U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Ouderschapsplan en dan?
Hallo,
Ik ben 6 jaar gescheiden maar ons co-ouderschap loopt niet. We hebben een ouderschapsplan alleen wat heb je eraan als je ex zich niet houdt aan de belangrijkste bepalingen ervan. Deze twee bepalingen betreffen de kinderalimentatie en de opvang als 1 van beiden niet thuis is. Ondanks zijn full time baan heeft hij de kinderen 55% en ik 45% van de tijd. Dit doordat ik vond dat hij de woensdag moest hebben omdat hij maandag en dinsdag altijd laat thuis kwam van werk. Hierdoor had hij meer tijd met ze en kon zo ook een goede band met ze opbouwen
Vastgelegd is als hij 4 uur of langer aaneengesloten niet voor de kinderen kan zorgen de kinderen tijdens die tijd bij mij zijn. Hij hoort ze dan te brengen. Echter vanaf dag 1 heeft mijn ex zich hier niet aan gehouden en brengt hij steevast onze kinderen naar zijn ouders, die 1 straat verderop wonen. Hij wilde ook met hen co ouderschap ipv met mij gezien zijn eerste opmerking bij de mediator was "Ik wil de kinderen". Op de vraag van de mediator of ik dan geen goede moeder was antwoordde hij dat ik dat wel was. Dus....wrok, en . ouders waar hij nooit los van gekomen is. Ouders die zich ook OVERAL mee bemoeien.
Het tweede punt de kinderalimentatie. Hij werkt, ik ben volledig afgekeurd en we betalen beide een bedrag op basis van draagkracht. Hij 70% en ik 30%. De eerste 2 jaar heeft hij netjes betaald. De maand dat het huis volledig op zijn naam kwam, na 2 jaar, stopte hij direct met betalen. Hier kwam ik na 8 maanden pas achter. Inmiddels is zijn achterstand ruim € 7000,-.
Hij zegt dit apart van elkaar te willen houden. Dit omdat hij wilt voorkomen dat ik mogelijk iets koop, bv kleren voor de kinderen, van zijn geld. Maar hierdoor is ook geen enkel overzicht meer wat hij wel en niet betaald(heeft).
Verder is het heel lastig samenwerken. Medische trajecten voor de kinderen worden opgestart zonder mij in te lichten. Hij heeft mijn zoon al drie keer naar de psycholoog willen brengen. Een keer zei de psycholoog er is niets aan de hand met mijn zoon. De twee andere keren is de verwijzing weer door de huisarts ingetrokken na gesprekken met mij en mijn zoon apart. Helaas begint het theater nu ook met mijn dochter. Nadat ik boos op de huisarts geworden ben heeft hij na een gesprek alleen met mijn dochter alweer een eerder afgegeven verwijzing voor haar ingetrokken.
Afspraken worden niet gehouden. Als we afspraken maken voor de vakantie krijg ik de kinderen steevast een dag te laat.
Verder zat mijn dochter ineens op ballet en paardrijden en ik wist van niks. Nu is dat allebei op woensdag en is het voor hem veel te druk vind hij.
En nu na 6 jaar wilt hij een wijziging in de regeling. Hij wilt de kinderen tijdens zijn weekenden op vrijdag ipv op zaterdagochtend en dan mag ik die drukke woensdagen. Terwijl ik geen auto heb.. Want anders gaat hij er mogelijk aan onderdoor zegt ie. Na 6 jaar werkt het ouderschapsplan niet meer voor hem. Als ik vraag wat er dan veranderd is zegt hij dat hij het zo druk heeft. Werk en de kinderen en de enige mogelijkheid om rust te creëeren is te schuiven. De rustige vrijdag voor hem en de drukke woensdag voor mij.
Maar als ik vraag wat is er dan veranderd want dit is al 6 jaar hetzelfde zegt hij dat hij zich niet hoeft te verantwoorden naar mij.
Mijn kinderen, 9 en 12 willen geen verandering in de regeling. Ik heb hen gevraagd of ze iets willen veranderen in de wisseling zoals vrijdag naar papa. Maar dit willen ze echt niet. Hij zegt "Wij zijn de ouders, wij bepalen en als wij zeggen dat het zo gaat gebeuren wennen ze er wel aan."
Maar ergens snap ik ook wel dat hij eens een heel weekend samen met ze wilt ipv zaterdag vanaf 12.00.. Dan is mijn dochter klaar met paardrijden en mijn zoon klaar met zijn sport.
Wat moet ik nu?
Hoi Eva,
Ook jij ontzettend bedankt voor je reacties. Best confronterend soms maar dat heb ik ook wel nodig blijkt. Nogmaals ontzettend bedankt!!!
