U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Stiefmoeders hebben ook rechten
Hoi allemaal,
Ik zit nu echt met men handen in het haar. Sedert april 2015 ben ik samen met men nieuwe vriend. Hijzelf heeft 3 kinderen ik 1, dus samen hebben we er dus 4. Dit heeft mij echter nooit afgeschrikt. Ik zie zijn kinderen even graag. De moeder van de kinderen heeft een opvang en mij zoontje gaat daar ook naartoe, dus ik word telkens met haar geconfronteerd. (De kinderen van mijn vriend zijn daar en ik vind het tof dat hij geregeld bij zijn nieuwe broers en zus is), het was mijn eigen keuze om hem daar te laten.
Zij hebben co-ouderschap, de kinderen blijven tijdens de week elke dinsdagavond, woensdagavond en donderdag avond bij mijn vriend en om de 2 weken in het weekend. Mijn zoon verblijft van maandag tot vrijdag bij mij en om de 2 weken in het weekend gaat hij naar zijn vader.
Sommige regeling lijken niet gelijk te verlopen, daarom vroeg ik aan hun moeder of het mogelijk was hier en daar iets te wijzigen. Zij vond dit oorspronkelijk geen probleem. Nu heeft ze erover nagedacht en wil ze toch alles terug wijzigen. Dit is haar volste recht, maar ik dacht zo zijn de kindjes altijd samen hier bij ons.
bv kerst (1ste week kerstvakantie) dan is mijn zoon bij zijn papa en de week erna (2de week) is hij bij mij. Ik had gevraagd aan de ex van mijn vriend of ze het zag zitten dit jaar aan te passen. zodat ze alle 4 bij ons met ouderjaar zijn. Dit was oorspronkelijk goed, maar nu zou ze dit graag terug anders zien.
Ik heb zo het gevoel dat ze niet wil dat ik een plusmama ben voor haar kinderen. Telkens als ik iets vraag, is het i.v.m. huiswerk, kledij, ... is het voor haar teveel. op het moment zelf is alles ok maar een maand later is alles terug omzeep.
We hebben hieral meerdere malen ruzie om gemaakt, de kinderen zien mij doodgraag en ik hen. Ik heb er alles voor over, maar die emmer is meer dan vol met hun moeder.
Taxi
Ik denk dat TS moet leren aanvoelen wanneer wat wel en waar en hoe te zeggen. Maar dat haar streven verder prima is, ze neemt haar rol wel serieus, moet zelf ook nog wat bijleren. Dat komt met de tijd
Ik weet dat ik nog heel veel moet leren.
Wat ik wel raar vind is dat enkel de biomoeder er zo'n probleem van maakt. De kinderen zelf hebben er geen last van.
De oudste zegt soms zelf, waarom maakt mama daar nu zo'n probleem van. Zo erg is dat toch allemaal niet.
De 2de, heeft daar een zeer nuchtere kijk op, mama en pluspapa zeggen het zo, en jij en papa zeggen het anders. Wij weten wat we mogen en niet mogen bij mama en pluspapa en omgekeerd.
De kleinste zegt, met jou kan ik dingen doen dat niet lukt met mama.
De vader en ik hebben hen nooit verplicht om mama ... te zeggen tegen mij, ze hebben dat zelf beslist.
Zowel vader als moeder hebben geen tijd om bezig te zijn met het huiswerk van de kinderen, dat doe ik. (moeder zegt dit trouwens zelf) Ze zegt zelf: wil jij vanavond keer kijken naar het huiswerk van.... want ik heb geen tijd gehad. Sedert dat ik met hem bezig ben ivm schoolwerk is hij van 60% naar 80% gegaan. Moeder zegt zelf dat ze enorm verschoten heeft en bedankte mij hiervoor.
Ze vraagt zelf of ik met de kinderen naar de dokter ga, of wil gaan kijken voor kledij,... omdat ze geen tijd genoeg heeft.
Het is idd mijn plicht dit te doen, want ik zie die kinderen echt doodgraag, maar dan vind ik ook dat het ook mijn recht is om iets te zeggen of te doen. Dit geeft ze dan zelf ook toe. Ze zegt zelf dat ze het leuk vind dat de kinderen mij graag zien. Ze zien hun pluspapa ook doodgraag en dat vind mijn vriend ook niet erg.
