Teveel ellende en denk aan zelfmoord

"was ik maar dood"

Ik heb ooit geleerd dat iemand die zo diep in de ellende zit en zichzelf dood wenst, eigenlijk niet zichzelf, maar de situatie dood wenst. Ze kunnen er niet meer tegenop. De wens naar rust, of "laat me slapen tot dit voorbij is".

Ik denk dat het tijd is voor een heel goede therapeut. De situatie kan niet opgelost worden door een therapeut, maar misschien kan die je wel handvatten geven om door te kunnen gaan met je leven, ondanks alle ellende.

Ik heb nooit in jouw situatie gezeten maar ik begrijp de gevoelens wel. Je wil niet uit het leven stappen maar uit de situatie. Tsjor gaf ook een prachtig citaat dat ik nog niet kende: "Zelfdoding is een permanente oplossing voor een tijdelijk probleem."

Want zelfs dit schrijnende, uitzichtloos lijkende probleem zal tijdelijk zijn.

Lief is er nog

Mijn lief is er nog. Zonder hem stond ik op straat. Maar hij weet t niet meer. Kan t ook niet meer aan....
Toch helpt ie me er regelmatig boven op. Maar mijn verdriet is zo intens... Dat boezemt hem angst in ....

Dezelfde emotie

Ik heb veel over het verhaal van Doenja en de anderen hier nagedacht. Waarom wil de een de ex vermoorden en de ander zichzelf? Ik denk dat het dezelfde emotie is. Dezelfde uiting van frustratie, verdriet, woede en wanhoop. Alleen is de uitwerking bij de een anders dan bij de ander. De ellende ervan is hetzelfde. Maar eerlijk gezegd denk ik dat je beter de ex kunt vermoorden (al dan niet echt) dan jezelf. Ik bedoel, het is voor jezelf misschien gezonder om al die emotie te richten op de "boosdoener" in plaats van op jezelf. Het moet er blijkbaar toch uit, dan liever niet op jezelf want met die persoon moet je nog de rest van je leven door een deur.
Mijn therapeute zegt dat ik liever voor mezelf moet zijn en mezelf moet vergeven. Dat is dan het beginpunt voor de rest van het vergeeftraject. Ik krijg dat (nog) niet voor elkaar maar ik denk dat het idee wel klopt. Je hebt fouten gemaakt, dat mag. Daar ben je mens voor. Laat het los en vergeef jezelf. Hou van jezelf voor wie je bent. En wees dankbaar voor wat je wel hebt.
Nu zelf ook nog in de praktijk brengen

dualiteit begrijpen helpt - Doenja

dualiteit ligt ten grondslag van dit proces.
Het helpt om te begrijpen wat er met het gevoel en verstand gebeurt.

Misschien is t artikel vaag en moeilijk, maar t gaat om alle tegenstellingen in het leven die een mens ervaart, tegen komt, voelt, denkt, (het positieve vs negatieve)
hoop - wanhoop
geduld - ongeduld
vrolijk - verdrietig
aardig - onaardig
blij - boos
lief hebben - haten
enz

hieronder een stuk op internet gevonden

Dualiteit

Die strijd tussen gevoel en verstand in je lichaam & geest, daar kun je weleens moe van worden.
Je zit in een enorme transformatie en het lijkt alsof alles soms te veel
en te heftig op je af komt, maar in wezen heb je dit zelf gezaaid.

Je wilde bewust worden van elke vibratie.
Alles wil je weten, voelen en ervaren. Je bent ook zo nieuwsgierig en het lijkt wel of alle informatie jouw kant op komt.
Totdat het te veel wordt, dan moet je even terug naar je kern en de stilte.
Want je weet dat je al heel wat hebt 'herinnert' van wat je wilde weten (beelden, dromen, intuïtief, etc.). Nu de balans nog zoeken op aards en spiritueel niveau.

Er is geen prototype en er zijn geen regels hoe je moet leven.
Je gaat je realiseren dat jijzelf je beste vriend(in) bent
met je eigen gevoel en gedachtes en dat anderen niet jouw leven kunnen bepalen.
Niemand vraagt je een keuze te maken. Als er een keuze gemaakt moet worden komt deze vanzelf wel naar je toe… Forceer niets.

