Stiefmoeders hebben ook rechten

Flora

'Ze vond het ook erg dat ik tegen de kinderen zei dat ze moesten stil zijn als de grote mensen aan het praten waren. ... Ik heb dat indertijd altijd zo geleerd... Versta niet echt wat er daar mis aan is...'

Mijns inziens leer je je kinderen dat ze stil zijn als een ander praat, je gebruikt niet dat 'grote mensen' want daarmee laat je zien dat kinderen niet gelijk zijn aan volwassenen wat betreft het praten met elkaar en dat vind ik wel een beetje jaren vijftig hoor. Je luistert naar elkaar en je praat niet door elkaar maar als je niet wil dat kinderen zich in het gesprek mengen met volwassenen moet je die gesprekken niet houden waar kinderen bij zijn.

je kunt het best eens zijn met de vader maar ik zou dat soort taal niet uitslaan waar hun moeder bij is (en dan zat ik je net nog te verdedigen).

Mijn kinderen luisteren en hebben manieren maar die schuif ik niet aan de kant als ik met hun vader praat.

ah

"Ik mag dan nog jong zijn, soms vind ik de aanpak van nu veel te laks. Bij ons (vader en ik) worden de kinderen streng maar rechtvaardig opgevoed"

Tsjor, dat had je goed aangevoeld. Flora vindt zichzelf duidelijk een veel beter opvoeder dan de echt moeder.

Flora, 1 advies: als je niet wilt dat de omgang uiteindelijk volkomen fout gaat lopen moet je dat waanidee echt opzij zetten. Als jij de kinderen ophaalt bij hun moeder, is er bovendien geen enkele reden waarom jij haar kinderen zou moeten corrigeren. Dat is echt vragen om moeilijkheden.

stil zijn

Die regel dat kinderen zwijgen als grote mensen praten is wat uit de tijd toen de verhoudingen veel meer autoritair waren. Het is wel verstandig dat je kinderen leert dat je om de beurt spreekt, goed naar elkaar luistert, elkaar bevestigd dat je het gehoord en begrepen hebt, elkaar de kans geeft om te spreken en extra attent bent bij vreemden en gasten dat ze aan het woord komen omdat ze zich bij jou thuis mogelijk wat minder vrij voelen om te spreken. Dat gebeurt in principe aan tafel en jij als ouder neemt daarin de leiding om het uit te leggen en op gang te brengen en in te grijpen als het gesprek ontspoort.
Maar dat geldt natuurlijk de dag door ook in andere situaties.
Maar ouders zijn niet meer per se meerwaardig dan kinderen, kinderen horen er ook bij en doen ook mee, hoe eerder hoe liever. Je hoeft ze geen onderdanigheid aan te leren, wel beleefdheid en goede omgangsvormen.
Dus als je zoiets achteloos bezigt, kun je daarmee aangeven dat je kinderen minder waard vindt.
Ik zou zo'n opmerking met een korrel zout nemen, of luchtig uitdagen, maar voor de moeder ligt het nogal gevoelig. Omdat het haar kinderen zijn die jij minderwaardig betiteld.

De 'Franse' opvoeding

http://www.joop.nl/opinies/is-de-franse-opvoeding-beter-dan-de-nederlandse

We hebben hier het boek van een Amerikaanse gehad die nogal onder de indruk was van de Franse opvoeding waar kinderen veel gedisciplineerder zouden zijn.
Alsof dat écht opvoeden zou zijn.

Commentaar:
"Is de Franse opvoeding ook een voorbeeld voor Nederland? Ik denk dat Druckermans boek best interessant is om te lezen, maar dat de aanbevelingen voor het grootste deel geen navolging verdienen. Het Franse opvoedmodel doet het namelijk helemaal niet zo goed, als je naar de cijfers kijkt. Zo is de bijvoorbeeld jeugdcriminaliteit in Frankrijk een stuk hoger en is het algemene scholingsniveau een stuk lager. De opvoedingsmethode levert dus heus niet alleen modelburgers op.

Daarnaast lijkt het de Franse ouders er met name om te doen te zijn dat kinderen zo min mogelijk last veroorzaken. Ze werken vaak allebei fulltime en de kinderen worden de hele dag verzorgd door crèche, school en opvang. Gezamenlijk thuis, moeten de kinderen vooral zichzelf bezighouden, want de ouders doen dat ook.

