U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Samen op vakantie
Mijn vriend en ik zijn ruim 2 jaar samen. Hij heeft 1 zoontje en ik 3 kinderen. Geregeld spreken we met elkaar af en doen we iets leuks. Nu willen we dit jaar heel graag met elkaar op vakantie maar de ex van mijn vriend vind dit niet goed. Vanaf januari vraag ik mijn vriend dit bespreekbaar te maken bij zijn ex maar tot op heden is er nog niks uitgekomen behalve dat ze het niet wil en dreigingen naar mijn vriend met dat hij er niet meer inkomt bij haar en allemaal nare appjes. Maar ik en mijn kinderen willen nu toch wel eens weten waar we aan toe zijn. Vorig jaar zijn wij ook gescheiden op vakantie gegaan en het was totaal niet fijn om zonder elkaar te zijn terwijl we zo graag bij elkaar willen zijn. Hoe kan ik hier nu het best mee omgaan?
Soms krijg ik het idee dat ik het liever wil dan hij maar dat is ook mijn onzekerheid. Ik besef ik me ook dat hij niet in een makkelijke positie zit. Maar ik wil ook niet oneindig wachten en hopen.
Die ex van je vriend heeft natuurlijk niets te zeggen over hoe jouw vriend zijn vakantie viert. Haar toestemming heeft hij niet nodig. Maar blijkbaar zit het probleem vooral bij je vriend, die niet iets doen wil tegen de wil van zijn ex.
Tja. Ik zou je vriend vragen om binnen een bepaalde termijn (een week?) een definitieve uitspraak te doen over wel of niet samen op vakantie dit jaar. En anders toch maar je eigen plan trekken...
Speelt dit alleen bij vakanties of ook op andere vlakken?
Bezwaren
Als zoon van vader een beperkte omgangsregeling heeft, alleen weekenden om de week of zoiets, kan moede bang zijn dat zoon dan weer geen contact met zijn vader heeft omdat die zijn aandacht bij de rest nodig heeft.
Ik vind een vader en zoon vakantie ook niet slecht. Ik zou in elk geval de beslissing bij je vriend laten en hem niet onder druk zetten. Dan heeft hij 2 vrouwen in zijn leven die hem onder druk zetten en gaat het niet meer om hem en zijn zoon.
@Jippox
Nee dit speelt niet alleen bij vakanties. Zijn ex wil ook dat hij eerst met haar overlegd voordat wij iets leuks gaan ondernemen. Ik wil hem niet onder druk zetten maar vind het moeilijk om een balans te vinden tussen mijn standpunt, grenzen en toch begrip tonen voor de situatie en afwachten.
AnneJ: Het gaat toch niet alleen tussen hem en zijn zoon maar ook tussen mij en mijn kinderen. Als hij nou vanaf vorig jaar aangeeft dat mijn vriend ook graag met ons op vakantie wil. Anders moet hij mij duidelijk aangeven alleen met zijn zoon op vakantie te willen.
Mijn vriend geeft ook aan graag te willen Samenwonen maar we zijn nog nooit met elkaar op vakantie geweest en niet langer dan een dag met elkaar incl kinderen samen geweest. Dus lijkt mij een vakantie een goede proef om te kijken hoe iedereen op elkaar reageerd om daarna verder plannen voor de toekomst te maken. Alleen gaat dat niet als ex er tussen blijft zitten.
ik zou
iets boeken waar je vriend en zoon eventueel nog in mee kunnen. Ik snap heel goed dat als jullie het leuk hebben samen, het heel frustrerend is alleen op vakantie te gaan. Misschien kan hij iets boeken wat dichtbij jullie is anders?
Op zich vind ik dat ex gewoon te veel ruimte krijgt. maar het is best verstandig van je vriend om niet zo maar dwars tegen moeders wens in te gaan.In principe heeft hij daar wel het recht toe tenzij er iets aan de hand is met jou of je kinderen wat het aannemelijk maakt dat zij het niet wil hebben.
Samen-apart mogelijk?
Bijvoorbeeld twee huisjes/tenten/hotelkamers naast elkaar boeken? Dan gaat vader met zoon op vakantie en jij met jouw kinderen, maar zijn jullie toch samen.