Leef jij nu maar met je gevoel, want je bent een gevoelsmens en
die leven soms heftig en intens maar wel met hun hart! Geniet maar van je proces, tegenwerken heeft geen zin!
Je wilt het toch allemaal ervaren en in liefde gaat dat makkelijker dan in angst!

Dualiteit is een begrip waar dus alles mee valt en staat. Dualiteit is heel moeilijk te doorgronden. Dualiteit is nagenoeg ongrijpbaar en daarom zo gevaarlijk in alle aspecten.

Dualiteit staat voor ego en voor “antichrist”. Dualiteit is het besef dat dus uitgaat van tegengestelden, van uitersten.

Dualiteit kent dus alle tegengestelde begrippen zoals goed en kwaad, liefde en angst, groot en klein, juist en onjuist.

Dualiteit steunt juist op deze begrippen en leeft van de energie die door het stellen en in stand houden van deze uitersten gecreëerd wordt, uitersten die je vindt aan het einde van de slingerwerking van de slinger van de dualiteit en die dus altijd na het bereiken van het ene uiterste van de slinger, door de slingerwerking, weer terug zal slingeren naar het andere uiterste van de slinger en daarna weer en daarna weer, enzovoort, enzovoort.

De energie voor het in stand houden van deze slingerwerking wordt geleverd door de mensen, wordt geleverd door de acties en reacties van onze ego’s, die leven op het besef en het bewustzijn van afsplitsing van al het leven en die dus de uitersten nodig hebben en daardoor de dualiteit in stand houden.

Dualiteit dat altijd tweedracht zal zaaien onder de mensen. Dualiteit dat altijd zal refereren aan de wet van “oog om oog, tand om tand”.

Het ego leeft in een onafgebroken, onbewust besef van angst. Daardoor zal het ego altijd de drijfveer hebben om superieur te zijn. Met deze superioriteit probeert het ego een vals gevoel van veiligheid te scheppen. Aangezien alle ego's dezelfde drijfveer hebben om superieur te zijn, zullen zij altijd tegenstellingen creëren om zich af te kunnen zetten tegen andere ego's en om daarmee hun gelijk aan te tonen en dus hun overwinning op anderen veilig te kunnen stellen. Hiermee is voor dat moment dan weer even een nieuw situatie gecreërd van meester (overwinnar) en slaaf ( slachtoffer).

Het is wat het is Doenja

Je ex heeft de kinderen grotendeels en jij maar enkele dagen per maand. Voor nu is dat zo.

Ik vind de spreuk: 'when life gives you lemons, make lemonade' wel een mooi houvast.

Je leven heeft een bepaald verloop gehad, je hebt dingen gedaan en dingen gelaten en dat maakt dat je nu staat waar je staat (met goeie en slechte dingen, want je woont toch ook best aardig, hebt een lieve vriend en een leuke hobby en daar moet je het mee doen. Gedane zaken nemen geen keer.
Dat wil echter niet zeggen dat het altijd zo blijft. Je kinderen worden groter, weerbaarder en beter in staat om hun eigen weg te kiezen. Dus zoals het nu is wil niet zeggen dat dat ook altijd zo blijft. Die permante oplossing voor een tijdelijk probleem vind ik daarom ook best een aardige uitspraak. Je zit in een moeilijke fase van je leven, maar de toekomst kan nog veel moois voor je in petto hebben. Wil je dat allemaal weggooien vanwege het nu?

Ginny, ik heb geen hobby. T is mn werk. Al acht jaar. Ik zorg voor n hobby voor mn klanten. Dat is iets heel anders.
Wat heb ik dan gedaan of gelaten? Sorry, t lijkt of je mij de schuld wil geven van hetgeen gebeurt is. Blaming the victim heet dat. Misschien kun je uitleggen waarom je dat doet......

Nee dat was niet de bedoeling

En ik heb bewust niet het woord werk in de mond genomen om je niet te herkenbaar te maken. Dus inderdaad nee geen mooie hobby voor jou, maar wel voor je klanten! Das toch best iets waar je trots op mag zijn.

En ik bedoel niet dat het jouw schuld is. Het spijt met als ik je dat idee gegeven heb.
Ik bedoel enkel dat je bepaalde keuzes gemaakt hebt in het verleden en dat maakt dat je nu staat waar je staat. Heeft niks met schuld te maken. Had je met een andere man andere kinderen gekregen had je waarschijnlijk in een andere situatie gezeten. Maar ja, dat waren dan niet jouw kinderen geweest toch? En achteraf kijk je een koe in zijn kont!