Een pleidooi voor de strenge Franse stijl gaat er ook vaak vanuit dat op de Nederlandse scholen in de gezinnen nog steeds de jaren ’60 voortleven. Niets is echter minder waar. De school van mijn kinderen is bijvoorbeeld een stuk strenger dan mijn opleiding in de jaren zestig. Spijbelen, met drank op naar het schoolfeest, daar wordt nu heel hard op gereageerd. In mijn tijd kwam ik er probleemloos mee weg."

Jonge opvoeders die streng doen/zijn

Ik hoor het vaker. De jonge ouders zijn veel meer aan het Opvoeden en de wat minder jonge garde laten de boel wat losser. Generaliserend natuurlijk. Ik ontkom niet aan het beeld dat naarmate je meer (levens)ervaring op doet veel mensen meer gaan inzien dat je veel dingen niet in de hand hebt waardoor ze minder krampachtig Opvoeden. Wat ook meetelt denk ik is dat als je meer achter je kiezen hebt je wellicht meer vertrouwen hebt dat er meer wegen naar Rome leiden, en niet alleen de jouwe.

Allemaal niet geldend voor iedereen, meer als algemenisering. Voorbeelden andersom ook te over. Natuurlijk.

Voor topic startster had ik nog wel de vraag wat je precies voor antwoorden zoekt hier? Ik heb het gevoel dat de meeste input niet echt lekker overkomt.

Het enige recht

Het enige recht van een stiefmoeder is het aanrecht. Zodra er ouders in de buurt zijn, hoeven stiefouders niet actief op te voeden en corrigeren, en al helemaal niet met jaren '50 opvoedpraktijken als 'wanneer grote mensen praten zijn de kindjes stil'. Al was je 50 en pedagoog, dan nog hoef je mijn kind niet te corrigeren waar ik bij ben.

Haha Vesper

Jij chargeert m wel heel rijkelijk. Maar ik snap je punt. Zeker dat van dat corrigeren waar moeder bij is en al helemaal niet op zo'n triviaal punt.
In de praktijk voed ik natuurlijk echt wel mee op. Puber woont gewoon de helft van de tijd bij ons en een aantal dingen gaan gewoon door, ook als papa op zakenreis is oid. T zou best gedoe worden als ik dan niet 'mocht' af- en aanspreken. Ik ben trouwens wel iets soepeler in een aantal zaken, onverwachte etentjes en logeerpartijtjes zijn bv meer mijn ding dan die van vader en dat weten al onze kinderen heel goed dus puber ook .

Heb je verder nog iets aan de tips die je hier gekregen hebt, van diverse ervaringsdeskundigen? Of weet je het eigenlijk zelf toch allemaal wel het beste en wil je graag even horen dat de moeder van de kinderen van je vriend maar een stom mens is?

Ja maar Flora

Je snapt toch wel dat het niet handig is om dat bij haar kinderen te doen waar zij bijstaat.

Vesper heeft gewoon gelijk. Als de ouders erbij zijn hoeven stiefouders niet op te voeden, en dat wel doen is DE manier om alles met ex op scherp te zetten.
Je moet haar kind niet corrigeren waar zij bij is. Zo simpel is het eigenlijk.

Flora: je hebt geen rechten als stiefmoeder

je hebt alleen plichten.

En de belangrijkste plicht is dat je jezelf heel streng gaat toespreken dat jij misschien niet van nature begrijpt wat je aanricht, maar dat je vanaf nu elke keer gaat bedenken hoe je haar kwetst en welke bescheiden rol jou hier past. Het gaat niet om opvoeden, afspraken, wel of niet kerst of niet.
Het gaat erom dat je denkt dat je net zoveel rechten hebt.

Dat is NIET zo. Je hebt geen rechten. Je man/ vriend heeft jou opgezadeld met iets en je pakt het veel te praktisch aan.

gr Angela

jammer toch die vaders

die gewoon een nieuwe moeder zochten en haar dat gewoon maar even in de schoot geworpen heeft.
Heeft hij nog minder met zijn ex te maken en het scheelt hem een hoop gezever.

