Stiefzoon

Daar kan ik me van alles bij voorstellen

En het is denk ik ook wel typisch gedrag dat deze stiefzoon vertoont.
De vraag is echter of jij de aangesproken persoon bent om dit op te lossen. Je neemt nu de moederrol een soort van op je en ik vraag me af of jullie vertrouwensband sterk genoeg is om dat te dragen. Sterker nog, ik vermoed eigenlijk dat menig 20-jarige Nederlandse jongen zo'n houding zelfs van zijn eigen moeder niet zou kunnen verdragen.

Mogelijk dat dit in Vlaanderen anders ligt. Want daar hebben we het hier toch over?
En weet je dan dat plassen in Nederland een heel andere betekenis heeft? :-)

Ik geef een typering van hoe jij en jouw vriend overkomen op mij n.a.v. jouw eigen verhaal. Blijkbaar vind je dat beledigend. Het zij zo. Een moordenaar kan het best heel beledigend vinden om een moordenaar genoemd te worden, het is wat het is.

Maar goed dan, je komt op me over als een bemoeizuchtige en onaardige stiefmoeder en je vriend als iemand die niet echt opkomt voor zichzelf en zijn zoon.

Zo voor jou beleefd genoeg geformuleerd?

gebrek aan zelfzorg

Het is een cliche maar gemiddeld zijn vrouwen toch wat zorgzamer dan mannen ook naar hun omgeving/kinderen/partners toe. Dat geeft een man natuurlijk niet het recht om daar misbruik van te maken.
Maar ik denk dat ook een 20 jarige nog weleens wat samen doen kan gebruiken om zijn zelfzorg en zorg voor de omgeving op te krikken. Zonder preken, zonder verwijten, maar gewoon even hands on. Beroep doen op de redelijkheid van je handelen, we doen het hier samen, en dan even kijken of het hem lukt.
En het lijkt hem zelf, onder druk, ook al te lukken hoor ik in het verhaal. Dus ik zou er zeker wat druk op laten.
Vriendin zet hem eruit vanwege huishoudelijke nalatigheid, en dan verwacht je dat dat bij jou ineens geen probleem meer is. Dat is ook wel een beetje naief.

Ook jongvolwassenen hebben grenzen nodig

Ook jongvolwassenen hebben grenzen nodig, al was het maar om niet helemaal weg te zakken in zelfmedelijden en de noodzakelijke trap onder het achterwerk te krijgen.
Vader is de eerst aangewezene, maar andere huisgenoten kunnen ook rustig aanspreken op bekers weer terug naar de keuken brengen, een doekje pakken als je iets gemorst hebt, etc. Dat heb ik ook heus wel eens gedaan bij de puber van een vriendin, in haar huis, toen ik puber flink zag morsen en een bende zag achterlaten. Puber van 17 wist ook heus wel hoe het hoorde maar had er geen zin in.
Ach, wat Mark betreft zal ik ook wel een vriendin from hell zijn en zal hij me finaal het huis van mijn vriendin uit schoppen en me niet motten als partner. Als ik hem zo tekeer zien gaan in de verschillende discussies hier op het forum is dat volledig wederzijds.

grenzen

Nou ja, dat je je minder thuis voelt lijkt me een goed signaal; je grenzen worden dus overschreden.

Dat is je *eigen schuld*. (Je hebt de man uitgenodigd terwijl je had kunnen voorzien hoe dat zou lopen) dat betekent dat je er ook zelf een oplossing voor moet zoeken. Dat kan vanalles zijn, bijv; je probeert je zo aan te passen dat je er geen last meer van hebt, je kiest ervoor niet meer met hem samen te wonen, of je gaat een goed gesprek aan met hem en maakt afspraken/stelt voorwaarden.

Ik zou dit niet op bordje van partner leggen al zou ik wel goed met hem praten. (Wat vindt hij er eigenlijk van?) Hij is de vader maar het lijkt mij juist zaak om eens uit die ouderrol te gaan stappen, ook voor jou!
Zorgen voor de zoon kan best maar verwacht dan niet dat hij zich volwassen op gaat stellen.