Ik wil alleen maar zeggen dat het voor nu gelopen is zoals het gelopen is en dat dat erg verdrietig is, maar dat dat geen weergave van de rest van je leven hoeft te zijn. Je kinderen zijn geloof ik best al groot, dus er kan zomaar een hoop veranderen in een jaar tijd.

Voor nu rest enkel acceptatie van de situatie denk ik. Maar dan toch wellicht met hulp? Al eens met Maatschappelijk werk gesproken?

Duidelijk

Nu staat t er heel anders. Duidelijk.

Maatschappelijk werk ben ik met mn ex al geweest. Mogen we niet meer terugkomen vanwege de boosheid van ex en omdat hij niets wilde afspreken. Heb toen onder dwang moeten toezeggen dat ik 1800-2500 per maand aan mijn ex ging betalen terwijl ik helemaal niet zoveel winst had in mijn zaak. Ze snapte t verschil niet tussen omzet en winst. En dat vond mijn ex natuurlijk prachtig! Hij kreeg bakken met geld en mijn zaak werd leeg getrokken financieel. T was betalen of mn ex verkocht het woon-werkpand. Dat was t dreigement. Maatschappelijk werk? Uh nee dank je. Ik laat me liever door wat kundigere mensen adviseren.

Begrip

Ik begrijp je wel, al schiet je daar niets mee op. Hier in dit draadje wordt gesproken over een "tijdelijk probleem", maar voor jou is het waarschijnlijk al niet meer zo tijdelijk en het einde is nog niet in zicht. Herkenbaar. Bij mij zit er ook nog zoiets diep in mij waardoor ik heel somber en negatief in het leven sta en daardoor natuurlijk ook weinig vooruitgang boek en in bepaalde situaties kom. Dus zo tijdelijk is het soms echt niet. Vaak denk ik ook, ik wil niet meer, en ben ik er zo klaar mee. Zo veel moeite en zo hard werken en nul effect. Zo eenzaam. En toch leef ik nog. Niet omdat ik dat zo graag wil maar omdat ik doodsbang ben dat ook een zelfmoord mislukt met alle gevolgen van dien. Alles mislukt immers. Dus ga ik maar door, soms realiserend dat ik niet op de hulp van anderen kan rekenen of vertrouwen en het zelf moet doen (hoe is me nog steeds een raadsel) en soms weer naarstig op zoek bij allerlei mensen en instanties. Momenteel heb ik baat bij een bepaalde berusting van: het is zoals het is, en probeer ik alles zo goed mogelijk te doen.
Probeer het voorlopig maar even dag voor dag, veel sterkte.
En, als laatste, voor je kinderen kan je beter de moeder zijn die haar kinderen bijna niet zag maar wel voor hen vocht dan de moeder die uit het leven stapte, dat is zo definitief en kansloos. Nu heb je nog kansen en misschien wel hele goede en mooie.

Weer n ellendige dag

Ben weer zo verdrietig. Huilend weggelopen bij de sociaal raadsvrouw. Meer dan n briefje schrijven kon ze niet voor me doen. Net of ik dat zelf niet kan. Te horen gekregen dat iemand niet gaat getuigen in de strafzaak wat mij enorm zou helpen. 'Tja dat doen we nu eenmaal niet' . Nee, een zaak onopgelost laten. Mij ervoor op laten draaien, dat wil je wel? Kan er niet meer tegen. Weer n rekening erbij die ik niet kan betalen...en dan die kapotmakende woede van binnen.......

De dag is bijna voorbij

Toch maar volhouden.
Hier ook zo'n dag. Vannacht niet geslapen en vandaag slecht bericht van advocaat en in plaats van vroeg naar bed te gaan, ik had al wat ingenomen, de hele avond bezig geweest om van alles uit te zoeken en uit te werken.
Het is ook zo oneerlijk. Doe het voor jezelf en voor de kinderen. Sterkte.

En weer tornen aan mijn uren

Nu weet ik waarom ik zo'n slecht voorgevoel had. Mn ex wil de kinderen n dag later pas brengen. Dus ipv 6 dagen per maand nu 5 1/2 dag vd maand dat ik ze mag zien. ' anders heb ik niks aan de laatste dag van mijn vakantie!' Was zijn verweer. Nou dat doet ie dat maar in de andere 24 dagen in de maand dat hij de kinderen heeft.