Ik denk dat het tijd is dat iemand aan moeder vriendelijk maar indringend duidelijk maakt dat ze het leven van haar ex niet meer kan bepalen. Ze zijn gescheiden, dan ga je elk je eigen weg. De zoon is niet haar bezit, hij is van zichzelf en heeft twee ouders die allebei het beste met hem voor hebben. Als de zoon bij vader is, bepaalt vader wat er gebeurt, niet moeder. Hij hoeft zijn ex niets meer te vertellen noch verantwoording af te leggen. Is er niet een familielid of gezamenlijke vriend die dit gesprek eens met moeder aan kan gaan? En jij met vader? Ik vind het lovenswaardig dat hij zijn ex niet tegen de haren in wil strijken, maar dit gaat te ver.
eigen weg
Ik ben het op zich eens met Niki73. Ik denk alleen dat vader de voordelen van een gezamenlijke vakantie niet vindt opwegen tegen het gedoe met zijn ex (hoe onterecht ook) dat er tegenover staat. Ik herken dat wel een beetje. Dat je in theorie in je recht staat maar dat de praktijk anders is. Dat werkt vaak wat verlammend. Of het dan handig is dat TS de druk wat gaat opvoeren, betwijfel ik.
Reactie
Dank voor jullie reacties. Voor mij zou twee huisjes naast elkaar huren op een park ook prima oplossing zijn. Alleen heeft mijn vriend het financieel niet zo breed dus zou zonde van het geld zijn. Al zou hij anders ook met zij zoon alleen weg gaan.
Ik zie jullie reacties wat betreft de ex van mijn vriend wel een beetje als bevestiging dat ik het niet verkeerd zie. Ze heeft tot op zekere hoogte niks te zeggen over wat wij doen. Behalve als zijn zoon aangeeft het niet fijn met ons te vinden maar elke keer als we samen zijn vraagt zijn zoontje aan mij of hij met mij mee mag en wanneer hij bij mij mag logeren. Ik wordt hier wel onzeker en wanhopig van. We willen zo graag iets opbouwen maar telkens doordat mijn vriend dan strijd krijgt met zijn ex is de lol er snel vanaf. En ik vind ook dat mijn vriend niet daadkrachtig genoeg is naar zijn ex en daar wordt ik weer onzeker van. Ex van vriend is ook al meerdere jaren depressief en gaat ook niet met zoon op vakantie.
Het steekt mij ook vooral dat vriend meerdere keren aankaart te willen Samenwonen maar dat samen op vakantie al geen optie is. Er komt zo veel meer kijken bij een samengesteld gezin. Eerst maar eens kijken hoe wij allen daar op reageren en er vanaf brengen. Maar zo kunnen wij gaan stappen zetten richting de toekomst.
@ alkes
Ik denk dat je daar wel een punt hebt dat mijn vriend het gedoe met zijn ex niet vind opwegen met het gezamenlijk op vakantie met ons.
Maar onze relatie gaat hier ook stuk aan. Wij gaan er niet goed op als wij voor langere tijd uit elkaar zijn. Het kan toch niet zo zijn dat ex van vriend deze keuzes blijft bepalen. Volgend jaar zouden we weer tegen het zelfde verhaal aanlopen.
Noomie
Die ex is niet je probleem, je vriend (en dan met name het verschil tussen zijn woorden (ik wil samenwonen/samen op vakantie etc) en daden) dàt is je probleem.
Veel met hem over praten, denk ik. En duidelijk laten weten waar jij staat: hoe lang ben je nog van plan op deze voet door te gaan? Waar ligt jouw grens? Die moet je duidelijk aangeven.
ja...
de vraag is op een bepaald moment hoe lang jij accepteert dat hij zich zijn leven laat voorschrijven door zijn ex.
Verder schrijf je dat het jullie geen goed doet, alleen op vakantie te zijn. Is dat voor jou of echt ook voor hem zo? Maar hoe zwaar weegt dat eigenlijk voor jouw vriend?
Of waait hij met de wind mee en praat met jou mee als hij bij jou is, en met ex mee als hij bij haar is?
Klinkt misschien lullig maar ' ben jij belangrijk genoeg voor hem om een conflict met ex over aan te gaan?', bedoel ik.
conflict met ex
Tante Sidonia "ben je belangrijk genoeg voor hem om conflict met ex over aan te gaan". Ik snap deze opmerking wel, maar waarschijnlijk is dat niet hoe vriend van TS dat ziet. Die voorziet groot gedoe met zijn ex en hij is misschien bang dat gevolgen heeft voor omgang met zijn zoontje. Dat voorkomen zou voor hem wel eens het belangrijkste kunnen zijn.
En gaat het alleen om de vakanties? Is jullie relatie er echt niet tegen bestand om apart op vakantie te gaan? Of stoort het je vooral dat je vriend niet strijd aangaat met zijn ex?
