kinderen ook hun plek hebben, 6 dagen per maand, en het prachtig en ruim en heerlijk vertoeven is, sterker nog, vanuit dat huis verhuur ik ondertussen B&B kamers......)

Zelf beslissen

Uiteraard moet je zelf kijken wat je ermee doet, maar ik vind de adviezen van moedeloos ten aanzien van je ex puur gif, daar word je zelf volgens mij alleen maar ziek van.

Tsjor

Vandaag

Oké, een dag tegelijk. Wat wil je vandaag doen. Doe in elk geval de dingen die moeten:

- aankleden
- eten
- 30 minuten buiten lopen
- iets opruimen of schoonmaken, al is het maar de afwas.

Een ding wat je niet wil doen, maar wel zou moeten doen, je kunt kiezen uit:
- rommel opruimen
- mensen van de rekening bellen dat je niet kunt betalen
- de sociaal raadsvrouw bellen dat ze die brief toch maar moet schrijven
- de huisarts bellen voor een dubbele afspraak
- ik weet niet of je werkt of werk moet zoeken, dat is overigens wel weer een heel ander pittig verhaal, dus wellicht even uitstellen als dat kan.
(- .....)

Tsjor

Iets minder erg

'Wat Tsjor zegt, vind ik zo erg he, dat in huiselijk geweld zaken meer dan 90% wordt geseponeerd.' Nou ja, ik vind het iets minder erg, want in mijn situatie betrof het een pleegdochter die aangifte had gedaan vanwege seksueel misbruik door mijn ex (toen nog man). Dat is een serieuze politiezaak geworden, maar gelukkig bleek uit de verhoren dat haar verhaal echt onmogelijk was, niet een beetje, maar echt. Die zaak werd dus gelukkig geseponeerd. ook al blijf je dan met hetzelfde nare gevoel zitten: er is weinig te doen tegen valse aangiftes en die richten ok heel veel schade aan.

Maar ik zie in je verhaal ook wat lichtpuntjes, met name dat je een goede plek hebt voor je kinderen in die 6 dagen; dat er in principe een verdeling van 50/50 is, maar dat het om praktische redenen niet mogelijk is. Dat maakt de situatie wel iets acceptabeler, niet minder pijnlijk, maar wel wat acceptabeler.

Een advocaat voor scheidingszaken is civiel recht, een probleem tussen twee burgers. Aangifte doen wegens mishandeling is strafrecht, dus dat is inderdaad een andere advocaat. Ik zou er niet teveel geld aan uit gaan geven. Ooit op een dag komen je kinderen toch wel meer t weten over jouw verhaal, zeker als ze je dan hebben leren kennen als iemand die niet rancuneus terugkijkt, maar vooruit kijkt naar de toekomst. Voor mij was heel belangrijk het moment waarop mijn dochter zei: mamma, ik ben zo blij dat je weer kunt genieten (ik had voor mezelf de televisie opgeëist om schaatsen te kijken).
Mijn moeder is nu aan de laatste fase van haar leven begonnen. Ze is weduwe geworden na 7 jaar huwelijk, waarin 5 kinderen geboren zijn. Ze heeft een paar jaar gerouwd, maar daarna heeft heeft ze besloten dat ze haar leven zelf zou dragen, ook niet op de schouders van haar kinderen zou leggen. Ze is gaan studeren en heeft tot haar pensionering fulltime gewerkt, naast de zorg voor ons (wat toen gelukkig nog mogelijk was dankzij de weduwe-uitkering die je mocht houden, ook als je inkomen had). Het roept bij ons vooral een gevoel van trots op. Ik hoop dat jouw kinderen later ooit ook trots kunnen zijn op jou.

Tsjor

ben nog instaat tot dingen

Ik heb me aangekleed, en net make up op gedaan. Dat is voor mij altijd het teken dat ik de dag tegemoet wil treden. Huisarts gebeld, maar tot 3 uur vanmiddag enkel spoed of herhaalrecepten....Dus heb er niks aan.
Heb wel iets gegeten. Ik werk thuis in mn eigen zaak, kan me er niet toe zetten... Ben overigens vorige week nog tegen een vacature aangelopen, 18 uur, met een salaris waar ik alleen de schulden van af kan lossen, en niet eens de auto kan betalen die ik nodig heb voor het werk. Kan je zeggen, dat ik dan meer verdien met mn eigen bedrijf. Veel meer, en ik bouw nog iets op, want t gaat telkens omhoog.
De brief is al geschreven door de sociale raadsvrouw. Is al verstuurd. Drie regels..... pffff net of ik dat niet kan!
Check
check
check

Inderdaad, gif zoals Moedeloos aanraad vergiftigt jezelf. Maar ik denk soms wel aan hele gemene dingen die ik kan zeggen tegen mijn ex....iets over z'n sexuele problematiek zullen we maar zeggen :-)

Verkeerd

Sorry dat t verkeerd is overgekomen.
Ik haakte even in op het voorbeeld van eddeped , dat hij de omgeving informeert.