Zelfs zelfmoordhulplijn snapt t

Heb net met de zelfmoordhulplijn gesproken en zij snappen best dat t niet meer hoeft voor mij. Dat ik aan t einde van mijn latijn ben door alles wat er gebeurt is. Denk je ergens hulp te krijgen......... Jank al uren....

Jij moet naar de dokter Doenja

Nu gaan bellen!

Doenja

Bel chat of mail met korrelatie

De oplossing voor jouw verdriet zit in jezelf en niet daar buiten.

JE MOET JEZELF HERPAKKEN Doenja.

met behulp van de hulp van buiten(huisarts, hulpverlening, vrienden, familie,)

Als ik jouw draadje zo lees dan klink je ontiegelijk gebroken en moedeloos.
Praten over je verdriet en zorgen helpt enorm.

Een gesprek hoeft niet altijd te leiden tot een oplossing. Maar t kan wel leiden tot het gevoel en gedachte :
ik word serieus genomen,
ik word gehoord,
ik kan mijn verhaal kwijt
Ik kan bij iemand terecht die onvoorwaardelijk naar mij luistert.

Je hebt nu een luisterend oor nodig, want dat is vaak wat mensen willen die zelfmoord neigingen hebben.
"Luister" naar me , dat is wat ze willen. En de hulpverleners zijn er daarvoor, ze zijn opgeleid en ze worden betaald om naar jou te luisteren.

Maak er dan gebeuik van.

Praktische oplossingen komen daarna wel. En dan ga je ook anders om met 5 1/2 uur.

NU voel je je verraden en oneerlijk behandeld.

Been there done that

Iedereen waar ik mee praat kan me niet helpen. Ook korrelatie niet. Na zoveel tijd moeten ze de verbinding verbreken. Ik wil dat dit onrecht stopt. Mn ex heeft door leugens alles voor elkaar gekregen.
Telkens als ik erover praat wordt de pijn erger. Geen haar op mn hoofd die er aan denkt om afstand te doen vd zes dagen per maand. Ik ben al 3 1/2 jaar bezig en heb vooraf voorspeld dat dit ging gebeuren en niemand geloofde me. Ik ben mn kinderen al een jaar kwijt. Een jaar waarin ik ze 12 x 6 dagen plus de helft vd vakantie's heb mogen zien, maar slechts 80% is uitgevoerd. En dat allemaal omdat ik aangifte tegen mn ex heb gedaan. Dit is hoe t recht in NL werkt.
Ik hoef niet naar de huisarts voor pillen of praten. T lost t probleem niet op. Het gaat om de situatie.
Ik wacht op de dag dat er een persoon op staat en roept; dit kan en mag zo niet en ik ga er nu wat aan doen.

Doenja

Dat toren. aan uren ken ik ook, Al is het maar n kwartier ze willen pakken wat ze kunnen pakken, niet om die uren maar om jou te raken.
Zo min als mogelijk communiceren met ex. Wat betreft die uren en zijn vakantie, die uren die staan. Mijn ex beeft een marge van n half uur, is zij of kind er niet bel ik de politie, haar vader. Ik stuur haar n mail waarin ik de situatie beschrijf en hoe ik dat ervaar, en ik stuur dat naar iedereen om haar heen.
Deze mensen kunnen vaak zo handelen omdat ze het buiten het zicht doen, imago, gezichtsverlies is erg belangrijk. Ik sluit ook altijd af dat het haar keuze is en dat mijn mail een gevolg is van haar handelen.