Kinderen
Hoe oud zijn de kinderen? Mijn dochter is 16 en die van mijn vriend 17. Ze kunnen niet goed met elkaar overweg en daar heeft het gedrag van de ex van mijn vriend een grote rol in. Ze zegt niet dat wij niet met elkaar mogen omgaan of dat we niet samen op vakantie mogen. Ze klaagt alleen maar dat ze het zo "moeilijk" vindt allemaal, vooral tegen de dochter. Ze is depressief en Iedereen zit in de modus om haar te helpen. Ze zijn nu 12 jaar gescheiden en ik heb afgeleerd dan maar te verwachten dat je het dan maar verwerkt moet hebben. Mijn vriend loopt op eieren. Zijn dochter is in haar gedrag erg afhankelijk van het oordeel van de moeder. Logisch dat mijn vriend grenzen moet aangeven en zich teveel laat leiden door de ex, net als bij jou. Maar zo makkelijk is het niet. Wij hebben besloten samen heel oud te worden, ook als we niet met zn vieren op vakantie kunnen. Dat wordt niet bepaald door een ex of door een paar pubers. Ze spelen wel een hele grote rol natuurlijk. Het is een enorm dilemma. Als ik mijn vriend ga dwingen grenzen te stellen raak ik hem kwijt, want dan eis ik tegelijk van hem dat hij anders met zijn dochter omgaat, en dat ga ik verliezen. We hebben nu 10 maanden een relatie. Dat is best kort. We zijn er nog lang niet. Twee jaar is ook niet lang. Het duurt gemiddeld 5 jaar voordat een samengesteld gezin is "geland" in alle gelederen. Ik zou zeggen: richt je op je vriend en op jullie relatie, niet op de ex. Een vakantie samen zit er voorlopig blijkbaar (nog) niet in.
Reactie
Misschien is het deels ook wel dat hij niet weer zin heeft om conflict met zijn ex aan te gaan. Hij heeft het goed als hij alleen zijn zoon heeft en het is zijn allesie dus dat begrijp ik wel. Maar dan had hij mij nooit moeten toezeggen dat we samen op vakantie gaan. Is bij de vorige vakantie ook beloofd maar toen waren we nog niet zo lang en serieus samen. Het is niet zo'n prater en als ik het er over wil hebben reageerd hij snel geirriteerd en is het gesprek snel klaar en komen we telkens op het zelfde punt. En ik maar wachten, misschien ook dom en naïef maar ik wil echt heel graag samen op vakantie en dan vooral omdat ik hem onwijs mis (waardoor ik me toch minder fijn voel) als we twee weken gescheiden zijn maar ook omdat het samenwonen ter spraken is gekomen. Ik wil niet zomaar gaan samenwonen, vind dat we op zn minst als samengesteld gezin eens voor langere tijd bij elkaar hebben moeten doorgebracht. Om af te tasten en te voelen hoe dat gaat.
Ik ben zelf iemand die als ik iets beloof of zeg het ook waarmaak of ieder geval mijn stinkende best voor doe.
@Nieuwe vriendin
Onze kinderen kunnen het goed met elkaar vinden dus dat is het probleem ook niet. Dat kan ex ook niet aandragen als excuus. Wij kunnen hem een stabiel gezin bieden en toen mijn vriend en ex uit elkaar gegaan zijn is vriend vertrokken en verhuisd naar een klein appartement met 1 slaapkamer. Vader en zoon slapen sinds die tijd (dus 7 jaar) samen in 1 bed. Ook geen gezonde situatie maar vriend zit financieel niet zo ruim dat hij zomaar kan verhuizen naar groter dus mijn vriend is vaak bij mij en zijn we aangewezen op mijn woning. Dat was ook een reden om voornemens te zijn om samen te gaan wonen. Ik vind het gewoon zo verwarrend al die tegenstrijdige signalen en uitspraken. Samenwonen is al niet eens een optie als hij zich door ex laat verbieden dat wij samen op vakantie gaan. De uitspraken van vakantie en samenwonen komen ook vooral bij hem vandaan. Ik denk dat ik gewoon meer mijn eigen plan moet gaan trekken. En ik heb echt wel begrip voor de ex van mijn vriend. Jet is ook lastig je kind bij een andere vrouw achter te laten. Ik ben zelf mama en mijn ex man heeft ook een nieuwe vriendin. Ik vind het ook lastig om dan te horen als ze leuke dingen gedaan hebben maar ik verbied het niet. Het is een gevoel waar ik aan moet wennen en mee moet dealen.