Ik geef ook toe dat ik soms te direct ben in bepaalde zaken, maar ze hoort dan van de kinderen, Ze is gewoon zo, Ze spreekt zo tegen iedereen en hebben er geen moeite mee. Ik weet dat ik daar moet op letten als ik tegen haar spreek.
en wat dat spreken betreft zoals Taxi zegt :
als ik praat zwijg jij ;-)
Ik vind het mammm,mammaaa, mammaaaaa, mahammmm, maaaaamaaaaaaa ook erg storend als ik met een vriendin praat en het 10-jarig kind van mijn vriendin blijft er maar doorheen tetteren. Dan denk ik ook wel eens: hou gewoon je mond en over mijn vriendin: waarom zeg je daar niks van?
Ik denk niet dat ze daar ernstige schade van oplopen, denk dat ze er wat van leren. Liefst van de ouder ter plekke, maar dat gebeurt dus vaak niet.
maar als ze roepen mamama mamaam en dan mijn naam erbij, dan heb ik toch wel (naar mijn mening het recht om te zeggen, wacht nu toch eens tot mama en ik gedaan hebben met praten dan mag jij iets zeggen. Ze wouden iets zeggen tegen mij en niet tegen haar. Dan heb ik toch wel het recht om te zeggen dat ze even stil moet zijn, of haar beurt afwachten....
Kinderen hebben bij mijn weten duidelijkheid nodig. Als ik ergens anders ben mogen ze dat wel, maar als ze thuis zijn niet, dat vind ik maar een raar gedachtegang.... Dit doe ik ook met mijn kind die bij haar in de opvang zit...
en empathie heb ik wel, maar niet op alle vlakken, zoals zij niet met mij, wij moeten elkaar leren begrijpen en dat zal altijd gebeuren via ups en downs....
ik heb er geen moeite mee als een ander mijn zoon zou corrigeren.
Als hij bijvoorbeeld een ander kindjes slaat, dan mogen de ouders van dat kind gerust tegen mijn zoon zeggen dat zoiets niet mag. Ikzelf zeg het dan ook nog eens. Of ik zal het anders zeggen, als we met vrienden wegzijn naar een speelplein en een ander ziet dat mijn zoon is gevallen en rechtstaat om hem te helpen en zegt dat hij voorzichtiger moet zijn is dat voor mij ook geen probleem.
Ieder. ander
Ieder ander is geen probleem maar een stiefouder is een geval apart en dat kan nou net niet.
Als stiefouder moet ue op eieren lopen en dst laat je hier te weinig zien.
Lessen
Les 1: 'Wat ik wel raar vind is dat enkel de biomoeder er zo'n probleem van maakt. De kinderen zelf hebben er geen last van.' voor de kinderen en voor de biomoeder zijn het twee verschillende dingen. Daarom reageren ze ook verschillend. Voor de kinderen is het een kwestie va": oké, wil jij het zo, dan doen we het zo bij jou, geen probleem. Voor de biologische moeder zit er meer het gevoel in dat jij op haar terrein komt, dat jij haar opvoeidng overneemt of zelfs wil verbeteren. Daarom reageren kinderen en biomoeder anders.
Les 2: 'Moeder heeft vader laten zitten.' Wat in hun relatie is gebeurd is voor hun relatie,. Natuurlijk trek je naar de kant van vader, maar er is geen enkele reden om te geloven dat zijn versie de enig juiste is, noch dat jij daar dan op moet reageren cq. moeder niet meer serieus hoeft te nemen als de biologische moeder.
Les 3: 'Het is een hele goede vader. Streng maar rechtvaardig.' Maar ook een vader die geen tijd heeft om met zijn kind huiswerk te maken etc. etc., zelfs om een simpel formulier in te vullen. Terwijl jij helemaal niet voorkomt op dat formulier, omdat jij geen rol speelt in het leven van de kinderen als zodanig. Vader heeft een vrouw gezocht die voor hem de klus kan opknappen en nou wil hij dat zijn twee vrouwen aardig zijn voor elkaar zodat hij er helemaal neits meer mee van doen heeft.
Les 3a: je bent heel streng over moeder die geen tijd heeft, maar je bent heel mild over vader die geen tijd heeft, je houdt zelfs de pen voor hem vast. Terwijl vader ook geen kleren gaat kopen, naar de tandarts gaat, huiswerk maakt etc. etc.
