U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Teveel alimentatie?
Ik ben een vader van 2 kinderen in de vroege tienerjaren. De moeder van de kinderen en ik zijn al jaren uit elkaar.
Na de breuk ontstond er strijd over de omgang en de kinderalimentatie (we waren niet getrouwd of hadden geen geregistreerd partnerschap, dus van partneralimentatie was er gelukkig geen sprake), wat zorgde voor een hoop spanning. Na bijna een jaar strijd hebben we allebei een advocaat ingeschakeld, een ouderschapsplan opgesteld en allebei ondertekend. Hier is geen rechter aan te pas gekomen.
Ik wilde een betere omgang dan mijn ex voorstelde (weekend om de 2 weken) en kreeg uiteindelijk mijn zin: 2 dagen in de week + weekend om de 2 weken.
Mijn ex wilde meer alimentatie en ik ben akkoord gegaan met €500 per maand voor beide kinderen. Stom achteraf dat we geen berekening hebben laten uitvoeren en ik "zomaar" akkoord ben gegaan, maar toen wilde ik het snel geregeld hebben, omdat de spanningen bleven. Ik wilde rust en regelmaat voor de kinderen.
De laatste tijd vraag ik me steeds af of ik niet teveel betaal. Mijn ex en ik werken allebei en onze inkomens zijn denk ik wel ongeveer hetzelfde. Kinderen zijn bij haar ingeschreven en zij ontvangt dus ook kinderbijslag. Verdeling van de kinderen is rond de 55/45 meer bij mijn ex.
Ik betaal het bedrag (inmiddels meer dan €500 i.v.m. indexatie) op haar rekening. Ik heb verder geen inzage of het geld ook wordt besteed aan de kinderen. Ik ga daar wel vanuit, maar kinderen klagen soms weleens dat ze bijvoorbeeld voor een kledingstuk wat ze willen kopen (bij de H&M dus niet overdreven duur) hun eigen zakgeld ervoor moeten gebruiken. Soms denk ik weleens, waar betaal ik dan voor? Als ik dan iets voor ze wil kopen aan kleding, dan wilt mijn ex dat ik dat uit eigen zak betaal en dat ik dat niet moet verrekenen met de alimentatie.
Ik denk eraan om voor te stellen om een berekening te laten uitvoeren op basis van ons beider inkomen en het geld te laten storten op een gezamenlijke rekening, waar ik ook af en toe kleding voor de kinderen kan kopen als we toevallig in de stad zijn en ze kleding nodig hebben.
Ik denk alleen niet dat mijn ex hier blij van wordt en dat dit misschien weer kan leiden tot spanningen. Betaal ik teveel?
Iemand tips?
Ano2
'Ik vind het niet opgaan dat je de huurkosten of de hypotheek kosten neemt en door het aantal inwoners deelt' Dat is toch de manier waarop je indertijd (ik weet niet of het nu nog geldt) de kosten van een kind moest berekenen voor de SVB als je in aanmerking meende te komen voor dubbele kinderbijslag vanwege extra kosten. Delen door het aantal kamers was het overigens.
Tsjor
Partneralimentatie Tsjor
Niet per se partneralimentatie maar minder geld om aan de kinderen uit te geven dan vader.
Tsjor2
Zou best kunnen ik heb nooit gemeend daarvoor in aanmerking te komen en dat dus ook nooit uitgezocht.
Tsjor AnneJ
Ik dacht het ook zo als AnneJ zegt.
Ik reageerde omdat er van uit werd gegaan dat TS en zijn ex evenveel verdienden. En dat ze om die reden beiden evenveel kinderalimentatie zouden moeten betalen. Mij lijkt het niet handig als TS zich rijk rekent of ontevreden wordt op basis van een aanname.
De kans dat ex van TS minder dan hem verdiend is groter dan de kans dat ze gelijk of meer verdiend. Maar eigenlijk zegt dat nog niets. Want er blijft ook een kans dat ze meer verdiend.