Mag iemand mij nog even uitleggen wat het verschil is, behalve in woorden, tot het niet spreken voor je beurt, om de beurt praten, luisteren en je mond houden als een ander/volwassene (wie dan ook) aan het praten is?
Het resultaat blijft hetzelfde: je praat niet als ik praat en als jij praat praat ik niet. Ik ken heel veel kinderen en volwassenen (18+)die dit echt echt niet onder de knie hebben.

taxi

dat tweede: het gaat erom dat zij de kinderen van ex corrigeert als ze bij haar voor de deur staat.
dat klinkt als simpel dingetje maar gezien haar hele verdere houding (alsof het allemaal alleen maar praktische, opvoedkundige dingen zijn en alsof daar maar 1 oplossing is die iedereen toch gewoon snapt) is dit nou typisch iets waar ik me kan voorstellen dat ex zich niet goed bij voelt.
gr Angela
ps maar die ex vrouw is ws ook zo plichtsgetrouw geweest in alles oplossen voor man die het niet deed. Dus ze zal in TS wellicht herkennen dat die het ook alleen maar 'goed bedoeld' maar TS heeft volgens mij geen empathie voor haar gevoelens. En dat is niet een fijne basis ben ik bang.

Taxi

Voor mijn gevoel zit er een heel verschil in tussen: 'kinderen zijn stil als grote mensen praten' en 'je praat niet door anderen heen'. Als je dat verschil niet ziet kan ik het je ook niet uitleggen ;)

Dit draadje nodigt blijkbaar uit

Tot straffe uitspraken over stiefmoederschap.
Als ik mag vragen Angela: Ik ben wel benieuwd of je er nu zo'n straffe statement van maakt om TS wakker te schudden of dat je deze aanhangt bij elk samengesteld gezin. Ik ben en ken nl geen enkele stiefmoederschap die het zo strikt pakt zoals ik jou tekst lees. Dat je rol heel anders is en zorgvuldige afstemming vraagt, veel diplomatie, dat wel.
Overigens komt TS op mij (ook) behoorlijk zelfingenomen over en zou ik niet gelukkig worden als zij de stief van mijn bloedjes zou zijn.

Opvoeden

Wat mij betreft doe je in je eigen huis lekker zoals jullie het willen. Vader maakt zich er schijnbaar makkelijk vanaf door jou een grote opvoedrol te geven, maar naar zijn ex toe zou hij de communicatie moeten doen. Jullie zijn nog maar net een jaar samen. Wat is het voor achterlijks om die kinderen mama te laten zeggen na pas een jaar?
Ik heb al 14 jaar te maken met de stiefmoeder van mijn dochter en zij is een hele grote steun in de opvoeding en bij bijv huiswerk. Dat weet ik via mijn dochter, want in mijn aanwezigheid heb ik de ouderrol. Ik heb ook heus wel eens logistieke zaken met haar besproken, maar in situaties waarbij we allemaal zijn (ouders en stief) doet ze vanzelf een stapje terug. En zo hoort dat ook, het kind heeft namelijk al twee ouders (beschikbaar op dat moment).

steef

inderdaad, ik gebruik sterke bewoordingen omdat TS blijft hangen in 'maar er moet toch gewoon opgevoed worden en zo doe je dat'.
Als dat allemaal goed ging dan hoefde ze hier niet te posten.
Ik ben van mening dat ze met haar man terugmoet naar de basis en dat zeker hij een nieuwe houding moet gaan uitstralen, waarna TS een 'rol' kan definieren, dan zijn er drie volwassenen die de kinderen om zich heen hebben maar die alledrie een duidelijke rol en uistraling hebben.
gr Angela

dat snap ik allemaal best

maar het gewenste effect blijft hetzelfde: als ik praat zwijg jij ;-)
Ik vind het mammm,mammaaa, mammaaaaa, mahammmm, maaaaamaaaaaaa ook erg storend als ik met een vriendin praat en het 10-jarig kind van mijn vriendin blijft er maar doorheen tetteren. Dan denk ik ook wel eens: hou gewoon je mond en over mijn vriendin: waarom zeg je daar niks van?
Ik denk niet dat ze daar ernstige schade van oplopen, denk dat ze er wat van leren. Liefst van de ouder ter plekke, maar dat gebeurt dus vaak niet.

