U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Omgangsregeling ingewikkeld
Ik ben benieuwd of hier ouders zijn die ervaring hebben met een omgangsregeling als een van de ouders verder weg woont/geen eigen woning heeft. Mijn ex is kort geleden verhuisd uit onze woonplaats. Iets minder dan een jaar liep er een omgangsregeling die net een beetje begon te wennen. We zijn < 2 jaar uit elkaar. Nu moet er een nieuwe op papier maar ex woont bij familie en nieuwe partner (kinderen gaan binnenkort kennismaken en kerst vieren), allen meer dan 50 km van woonplaats van de kinderen. Kinderen zijn tussen 10 en 18 en vooral de oudsten hebben een druk sociaal leven, sporten, baantjes etc.
We zijn het ouderschapsplan aan het opstellen om eindelijk de scheiding te formaliseren maar hier heb ik geen oplossing voor. Ex heeft geen auto. Mediator spreekt nog met de kinderen om te onderzoeken wat zij willen.
Ik zou het heel mooi vinden als de kinderen kunnen vertellen wat ze willen en ik/wij dat kunnen faciliteren. Maar ik wil ook niet dat er veel druk bij ze komt te liggen. Contact tussen kinderen en ex is breekbaar en wat stroef. De nieuwe partner is ook een dingetje ivm affaire ex met truus tijdens huwelijk, wat de pubers weten.
Hoe hebben jullie een wat ingewikkelde omgangsregeling ingericht? Hoe help ik mijn kinderen?
Phryne
Aangedaan, nee hoor, dit is wat mij betreft vooral een kwestie van wat komt onze kinderen zakelijk toe. Grappig hoe ik hier een zakelijke oneerlijkheid wil bekijken en anderen er steeds emotie bij stoppen 
De totale alimentatie is het bedrag X dat in het convenant wordt genoemd. Daar is vervolgens een zorgkorting op toegepast zodat vanaf de ingangsdatum (X-zorgkorting) wordt betaald. Ik heb mijn handtekening gezet onder bedrag X, omdat dit een eerlijke verdeling is en klopt met de wettelijke normen. Mijn ex-partner verdient nog altijd een stuk meer dan ik (ook met loonsverlaging), maar nu liggen 100% van de kosten op mijn bordje terwijl zijn bijdrage niet voor 100% ontvang. Dat kan toch zakelijk niet kloppen?
Nee dus
Het is een rekenmodel voor dat specifieke moment. Jij hebt dus geen automatisch recht op die 35% extra.
In absolute zin
Je krijgt dus nu om en nabij 750 euro voor vier kinderen? Of alleen voor de minderjarigen? Dat is in absolute zin een bedrag waar veel moeders blind voor zouden tekenen.
zoals ik het begrijp
Zoals ik het begrijp is de kinderalimentatie vastgesteld, bedrag is bepaald n.a.v. de inkomens van de ouders. Vervolgens geeft ex man aan dat hij ook dagen voor de kinderen gaat zorgen, dit resulteert in een korting van 35%, omdat de kinderen dus ook bij vader eten/slapen/vermaak hebben.
Puntje bij paaltje eten/slapen de kinderen helemaal niet bij vader dus zou die korting van 35% dan ook moeten vervallen. Want nu heeft moeder die kosten toch nog extra erbij.
Ik zou ex-man wijzen op die 35% korting. Die korting gaat mi. niet door als kinderen ook niet daadwerkelijk bij hem zijn, waarom wel anders?
Opper dat je dat bedrag opschrijft en in mindering brengt voor jezelf in de andere kosten die jullie nog 50-50 aan het verdelen zijn, dat is zakelijk, maar toch ook eerlijk?
Je laatste post
Tsja.... ik vind dat zo flauw dat daar zo vaak een opmerking over wordt gemaakt. Ik heb nu alweer spijt dat ik bedragen heb genoemd.
Laat ik het kort houden: de alimentatie is zeer in verhouding tot de inkomsten van beide ouders, vroeger en nu. De KA is aan de lage kant bezien vanuit de kindbehoefte.
En ja, helaas zijn de schulden en vaste lasten ook zeer in verhouding met de inkomsten.
Ik hou dan ook per maand iets meer over om van te leven dan de minimumnorm in de schuldhulpverlening. Die KA waar de kinderen m.i. recht op hebben, verhoogt in één klap dat bedrag aanzienlijk. En dat is me wat waard.
#131
Daarin bedoel ik dus het gestelde in #129
Jasmijn
Dat is ook mijn gevoel erbij. Ik vind het nu niet kloppen dat we de afspraken eerlijk delen en nakomen, behalve dit deel. Het argument dat er geen geld is, gaat ook nog eens mank, maar is ook heel bot gesteld niet mijn probleem.