Dus dit moet je nog eens goed bekijken: 'Hij heeft mij niet iets in de schoot geworpen. Ik wist op voorhand dat hij 3 kinderen heeft.'Ja, maar heeft hij er ook bij verteld, dat jij de communicatie met zijn ex moet oplossen?
Les 4: 'Wat moeder volgens de vader niet kan verkroppen is dat ze mij ook heel graag zien. En dat ze niet kan verdragen dat ze mama .... (mijn naam) zeggen.' De concurrentie tussen twee vrouwen wordt door de man wel lekker gevoedt. Hij ziet jou liever dan zijn ex, de kinderen doen het met wat er is, ze zijn aardig voor je, maar let op: als jij de indruk wil wekken dat je het beter doet dan zijn e zul je altijd problemen tegenkomen in de communicatie, want de ex reageert daarop.
Les 3a, herhaling: 'De vader vind ook dat ik haar moet leren begrijpen en zij mij.' Nou nee, jij hoeft eigenlijk niets met haar, vader moet leren om zijn rol als gescheiden vader op zich te nemen, om de communicatie met zijn ex goed te houden en om voor zijn kinderen te zorgen door het beste te kiezen wat onder de omstandigheden mogelijk is. Zijn twee vrouwen hoeven niets met elkaar.
Tsjor
Tsjor
Les 1: Als de kinderen tegen mij praten, of bij ons zijn hebben ik en hun vader het recht om ze op te voeden zoals wij dat zien.
Les 2: Ik ken de juiste versie, zowel van haar kant als de kant van mijn vriend, dus daar kun je nu niet echt over oordelen denk ik dan.
Les 3: Als je weet welk beroep hij heeft, dan zou je dit kunnen begrijpen. En wat hij allemaal kan, ... Op formulieren staat er genoeg plaats voor plusmama's en pluspapa's. Dus ook hier heb je verkeerd geoordeeld. Deze ochtend zei biomoeder zelf, sorry, was toch gemakkelijker als jij alles al voor 90% had ingevuld...
WIL IK TOCH EVEN DUIDELIJK MAKEN HIJ HEEFT MAAR 1 VROUW HE, dit even voor alle duidelijkheid, want hoe jij het formuleert..
Les 3a: Ik begrijp de moeder heel goed, als zij geen tijd heeft, wil dit toch niet zeggen dat ik dat ga beoordelen, zij werkt ook heel veel. Dus hierin was je volgens bij ook niet heel correct in.
Les 4: de biomoeder heeft duidelijke afspraken gemaakt, wat er bij jullie gebeurd, of word gezegd, blijft bij jullie, en omgekeerd.
dus daar zie ik ook geen enkel probleem.
Les 3a: VIND IK VOLKOMEN BELACHELIJK. Hij neemt zijn rol als vader heel erg goed op, dat vind zelf de moeder. En zowel zij als ik vinden het belangrijk dat we kunnen praten en vertellen wat er op ons lever ligt.
Snap je
dat het voor de moeder van de kinderen gevoelig ligt als zij jou mama Flora2012 noemen, aangezien je begint te schreeuwen bij de gedachte dat je vriend twee vrouwen heeft. Ook als de kinderen dat zelf bedacht hebben, kun je toch antwoorden: "Nee, je kunt me geen mamaFlora2012 noemen, want je hebt maar één mama. Noem mij maar Flora2012."
dringt niet door
volgens mij dringen wij niet door Flora, je wil maar niet aanvoelen/begrijpen dat stiefmama zijn een heel voorzichtige rol is die moet groeien en JAREN EN JAREN.
je gaat nu als een olifant door een porceleinkast en blijft maar door drammen.
Vader moet echt meer gaan doen. Het zijn ZIJN kinderen, niet die van jou.
Mijn ex werkt ook heel veel en heel veel in het buitenland, maar brieven tekenen, gesprekken op school, gesprekken over zijn kind doet hij. Veel werken is geen excuus om verantwoording af te schuiven.
happy f
Let wel: jij zit in een andere, meer riante positie als de andere moeder, waardoor het kennelijk lastig is je in te leven haar.
Jouw kind gaat 'slechts' om het weekend naar zijn vader (en ik weet niet of die al een nieuw gezin heeft).
Stel nou dat het andersom is, en de nieuwe vrouw van je ex speelt Happy Family met jouw zoon die haar Mama X noemt. Dat wordt wel heel lastig om de twee Happy Family's tevreden te stellen.
