Stiefmoeder aanwezig op kinderfeestje?

Tja, wat is je doel

Wil je gewoon een fijn en gezellig kinderfeestje voor je dochter, of wil je een avond met een onprettige sfeer...
Ik snap dat je je overvallen voelt, maar ik zou hier (je hebt het tenslotte al aangekaart en je ex denkt er anders over) eerlijk gezegd geen probleem over maken. En laat je ook niet wegdrukken als moeder. Maar je hebt natuurlijk niets te zeggen over hoe je ex met zijn nieuwe partner omgaat, jij kunt niet bepalen dat zij lang moet uitslapen op deze dag.

De nieuwe vriendin is vrij pril, begrijp ik?

Dochter?

De belangrijkste vraag is hier: wat vindt je dochter ervan? Als zij het geen probleem vindt, raad ik je van harte aan er ook geen probleem van te maken. Is het voor je dochter wel een probleem, dan kan zij het (of jij namens haar als ze nog heel jong is) met vader bespreken.

Afspraken zullen voortdurend veranderen. Ja, het is netter dat hij het overlegt, maar je kunt niet afdwingen hoe hij de zaken in zijn huis regelt. Ook kun je niet bepalen waar zijn vriendin slaapt. Daar ga jij niet over. Pijnlijk soms, maar zo is het.

Kijk uit

Kijk uit dat je je (logische) afkeer voor de aanwezigheid van de vriendin van je ex niet overdracht op je dochter.
Dat zal haar feestje er niet gezelliger op maken.
Is het wel zo dat hij zijn ex speciaal uitnodigt voor het feestje, of zijn ze elk weekend bij elkaar, en zou hij haar moeten afzeggen?
Je dochter kiest zelf voor het huis van haar vader als feestlocstie, ik kan mij daarom voorstellen dat zij geen moeite heeft met de aanwezigheid van zijn vriendin al blijft het voor jou pijnlijk.

moeilijk

Ik begrijp je helemaal. En dat laatste stukje gezin wil je waarschijnlijk koesteren, dat je het als ouders samen tenminste nog wel goed doet.
Wij vieren (zonder nieuwe partners) alle feestdagen nog samen, bellen elkaar nog wel eens voor advies (beiden een uitgesproken beroep) en daardoor gaat het stukje na-gezin langer mee dan bij anderen.
Het is neutraler, want het is voor de kinderen, dus dat gaat beter dan als partners.
En dan komt er ineens zo'n snotneus (grapje) die even mee gaat spelen in hetgeen jij tenminste nog als erfenis uit je scheiding haalt.
Die denkt dat ze nu overal recht op heeft omdat.....blabla enz.

Ik houd er rekening mee dat ik ook erg gereserveerd zal reageren als mijn ex, de oorzaak van de scheiding, een nieuwe vriendin/eerder een nieuwe vriendin zal hebben als ik, die meteen mee wil regeren.
Is het een open vrouw dan zal ik neutraler zijn.

Mijn kinderen zijn volwassen, maar er komen misschien nog kleinkinderen aan. Een vreemde vrouw die zich oma laat noemen door MIJN kinderen..nouja die gedachtes dus.

Toch gaat het in dat stukje niet meer om mij. Mijn partner heeft het recht (zelfs al zou ik dat niet vinden), om te leven met wie hij wil en hoe hij dat wil en het feestje wordt bij hem gegeven, niet bij jou.
Het gaat om het kind en misschien heeft die nieuwe vlam wel net zulke gedachtes: als hij maar niet weer met zijn ex....

Om kort te gaan: herkenbaar, pijnlijk en begrijpelijk. Maar: denk aan het kind en stap hier overheen en vertel echtgenoot dat je volgende keer graag hebt dat dat in overleg gaat omdat je je nu overvallen voelt.

Volgende feestje bij jou plannen, dan mag je weigeren wie je wilt.

Ik begrijp het maar...

Ik begrijp je gevoelens, maar ik kijk ook naar de praktische kant: er is een slaapfeestje, er is een hele club meiden aanwezig en er is maar één volwassene die bovendien van het andere geslacht is. Als er iets met een gast zou zijn, variërend van heimwee tot overgeven tot van een trap af vallen en naar een dokter moeten is het wel onvoorstelbaar verstandig dat nog iemand aanwezig is. Eentje kan bezig zijn met de zieke gast terwijl de ander zorgt dat de rest van het feestje in goede banen loopt.
Nogmaals, ik begrijp je gevoelens maar ik vind het eigenlijk heel erg verstandig van de vader dat hij dit niet in zijn eentje doet.

Tijd om los te laten.