Als hij geen geld heeft om de KA te voldoen, moet hij maar om een herberekening vragen, toch?
Hij betaalt toch?
Hij betaalt toch wel het bedrag dat er onderaan de streep uit is gekomen? Wat hem betreft is dit bedrag prima, hij wil alleen niet meer betalen. Dus moet jij om de herberekening vragen.
Phryne
Nee, dat is nou net het hele probleem. Wat er onderaan de streep is uitgekomen wordt niet door hem betaald, omdat hij ten onrechte gebruik maakt van zorgkorting.
Volg je het nog?
geen nieuwe berekening
Het is geen nieuwe berekening, er is een zorgkorting toegepast en die is niet meer van toepassing.
Dat deel zou hij nu moeten betalen omdat hij de zorg niet verleend, maar dat is geen hele nieuwe berekening.
Even navragen
Ik denk van niet want in berekeningen staat onderaan de streep: bijdrage vader -/- zorgkorting= ka € X. Dus dan is X het vastgestelde alimentatiebedrag en alles ervoor slechts de berekening.
Als er staat ka = € X en vader trekt daar zelf 35% vanaf heb je een punt.
Ik zou het even bij een echte deskundige navragen want online kan ik het antwoord niet vinden.
Artikel convenant
De alimentatie wordt vastgesteld in het convenant. Er staat letterlijk dit:
B. Met ingang van XXX en zolang de kinderen minderjarig zijn, betaalt de man op de bankrekening van de vrouw bij vooruitbetaling vóór de 1e van iedere maand een alimentatie van € XXX per kind per maand. Daarnaast zal hij € YYY als ‘zorgkorting’ besteden aan de dagelijkse kosten van de kinderen als zij bij hem verblijven, zodat de man in totaal € ZZZ bijdraagt aan hun levensonderhoud.
Het gaat mij erom dat dit nu niet klopt. Man betaalt XXX, maar geen YYY en komt dus niet tot een totaal van ZZZ aan bijdrage in levensonderhoud kinderen.
(Overigens betaalt hij regelmatig ook te laat, maar dat laat ik verder maar - pick your battles ;-(
Dus de berekening....
is wel degelijk uitgekomen op ZZZ met daarna vervolgens een korting toegepast van YYY. Snap je?
extra aanvulling
Eigenlijk had er als extra aanvulling nog moeten staan, als de kinderen niet bij man verblijven of minder bij man verblijven dan vervalt de zorgkorting van € YYY (evt. bij deels verblijven naar rato) en betaalt man alsnog € XXX.
Maar ja, dat staat er niet, maar er staat wel "als zij bij hem verblijven" dus als het niet zo is, dan niet toch?
Lekker duidelijk
Het is er dus niet duidelijker op geworden met de nieuwe regels. Dat was toch wel de bedoeling. Nu kan hij ook nog schermen met de dure cadeaus en grote gezinsauto ‘als ze bij hem verblijven’.
En dus is de verplichting XXX
"is wel degelijk uitgekomen op ZZZ met daarna vervolgens een korting toegepast van YYY. Snap je?"
ZZZ - YYY = XXX
En dat is het eindbedrag van de overeenkomst.
Het is geen korting of toeslag zoals van de belastingdienst. Het is een berekening met een eindbedrag.
Misschien kun je bellen met het IBIO. Wat zij als overeengekomen bedrag zien.
Als zij het eens zijn met jouw redenering, kun je de achterstand laten innen.
om na te denken
Dank voor alle tips en adviezen hier, ik heb weer een hoop om over na te denken en te overwegen. Dat helpt.
Nog een klein dingetje dat me hierboven opviel: iemand stelde dat de waarde van een OSP nul is. Is dat nou serieus waar? Is er door wie dan ook geen recht of plicht te ontlenen aan een ouderschapsplan? Dat vind ik best opvallend eigenlijk. Heeft het dan dus ook echt geen enkele zin om het OSP te updaten als de situatie verandert? Of hoe dan ook iets op papier zetten en beiden weer ondertekenen?
Een ouderschapsplan is moeilijk af te dwingen
Je kunt naar de rechter maar dan moet je eerder denken aan een ouder die zijn kind niet mag zien, of waar de andere ouder er alles aan doet om contact met de ene ouder te voorkomen.
Jij als moeder kunt niet afdwingen dat vader de puberkinderen een aantal dagen per dag heeft. Misschien kunnen je kinderen dat afdwingen maar ook dat lijkt me onwaarschijnlijk.
De financiele afspraken zijn wel af te dwingen, voor zover goed afgesproken.
En als die wijzigen, kun je ze opnieuw op papier zetten en wederzijds af te dwingen. En dan zijn ze af te dwingen.