Er is m.i. geen Happy Family, kinderen zijn geen bezit.
Ik proef een beetje te veel: zoals ik en mijn partner Het Doen Is Het Goed.
Olifanten
Ik laat de kinderen de vrije keuze, moeder heeft ook al een vriend die wordt ook papa... genoemd, wij maken daar ook geen drama van zoals jullie.
IK denk niet dat vader veel meer moet gaan doen. Mama maak er geen drama van om dit te bespreken met mij, Zij gaat eens kleren kopen, dan weer ik. Ik teken ook geen papieren van op school ik vul gewoon in ... . Gesprekken op school daar gaan wij samen naartoe, want ik ben diegenen die met hen moeilijke punten bespreekt en uitlegt.
Moeder heeft daarover duidelijke afspraken met de vader. Die ik volledig respecteer. Zij maakt er geen punt van dat ik met de vader naar school ga ...
Ze noemen dat ook wel eens interesse tonen in hetgeen ze doen, en zo ziet de moeder dat ook.....
Je oorspronkelijke vraag ging er over dat het NIET lekker liep tussen jou en de echte moeder. Maar blijkbaar doe en weet en kun jij alles goed/beter en ben je vooral niet van plan om ook maar iets te gaan veranderen.
Nou, tot ziens binnenkort in een andere rubriek dan maar...
mijn naam is haas
Mijn ex heeft ook een nieuwe vriendin en mijn zoontje noem haar ook mama X. Dat zijn nu zaken die gebeuren. en mijn zoontje weet wie zen echte mama is en wie zen stiefmama is.
JIppox,
idd, het liep niet lekker, maar we proberen eraan te werken. ik van mijn kant, zij van haar kant. vind ik alleen maar positief klinken.
reacties zoals jij mag dit niet of jij hebt alleen maar plichten en geen rechten, en biomoeder moet nix .. Daar heb ik niets aan.
je bent
Je bent echt op de goede weg. Het belangrijkste is dat je in gesprek blijft, de boel niet probeert op te lossen en gewoon de liefste en meest zorgzame stiefmoeder bent die je je maar bedenken kunt.
Schakel vader gerust in, het is voor jouw rol veel beter dat je niet overal tussenzit of het overneemt, zelfs al regel je in de praktijk al heel veel, dit omdat jouw rol een kwetsbare rol is.
Je kunt het niet leuk vinden
maar het is natuurlijk zo dat je geen rechten hebt. Je kunt een relatie opbouwen met kinderen en met ex maar dat is geen recht, geen vanzelfsprekendheid. Het lijkt me verstandig te om je te realiseren dat de dingen die jij graag wilt in de relatie met je stiefkinderen en hun moeder dingen zijn die zij jou moeten gunnen. Blijkbaar gaan er al veel dingen pretttig. Dat is mooi maar niet vanzelfsprekend!
Daar kun je van alles van vinden, maar daar verandert de situatie niet door...
Mijk
Taxi
Dank je wel,
Sommige dingen worden idd beter tussen moeder en vader afgesproken.
Vanzelfsprekend is zoiets nooit. De vader heeft lang genoeg moeten horen dat ze een tweede papa hebben. Die ook dingen met hen doet en dingen met hen afspreekt.
zowel in vriendschap, relatie zijn er altijd wel eens ruzies.
mijn mening is blijven praten en uitleggen waarom je iets wilt of hoe je het ziet.
blij
Nuja ik snap dat iedere situatie verschillend is, zoals jij de dingen beschrijft zouden ze in mijn geval nooit voor kunnen komen, alleen al mijn kinderen zouden zo'n rap tempo nooit bij kunnen benen.
Maar jee ik zou het echt vreselijk vinden als jij de partner van mijn ex zou zijn. Daar zou ik echt veel moeite mee hebben.
Je schrijft wel zo mooi dat je volledig accepteert dat je partner kinderen heeft, maar mi doe je dat helemaal niet. Er hoort nl ook bij dat je daarmee inziet en accepteert dat hij kinderen heeft met iemand anders, niet met jou. Dat is een gegeven, en dat verandert nooit. Ze worden niet van jou. Terwijl je dat volgens mij uit alle macht probeert te bereiken.