Ik denk dat je wel gelijk hebt. Ik ben waarschijnlijk een slechte onderhandelaar daar waar het privé betreft. Ik weet tijdens mijn werk dat ik juist " het onderste uit de kan wilde".
Alleen nu gaat het om meer dan mijzelf, namelijk ook mijn kinderen en dat maakt het voor mij lastig. Ik zal je een voorbeeld geven.
- Nieuwe sloten en geen boedelverdeling. Waarom hier akkoord mee gaan? Verschillende factoren spelen mee.
1) Ons huis stond voor €80.000,- onder water. Ieder dus € 40.000,-. €17.500,- heb ik betaald middels een lening die ik eigenlijk niet kan betalen, maar het lukt net. Dus ik schoot €22.500,- tekort. Voor mij compenseert de boedelverdeling dit bedrag.....we hadden een groot huis.
2) Daarbij en dat is mijn "zwak" punt, wilde ik dat het voor de kinderen op 1 plek rustig zou blijven en dus zoveel mogelijk hetzelfde omdat er al zoveel veranderde. Ook dat speelde wel een rol. Zo zou het voor de kinderen op 1 plaats iig "alles" hetzelfde blijven.....
Verder heb ik tijdens ons laatste gesprek aangegeven dat ik NIET ga ruilen! De bestaande regeling wordt voor ZIJN behoeftes niet gewijzigd.
Als dat het enige was waardoor hij rust kreeg dan heb ik gezegd heb je je zaken niet goed op orde intern en heb je de verantwoordelijkheid voor de kinderen om te zorgen dat je dat wel krijgt. Dus ga bv naar een psycholoog! Maar doe zelf iets! De rust moet niet vanuit de kinderen komen, die moet vanuit hemzelf komen.
Daar was hij niet blij mee 😊.
Francesca
Hoi Eva,
Ik ben in verleden bij het juridisch loket geweest voor hulp alleen door een te hoog bruto inkomen had/heb ik geen recht op hun hulp. Echter door de schulden is mijn netto inkomen weer veel te laag om een advocaat te kunnen betalen. Dus ik val tussen wal en schip dat vertelde de jurist van het juridisch loket mij ook.
Heel frustrerend!!!
Die woensdag laat ik bij hem! Daar ben ik wel uit.
Wat fijn dat je zo meedenkt.
Het is dan wel via een forum maar ik heb er echt veel aan.
Thanks!!!
Francesca
Je maakt een denkfout, of je weet niet beter, maar bij de rechter is jullie gehele scheiding bekrachtigd, dat is dus inclusief de kinderalimentatie. Het is het hele pakketje. Of er ook geïndexeerd moet worden staat ook in het scheidingsconvenant/het ouderschapsplan, dat is standaard wel zo, maar het kan zijn dat jullie daar van hebben afgezien. Maar alles staat al in de papieren, dus daarvoor hoef je niet nog een keer langs de rechtbank.
Dus, pak de papieren erbij en bel het LBIO, zet ze aan het werk zodat ze de ka kunnen gaan innen.
Let op, de indexatie is een wettelijk bepaald percentage (hangt samen met de inflatie en zo), en heeft dus niet direct te maken met het stijgen van het salaris van je man. Als je het vermoeden hebt dat zijn salaris meer dan 10% gestegen is kun je vragen om een herberekening. Dat moet dan wel via de rechter, maar is op zich vrij simpel, want ook dat is wettelijk bepaald. Je ex hoeft dan alleen maar (als dat zo is natuurlijk) aan te tonen dat zijn salaris niet zoveel is gestegen. Jij hoeft niks aan te tonen, want jij hebt natuurlijk geen zicht op zijn salarisstrookjes.
Advocaat
Ik heb ook schulden en eigenlijk geen geld voor een advocaat, maar gelukkig zijn er advocaten die werken met afbetalingen en zelfs hun uurtarief aanpassen aan je inkomen. Het is dus handig om even rond te vragen.
Je geeft aan de je dochter nog niet klaar is voor een week-om-week regeling. Hoe doen jullie het dan met vakanties? Loopt dan het ingewikkelde schema ook gewoon door?
Natuurlijk zal het voor je dochter wennen zijn, maar uiteindelijk geeft het meer rust.
Het klopt dat kinderen vanaf 12 jaar gehoord worden door een rechter. Verwacht daar alleen niet zoveel van. Uiteindelijk zijn het de volwassenen die beslissen en dat is maar goed ook. Kinderen zijn nu eenmaal niet in staat om de gevolgen van bepaalde beslissingen te overzien.