T ligt aan hoe je t brengt. Als je de inhoud puur zakelijk kunt houden dan hoeft t geen gif te zijn. Integendeel, t kan de gedachten ontgiftigen bij de ander.
Bijv. Je zou vandaag de kinderen om 13.00 uur brengen. Je bent om 15.00 uur gekomen zonder opgaaf van redenen.
Zo'n omschrijving vind ik persoonlijk informatief. Dat de ander niet bestookt wil worden, is een ander verhaal.

Dus nogmaals van mij hoef je dat voorbeeld niey te gebruiken. Ik haakte in op een ander posting.

Moddergooien

Mailtjes van ex doorsturen is geen moddergooien. Moddergooien is dingen de wereld omslingeren die niet waar zijn of sterk overdreven. Je moet je ex als een klein kind gaan zien, en hoe behandel je een klein kind? Die confronteer je soms met de eigen daden.

Kleine stapjes

Dat zijn toch de kleine stapjes die je nodig hebt. Ik kan me best vorstellen dat zo'n gedachte over de zoetheid van wraak kunnen nemen je even aanvliegt, maar als je die weg in slaat raakt je eigen ziel vergiftigd, het lost niets op. Je hebt nu oplossingen nodig, of in elk geval kleine stapjes in de richting van een oplossing.
Na 15.00 uur de huisarts, toch nog eens kijken naar die sollicitatie. Misschien ook kijken naar private lease voor een auto, of een auto lenen van iemand uit de buurt, of greenwheels. Ik zou zeker ook even kijken naar zo'n schuldhulpmaatje of mogelijkheden van de gemeente voor schuldhulpverlening.
Voor een B&B heb je kwaliteiten nodig, zoals gastvrijheid, een goede smaak, zorg voor de ruimtes. die kwaliteiten heb je in elk geval blijkbaar. Daar kun je wellicht iets mee.
Oh ja, een rechter die een uitspraak gaat doen over mensen die tegen elkaar liegen, dat heb ik nog nooit gehoord. Pastoors deden dat vroeger in de biechtstoel: je mag niet liegen; en dan zoveel onze-vaders als boetedoening.

Tsjor

Eddeped

Het lijkt mij verstandiger om je ex te zien als je ex, dus verleden tijd, iets van vroeger, niet meer op tevoeden, geen invloed meer op etc. etc. Wat jij doet vind ik vreemd, je mobiliseert de omgeving in jouw strijd, voor jouw gelijk. En je denkt dat je daardoor een paar zaken hebt kunnen oplossen. Misschien is dat zo in jouw specifieke situatie, ligt eraan hoe de verhoudingen zijn tussen de mensen naar wie je de emails stuurt, je ex en jou. Maar het lijkt mij afschuwelijk als dit een algemeen recept wordt om exen te dwingen te doen wat jij wil.

Tsjor

Eddeped

Ik kan eddeped t volgen.

Mijn ene zus had jarenlang de gewoonte om miin ouders van onware informatie te voorzien. De andere fam inclusief ouders geloofde haar blindelings.

Totdat ik , na jaren geslikt, te hebben de groep ging informeren hoe de vork aan de steel zat.
Eerst verbijstering, ongeloof.
Nu heeft die zus ruzie met alle fam doordat zij kritischer wordt benaderd.

Dus t helpt vaak wel om mensen over beide kanten van een verhaal te informeren

Belanghebbenden

Ander verhaal moedeloos, dan ben je betrokken bij hetzelfde, namelijk je familie. Maar als je gescheiden bent ben je gescheiden en dus niet meer op hetzelfde betrokken. Het is zeker niet normaal om omstanders via emails te gaan bestoken, zodat zij druk op de ex gaan uitoefenen om te doen wat jij wil. Dat is over de band spelen en niet accepteren dat het over is na een scheiding.

Tsjor

toch...