MIjn kinderen
Ik vind het wreed van u (Pollie) dat je kunt zeggen dat de kinderen niet van mij zijn. Ze zijn biologisch gezien van de vader en de moeder, maar het zijn wel mijn stiefkinderen. Zij zijn volledig gelijkgesteld aan mijn zoon.
Over sommige punten is er natuurlijk discussie. In sommige gevallen kunnen enkel vader en moeder beslissen over hen. Maar op andere vlakken kunnen stiefouders dat ook.
De kinderen weten wat ze aan mij hebben. Ze weten wat ze aan mama en papa hebben en wat ze aan de pluspapa hebben.
Op sommige vlakken zijn de kinderen zelf blij dat ze hun vader meer zien. Omdat moeder de regeling wou aanpassen. Dit was dan toevallig mijn vraag. En ja, ik ben ook blij dat ik ze meer zie en mijn zoon is blij om de kinderen te zien. Hij beschouwt ze namelijk als zijn echte broers en zus. Terwijl hij heel goed weet wie de 'echte' mama van hen is.
Wij zowel ik en de vader hebben haar daar uitgebreid voor bedankt.
Jammer dat sommigen onder jullie dat zo niet echt zien. Maar voor mij beteken ze hetzelfde als mijn echte kinderen (ookal is dat in werkelijkheid niet zo).
Ik vind het belangrijk om een heel goede band met hen te hebben.
en ze vertellen heel veel aan mij. Het zou anders kunnen ook en hoe zouden jullie dan reageren.
Grrrr
Het gaat er niet om wat jij vindt. Dat is niet belangrijk. Het gaat erom dat je inziet dat het belangrijk is dat je echt meent dat je Nan en zijn ex de ouders zijn en dat zij samen alles regelen.
Gr Angela
PS jij denkt dat je gelijk hebt omdat je alle kinderen zo lief vindt en dat dat dus alles rechtvaardigt
Ocharme
Weet je Angela,
Als er belangrijke zaken geregeld moeten worden dan doen zij dat, moeder in samenspraak met de pluspapa, vader is samenspraak met mij.
Moeder vraagt aan mij wat ik ervan vind, ik zeg mij mening, ze is nooit verplicht geweest om daarmee akkoord te gaan.
Moeder maakt er ook geen zo'n drama van, over sommige dingen wel en dat heb ik nu wel geleerd. Maar wij spreken daarover en zij ziet het echt veel positiever in dan jullie.
Het zou moeten andersom zijn, zou ze ook niet gelukkig zijn, zegt ze zelf. Ze is blij dat ik zoveel interesse toon.
Maar ocharme de stiefmama's van jullie kinderen...
ZE doen zoveel voor jullie kinderen en als jullie over hen zoiets zeggen dat ze dit niet mag en dit niet en dat dat niet kan en dat niet...
fijn
Probleem opgelost, dus?
Ik zou het niet kunnen, eerlijk waar niet.
Hoewel ik het ook wel 'zou moeten doen met je', dus ik zou, omwille vd kinderen, wel proberen zo positief mogelijk met je om te gaan en zoveel mogelijk te slikken...
Kan zijn dat ex van je man dat ook doet en ze alleen protesteert als het niet anders kan, dus wat ze laat zien is mogelijk alleen topje van ijsberg, daaronder zit misschien nog een hoop frustratie.
En jammer dat je aangeeft dat alles zo duidelijk is voor de kinderen, want dat vraag ik me af. Je laat doorschemeren dat ze wel degelijk iets mee krijgen vd machtstrijd die er gaande is tussen jullie. ('kinderen snappen niet waarom moeder moeilijk doet')
Dat is schadelijk voor ze.
Doe een flinke stap terug!
Wat ben jij arrogant Flora
Ik heb medelijden met de echte moeder. Die kan niet tegen jou op. Het beetje verzet dat ze bood, is neergesabeld door de supermoeder Flora.
Alle 'problemen' die jij had, zijn opgelost, in jouw voordeel.
Rekening houden met de gevoelens van de moeder doe je niet, want jij weet alles beter. En dat leg jij haar haarfijn uit.
Brrrrrrrrrrrrrrrrrr!
NIET jouw kinderen
nu niet en nooit niet. Dat is zo fout van een stiefouder. HET ZIJN JE KINDEREN NIET!!!!
Je mag van ze houden maar je kinderen worden het nooit.
Ook al wordt je mama genoemd door ze.
Ik kan me echt heel goed voorstellen hoe de bio moeder zich moet voelen. Ze moet wel aan je toegeven want je dramt gewoon door.