Ik ben het dus met Tsjor eens dat het heel fijn is wanneer er een duidelijke berekening wordt gemaakt op basis van feiten wanneer men uit elkaar gaat.
Aan de andere kant ben ik er ook voor om niet elke keer terug te komen op gemaakte afspraken. TS heeft destijds deze deal gemaakt omdat hem dat rust opleverde. Hij heeft er ook voor gekozen niets te laten berekenen. Destijds was het hem waard dat hij die rust kreeg tegenover het bedrag wat hij betaald. Wanneer hij nu gemaakte afspraken ter discussie gaat stellen zal daar ook weer onrust voor terugkomen.
TS kan nu stappen nemen waarbij er hopelijk duidelijkheid ontstaat. Dit traject zal wel geld kosten en naar alle waarschijnlijkheid ook weer een tijd onrust geven.
Hij kan ook alleen kijken naar wat hij zelf heeft te besteden. Kan hij daar nog van rondkomen. Wanneer hij tevreden is over zijn eigen inkomen is het niet meer nodig om te kijken naar wat een ander heeft en of deze misschien een groter stukje van de taart krijgt. Met ex zou hij dan kunnen overleggen dat de kinderen binnenkort kleedgeld krijgen. Dan kan vader ook eens met ze gaan shoppen.
TS gaf aan dat hij inschatte dat ze beiden ongeveer evenveel verdienen. Hij kan die inschatting beter maken als wij....waarom? Als je totaal ander werk doet gaan de statistische gegevens niet op, want die gegevens zijn gebaseerd op gelijk werk, op gelijk niveau, met gelijke ervaring en gelijke vooropleiding etc etc.
Mijn collega verdient veel meer dan haar man maar inderdaad iets minder als haar mannelijke collega.
Uitgangspunt rust is belangrijk ja, maar ik denk dat hij bang was dat hij anders geen goede omgangsregeling zou krijgen, m.a.w. ik denk dat ex misbruik heeft gemaakt van de situatie.
Ik hoop dat hij alles goed laat uitzoeken en dat er voor hem een goede uitkomst komt, wij zouden niet rond kunnen komen als we 1000 euro per maand moet besteden aan ons kind.
Aannames
In de openingspost zegt TS dat ex en hij ongeveer hetzelfde verdienen én dat kinderbijslag naar ex gaat. Leuk die statistieken maar zegt natuurlijk noppes over een individueel geval. Als je in deze draad iets kan zeggen over de verdeling van inkomens lijkt het me toch het meest logisch te koersen op de info die je krijgt van TS en niet op statistieken.
Een verandering hoeft, zeker in een situatie als deze, niet per se geld te kosten. Zoals gezegd hebben wij iets vergelijkbaars meegemaakt en daar is op een gegeven moment een overzicht gemaakt en op basis daarvan de kosten in kaart, afspraken gemaakt over wat nu wel en niet waarbij hoort, wie hoeveel betaald en wat wel en niet van eigen geld etc. Niet alleen gaf het alle betrokkenen rust en overzicht, ook trokken ouders meer één lijn mbt waar bv zakgeld voor bedoeld is en dat soort dingen. Dat is ook zinnig. En als er eenmaal zo'n overzicht is hou je het eenvoudig bij en voorkom je ook gedoe in de toekomst.
Tuurlijk zijn er situaties dat dit niet constructief is. Zeker als kinderen voor het overgrote deel bij één ouder zijn of als er enorme problemen zijn tussen de ouders (over iets anders dan financiële transparantie) is het waarschijnlijk geen goed idee. Maar in een situatie zoals TS die schetst zie ik geen reden waarom hij niet eens een lijstje voor zichzelf zou maken en afhankelijk van de uitkomst de dialoog te zoeken met ex. Natuurlijk in alle diplomatie en respect.
Licht off topic:
Ik krijg de indruk dat er in dit soort situaties toch anders gekeken wordt naar een man dan naar een vrouw. Vind ik best gek. Jullie niet?
@Steef
Licht off topic:
Ik krijg de indruk dat er in dit soort situaties toch anders gekeken wordt naar een man dan naar een vrouw. Vind ik best gek. Jullie niet?