Verder raad ik je aan om het boek "destructieve relaties op de schop" van jan Storms aan te schaffen. Ik weet zeker dat je hier heel veel herkenning in zal vinden, (ik kreeg er kippenvel van) er staat ook in hoe je met dit soort mensen om moet gaan, moeilijk om toe te passen maar ik ben nu bij tip 4 (van de 20 geloof ik) en ik kan je zeggen het heeft bij mij de verandering teweeg gebracht.
Wat deze mensen willen is jouw totale vernietiging, door n zelfmoord van jou heeft hij z'n doel bereikt, tot in den top, en dat gunnen we hen toch niet? Dat succes gun je hem toch niet?
Iemand zei mij ooit: de beste wraak is succes, het klonk als een onmogelijk iets maar het lukt, soms niet maar de pieken worden steeds hoger. Ik heb geloofd in rechtspraak, jeugdzorg, Rvdk. Noem ze maar op, ik wil er niks meer mee te maken hebben, ik doe het wel zelf, op mijn manier of men bet er nou mee eens is of niet en die gedachte geeft mij zoveel kracht, n jaar geleden had ik mij dat niet kunnen voorstellen, geloof mij.
En mensen vinden mij raar, vreemd, een schreeuwerd, noem maar op maar mijn doel contact met de kinderen is bereikt, nog niet optimaal maar het is er (weer) kartonnen doos voor leger des Heils (haar doel) 29 aug is overdracht van woning maar loopt niet zoals zij het zou willen, ik krijg iig mijn deel, gaat ze over die datum heen elke dag €200 extra, van mij mag ze. Ik heb uitzicht op kopen van AppRtement waar ik nu in woon ( dus ipv kartonnen doos nu betonnen doos) wat ik maar zeggen wil, maak die omslag, schop hem tegen de kloten en gun hem niet het succes door jouw ondergang

Doenja

"Iedereen waar ik mee praat kan me niet helpen. "

Dus moet JIJ jezelf helpen!
Jij bent degene waar je het van moet hebben, die altijd JOUW belang voor ogen heeft, die het beste met jou voor heeft en JIJ bent het die kracht in zich heeft en je kan jezelf dus met die kracht helpen.

"Ik wacht op de dag dat er een persoon op staat en roept; dit kan en mag zo niet en ik ga er nu wat aan doen."

Die gaat er niet komen vermoed ik. Het is een ingewikkelde situatie waarin anderen jou niet goed kunnen helpen.
Dus die persoon die op staat.... dat moet jijzelf zijn!

Het klinkt misschien zweverig in je oren, maar het is wel waar.

Kan ik uit ervaring zeggen, na een geweldig coachgesprek van iemand die mij dit inzicht heeft gegeven. Heeft veel bij mij teweeg gebracht en een neerwaartse spiraal (bij mij o.m. in mijn relatie) doorbroken.

Ik wens je heel veel sterkte, zoek een goede coach of therapeut (ik hoop dat het lukt, weet ook dat dat moeilijk is en als je geen geld hebt, ben je afhankelijk van GGZ en moet je geduld hebben). Maar vraag dus toch via de huisarts om hulp!

En ga in de tussentijd boeken lezen die je kracht in jezelf geven, je niet afhankelijk laten zijn van je vreselijke ex en de situatie.

KARMA

Wow wat een heftig stukje Eddeped en wat een boosheid! Ik snap de frustratie, machteloosheid en het verdriet, ook van Doenja. Ik denk dat er nog veel te lezen valt in je boek.....Ik geloof in KARMA. Sterkte!

Wat eddeped bedoeld

Dat wat eddeped noemt bedoel ik met herpakken.

Dmv vrienden, familie, acties, praten, hulpverlening, juridisch hulp, kennis opdoen(lezen), positieve ommekeer(jezelf sterker maken)

T gaat echt lukken Doenja.
Succes is definieerbaar en meetbaar.

Nee durven zeggen is al een succes en overwinning.
Al stuur je een email naar ex " Ik accepteer 5 1/2 niet " geeft al kracht.
Geloof erin.

Wat is zij pijnpunt? Schop onder die kloten
Soms helpt oog om oog tand om tand

Jezelf helpen

Och Doenja, ik voel je wanhoop van het scherm spatten. Maar ik ben het met de vorige schrijvers eens, je kunt niet gaan zitten wachten op 'iemand' die al je problemen oplost. Zo iemand is er niet, erop gaan zitten wachten verlamt je. En je hebt al je kracht nodig om hier zelf (!) uit te komen. Maar dat kan je! Echt!

Ga naar de huisarts en ga op zoek naar een goede coach zoals Even ano nu al schreef. Iemand die jou kan helpen de kracht in jezelf te vinden. Je hebt je lief, iemand die jou steunt en van je houdt, dat geeft ook kracht als je die zelf even niet meer hebt.