De financiele afspraken kun je ook via de rechter opnieuw afspreken.
Ik begrijp je niet zo goed
Je maakt mij echt totaal niet wijs dat je er, op welk moment dan ook, vertrouwen in hebt gehad dat hij zo veel de kinderen zou gaan verzorgen.
Overigens klinkt het in dit draadje alsof hij niet voor de kinderen wil zorgen. Volgens mij is er wel meer aan de hand, ligt het complexer, kregen jullie dit samen niet fatsoenlijk geregeld en/of kiezen kinderen te veel partij en willen niet naar hem.
Maar dat terzijde. Duidelijk is in ieder geval uit al je draadjes gekomen dat dit vanaf begin af aan moeizaam liep. Ik snap dan ook niet zo goed waarom je acoord bent gegaan met deze afspraken en daar nu weer op wilt terugkomen, terwijl de situatie niet anders is dan was/werd verwacht.
Sorry, maar wil je niet gewoon nog steeds vasthouden?
Verder vind ik het wat flauw om te schermen met gegeven dat het je om de kinderen gaat. Komen de kinderen wel tekort? Een duur kado is net zo goed investeren in. (het is gewoon geld dat hij aan de kinderen besteedt, enige verschil is dat hij jou hierbij passeert...) Dat deze regeling voor je zelf nadelig uitpakt snap ik goed, maar gooi dat dan niet op de kinderen.
Fout in mijn tekst
Onderaan moet staan:
En als die wijzigen, kun je ze opnieuw op papier zetten en wederzijds ondertekenen. En dan zijn ze af te dwingen.
geld geld geld geld
.@ Saar
Volkomen met je eens.
@ Moederziel
Het probleem zit niet in die zorgkorting. Het probleem ligt bij jou zelf. Het lukt je niet om je uitgavenpatroon zo bij te stellen dat je er van rond kan komen. Je raakt verder in de schulden en hij heeft het blijkbaar voor elkaar. Dat het een leasebak is en dat hij voor de BV weer geld van de bank geleend kan hebben, dus het net als een kas van een huis gebakken lucht is dat doet niet ter zake. Je raakt gefrustreerd en jaloers (een hele slechte karakter eigenschap) op je ex en wijst hem als schuldige. Je geeft geld uit dat je niet hebt. De oplossing ligt voor jou niet in je uitgaven maar je wil meer inkomen.
Ex heeft getekend voor bedrag XXX, niet voor bedrag ZZZ en ook niet voor bedrag YYY. Je kunt je zelf gelukkig prijzen dat hij in ieder geval bedrag XXX over maakt en zijn deel van de schulden aflossing van de woning. Of je gaat de strijd aan voor die 35% minus die luxe cadeaus die hij de kinderen geeft. Je bent nu al zo afhankelijk van de KA. Besef je dat dat hij je totaal de afgrond in kan laten gaan door bedrag XXX niet meer over te maken (gewoon om je te sarren). Dit kan hij ook doen als de rechter hem verplicht om bedrag ZZZ te betalen. Je schulden die je zelf al hebt gemaakt zullen groter en groter worden en als die sneeuwbal eenmaal halverwege de berg is dan is deze niet meer te stoppen. Ook niet als je dan na maanden uiteindelijk bedrag ZZZ overgemaakt krijgt. Het kost heel veel moeite om deze inmiddels giga sneeuwbal die berg weer op te rollen.
Mijn advies aan jou, weer blij met wat je wel hebt en gun de kinderen die dure cadeaus. Pas je uitgaven aan. Ga voor advies naar iemand die hierin is gespecialiseerd. Steek je kop niet in het zand en besef dat je kinderen alleen jou hebben om op te bouwen en dat je hun voorbeeld bent. Je bent een sterke onafhankelijke vrouw en vanaf vandaag ga je je financiële stuur om gooien. Je kinderen kunnen beter NU hun sport moeten opgeven (of vragen of pa dat wil betalen) dan op het moment dat je in WSNP belandt. Ik vind ook dat je daar erg laconiek over bent. Volgens mij heb je totaal geen besef wat WSNP echt in houdt.
Ik geef je een voorbeeld dat ik gemiddeld 1x in de 2 weken mee maak.