Noomie
Je legt je vriend naast je eigen meetlat en vindt dat hij zich niet houdt aan wat hij belooft want dat doe jij wel. Verder vind je jezelf dom en naïef en wil je gewoon graag met hem op vakantie. Zoon is alles voor jouw vriend, dat weet je ook, maar je vindt wel dat ze met jou op vakantie moeten. Als hij geen conflict met zijn ex aangaat krijgt hij er één met jou begrijp ik. Jij vindt dat jullie als "samengesteld gezin" op zijn minst nu op dit moment langere tijd samen moeten hebben doorgebracht. Ik zou nog maar eens goed nadenken over jullie relatie. Jullie staan voor hete vuren, is jullie relatie daartegen bestand?
laatste posts
hebben elkaar gekruist :-)
Ik snap dat je moet wennen aan bet gevoel. Maar echt: je beweert dat bet bij jullie goed en veilig is en bij je vriend niet goed en dubieus. Dat is een ongelijkwaardige situatie
@Nieuwe vriendin
Dat is toch wat je in een relatie mag verwachten. Dat als je vriend dingen toezegt dat je daar vanuit mag en kan gaan.
En ik vind niet dat we nu perse voor langere tijd met elkaar door moeten brengen maar dan moet hij wel met een alternatief komen die wel realistisch is. Ik stel alleen dat ik het belangrijk vind eerst voor langere tijd als samengesteld gezin moeten hebben door gebracht willen we het over samenwonen hebben. Ik heb mijn vriend dit ook gezegd. Maar dat hoeft niet meteen nu.
En ja ik zou het een niet leuk en lastig vinden twee weken zonder hem te moeten.
@Nieuwe vriendin
Ik zeg niet dat het bij mijn vriend slecht is en dubieus. Alleen geeft mijn vriend deze punten (klein huis, nog samen in een bed slapen en geen ruimte voor mij in zijn huis) mede als redenen aan om te willen Samenwonen. En we zijn het er samen over eens dat wij zijn zoon een stabiel gezin kunnen bieden. Iets wat mijn vriend zijn zoon niet bij zijn moeder heeft ivm een overspannen moeder en een broer die problemen heeft.
Noomie
Ja, maar het werkt blijkbaar niet, zoals je het allemaal in je hoofd hebt.
noomie
ik zou richten op dicht bijelkaar wonen en latten. en dat jij hem mist: hé dat is jammer, maar valt toch wel in het niet bij conflictueuze risico's m.b.t. kind/ex-relaties. Ik ben het overignes helemaal eens met je stelling dat je niet moet gaan samenwonen als je niet eerst iets geprobeerd hebt. Maar dan moet je dus het samenwonen op langere termijn schuiven. Als je deze mogelijkheid voorlegt aan je vriend komt er msischien meer ademruimte om nu te werken aan betere verstandhouding met ex. Als het 'zwaard' en de 'drang' om samen te wonen blijft hangen boven jullie relatie kom je niet verder.
gr Angela
En voor wat betreft dat samenwonen
Vindt ex dat wel goed dan?
Als een gezamenlijke vakantie al niet bespreekbaar is?
Nee ook niet
Nee samenwonen is ook geen optie volgens Ex. Ex en mijn vriend kunnen ook lastig communiceren dus dat maakt het erg lastig en met mij wil ze geen gesprek aangaan.
Ik ben gewoon bang dat als ik het nu laat en mijn eigen plan trek dat wel volgend jaar tegen het zelfde probleem aanlopen....
En ik denk
Dat als je nu doorzet je volgend jaar dit probleem waarschijnlijk niet meer hebt. Niet omdat het zich opgelost heeft, maar omdat je je vriend klemgezet hebt. Maw: je zet je relatie zo onder druk.
noomie 34
Is het geen optie om niet op vakantie te gaan, wel gelijktijdig vrij te nemen en je vriend en zijn zoon gewoon bij jullie logeren en dan uitstapjes te maken? Lekker dagje zwembad, dagje strand, dierentuin, pretpark?
Gezien de financiele situatie misschien ook niet zo'n gekke oplossing als je de uitstapjes althans niet zo duur maakt dat ze erbovenuit stijgen....
Maar ik neem aan dat de ex niet dagelijks komt kijken of jouw vriend of zoon wel in zijn huis vertoeven, en echt verbieden elkaar te zien dat kan ze niet maken. Dus misschien is dat een optie?
en het argument
dat je volgend jaar hetzelfde probleem tegenkomt vind ik niet zo indrukwekkend. De situatie is waarschijnlijk dan al iets meer bijgetrokken, vriend moet dan wel natuurlijk een beetje blijven masseren zeg maar. (niet alles accepteren, maar in stapjes duidelijk maken dat hij zijn eigen keuzes maakt)
Het is misschien zelfs een heel eind opgeschoten als zij toevallig ook een nieuwe partner vindt...