Ik voel ook wel wat voor de aanpak van Eddeped, blijf op je strepen staan, laat de omgeving van ex weten wat hij doet door mailtjes/appjes op het moment dat er wat gebeurt. En houd voet bij stuk over die uren. Niet alleen die voor de vakantie, waar je net over schreef, maar als er een omgangsregeling is vastgelegd bij de rechter moet ook hij zich eraan houden. Steeds opnieuw aan de bel trekken als hij ervan afwijkt.

En wees lief voor jezelf. Het is heel belangrijk om echt te voelen dat je het goed (genoeg) doet, je doet je uiterste best. Wees mild voor jezelf, dat dingen niet gaan zoals je wil of dat je het niet voor elkaar krijgt dingen te veranderen is heel naar, daar mag je boos en verdrietig over zijn, maar niet op jezelf. Heb mededogen en compassie voor jezelf. Dat geeft je ook veel rust, heb ik ervaren. En die rust zorgt er weer voor dat je je beter kunt focussen, beter slaapt waardoor je meer energie krijgt. Kortom, daardoor kun je langzaamaan uit het dal klimmen. Heel veel sterkte.

met iedereen al gesproken, wordt alleen maar erger

Ik heb al met zoveel mensen en instanties en artsen en therapeuten en stichtingen gesproken en niemand kan wat doen of durft wat te doen. Het wordt alleen maar erger, elke keer voel ik me zooooo machteloos, en zoooo in de steek gelaten, dat ook die laatste strohalm die ik vastgreef te vergeefs was. Dan voel ik me dagen zo verdrietig dat ik zelfmoord nog als enige uitweg zie. Iedereen is dan van het probleem af. De wet is niet ingespeeld op deze situatie. Iedereen gelooft de leugens van vader, terwijl het percentage vrouwen wat liegt over huiselijk geweld volgens onderzoek slechts 1% is. Men denkt dat ik die 1% ben.........

Het probleem blijft

Alleen jij bent er dan niet meer.
Als ik je berichtjes zo lees loop je vast op het feit, dat er sprake is geweest van huiselijk geweld van je partner. Jij hebt daarover aangifte gedaan bij de politie. Er was blijkbaar een getuige, ik denk dat die getuige ambtshalve daarmee te maken had, of familie was. Je had gehoopt op een rechtszaak, waarbij die getuige zou vertellen wat er gebeurd was, de rechter jou zou geloven en je man zou straffen. Stel dat dat zou gaan gebeuren, zou je dan van veel machteloosheid verlost zijn?

De rechtszaak moet nog komen, begrijp ik, maar het is helaas zo dat de kans is groot dat je niet de rechtvaardiging krijgt waarvan jij denkt dat je die verdient of nodig hebt, omdat het te vaak zo is dat het niet duidelijk is wat er is gebeurd, of niet duidelijk wat de aanleiding was, of wie wat heeft gedaan, gezegd etc. Het is helaas zo, dat er veel vaker aangifte wordt gedaan in echtscheidingssituaties, ook van seksueel misbruik, en dat het (volgens een politie-agent) in 97% van de situaties gaat om een valse aangifte of een aangifte die niet bewezen kan worden.
Ik ben betrokken geweest bij een aangifte van huiselijk geweld, waarbij iemand foto's had van de verwondingen en een vader van de dader die voor de vrouw wilde getuigen, maar ook die zaak is geseponeerd, omdat er de verdenking was dat de vrouw andere belangen had om juist op dat moment aangifte te doen (verblijfsvergunning).
Huiselijke situaties zijn vrijwel altijd zo complex, dat niemand zijn handen daaraan wil branden.

Ik schreef eerder: kijk naar de dingen die je niet kunt veranderen en accepteer dat, neem de tijd om daarover te rouwen. ik denk dat dat jouw gevoel van rechtvaardigheid is en de rechtszaak waar je zoveel van verwacht. Mensen hebben in mijn moeilijke periode heel vaak tegen me gezegd: gelijk hebben en gelijk krijgen zijn niet hetzelfde. Ik heb me daar heftig tegen verzet, maar nu ik beter in mijn vel zit accepteer ik het, omdat het omgekeerd ook waar is: jouw ex denkt dat hij het goed voor elkaar heeft en naar de buitenwereld zal dat ook zo lijken, maar jij weet waartoe hij in staat is. Zijn gelijk zal hij nooit krijgen. Bereid je erop voor dat de rechter jou geen gelijk zal geven, maar dat dat niet wil zeggen dat je geen gelijk hebt.