Kijk dus goed naar wat de kinderen nodig hebben. Als vader het moeilijk heeft met de woensdag heeft dat weerslag op de kinderen. Een heel weekend bij een ouder zijn heeft daarnaast heel veel voordelen. Wij hebben b.v. gekozen voor wisselen op vrijdag voor het eten. Op die manier kon onze dochter rustig binnenkomen bij de andere ouder. Eerst gezellig eten en dan een lekkere avond hebben. Daarnaast werd de mogelijkheid om een weekendje weg te gaan ook een mogelijkheid.
Misschien kan je dochter week-om-week prima aan (na een paar weken wennen). Als je daar meer inzicht over wil hebben zou ik het zeker niet met je zoon bespreken maar met andere volwassen die je dochter goed kennen. Misschien een leerkracht, of een sportleraar en anders een familielid die je dochter goed kent.
Ik snap dat je dingen met je zoon wil bespreken, juist omdat hij slim is en het allemaal lijkt te begrijpen en aan te kunnen. Maar je legt daardoor de verantwoordelijkheid ook bij hem neer. Al is hij nog zo slim, het is nog steeds een kind. Mijn dochter is ook een slimme meid en ziet heel veel dingen. Ze is nu bijna 18 en geeft nu heel duidelijk bij mij aan dat ze het fijn heeft gevonden dat ik haar juist heel erg heb afgeschermd van alle zaken die spelen. Bij haar vader heeft ze al een paar keer gehad dat ze naar een vriendin is gegaan omdat hij niet stopte met doorvragen over zaken waar zij nog niet over wilde beslissen. Dus luisteren naar je kind: ja natuurlijk! Goed kijken naar wat je kind nodig heeft, maar niet uit het oog verliezen dat jij de ouder bent en dat het kind op jou moet kunnen bouwen om de beslissingen te nemen zodat hij/zij zich kan focussen op school en vrienden.
Namens
'Los van wat jullie willen, we gaan het zo doen.' Nee, ook als je samen als ouders afspraken maakt kun je rekening houden met de kinderen, alleen dan wel met ieders eigen interpretatie van wat de kinderen willen. Niet dat de een de kinderen ervoor schuift en zich daarachter verschuilt.
Begrijp ik goed, dat je de boedelscheiding hebt geruild voor de resterende schuld van 22.500,--? Dat zou geen slechte ruil zijn geweest.
Tsjor
Paddington
Hoi Paddington,
Dat bepaalde advocaten hun tarief aanpassen wist ik niet.
Op afbetaling....Ik moet nu schuiven en doen om net rond te komen.
Dan nog een kostenpost op afbetaling....
Nu al moet er niets mis gaan, niets stuk gaan etc. Ik kan er echt niets bij hebben.
Wat betreft je opmerking over de vakantie en week op en af. Daar heb je een duidelijk punt!
Tijdens de grote vakantie doen we dit idd wel.
Weer iets om bij stil te staan, dank je!!
Even voor de duidelijkheid:
Zaken die co-ouderschap aangaan worden NIET met de kinderen besproken.
Echter mijn zoon, niet slim maar wat ze noemen hoog begaafd, wilt als het HEMZELF treft ook echt gehoord worden.
Maar dat wil niet zeggen dat hij beslist. Natuurlijk zijn wij de ouders en beslissen wij. Kinderen hebben weinig lange termijn inzicht omdat ze veel meer in het nu leven itt volwassenen. Maar inzichten van kinderen kunnen zeer verhelderend zijn, denk aan kinderen die betrokken worden bij ziekenhuizen om zaken kindvriendelijker te maken. Of de klimaattop zoals laatst.
Maar dat moet in vrijheid en zoveel mogelijk onbelast, absoluut. Maar niet jij bent kind DUS heb je niks te zeggen. Of erger je mag je wel uitspreken maar naar jou wordt niet geluisterd want je bent nog maar kind. Dan voelt een kind zich niet serieus genomen, zich niet gezien en gehoord.
Maar ja, iig hebben we in het verleden daardoor de wisseltijd aangepast. Deze hebben we 1-1,5 uur naar achter geschoven zodat het beter aansluit aan hun "puber" behoeftes.
En ja met 12 jaar krijgen ze de mogelijkheid om gehoord te worden door de rechter als ze dat zelf willen. Mijn zoon is een kind die dan ook zeker van deze mogelijkheid gebruik zou maken om zijn voorkeuren uit te spreken, zijn mening te geven.
Dan moet ik, vind ik, zeker als ouder hem ook die mogelijkheid geven.