Echt wat stappen terug en je gaat een veel betere relatie met haar op bouwen.
Laatste poging Flora
Je mag van ze houden zoveel je wilt, graag zelf. Je mag van alles voor en met ze doen, zolang de ouders en de kinderen dat oké vinden. Maar denk nooit dat jij belangrijker voor ze bent dan hun enige echt moeder. Want dan ben je niet en zul je nooit zijn.
Streef er ook niet naar, het is geen wedstrijd. Kinderen hebben een ingebakken loyaliteit aan hun biologische ouders. Als je daar aan gaat morrelen, hoe goed je het wellicht ook allemaal bedoelt, dan maak je dingen stuk.
Als jij het belang van je stiefkinderen op de eerste plek zet, dan accepteer je een ondergeschikte rol in hun leven. Dat hoeft helemaal geen onbelangrijke te zijn, maar hij is wel ondergeschikt (en niet gelijk aan) de rol van de biologische ouder(s).
de boodschap is belangrijk genoeg
Toch Jippox!
Mijk
Mijk
Nou en of. En nu maar hopen dat 'ie overkomt, als als we het maar vaak genoeg roepen…
Nu ben ik in de war
In eerste instantie schrijf je:
"Ik zit nu echt met men handen in het haar. Sedert april 2015 ben ik samen met men nieuwe vriend. Hijzelf heeft 3 kinderen ik 1, dus samen hebben we er dus 4. ....
....
Ik heb zo het gevoel dat ze niet wil dat ik een plusmama ben voor haar kinderen. Telkens als ik iets vraag, is het i.v.m. huiswerk, kledij, ... is het voor haar teveel. op het moment zelf is alles ok maar een maand later is alles terug omzeep.
We hebben hieral meerdere malen ruzie om gemaakt, de kinderen zien mij doodgraag en ik hen. Ik heb er alles voor over, maar die emmer is meer dan vol met hun moeder."
En nu zijn we een paar dagen later en zijn jullie helemaal koek en ei, sterker nog, ik krijg de indruk dat jij jullie manier wel een voorbeeld vindt voor anderen. Hoe kan dat? Heb je in je eerste bericht nogal heftige taal gebruikt of is moeder tot een enorm inzicht gekomen? Maar wat was dan dat zij ineens bakzeil haalde? Ikkeniesnap
communicatie
Communicatie is heel belangrijk. Het is aan een versneld tempo gezegd. Maar doordat ik en biomoeder elkaar elke dag zien praten wij dagelijks. Soms loopt dat mis en soms goed. Een paar dagen geleden hebben we terug wat ruzie/meningsverschillen gehad. En toen ben ik beginnen vragen aan jullie wat ik dan best zeg of antwoord. Welke kijk er jullie op hadden.
En heb toen oude koeien uit de gracht gehaald.
Aan bepaalde antwoorden heb ik iets gehad maar aan anderen totaal niet.
Maar ik begrijp soms ook wel hoe je je voelt als moeder. Mijn zoon heeft ook een plusmama. Ze zorgt er goed voor. Waarom zou ze dan niet iets mogen beslisSen. Misschien had ik het op die manier nooit bekeken. Of zegt hij dingen tegen haar.... die ik niet weet. Als mijn ex met haar naar het oudercontact gaan ben ik blij (ik ga ook met mijn nieuwe vriend) dat toont dat ze interesse heeft.
Praten praten en praten. Dat heb ik hieruit geleerd. Niets zeggen of doen als het mij niet aanstaat kan ik niet en wil ik niet. Praten kan helpen.
OversSommige dingen kunnen kunnen enkel biologische ouders beslissen. Maar ik blijf bij mijn standpunt. Stien ouders mogen soms ook beslissingen nemen of dingen vragen aan bioouders.
Wij zijn beiden tot een inzicht gekomen. We menen het allebei goed. Ik zal haar nooit kunnen vervangen en dat is ook niet mijn bedoeling. Maar mij op de achtergrond houden is ook niet de bedoeling. Maar vraagt zelf bepaalde meningen van mij. Ik ben altijd eerlijk. Het is niet altijd het antwoord die ze verwacht maar ze weet wat ze aan mij heeft en omgekeerd is dit ook zo.
Maar dit bekom je enkel Door communicatie en te zeggen wat er op je lever ligt.