Waar baseer jij dat op?
Dees / Steef
Natuurlijk zeggen de statistieken niets. Mijn punt is dat TS het ook niet weet. Hij denkt dat het ongeveer gelijk is. Hij is al een tijd gescheiden en er is geen berekening waar hij op kan terugvallen.
Het is dus gissen hoeveel hij teveel betaald.
Als TS besluit stappen te ondernemen om de alimentatie naar beneden te krijgen heeft hij geld te winnen en rust te verliezen.
Ik zou net als een aantal anderen hier voor de rust kiezen.
Argumenten hiervoor:
-de alimentatie is maar tijdelijk. Als de kinderen 18 zijn betaal je rechtstreeks aan de kinderen. Hoe lang duurt dat nog? 6 jaar?
-Aangezien het een aanname is dat ex en TS evenveel verdienen. En er volgens mij ook nog naar andere zaken wordt gekeken bij een berekening kan het bedrag wat TS overhoud aan deze stap tegenvallen.
-Bij een procedure blijft er waarschijnlijk veel geld aan de strijkstok hangen aan bijvoorbeeld advocaat kosten
-Ik denk niet dat de kinderen baat hebben bij een herverdeling. TS heeft dan wel meer te besteden en kan dit ook aan de kinderen uitgeven. Minder geld bij moeder zal waarschijnlijk betekenen dat zij minder besteed aan de kinderen. Voor de kinderen is dit dus broekzak - vestzak. En bij hoge advocaat kosten misschien zelfs minder dan dat. Aan de andere kant zullen kinderen wel veel last hebben van spanningen.
- TS is destijds zelf deze deal aangegaan omdat de spanningen hem teveel werden. Hij kon zelfs niet wachten op een berekening zo graag wilde hij van de spanningen af. Waarom zou je die rust nu niet meer hetzelfde waard zijn. En hoewel het onsmakelijk is dat hier geld lijkt te zijn uitgeruild voor omgang is TS wel zelf deze deal aangegaan.
- Daar waar spanningen zijn kan weinig goed groeien. Hoeveel en hoelang het afdwingen van een lagere alimentatie spanning veroorzaakt weet ik niet waarschijnlijk kan TS dat beter inschatten. Maar rust is best veel waard. Daarom dat ik adviseerde te kijken naar wat er voor TS overblijft en of hij daarvan aardig kan rondkomen. Als dat zo is, is het minder belangrijk of hij wat teveel betaald dan wanneer hij niet kan rondkomen.
- De huidige deal geeft wel rust.
Er zijn hier ook mensen die waarschijnlijk kiezen om wel stappen te nemen.
argumenten die ik zie:
- Het gaat waarschijnlijk om een groot bedrag
- Ex heeft misbruik gemaakt
- Het moet toch mogelijk zijn de dialoog aan te gaan met diplomatie en respect
- Een verandering hoeft geen geld te kosten, je kunt ook samen afspraken maken.
- Goede afspraken geven rust
Misschien heb ik nog punten gemist of verkeerd begrepen.
@ Steef licht of topic: Zelf ontvang ik alimentatie. Ik heel tevreden met de verdeling die we hebben ondanks dat ik er bij de scheiding voor gekozen heb om geen gevecht aan te over een grote som geld waar ik juridisch gezien recht op had. Nog geen dag spijt gehad.
Zelf heb ik dus ook mijn eigen advies gevolgd. En bij Paddington lees ik dat ook. Ik begrijp daarom ook niet helemaal waarvan jij de indruk vandaan krijgt dat er anders wordt gekeken naar man of vrouw.
Overigens hadden wij een hele goede mediator die zowel advocaat als mediator was het uurtarief was pittig, maar de kosten voor de hele scheiding vielen mee. We hebben keurige berekeningen gekregen en konden aangeven wat we ieders belangrijk vonden. De mediator gaf dan aan wat de juridische gevolgen waren. Die zakelijkheid was heel prettig in de emotionele tijd van echtscheiding.