Hoe hard ook.
Tuurlijk ben jij mama no.1 maar jullie zijn gescheiden sinds een jaar en jouw ex gaat nu zijn eigen leven leiden.
Jouw "scepter" brak af op het moment dat zij (zijn nieuwe vriendin) zijn leven en huis binnen wandelde.
Je kan het accepteren en haar deel laten nemen of je kont tegen de kribbe gooien en geen kinderfeest zal meer hetzelfde zijn.
Zij is zijn (nieuwe?) liefde en ze wordt steeds belangrijker voor jouw ex en hopelijk ook voor de kinderen.
Jullie "stilzwijgende" afspraak verliest het hier tegen.

Been there and done that, ik weet hoe pijnlijk dit is maar ik heb me aangepast en heb het overleefd, juist voor de kinderen.

Plaats van plusmoeder

Saar, nog een ding: het feit dat ze een relatie heeft met de vader van jullie kinderen, maakt haar nog niet de stiefmoeder. Daarvoor is een huwelijk nodig. Ze is de vriendin van vader. Als de relatie nog pril is, kan die ook weer over gaan.
Als (ALS) ze ook een moederrol op zich gaat nemen, wordt ze nooit meer dan een plusmama. Jij bent en blijft de moeder van jullie kinderen. Ik hoop dat ze een toegevoegde waarde in het leven van jullie kinderen gaat spelen, dat zou fijn zijn voor de kinderen. Ik hoop ook dat ze dan ook enige terughoudendheid kent, uiteindelijk zijn het de ouders die verantwoordelijk zijn voor de opvoeding van de kinderen.
De gouden regel is: voed andermans kinderen niet op, maar geef het wel aan als ze over jouw grenzen gaan. Dat laatste geldt vooral als je onder 1 dak woont, dan ontkom je er niet aan.

Ik vind het raar

De relatie tussen vader en vriendin is nog pril, maar toch lijkt iedereen het de normaalste zaak van de wereld te vinden dat zij erbij is.

Ik snap TS volkomen. Waarom moet het op deze manier? Waarom moet zij maar zich aanpassen aan het rare idee van de vader? Het lijkt mij niet meer dan normaal dat dit wordt overlegd en niet als een voldongen feit wordt neergelegd.

Blijft dat het voor dochter belangrijk is dat het feestje op een leuke en gezellige manier zijn doorgang kan vinden. Kun je het niet verplaatsen naar jouw woning? Dan is vader natuurlijk welkom, maar zijn vriendin (nog) niet.

De situatie nu

Ik ben er helemaal voorstander van om een nieuwe liefde de eerste 6 maanden ofzo niet aan de kinderen voor te stellen. Maar dat is blijkbaar een gepasseerd station. TS zegt ook nergens hoe pril die relatie is.
Nu is het de vraag hoe TS met de situatie kan omgaan. Ik denk dat problemen maken het er niet beter op maakt, zelfs als vader nu impliciete of expliciete afspraken schendt. Het is nou eenmaal zo, de kinderen zitten niet te wachten op strijd. Strijd is zeker niet in hun belang.
TS kan met vader gaan praten en haar zorgen uiten, maar moet zich ervan bewust zijn dat ze vader niks kan verbieden. Vader is baas in eigen huis.

Iedereen?

Nee hoor, waar staat dat? Ik zeg alleen dat ik haar gevoelens begrijp, maar je kunt iemand niet dwingen iets te doen tenzij je in je eigen huis bent, simpel als dat, hoe vervelend en niet netjes het ook is.

hangt er vanaf..

..hoe lang de relatie tussen je ex en zijn vriendin al bestaat en hoe de omgang tussen je kind en die vriendin is. Als je kinderen er al helemaal aan gewend zijn dat die vriendin er vaak is, en dat loopt verder prima, dan zou ik het zo laten.
En als je er zelf veel moeite mee hebt, kun je er ook voor kiezen om er dan zelf niet bij te zijn. Dan doe jij het volgend jaar, bijvoorbeeld.

Maar goed, als de relatie nog maar pril is en je dochter zich hier ongemakkelijk bij voelt is het natuurlijk wel een ander verhaal. Punt blijft ook dan dat het feestje bij vader is, in zijn huis, en je dus uiteindelijk weinig te 'eisen' hebt.

slapen

Mogelijk heeft je ex zijn vriendin gevraagd om te komen/ blijven slapen, omdat hij niet alleen met die mesjes in huis wil slapen.
Als ik diep in mijn hart kijk zou ik het eerlijk gezegd niet zo'n prettig idee vinden als mijn dochter op de basisschool leeftijd bij een vriendinnetje blijft slapen als daar verder alleen een vader is.