Dank je

Dank je voor alle tips. Ik heb gisteren een leuke babbel gedaan met de zoon van mijn vriend en heb er veel uit geleerd. De jongen is kort gezegd "verwend" geweest. Moeder werkte part-time, ze hadden een kuisvrouw en een tuinman. Als zoon iets liet liggen, dan legden de ouders het terug op hun plaats. Het werd hem nooit gevraagd om op te ruimen. Hij heeft ook nooit iets moeten doen, behalve voor zijn konijn zorgen.

ja en?

waar er twee opvoeden dan zijn er twee schuld; dan is het toch nog steeds aan z'n vader om het alsnog opnieuw te proberen, dat opvoeden of anders de knul op zichzelf te laten wonen?
gr Angela

ja nou

Hij is 20. Ik zou als stiefmoeder echt niet niet meer aan (her)opvoeden beginnen, en hier ook niet over aan partner gaan trekken. Ik zou daar lekker buiten blijven.

Stel je eigen grenzen, uiteindelijk heeft zoon daar ook nog het meest aan denk ik. Zelfs als het niet lukt en hij elders moet gaan wonen. Dan nog heeft hij (als hij wil!) een leerervaring opgedaan; het loont niet om andermans grenzen te overschreiden, samenwonen geeft consequenties enz.

Hoe meer *jij* hem aan het werk probeert te zetten, hoe meer hij achterover kan leunen.
Ik zou dan ook niet met hem over hem praten, maar over jezelf!

nou schoonzoon

Hier heeft schoonzoon een periode bij ons gewoond en die rammelde ik ook uit bed hoor. Maar goed die had ik van tevoren gezegd dat áls hij hier kwam wonen dat de huisregels dan ook voor hem golden.
Aangezien hij dat geen probleem vond. En verder ben ik best coulant (al zeg ik het zelf). Mijn eigen dochter staan in het weekend ook rond 12.00 uur 13.00 uur op en dan zorg ik dat er broodjes gebakken zijn of wat ander lekkers is en is de tafel gedekt. Ik vind het ook bij je sociale omgangsvormen horen. We wonen hier 'samen' en het is wel de bedoeling dat er dan ook een beetje samen is, saamhorigheid of hoe noem je dat? En dat je dan ook s wat samen doet. Zoals dus lunchen als we allemaal vrij zijn.
Of n keer de stofzuiger pakken als de rest op werk/school is en jij thuis. Of alvast de koffie aanzetten voor de thuiskomers.
Schoonzoon heeft zich voor die maanden daar wonderwel in geschikt (had ook al op zichzelf gewoond en dit was ivm verbouwing nieuw huis). En aangezien hij nu nog zeer frequent hier binnenvalt denk ik dat t m wel bevallen is. Ook met troubbels of muizenissen weet ie ons nog steeds te vinden.
Regels geven ook houvast en zekerheid en in dit geval structuur. En soms hebben jongvolwassenen daar best behoefte aan. Vinden ze het zelfs prettig.
Ik noem het ook nooit 'onze regels' ik noem het gewoon huisregels.
Ow en die kunnen altijd veranderd worden hoor....dan praten we erover met het hele gezin. Maar tot nu toe is dit nog nooit een punt van discussie geweest.
groeten albana

albana

Een schoonzoon kun je ECHT niet vergelijken met een stiefzoon!

Samenwonen en huisregels

De zoon kan en wil niet alleen wonen. Met kan bedoel ik dat hij het financieel niet kan en waarom zou hij het willen? Voor hem is dit de ideale situatie omdat alles voor hem gedaan wordt.

Tijdens ons vorige gesprek een paar dagen geleden haalde hij aan dat hij en zijn vriendin afgesproken hebben om meer regelmaat in hun leven te bouwen. Hij zou bv. bij ons slapen/wonen als zij moet werken 's avonds (vooral in het weekend). Zij werkt in een restaurant. En als zij niet moet werken zou hij bij haar slapen/wonen. Ik vond het een goed idee omdat dan ook zijn vader en ik weten wanneer hij er wel of niet zal zijn. Ik heb dit ook gezegd om hem duidelijk te maken dat dan ook wij ons leven zo kunnen inrichten om hem bij ons gezinsleven te betrekken, voor zowel de leuke als de minder leuke dingen.