Ga dan niet meteen zelfmoord plegen, want dat zal er niet toe leiden dat de mensen zeggen: oh, ze had toch gelijk. Er is dan alleen iemand verloren gegaan, die weet dat de medaille een keerzijde heeft.

Je hoeft je ex vervolgens daarmee niet steeds te belasten, zoals je gemerkt hebt zijn er nog teveel mogelijkheden voor hem om jou pijn te doen. Zelfs die halve dag van de kinderen. Denk even rustig na. Heeft het te maken met vakantie? Kun je die halve dag aan hem laten en later een andere dag terugvragen? Kun je daar stoïcijns in worden, in die zin dat het je ogenschijnlijk niet raakt, dat je van de kinderen houdt of ze er nu wel of niet zijn, dat hij jou daarmee ogenschijnlijk niet kan pakken? Je hoeft daarvoor niet dood te gaan, als je maar naar buiten toe een ogenschijnlijke rust en acceptatie uitstraalt.

Zo kun je wellicht de angel halen uit datgene waar jij het meest wanhopige van wordt, zonder dat je het kunt veranderen.

Tsjor

Ja maar Doenja

Ik wil echt heus niets afdoen aan de ellende waar je in zit. Maar zoals je zelf al zegt, en wij hierboven ook, iemand anders kan niets voor je DOEN, in de zin van de problemen voor je oplossen. Dat idee, die hoop, moet je loslaten. Focus je op het zelf overeind blijven, dat is de eerste stap. Ik zeg niet dat je niet moet blijven vechten voor je rechten als moeder, voor je kinderen, maar ik denk dat de enige manier om voor nu wat te veranderen ligt in de manier waarop jij ernaar kijkt veranderen. In die zin de situatie accepteren. Niet steeds maar naar een andere instantie/hulpverlener kijken in de hoop dat die de situatie kan veranderen, maar naar een instantie/hulpverlener gaan in de hoop dat die aan jouw gemoedstoestand iets kan helpen veranderen. Maar nogmaals, het moet vooral uit jezelf komen.

Natuurlijk voel je je machteloos, in de steek gelaten, boos en verdrietig. Maar voor nu denk ik dat je die gevoelens moet leren accepteren, en dan kun je van daaruit weer verder. Dat geeft je namelijk innerlijk meer rust en kracht en dat zorgt dat je helderder kunt denken, en dus misschien gerichter actie kunt ondernemen. Nu is er alleen wanhoop, en dat vreet energie, die je dus niet ergens anders voor in kunt zetten.

Ik hoop dat je langzaamaan kunt voelen en begrijpen wat wij hier volgens mij allemaal bedoelen, dat je nu eerst voor jezelf mag (moet?) zorgen, terug naar de basis, en dat ben jij.

Slachtoffer rol - smartdoelen

Doenja je zit min inziens nog heel erg in een slachtoffer rol. En daar is niks mis mee. Je mag je zo voelen. Dat gevoel van machteloosheid, geen kant op, gesloten deuren is inherent t aan zo'n situatie. Is t onlosmakelijk met elkaar verbonden. En je hoeft niet bij de pakken neerte zitten.

Wordt actiever , werk naar herstel dmv smartdoelen.
Maak smart doelen om je aandacht van de pijnpunt weg te halen.
Zoiets als binnen ....weken/maanden ;
- heb ik een email adressenbestand gemaakt van ex
- heb ik op chronologisch volgorde de wandaden van ex in een email opgesteld en naar zijn contacten verstuurd
- heb ik namen en telefoonnummers van goede advocaten verzameld mbt deze kwestie
- heb een vaste of aantal "praatpaal(palen)" geregeld waar ik op terug kan vallen
- heb ik een vakantie/weekendje weg of iets anders voor ons gezin geboekt
- heb ik een goed boek of boeken gelezen omtrent eigen kracht
- heb ik minimaal een leuke nieuwe activiteit gedaan voor mijzelf
- start ik met een logboek/dagboek met alle details voor mijn kinderen
- elke keer als ik mij somber voel schakel ik mijn praatpaal in
- heb ik informatie verzameld over onrecht van vecht scheiding

Zo kun je tig dingen bedenken om niet bezig hoeven te zij met negatie zaken, maar toch een positieve wending maken