Toch Tsjor, dat is wel wat er gebeurt bij mij. Mijn ex-schoonmoeder en een voormalig bevriend stel bestoken mijn kinderen met het verhaal dat ik alles gelogen zou hebben en vader zo maar in de gevangenis gegooid te hebben. Die voormalige vrienden hebben zelfs Veilig Thuis gebeld om te klagen over hoe slecht ik was. Hierdoor verplicht een soort kindertherapeut op mn dak gehad en daarvan mocht ik me niet verdedigen. T was de waarheid vd kinderen en dat moest ik bij hen laten. Ow ja en of ik ff de rekening a 360 euro wilde betalen....Hoe vind je dat; iemand anders stuurt je naar een ' therapeut' (6 weken cursus gehad) en dan kan IK de rekening betalen.
Ik zou zo graag willen dat er iemand tegen mijn kinderen zegt; je moeder heeft niet gelogen, het is echt gebeurt.

dat snap ik wel

Van Doenja en van Ed.
Het is verschrikkelijk om alles op je dak te krijgen wat je niet gedaan of veroorzaakt hebt, iemand anders zijn/haar puin op te ruimen, slachtoffer zijn (het is geen vies woord) van een ander die liegt en jij krijgt het niet voor elkaar de waarheid te laten zien, dus je draait ook nog eens voor alle gevolgen op.
Dat is een verstikkend en verstrikkend net dat zich om je heen draait.
Zeker als de mensen of instanties die over beslissingen gaan je niet geloven omdat de ander manipulatief genoeg zijn de omgeving zout in de ogen te strooien.
En de kinderen? Och och, die worden ook slachtoffer. Zij hebben hier niet voor gekozen en krijgen onterecht de andere ouder veel te weinig te zien. Ook nog worden zij gehersenspoeld over hoe slecht de andere ouder is, waardoor het opbouwen van een band in de evt. toekomst alleen nog maar moeilijker wordt.

En nee, de vreedzaamste weg is die zonder oorlog, ik denk dat iedereen dat wel snapt. Maar als je onterecht in een oorlog moet vechten als ongetrainde soldaat zonder uitrusting, dan sta je niet sterk.
En die machteloosheid moet voor deze ouders verschrikkelijk zijn. Daar kun je alle (eigen)wijsheid op los laten, maar ik denk dat het niet veel oplost.

Andere kant

Ik denk dat het in de meeste gevallen van de andere kant geen boosaardige opzet is. Ook de tegenpartij denkt het meest gelijk te hebben en lijdt onder de situatie. Met als kind van de rekening de kinderen die ertussen zitten. Als nu maar eens een van de partijen de moed heeft om te stoppen met strijden, dan verandert de hele situatie. Maar nee, ze zitten vastgebeten in hun eigen gelijk ('als hij in de gevangenis komt wordt het beter'), terwijl iedereen vanaf de buitenzijde kan zien dat de waarheid ergens in het midden ligt.
Ik heb meerdere vechtscheidingen zien gebeuren, en in alle gevallen was er niet een partij die 100% gelijk had. En altijd lopen hakken op details, en bijv moeilijk doen over een paar duizend euro, maandenlang.

Tops, daar proberen we Doenja nu juist bij te helpen

Om daar boven te gaan staan, hoe moeilijk ook. Om door te gaan met haar leven, haar geluk niet (nog steeds!) afhankelijk te laten zijn van de grillen en nukken en valsigheden van haar ex. Natuurlijk, dat is verschrikkelijk allemaal en het is vreselijk moeilijk om je daar niet door in de put te laten duwen. Maar Doenja is niet machteloos als het erom gaat ervoor zorgen dat ze zelf overeind blijft, ondanks alle ellende. Nee, blijven leven en doorgaan en niet bij de pakken neer gaan zitten lost het probleem niet op, maar ze is dan niet langer slachtoffer van haar ex. Daar gaat het nu om!

Maar Doenja

Was jij niet degene die een draadje startte, toen je twijfelde over in gaan wonen bij je nieuwe liefde?
Ik kan me goed voorstellen dat alles erg lastig is.
Toch heb je zelf hierin toch ook keuzes gemaakt?
Door in een andere regio te gaan wonen heb je co-ouderschap wel heel lastig gemaakt.
Waarom dan zo'n moeite, met de gevolgen hiervan?