Ik werk bij een tandarts. Wie geen tandartsverzekering heeft die moet gelijk af rekenen. Zit je in de WSNP dan krijg je alleen een afspraak met schriftelijk toestemming van je bewindvoerder. Meestal zit daar een knik. De bewindvoerder wil van te voren weten wat het kost. De tandarts kan, zeker bij nieuwe cliënten, niet door de telefoon zeggen welke behandeling nodig is en wat het precies kost. Sommige bewindvoerders gaan akkoord met een schatting, sommigen reageren niet of heel laat. Kun je het voorstellen hoe het voelt om met kiespijn afhankelijk te zijn van de gratie van jouw bewindvoerder (of een familielid die je nota voor je betaald)? En zelfs al heb je een tandartsverzekering. De meeste hebben geen 100% vergoeding voor alle behandelingen. Dus een nota van € 100,- met een vergoeding van € 75,- is weer een schuld van € 25,-. In de WSNP mag je niet meer schulden maken, anders kun je uit het traject worden gezet.
De toekomst wordt niet beter, bij elk kind dat 18 jaar wordt, ga je weer een financieel stapje terug (bijv geen kinderbijslag).
@ Sas
Mijn toeslagen zijn minder dan jouw hypotheekaftrek. Dus als je ook nog gebruik hebt gemaakt van kinderopvangtoeslag dan zou ik maar een toontje lager zingen.
Schulden die mensen hebben bij bijvoorbeeld zorgverzekeraars, energiemaatschappijen daar betalen we allemaal aan mee d.m.v. verrekening in onze premie, of energieprijzen.
Vergelijk het met de prijzen bij de Blokker of Jumbo. Ook daar wordt winkeldiefstal ingecalculeerd.
Diefstal, ooo dat mag toch helemaal niet!
Het niet nakomen van je overeengekomen financiële verplichtingen is (in de meeste gevallen) net zo crimineel. Maar ja, dat mag ik natuurlijk niet zeggen, want ja niemand heeft een glazen bol.
Wat een agressieve toon in jouw reacties Jo
Ik heb geen hypotheekaftrek. En geen toeslagen. En geen KA of PA.
Ik heb wel een goed humeur, meestal.
Vergelijking
Jo, een vergelijking tussen wanbetalers en dieven vind ik iets te ver gaan: dieven weten dat ze iets pakken wat niet van hen is; wanbetalers moeten iets geven wat ze niet hebben. Op enkele mensen na die het echt bewust doen.
Het is al erg genoeg dat mensen de tandartskosten niet meer uit de basisverzekering betaald krijgen en dus rond moeten blijven lopen met kiespijn.
Dat de verzekering dan iets hoger uitvalt, vind ik persoonlijk niet zo erg. Ik zou liever zien dat die vorm van solidariteit weer standaard werd: we zorgen er met elkaar voor, dat je niet met kiespijn rond hoeft te blijven lopen en dat de tandarts toch betaald wordt.
Tsjor
alternatief
Ondertussen kan moederziel inderdaad ook bepaalde dingen omdraaien: vader geeft blijkbaar wel graag dure cadeaus. Kinderen hebben soms hele dure dingen nodig, dus misschien kun je in plaats van een algemeen verzoek om geld wel concreter maken: eerlijk zeggen dat je niet alles kunt betalen en vragen of het goed is als je grote dingen aan hem overlaat. Dan kan hij met/voor de kinderen bijvoorbeeld een nieuwe winterjas kopen.
Een andere manier om die achterblijvende zorguren in te vullen. Misschien geeft dat iedereen wel meer genoegen.
Tsjor
@ Tsjor
De schulden van @ Moederziel zijn allemaal terug te leiden naar hebzucht uit het verleden. En te dure woonruimte, terwijl ze ook goedkoper een dak boven haar hoofd had kunnen hebben. @ Moederziel is geen domme vrouw, maar ondanks dat hebben zij en haar toenmalige partner niet genoeg rekening gehouden met tegenslagen, ziekte, overlijden, scheiding, crisis. Je hebt gelijk het is niet crimineel, immers gokken in een staatscasino is ook niet strafbaar.
Ik schat zo in dat @ moederziel minimaal € 2.000,- netto p.m. verdient, daarboven komt KA, totaal € 2.750,- minus € 1.000,- aflossing schuld woning = € 1.750,- (Toeslagen en kinderbijslag buiten beschouwing gelaten). Van dit bedrag valt goed te leven, maar als je boven je stand hebt geleefd en nu onder je stand moet gaan leven dan zijn dat hele grote stappen terug.
En dat het aanpassen van je levensstijl heel moeilijk is dat wil ik geloven. Zeker als je vriendenkring geen stapjes terug hoeft te doen. Maar is er een andere keuze?
Door mijn leven, mijn woonomgeving, mijn werk heb ik de lagere treden van de maatschappij ervaren. Mensen met wilskracht komen uit hun put. Mensen die wijzen naar anderen die blijven hangen of zakken dieper weg.
En ja, misschien is WSNP toch wel een betere keuze. Als het lukt om de ton schuld van de woning er in te betrekken dan kan @ moederziel na een paar jaar ploeteren met een schone lei weer verder gaan.