Mijn frustraties en irritaties zijn ondertussen al wat verminderd. Ik ga mijn tempo van verwachtingen vertragen en zo de jongeman de kans geven zich aan te passen. En als er me echt iets dwars zit dit onmiddellijk op een rustige manier hem duidelijk maken. We hebben al 2 afspraken rond het huishouden : hij stofzuigt boven en ruimt zijn zaken op. Het enige wat ons nog rest is dat hij en ik onze verhuisdozen opbergen. En misschien kan hij me helpen door bv. 2 kasten in de garage ineen te zetten en kan ik hem helpen door hem te laten zien hoe je begint aan een opruimactie. Maar dat zal niet voor dit weekend zijn want ik moet met mijn zoon ook nog een opruimactie houden in onze oude garage, LOL. Daar staan nog spullen van mij en hem in.

Ondertussen voel ik me niet meer zo gestrest, mede dankzij alle antwoorden hier. Waarvoor een dikke DANK JE wel!

Barveaux

in dit geval vind ik er geen verschil in zitten tussen een stiefzoon en een schoonzoon.
Het zijn beiden volwassen kerels die eerst op zich zelf hebben gewoond en nu zich aan gewone huisregels moeten houden die er zijn om prettig een huis te delen met meerdere volwassenen.

Zelfs mijn eigen kind zal aan dit soort basale regels moeten voldoen en ik verwacht van haar stiefmoeder dat als ze daar eventueel ooit zal in trekken dat zij dochter ook gewoon aan de huisregels houdt als haar vader dat niet zal doen.

Dit heeft niets meer met opvoeden te maken, dat is zo rond hun 20e echt wel afgelopen.

Als jullie het verschil niet zien tussen een schoonzoon die bezig is met een verbouwing en een relatie heeft met jullie dochter aan de ene kant en een stiefzoon wiens vriendin hem er voorlopig even uitkickt waarna hij met zijn stiefmoeder en vader (die hem niet heeft opgevoed en nog steeds niet wil aanpakken) samen moet wonen dan geef ik het op.

In dit geval gaat stiefmoeder het onderspit delven als haar man haar niet bijstaat. Schoonmoeder kan schoonzoon er vele malen makkelijker uitzetten en aangezien schoonzoon dat weet houdt hij zich wel in voor die korte tijd.

Lijstje

Na een week kom ik nog eens een update geven.

Mijn stiefzoon ontloopt zijn moeder omdat, naar zijn zeggen, zij doordramt over dingen die moeten gebeuren zoals bv. solliciteren.
En van moeder's kant verwachten we ook geen contact want die vindt dat ze al moeite genoeg gedaan heeft om hem te bellen, sms-en en mailen. De jongen is dus zogoed als moeder af. Ik ben er niet blij mee!

Het gaat niet zo slecht eigenlijk. Verleden week dinsdag had hij boven gestofzuigd. In het weekend had hij een extra brood bij. Zaterdag heb ik hem naar school gebracht en gehaald en hebben we onderweg goed gelachen. Hij mag mijn auto lenen maar ik had hem zelf nodig. De oplossing was : hem brengen en halen.

Doordat gisteren het verkeer en het weer alles in de soep draaide, was ik niet op tijd thuis. Hij en zijn vriendin waren bij ons thuis en hij heeft dan maar haar auto geleend. Zij is bij ons gebleven en heeft mooi op hem gewacht. Het was een gezellige avond, echt waar.

Mijn stiefzoon kan mijn humeur dus ook wel zo 180° laten draaien. De afspraak was 1x per week boven stofzuigen. Dat heeft hij gisteren niet gedaan waardoor hij de afspraak niet nagekomen is.