ik wil juist NIET dat hij de gevangenis in gaat

Want dan is t leed helemaal niet meer te overzien. Ik vraag om minimaal 50% van de tijd met de kinderen. Mijn ex in de gevangenis, betekent geen inkomen. Ik ben blij dat mijn ex nu t meeste betaald. Anders had ik in mijn situatie echt n probleem gehad. Want wie betaald dan wat de kinderen nodig hebben?
En Vesper, t gaat om in totaliteit 130.000 + 70.000 + 12.500. Voor, huis onder marktwaarde verkopen, t geld wat ik hem elke maand heb gegeven gedurende de scheiding omdat ik anders per direct op straat stond, en de waarde vd auto die ik 6 jaar geleden zelf heb afgerekend en die hij wil hebben, of op z'n minst dat geld. Ik krijg niets van mijn ex. Geen (kinder)allimentatie. Echt helemaal niks. Hij vraagt mij om allimentatie, maar hij heeft dat verzoek nooit ingediend bij de rechter......
T gaat niet om luxer kunnen leven, maar om minimaal op bijstand niveau een inkomen te hebben. Dat heb ik nu niet door aflossing vd schulden. En Tjsor merkte terrecht op dat ik naar de schuldhulpverlening moet. Ben ik geweest, maar met een eigen bedrijf kun je pas je inkomen aantonen als je je jaarcijfers laat opmaken. Doet mijn boekhouder niet, want ik kan zijn rekening niet betalen. Heb pas net die van 2013 binnen. In het afgelopen half jaar heb ik al zo'n 100.000 euro aan achterstallige betalingen weggewerkt, daarom is het niet zo zinvol Tsjor als ik een baan accepteer met netto 1100,- in de maand. Ik verdien met mn bedrijf veel meer, en kan mijn aflossingen vd schuld ten laste van mijn bedrijfsresultaat doen (gedeelte). Ingewikkels verhaal voor als je alleen maar loondienstverband kent. Een auto heb ik, maar de alleraller zuinigste auto kost per km meer dan een werkgever ooit aan je gaat vergoeden. Ook Greenwheels is duurder dan je km-vergoeding.

Doenja

Maar je denkt toch niet dat je met emails je ex-schoonmoeder en het voorheen bevriende stel zodanig kunt bewerken dat ze anders gaan inzien? Het belangrijkste zijn je kinderen, maar ik hoop niet dat je ertoe overgaat om hen te bestoken met emails.
Je kunt wel alles bewaren in een map en ooit op een dag hopen dat je kinderen ernaar vragen. Zorg dat je tot die tijd je leven zodanig op orde hebben, dat zij echt kunnen geloven dat jij niet die afschuwelijke heks bent die altijd als zodanig is afgeschilderd.
Hoe erg het kwaad ook is, emails met slechte informatie over je ex rondsturen naar de omgeving van je ex is nooit een goede oplossing.

Ik weet ook niet wat je voormalige vrienden bezielt. Heb je het hen ooit gevraagd? Zijn ze gevallen voor de blauwe ogen van je ex? Als je ergens nog enige invloed uit zou willen oefenen zouden dat eventueel de mensen zijn waarmee je het gesprek aan zou kunnen gaan. Je hebt die cursus doorstaan en waarschijnlijk ook een certificaatje of iets daarvan, dus hun doel is bereikt, zou ik denken. Maar wil jij daar energie in stoppen? Zijn zij dat waard? Denk je niet dat de waarheid vanzelf wel boven komt drijven?

Begrijp ik het goed dat je ex al een keer in de gevangenis heeft gezeten op basis van een aangifte van jou? Of gaat het om de mogelijke uitkomst van de rechtszaak die nog komt?

Dat je zelf de cursus moet betalen snap ik niet, ik kan er ook geen informatie over vinden. Maar als je voor zo'n bedrag een bewijs kunt krijgen dat je een goede opvoeder bent, dan is dat mooi meegenomen. Heb je nog kontakten met iemand van Veilig Thuis?

Tsjor

Pennestreek

Ik val ook onder "we" neem ik aan, ik heb daar al eerder op gereageerd en daar sta ik nog steeds achter. Doenja ziet dat niet als de oplossing van haar probleem, maar het is wel de start om dingen stapje voor stapje op te gaan lossen.

Nu wilde ik alleen aangeven dát het ook vreselijk moeilijk is en dat ik begrijp hoe diep je dan kunt zitten en hoe uitzichtloos alles lijkt. Een stukje erkenning kan ook opluchting geven: iemand gelooft me.