Dingen veranderen

Ex en ik hebben de verjaardag van onze oudste een aantal jaren samen gevierd. Toen er steeds meer visite kwam van zijn kant heb ik voorgesteld het voortaan apart te vieren. Dat zijn vriendin en nieuwe schoonouders op bezoek kwamen vond ik tot daar aan toe, maar ik hoefde niet haar tantes, ooms en vriendinnen, en dan 80/20 qua zijn/mijn gasten. De partijtjes deden we meestal met zijn drieën. Ik had zijn vriendin er niet per se bij gehoeven, maar ze was er nu eenmaal. En bij feestjes in zijn huis natuurlijk helemaal. Dat is een keer of drie gebeurd en daar hoefde ik dan ook niet bij te zijn.
Maar goed, ik zal wel raar zijn

specht

Serieus? Waarom zou een vader zoiets niet alleen kunnen dan? Of vind je dat per definitie alle mannen gewoonweg niet te vertrouwen zijn?

Jippox

Natuurlijk kunnen manen wel in hun eentje een feestje regelen,
Ik zeg ook nergens dat mannen per definitie niet te vertrouwen zijn.
Maar ik zou het toch geen fijn idee vinden als mijn kind bij een mij niet zo bekende man in huis zouden slapen.

specht

Lijkt mij dat de meeste vriendinnetjes op zo'n slaapfeestje al vaker over de vloer geweest zijn. Dus helemaal 'onbekend' zal die man dan toch niet zijn. En ze zijn met een hele groep. Waar ben je dan bang voor?!

Soms ben ik blij dat ik geen man ben...

zijn huis

Het is in het huis van je ex, en als die vriendin daar ook woont, is ze daarbij. En ook als ze daar vaak is, is ze er ook bij.
Als het slaapfeestje bij jou zou zijn en jouw nieuwe vriend woont bij jou, dan kan jouw ex daar problemen mee hebben, maar het is jouw huis en jouw nieuwe leven. Als jij (nog) geen nieuwe partner hebt is het extra pijnlijk, dat snap ik, de wereld tolt door. Maar vertrouw op je ex en de keuze voor zijn nieuwe partner. In het belang van je dochter zou ik er dus geen poeha van maken.
Misschien voor jou ook tijd om weer eens om je heen te kijken naar een nieuwe liefde?

Of ...

Wie wil nu, uit vrije wil voor kinderen die de jouwe niet zijn, gedurende een nacht voor het karretje van een kinderfeestje worden gespannen? Ik kan ze als die van mij jarig zijn helaas nooit vinden. En dat is alleen overdag.

Ik zeg maar gewoon hoe ik denk dat ook kan zijn.

Jouw ex kan haar gevraagd hebben maar misschien was het haar voorstel, geboren uit angst dat jullie samen in één huis (met allemaal kinderen!) zitten zonder een chaperonne (alsof je die dan nog nodig hebt). Heeft zij zelf kinderen? Uit ervaring met de vriendin van mijn vader en vriendinnen met een 'rugnummer 2' is mijn indruk dat dit soort gevoelens eerder gangbaar is dan niet. Alsof je niet voor niets uit elkaar bent en uitgekiend tijdens een kinderpartijtje het weer aan wil leggen met elkaar. Allemaal menselijk. En extra complicerend, helaas.

Als jouw ex geen gerommel in zijn prille relatie wil en zich stiekem wel gevleid voelt, zal hij dit daarom ook graag willen. Ook als het zijn idee niet was.

Het hoeft niet zo te zijn maar sluit het niet zo maar uit!

Het lijkt mij onverstandig, ongepast (van haar om zich er tussen te zetten) en onwenselijk. Het zal een niet vergemakkelijken, eerder zorgen dat mensen zich bewust worden van remmingen ed. Zelfs al had je een extra paar handen hard nodig gehad, maakt haar aanwezigheid het niet makkelijker en lichter.

Hoe dan ook, de vraag is of je het tegen kan houden. Als je het niet tegen kan houden, kan je misschien wel met je ex bespreken hoe jij het dan wel wil, als zij er toch bij is. Of dat succesvol zal zijn? De vraag is of hij (en zij) zich daaraan zullen houden op het moment zelf. Misschien niet omdat niemand van slechte wil is maar omdat soms dingen heel anders lopen dan afgesproken. En wat dan?