We vragen hem al een hele tijd te solliciteren en hij beloofd het wel maar doet het niet.

Ook het hok van zijn konijn ligt er erbarmelijk bij en dan spreek ik nog niet over het konijn zelf.

Hij heeft verleden week een auto gekocht en zijn vader had gevraagd om de verzekering al in orde te brengen. Sinds vrijdag staat de auto in de garage en heeft mijn stiefzoon die al gekuist, verfraaid met neon-lichtjes, enz... Maar naar de verzekering is hij nog niet geweest. Vrijdag had hij de papieren van de auto niet op tijd. Maandag is hij ook niet gegaan, waarom weet ik niet. Dinsdag was het maar open tot 11:30 en heeft hij tot half 12 geslapen. En een andere redenering was dat hij de letters "JVS" wilde op zijn nummerplaat (Belgisch) en dat hij wachtte tot ze aan die letters zijn. Hopelijk gaat hij vandaag. Als hij vrijdag naar de verzekering geweest was, had ik er geen probleem om mijn wagen gisteren te lenen. Nu was het met tegenzin. Vandaag moet hij terug naar de les en leen ik mijn auto uit met véél tegenzin! Als ik straks naar huis ga en het goed weer is, krijgt hij de auto niet. Dan neemt hij zijn moto maar, koud of niet. Wat vinden jullie ervan?

Deze morgen heb ik dus een lijstje gelegd met wat hij zeker moet aanpakken. Konijnenhok uitkuisen, boven stofzuigen, brood halen, 1 sollicitatie & naar de verzekering gaan.

Waarschijnlijk reageren er sommigen met : dat moet de vader schrijven, dat mag jij niet doen, etc...
Als ik de jongen zijn was doe, voor hem meekook, ... en hij mijn auto mag gebruiken, mag ik hem ook dingen vragen.

En mijn vriend is ervoor dat ik die dingen aan zijn zoon vraag.
Al vind ik dat van het solliciteren & de verzekering wel erover maar het is in mijn persoonlijk belang dat die jongen dat doet.
Anders blijft hij met mijn auto rijden en als hij zijn uitkering verliest, op mijn kosten leven.
Ik heb nog een studerende zoon waar ik financieel voor bijspring. Een stiefzoon kan ik er niet bijhebben.

Tsja

Je wilt er geen stiefzoon bijhebben zeg je.
Die heb je er al bij en laat het stief maar weg.
Je partner vindt het wel goed dat je die eisen aan hem stelt.
Ja...natuurlijk, dan hoeft hij het zelf niet te doen.
Moeders pakt het verkeerd aan, zij zeurt in ogen van zoon, maar jij doet eigenlijk hetzelfde toch? Ik zou vader aandringen achter moeder te gaan staan en dat zij als ouders 1 lijn gaan trekken.
Het wordt ze namelijk door jou iets te makkelijk uit handen genomen en jij bent zelf ook niet echt consequent als ik het zo lees. :-)
Je lijkt nu wel in dienst van 3 mensen als ik eerlijk ben.

Héhé, weekend!

Ik wil niet de moeder zijn voor mijn stiefzoon. Met een stiefzoon erbij heb ik geen probleem.
Mijn partner heeft inderdaad bijna nooit eisen gesteld aan zijn zoon en zijn ex-vrouw blijkbaar ook niet. De jongen heeft zelden iets moeten doen dus eigenlijk vind ik het gewéldig dat hij nu stofzuigt!
Misschien zeur ik niet? Ik weet niet hoe de moeder haar wensen overbracht, maar bij mij lijkt het voorlopig wel te lukken. Ik had een advertentie voor een jobdag in de streekkrant gezien. Ik heb het aan hem gegeven en de dag erna heeft hij zich ingeschreven.
Misschien verloopt het zo vlot omdat ik hem aandacht geef, blijkbaar meer dan dat hij vroeger kreeg. Ook zijn vader geeft hem nu aandacht en dat lijkt de jongen wel graag te hebben.
Tja, zijn moeder... Ik snap haar niet. Ze doet zo weinig of geen moeite om de band tussen haar zoon en haar te herstellen. Natuurlijk is de scheiding voor beiden zwaar geweest maar ondertussen zijn we 2 jaar verder. Ik heb een paar keer geprobeerd die 2 bij mekaar te brengen maar zonder succes. Na het laatste gesprek met haar heb ik zelfs de hoop dat het goed komt opgegeven.
Over 2 weken verjaart de jongen. We hebben nog niets gehoord over een feestje of cadeauthe voor hem. Daarom dat we er zelf 1 geven. Gewoon taart en koffie samen. En we nodigen zijn moeder en partner, zijn vriendin en haar ouders ook uit. ik moet 1 lijn trekken met mijn vriend zolang die moeder niet wil.