Moeder uit dit draadje kan dat ook van de kinderen gehoord hebben, ik kan er niet precies uithalen of ze dat zei waar moeder bij was? In elk geval geef ik ouders graag een kans het zelf te zeggen, wel meer dan een paar kansen ook, maar soms mag een ander dan best wat zeggen. Ik word soms al week bij die vriendin als ze bij dit gedrag maar blijft zeggen: boefjeeee, mamma is eeeeven aan het praten, (aai over haar hoofd)noujaaaa zeg het dan maar, wat is er? Ik wil nu snoehoehoehoep!!!!
Ooo boefje dat moet je maar even aan Taxi vragen, dat mag vast wel.(aai over hoofd, zwijmelige blik, twee paar vragende ogen aan mijn adres).
Ik denk dan: hou óp, ga weg, doe normaal, voed op, je schijt in je broek voor je eigen kind.

En ach, denken we vaak niet allemaal dat we het beter weten dan de andere ouder, ikzelf zal mn fouten best toegeven, heb het achter de rug allemaal, maar ik hoor daar natuurlijk net zo goed bij, was net zo goed beledigd of wist het net zo goed beter. Niets is des mensen vreemd. Dit gaat ook volgens mij niet om Nederland, maar om Belgie en daar gaat het er niet altijd hetzelfde aan toe.
Ik snap het dilemma hier prima, dat is het niet. Maar ik vind ook dat er niets mis is met het trachten op te voeden van mensen die goed meedraaien in de maatschappij, beleefd en behulpzaam zijn. Daar laten veel ouders toch nog wel wat steken vallen door altijd alleen maar liefdevol te zijn. Mijn schoonzus voelde zoveel schuld naar haar kinderen na de scheiding dat ze dat 10 jaar als excuus heeft gebruikt door geen leiding te geven maar ze als gelijke te behandelen. Het is jammer om te zeggen, want het zijn leuke kinderen, alleen het zijn monsters in de omgang, wars van alle gezag in hun leven.

Ik denk dat TS moet leren aanvoelen wanneer wat wel en waar en hoe te zeggen. Maar dat haar streven verder prima is, ze neemt haar rol wel serieus, moet zelf ook nog wat bijleren. Dat komt met de tijd.

Taxi

Ken je dit filmpje?
https://omdenken.nl/hoe-wij-tegen-kinderen-praten/

doet er niet toe

het doet er niet toe wie wie heeft laten zitten.
Jij hebt de stiefouder rol en die is veel heel veel bescheidener dan die van beide ouders. In de beslotenheid van je huis ja, maar daar buiten en zeker in aanwezigheid van 1 of beide ouders is die op de achtergrond.

En hoewel mijn dochter ook mama + naam zegt tegen haar stiefmoeder was dat in dit geval een logisch gevolg van leeftijd en gebeurtenissen in het gezin en werd het niet gestimuleerd door mijn ex en zijn partner. En is het zeker niet iets dat algemeen geaccepteerd is / wordt.

Nee, TO een grote stap terug en meer bescheidenheid zouden je niet misstaan. Dan kan het in de loop van jaren groeien tot misschien iets meer maar nog steeds bescheiden.

ik weet niet zo goed wat je met dat filmpje tegen mij wil zeggen.
Dat ik doorgeslagen ben in mijn opvoeding?
Dat ik moet stoppen met opvoeden?
Dat ik teveel boven op een opvoeding zit?
Dat ik mijn kinderen (beiden 25+) anders heb moeten behandelen?
Dat het niet in hun welzijn is als je opvoed?
Dat opvoeden zo 1990 is?
Dat je als je opvoed praat tegen de kinderen zoals de vrouwen van het filmpje?
Dat ik mijn kinderen volwassen had moeten behandelen en hen had moeten laten leiden in alles wat ze wilden?
Ik denk dat je dan totaal voorbij vliegt aan wat ik wil zeggen, mij niet genoeg kent en mij ook niet hebt begrepen.

Taxi

Het gaat om het onderscheid tussen volwassenen en kinderen. Mijn kinderen mogen ook gelijk hebben, wat dat betreft is er geen niveauverschil tussen hen en mij. Als iemand praat laat je diegene uitpraten, dat geldt dus ook als zij praten en ik iets wil zeggen.
Jij wijst alleen maar naar anderen die het in jouw ogen verkeerd doen en daardoor losgeslagen verwende blagen kweken. Dus... op basis daarvan concludeerde ik dat jij van het soort 'mama's wil is wet' was. Maar goed, jouw kinderen zijn al af en als die het leuk doen is het niet heel erg mis gegaan ;-)