Of je houdt het feestje op een andere plek waar jij wel wat over te zeggen hebt..

ik zou

-Als het lukt- proberen de situatie te accepteren, al is het alleen voor je dochter. Vind je dat echt te moeilijk,ik ken je situatie niet dus dat kun jij alleen bepalen (hoewel ik heel goed begrijp dat de nieuwe vriendin om je heen echt te veel gevraagd is), dan is het aan jou wat te doen.
Je kunt het feestje van jouw kant afblazen; je ex vertellen dat je dit niet trekt en hij het dus alleen met zijn vriendin moet doen. Tenzij hij akkoord gaat met het idee dat vriendin zich niet laat zien grotendeels, zo lang jij er bent. Anders kun je voorstellen dat het feestje naar jouw huis verplaatst wordt waar jij dan kunt bepalen hoe en wat. Ee.a. in goed overleg met je dochter, uiteraard.
En even terzijde...ik vind het een !@#$%streek van je ex!

De situatie

Over het accepteren, dat is nog best lastig in zo'n korte tijd, daar niet van. En dan, als je dat volledig hebt geaccepteerd terwijl de binnengehaalde buitenstaander zich als een diva gedraagt of net de verkeerde dingen zegt, hem blijkt te claimen, dan is dat ook lastig. Waarom zou je dat op een kinderfeestje willen? Met 3 mensen in het spel, die elk ook een deel 'acceptatie' te doen hebben en waarvan misschien een deel is gelukt en een deel niet, vraag je om gedoe. Dus wat nu als dat bij één van de andere tot gedoe leidt met een uitwerking op één van (of beide)? Dan sta jij daar met jouw acceptatie.

Ik zou zeggen dat het best een lastige situatie is en dat het beter is om stapje voor stapje elkaar te leren kennen in deze nieuwe situatie maar dat als haringen in een ton (kinderfeestje) op dit moment teveel van het 'goede' is. Dat is niet per definitie hét recept voor een beleefde relatie op lange duur met ex en zijn vriendin.

Zelf je grens bepalen

Het is nogal een overval en vooral lastig voor iedereen. Je kunt het zien als een kans om de nieuwe vriendin van je ex te leren kennen. Als je dat nog niet ziet zitten zou ik voor deze keer je aanwezigheid terugtrekken.
Geef gewoon eerlijk toe aan je jarige kind dat je nog even moet wennen dat vader een nieuwe vriendin heeft, dat zullen ze zelf ook hebben. Dus deze keer, om het niet lastig te maken blijf jij thuis.
Ik vraag me trouwens ook af of beide families dan bij elkaar komen? Of heb ik iets gemist? Dat zou het nog wat lastiger maken.
Zonder al teveel drukte want het is voor kinderen echt niet leuk. Niet spanningen als nieuwe vriend en moeder er wel bij zijn en niet als moeder afwezig is.
Ik hoor nog dat meisje in de video over vechtscheidingen: dan gaat het weer over hen, en niet over mij.
Dus als je even denkt dat je het aankunt kun je ook gewoon gaan, al is het maar eventjes.

Begrip

Ik snap dat je baalt maar ervan balen en er iets aan willen doen zijn twee dingen. Ik lees wat gedachtesporen over de reden dat je ex haar heeft uitgenodigd en zo te lezen kennen we de ware reden niet. Wellicht is die wel heel begrijpelijk vanuit zijn perspectief.
Wellicht kun je het via een andere invalshoek nog een keer ter sprake brengen, ik weet niet of het gesprek de eerste keer daar ruimte voor biedt.

Off topic:
En even over dingen als: de gouden regel. Excusez moi maar dat vind ik dus echt bullshit. Er zijn geen regels hierin, hooguit boerenverstand en empathie. In omgekeerde volgorde wat mij betreft. Daar kom je volgens mij veel verder mee dan regels.
Dat zeg ik natuurlijk niet zomaar, mijn 'stief' woont hier vijf dagen per week en mijn man is regelmatig voor korte en langere tijd weg voor zijn werk. Stief kiest zelf voor deze regeling. En dus voed ik zeker weten ook stief op en dat gaat prima. Al jaren overigens.

Ik zal het misschien juist wel prettig vinden als er ook een vrouw daar bij aanwezig is en niet alleen je ex met die stel meiden. Er kunnen altijd dingen gebeuren waar kinderen een vrouw voor nodig hebben. Het is ook zijn huis. Wat zegt je dochter er zelf over?
Als zij er geen problemen mee heeft dan moet je er ook geen probleem van maken. Het is haar feestje.

Steef

Ik vind het ook heel prettig dat als mijn ex op dienstreis is of een weekend weg de continuiteit voor dochter blijft en haar bonusmama de honeurs waarneemt.
Maar dat moet wel groeien idd.
En die half jaarsregel snap ik ook niet zo, soms langer, soms korter als je je ex maar een beetje informeert en de nieuwe liefde niet gelijk als nieuwe ouder gaat fungeren.

Dingen waar een vrouw voor nodig is?

Brenda, ben wel benieuwd naar de dingen die kunnen gebeuren waar een vrouw voor nodig is?!