Helaas is mijn vriend zijn vader boos op zijn ex-vrouw en kunnen we die niet samen zetten. Daarom zullen opa en oma 's morgens komen ontbijten, lekker gezellig. Ik begreep niet waarom opa boos is op zijn ex-schoondochter. Hij vroeg me een half jaar geleden mijn vriend te "steunen". Dat vond ik zo'n vreemde vraag. Maar ik weet nu wel waarom. Hij stond er opeens quasi alleen voor.

Ik ben tot heden niet consequent geweest. Maar ik moet mijn weg ook nog vinden in het hele verhaal en zien waar ik het beste pas en hoe ik het beste mijn vriend en zijn zoon benader. En wonderwel lukt het wel met zo'n takenbriefje.

Ondertussen gaat het thuis beter. We liggen zelfs voor op ons schema over het huis kuisen. Het wordt dit weekend mooi weer dus we gaan in de tuin werken en uitstapjes doen. En met "we" bedoel ik mijn vriend en ik. De zoon gaat een leuk weekend tegemoet met zijn vriendin. :-p

Iedereen een fijn weekend!

echt geweldig

Het ziet ernaar uit dat stiefzoon en jij gelukkig met elkaar zijn en dat hij dus ook wel bereid is daar iets voor te doen. Als hij nog nooit iets heeft hoeven doen, dan zal hij heus nog wel eens terugvallen, maar ik denk dat jij nu zijn kansen op zowel huwelijks- als arbeidsmarkt aan het vergroten bent!

pfffff....

Een 20 jarige heen en weer naar school brengen en zijn verjaardagspartijtje organiseren.....
Tuut tuut tuut wat gaat het goed!

Melig

Klinkt allemaal wel melig hé?

Maar Okie Dokie, er zit ook wel een les bij dat heen en weer naar school brengen. Ik had hem beloofd dat hij mijn auto mocht lenen. Dat kan dan uiteindelijk niet maar ik kon hem wel brengen en halen. Belofte maakt tenslotte schuld. En de school ligt met trein & bus minstens 1,5u weg. En het was maar voor 1 keer.

Dat verjaardagspartijtje valt zo goed als in het water. De moeder heeft zijn uitnodiging afgeslagen. Ze hebben elkaar dan weer meer dan een maand niet gezien of gesproken en ze kan/wil geen tijd maken voor hem.

Stilletjes aan beginnen we onze weg te vinden. Iedereen bedankt voor de raad. Er zijn zoveel verschillende meningen & tips gegeven waardoor sommigen gefrustreerd zijn dat ik hun tips niet probeerde. Uiteindelijk lukt het hier nu wel. Dank u!

Ach, ik zou het ook doen hoor charlie vo

Het is een beetje geven en nemen, en je kunt van zo'n jongen niet verwachten dat hij als hij nooit actief heeft hoeven meewerken het dan als hij twintig/eenentwintig is ineens wel kan.

Ik denk dat je zo het meeste succes hebt. Je wilt het in je eigen huis toch ook gezellig hebben, en zo'n jongen heeft ook niet gekozen hoe het is gegaan, allemaal.

Het klinkt positief hoor, Charlie! Tuurlijk zal het niet aan doorlopende stijgende lijn zijn, maar het komt vast!