

Echtscheiding en erna
U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

Lady GaGa
03-03-2011 om 18:03
Samengesteld gezin - alleen de ouder of ook de nieuwe partner kan reageren
Hallo,
Mijn partner en ik wonen sinds vorig jaar juli samen. We zijn beiden nog in scheiding met onze ex-partner. Hij heeft 3 kinderen van 10 t/m 14 jaar die bij hun moeder wonen en 2x per maand een weekend bij ons zijn. Mijn kinderen zijn 11 en 6 jaar en ik heb met hun vader een wekelijkse omgangsregeling (elke week dezelfde dagen met mij en idem met hun vader en 2x per maand een weekend met mij en het andere weekend met hun vader). Het gaat over het algemeen goed met mijn kinderen (dat zegt natuurlijk elke ouder mbt zijn eigen kinderen) en het gaat vaak goed fout met de kinderen van mijn partner voornl in het contact met mij en hun gedrag in het algemeen. Verschil in opvoeding, achtergrond, normen waarden etc.
Mijn kinderen zijn opgegroeid met een papa en mama die beiden werken en de opvang werd geregeld met een oppas- moeder thuis en 1x per week bij de grootouders. De tijd die we hadden werd doorgebracht met onze kinderen en beiden waren (en nog steeds) betrokken met de opvoeding van onze kinderen. Er zijn duidelijke regels voor iedereen en er is een organisatie in huis om alles in goede banen te leiden.
Mijn partner werkt heel veel en was bijna nooit thuis, als hij thuis was was hij papa die voetbal speelde met zijn zoons en een aai over de bol voor zijn dochter.
De moeder van zijn kinderen is huisvrouw en heeft nooit gewerkt en haar taak was voornamelijk het huishouden en aanwezig zijn voor de kinderen. Van opvoeding was er nooit echt sprake, en dat is nog steeds het geval.
Bovenstaande schets al duidelijk dat dit (zonder in details te treden) vaak tot conflicten leidt als de kinderen er zijn (en ook als de kinderen er niet zijn). Conflicten tussen mijn partner en ik vwb de regels en zijn aandeel in de opvoeding van zijn kinderen, conflicten tussen de kinderen omdat de één wel uren op de computer mag spelen, lang in bed mag blijven, zijn huiswerk niet hoeft te maken. Ik ben veel stricter in het toepassen van regels en ook het aangeven van de consequenties als de regels niet nageleefd worden door mijn kinderen. Voor de kinderen van mijn parter zijn er bijna nooit consequenties (straf etc).
Ik heb er geen problemen mee als mijn partner mijn kinderen op de 'vingers tikt' in het geval zij regels overschrijden en ik heb dit ook tegen mijn kinderen gezegd maar mijn partner en zijn kinderen accepteren het niet dat ik hen er op wijs als ik het niet eens ben met hun gedrag/overschrijding van regels.
Mijn partner is nog in de rol van het leren hoe het is om een ouder te zijn (en dus geen papa-vriendje van zijn kinderen) en hij heeft daar veel moeite mee en heeft vaak het gevoel dat zijn ouderschap ondermijnd wordt als ik zijn kinderen wijs op hun fouten. Daarbij is er een groot verschil in opvoeding tussen wat hun vader nu met hen wil en hoe hun moeder hen opvoedt (zij is niet echt bezig met opvoeden zoals dat al voorheen het geval was).
Waar ik eigenlijk heen wil met mijn verhaal is of ik ook het recht heb om de kinderen van mijn partner op de vingers te tikken igv dat hun gedrag daar aanleiding toegeeft of moet ik dit regelen via hun vader zodat hij hen erop kan aanspreken? Hij vindt het erg moeilijk om zijn kinderen op de vingers te tikken, verschillende factoren zijn hier de oorzaak van waaronder het gebrek aan ervaring en het niet om kunnen gaan met conflict situaties met zijn kinderen en het willen bewaren van de 'goede sfeer'.
Ik hoop van jullie positieve en constructive reacties te ontvangen vanuit jullie eigen ervaring of dat van anderen want ik kom er niet uit in discussies met mijn partner omdat we toch ons eigen standpunt beschermen en niet echt objectief kunnen zijn.
Daarbij wil ik nog toevoegen dat ik een bijna dagelijks contact heb (voornl via email en sms) met de vader van mijn kinderen vwb de opvoeding, hun school, aanschaf van kleding, speelgoed etc om proberen op één lijn te blijven en dat gaat voor 95% goed.
Ik zie erg uit naar jullie reacties en alle goede raad is welkom.
groet
Krisha

hkh
28-03-2011 om 13:03
Ik ook
Ik ben ook benieuwd. Ook bij ons druk weekend waarin de kinderen van mijn man ook nog eens de een op vrijdag en de ander op zaterdag moesten worden gehaald (1 uur rijden van ons huis) en gistermiddag weer thuis moesten worden gebracht. Dus vooral in het teken van veel heen en weer rijden, veel ergernis tussen man en mij en uiteindelijk weer mijn eigen plan getrokken met mijn kinderen. Zat me groen en geel te ergeren dat man en stiefkinderen letterlijk de hele mooie zondagochtend en deel middag achter games en computer zaten en dacht uiteindelij : wat kan mij het schelen, ik ga wel lekker naar buiten met mijn eigen kinderen, dingen doen die wij leuk vinden.... was heerlijk en ik heb het er 's-avonds niet eens meer met man over gehad.
En jij lady gaga ?
HKH