Maar dat wil niet zeggen dat "grote mensen" zaken onderling besproken worden. Dat zeker niet!!
Hij is kind en moet ook kind kunnen zijn/blijven. En dus lekker kunnen spelen en zich kunnen richten op school en gewoon kunnen relaxen.
Dank voor je verhelderende inzichten/opmerkingen.
Francesca
Allemaal leuk en aardig
hoe je wel of niet je kinderen wil betrekken, maar gezien je financiële situatie heb je maar 1 prioriteit en dat is de alimentatie.
Ga dat nou eerst eens regelen. Daar hoor ik je niet meer over. Maar als jij financiële problemen hebt, hebben de kinderen daar ook last van. Lijkt mij.
Tsjor
Hoi Tsjor,
Helemaal eens met je opmerking.
Je begrijpt de ruil helemaal goed. Mar ach, was een groot huis 600m3, dus kon ook veel spul in 😊.
Wel voor de volledigheid moet gezegd worden dat hij nog een spaarrekening had. Voordat hij mij leerde kennen had hij deze rekening al en tijdens ons huwelijk is hier ook geen saldo aan toegevoegd. Dus de spaarrekening die hij had bleef een saldo houden van ca. €20.000,-
Ik vond het niet fair, tja ik weet ik ben niet zakelijk genoeg geweest, de helft hiervan op te eisen gezien hij deze al had. De mediator vond dat ook, dus deze is buiten de verdeling gebleven.
Achteraf een heel slechte mediator en destijds overmand door verdriet, geen familie om me bij te staan.
Mijn enige familie, mijn broer, overleed nl. ook precies in die periode. Moeilijke tijd toen....
Net nadat we gescheiden waren wilde mijn ex het huis verkopen. Ik kon er met mijn uitkering niet blijven wonen. Dus ik heb bij de bank een lening kunnen krijgen van € 17.500,-
Deze kwam op de e/o rekening terecht en mijn ex heeft dit geld direct naar zijn rekening doorgesluisd en heeft er de hypotheek mee verlaagd. Ook hij heeft direct eenzelfde bedrag betaald om de hypotheek verder te verlagen.
Je snapt dat ik hier heel boos om geworden ben gezien hij dit geld gewoon gestolen heeft, we waren NL al gescheiden. Het was mijn geld, lening die ik apart wilde zetten om als het zover zou komen dat het huis AAN DERDEN VERKOCHT werd dat ik dan iig een deel van mijn schuld kon inlossen .Maar achteraf wilde hij het helemaal niet verkopen en had hij dit zo gepland om zo zelf in het huis te kunnen blijven wonen gezien hij zo de hypotheek kon overnemen.
Ik had misschien beter moeten weten gezien hij anders niet zo dicht bij zijn ouders zou kunnen blijven wonen.
Tja, natuurlijk zou ik nu dingen anders doen. Alleen destijds overmand door verdriet, mijn broer in die tijd overleden, en zelf emotioneel nog niet toe aan een scheiding maar zag geen andere uitweg uit een ongelukkig leven, zorgde ervoor dat ik verre van optimaal beslagen ten ijs kwam.
Achteraf ben ik heel blij dat ik de stap genomen heb want 2 mensen kunnen amper meer van elkaar verschillen dan wij doen.
Een uitspraak van een goede vriend, coach en ondernemer wijlen Peter L. "F, vertel me eens waarom zijn jullie eigenlijk getrouwd?" ten tijde van ons huwelijk galmt nog regelmatig door het hoofd. En ik kon hem destijds ook geen fatsoenlijk antwoord geven behalve dat het de volgende stap was....
Dus was het een goede ruil?
Francesca
Sorry voor mijn uitweidingen. Kort houden blijkt moeilijk voor mij 😄
Alimentatie
Helemaal eens met Pennestreek.
Heb je het LBIO al gebeld?
Zo nee, heb je een reden om dat niet te doen?
Bel ze anders nu even!
Dan weet je meteen een hoop meer!
Je hebt gewoon recht op achterstallige KA (daar gaat het toch om?) en als jij zo krap in je financiën zit, dan zou ik daar maar als de wiedeweerga achterheen gaan!
Laat even weten wat het LBIO zegt? Ik ben benieuwd!
en qua alimentatie
Bedenk goed of de bestaande situatie wel zo ongunstig is voor jou. Je ex stort niet op de kinderrekening, maar mijn indruk is wel dat hij de verblijfsoverstijgende kosten van de kinderen betaald. Of heb ik dat helemaal mis? Zeker als de kinderen straks op het VO zitten wordt dat een steeds groter deel van het budget.