Tsjor, nee joh ga ik echt niet doen

Tsjor, ik heb al eerder aangegeven dat ik mn ex niet ga bestoken met vervelende emails. Maar af en toe zeg ik tegen mn ex wat de gevolgen zijn van de situatie. Gewoon dat ie weet dat hij misschien denkt dat t halleluja is bij mij, maar dat heel anders zit.
Ik heb nooit mogen vragen wat die voormalig vrienden van me bezielt. Ze bestookten voorheen ook andere vrienden (op notabene mijn verjaardag gingen ze die verhaaltjes rondstrooien, hoorde ik later).Mijn ex was heel zielig. En zal ik eens iets heel eerlijk zeggen? Toen mijn ex vrij kwam (zaak werd geseponeerd) was hij een gebroken man. En dat was heel erg om te zien. Mn ex was een echte macho, en hij zag nu in dat hij alles vergooid had en het nooit meer werd zoals het was. Huilend zat hij in de tuin op z'n knieeen. Ik heb hem een schoffel gegeven en hij heeft de hele tuin gedaan. Hij tuinierde voorheen nooooooit.....
Veilig thuis zou me kunnen helpen met het feit dat mijn ex alles heeft opgebiecht tegen die psycholoog. Zij zouden kunnen getuigen. Maar dat doen ze niet. Ik hoop na de zomer nog een afspraak te hebben met de contacten van veilig thuis.

Ik moet wel zeggen dat ik me een stuk opgeluchter voel. De woede en wanhoop is over. Ik ben lekker aan t werk en kom hier af en toe lezen. Ik heb mijn verhaal de afgelopen 3 jaar wel vaker gedaan, en waar ik voorheen wel eens afgebrand ben, merk ik nu dat er veel nuttige tips komen. Ook al ben ik er niet zo best aan toe, ik voel me niet aangevallen, maar vooral begrepen. En het begrip is wat voor mij nu het beste helpt. Dank jullie wel.

Alimentatie

Op de letter gekeken heeft je ex gelijk: hij kan alimentatie vragen, omdat de kinderen bijna fulltime bij hem zijn. Vaders moeten dan ook wat betalen, al is het maar 25 euro als ze in de bijstand zitten. Overigens is bijstandsniveau nog lager dan de 1100 die je zou verdienen met het baantje. Gelukkig dat je met je eigen bedrijf meer verdient dan dat. En dat je nog een auto hebt.
Ik begrijp dat de rechtszaken over de echtscheiding al geweest zijn en dat de uitspraak is dat jij alle schulden moet betalen en hij niets, dat hij geen partneralimentatie hoeft te betalen en jij geen kinderalimentatie. Zoiets?
Jammer dat je je boekhouder niet kunt betalen.

Tsjor

Niet

Nee, dat gaat veilig thuis nooit doen. Ik ken je hele verhaal niet, dus ik weet niet goed wanneer welke rechtszaak en gevangenisstraf nou waarvoor was. Een strafzaak (hij heeft mij mishandeld) zal nooit een uitspraak over omgang met kinderen opleveren (oh, dan krijg jij de kinderen voor 50%). Het ene is strafrecht, dan krijg je boetes of gevangenisstraf, het andere is civielrecht, dan wordt de beste oplossing gekozen, vaak zelfs zonder dat er sprake is van iemands schuld.
Goed dat je nog een keer een gesprek hebt met Veilig thuis. Val hen dan niet aan op het feit dat ze geen getuigen willen/kunnen zijn, maar vraag eens door hoe je nu om moet gaan met die valse beschuldigingen. Ik dnek dat ze je adviseren om de tijd eroverheen te laten gaan.
en misschien kom je dan ook nog een keer je voormalige vrienden tegen en is het toch verstandig met hen het gesprek een keer aan te gaan.
Je leven is (gelukkig) nog niet voorbij, dus je hebt tijd om te wachten tot er nieuwe ontwikkelingen zijn en nieuwe mogelijkheden.

Tsjor

Fijn om te lezen Doenja

Het is nu gewoon een hele grote berg, je weet niet waar je moet beginnen om de dingen aan te pakken. Maar zoals Tsjor het schrijft, stapje voor (klein) stapje, dat is de manier. Iedere dag weer opnieuw. En op een dag merk je dan dat de put niet meer zo diep is, de wolken niet meer zo donker zijn. Dat je vooruit bent gegaan.
Ik wens je heel veel dagen waarop je voelt dat het beter gaat dan gisteren.

Doelen geeft hoop

Stel ook haalbare reële doelen op als houvast. Dat geeft ook een richting aan. Al heeft jè doel betrekking op het hebben van een moestuin. Focus op iets anders naast het "gevecht" en pijn.

T helpt echt. T geeft hoop.

Mooi om te horen dat er weer ruimte is vrij gekomen in je gedachten en gevoel.

Sterkte.