Vic
28-03-2011 om 13:03
Waarom erger je je daaraan? Je kunt toch niet voor anderen voorschrijven wat zij leuk moeten vinden?

hkh
29-03-2011 om 09:03
Leeftijd
Ik weet dat ik me niet moet ergeren en dat heb ik dan ook niet meer gedaan toen ik besloot mijn eigen plan te trekken. Van pubers kan ik het wel hebben overigens maar er is 1 vader van 40 die de hele dag op de computer zit en 1 jongen van 6. En dus 1 puber van 16 jr.
Ik weet ook heus wel dat ik niet kan bepalen wat zij leuk vinden of niet en dat ik over 5 jaar ws hetzelfde verzucht met mijn kinderen. Ik wilde aangeven dat ik ook soms weer in mijn eigen valkuil val en dan weer even afstand moet nemen.

Lady GaGa
29-03-2011 om 14:03
Kinder weekend
We hebben het weekend samen doorgebracht. Mijn partner wilde het toch heel graag proberen en hij werd er zelf ook niet goed van dat het allemaal niet liep. Dus we hebben samen de dag tevoren (klinkt voor sommige onder jullie heel schools en strict) doorgenomen hoe hij in bepaalde situaties zal gaan reageren, de regels nog eens duidelijk uitleggen en de consequenties. En het ging aardig, ik heb mijzelf maar 3!! keer geergerd (normaal op zijn minst 10 . En mijn partner voelde er zich ook goed bij. De kinderen vinden het maar niets zo'n 'strenge' vader en maakten opmerkingen in de richting van dat het hij het voor mij doet en dat als hij niet met mij leefde dat hij een veel leukere vader zou zijn.... De oudste kijkt me niet eens aan.... Maar daar gaan we een volgende keer op verder.... First things first..
Het was nog steeds een heel vermoeiend weekend... maar ik heb nu hoop omdat mijn partner achter ons staat.
Trouwens, ik las net ergens dat een samengesteld gezin zich gaat vormen tussen 4 en 7 jaar.... Over 7 jaar is alleen mijn dochter (nu 6 jaar) nog thuis... De anderen zijn dan allang weg voor studie etc... Ook niet erg hoopgevend

Lady GaGa
29-03-2011 om 14:03
Ik begrijp volkomen jouw frustratie. De kinderen van mijn partner staan rond 7h30 op en hangen dan meteen voor de TV of voor de computer. Dat zijn ze van huis uit gewend en dat kwam papa en mama goed uit omdat zij dan konden uitslapen zonder gestoord te worden. Mijn zoon moet eerst zijn huiswerk doen voordat hij ook maar iets anders kan doen. En als mijn partner wil dat zijn kinderen iets anders doen dan computer en video spelletjes dan kunnen ze niets zonder hun vader.... En omdat hij tijdens het weekend ook andere dingen wil/moet doen is het voor hem dus makkelijker om ze voor de computer/video spelletjes te laten.... En ik erger mij er ook mateloos aan want het zijn net een stel zombies waar niets uitkomt. Wij hebben thuis een ping pong tafel, een flipper kast, een hele grote boekenkast met allemaal kinder boeken en stripverhalen, we hebben een tuin, we wonen dichtbij een heel groot park waar je eindeloos kunt fietsen.... We hebben alle familie spelletjes die je je maar kunt voorstellen....
Tja....

Lady GaGa
29-03-2011 om 14:03
Goede tips
Ik kwam bij toeval de volgende url tegen:
http://www.oudersenkinderen.nl/
Het zijn misschien geen eye openers maar al lezend kwam ik zoveel herkenning tegen... Ik werd bevestigd in de gevoelens die ik had, mijn gevoelens en wat ik beleefd heb worden hier herkend... En dat gaf mij wel een heel goed gevoel. Je gaat soms ook zo ontzettend twijfelen aan jezelf... Dat ik zulke negatieve gevoelens heb naar de kinderen van mijn partner is niet leuk... is voor mij ook niet leuk want ik wil gewoon dat het goed gaat..voor iedereen. Maar in de artikelen die ik las in deze url werd bevestigd dat mijn gevoelens gedeeld worden door vele andere vrouwen in mijn situatie...