Omgangsregeling en puber baan

Dan niet

Je kunt niet van je puber verwachten dat die die last op zich neemt, zeker als het baantje erbij in het gedrang komt. Laat ze dus maar een andere oplossing verzinnen. Heeft hij geen auto? 1,5 uur OV is natuurlijk ook best een hele onderneming. Dat hij bijv haalt met de auto en puber terug met het OV gaat. En als hij niet wil, jammer dan. Lekker makkelijk om te doen of jij het moet oplossen, hij heeft zelf de afstand gecreëerd.

Tuurlijk weet je het niet meer

Nogmaals, jij kunt dit helemaal niet oplossen. Dit is echt een probleem van ex met dochter. En dat kun je toch gewoon zeggen als hij zegt dat je alles bij hem neerlegt? Het is toch uiteindelijk zijn probleem? Ik ben wel benieuwd wat je dochter ervan vindt. Ik hoor je over een mokkende ex, de druk op jouw schouders.....maar wat vindt zij? Lijkt me niet onbelangrijk in jouw verdere opstelling in deze kwestie.

AnneJ

Je kan er als vrouw van vinden wat je wil, mijn standpunt is dat van de familierechtbank.

Ooit was er een tijd dat de kinderen bij een scheidig sowieso werden toegewezen aan de moeder, en de vader had slechts beperkte rechten en vooral de plicht om te betalen.

Uiteindelijk heeft de wetgever ingezien dat dat toch wel heel onrechtvaardig was naar de vaders toe en werd het co-ouderschap de standaard regeling; en dus ja hoor, ook vaders hebben het RECHT in de omgang met hun kinderen.
Ik merk dat sommige vrouwen liever vasthouden aan het oude standpunt.

En ik weet waarover ik het heb; mijn stiefdochter is 16j en wenst geen omgang meer met haar vader, maar de familierechter laat dit niet toe, ondanks het feit dat de vader zijn dochter verwaarloost en liever met zijn vriendin dingen doet. Enkel maar in uitzonderlijk omstandigheden,die hier absoluut niet aan de orde zijn, wordt dit toegelaten.

Dus nogmaals: samenzitten en een alternatief uitwerken, puber of geen puber.
Ik zou trouwens wel eens willen zien wat het zou gegeven hebben indien de situatie omgekeerd was, en de dochter het niet meer nodig vond om naar haar moeder te gaan.

William

Dan moet de vader niet alleen eisen dat ze langskomt maar ook faciliteren en dat doet deze vader niet.
Vaderschap geeft niet alleen rechten maar ook plichten.

Verblind William?

https://zoek.officielebekendmakingen.nl/kst-20002001-27047-249b.html

"De leden van de CDA-fractie merkten terecht op dat door dit wetsvoorstel het onderscheid tussen het geregistreerd partnerschap en het huwelijk, voor zover het betreft de positie van kinderen afneemt. De achtergrond daarvan is het belang van het kind en de betere bescherming die het kind door de voorgestelde wettelijke regeling krijgt."

"De leden van de CDA-fractie leidden hun eerste vraag in met de zinsnede dat de ratio van het wetsvoorstel is het voorkomen van een gezagsvacuüm, bij voorbeeld na het overlijden van een ouder."

Het precieze wetsvoorstel van 1998 kan ik niet zo snel vinden. Deze gaat er over het ouderlijk gezag bij geregistreerd partnerschap gelijk te stellen als zij een huwelijk.

In het belang van het kind. Niet van de vader.

Wetgeving co-ouderschap

https://research.vu.nl/ws/portalfiles/portal/3059857/Co-ouderschap+in+Nederland+eindelijk+duidelijkheid.pdf

Hoewel dit ook duidelijk gedreven lijkt door de erkenning dat vaders rechten hebben

" De doelstellingen van de indiener blijken uit de memorie van toelichting. Zijn eerste prioriteit was het verzekeren van een volstrekt gelijke behandeling van beide ouders".

Maar uiteindelijk:

"‘(….)
3. Het ouderlijk gezag omvat mede de verplichting van de ouder om de ontwikkeling
van de banden van zijn kind met de andere ouder te bevorderen.
4. Een kind over wie de ouders gezamenlijk het gezag uitoefenen, behoudt na
ontbinding van het huwelijk (...) recht op een gelijkwaardige verzorging en
opvoeding door beide ouders.
5. Ouders kunnen ter uitvoering van het vierde lid in een overeenkomst of
ouderschapsplan rekening houden met praktische belemmeringen die ontstaan
in verband met de ontbinding van het huwelijk (...) echter uitsluitend
voor zover en zolang de desbetreffende belemmeringen bestaan.’

Maar alle partijen worstelen met het handhaven daarvan omdat in veel gevallen het kind juist in de strijd blijft of terecht komt. En dat wil je ook niet. Dan is het belang van het kind leidend.

Tegelijk

Realiseer ik me heel goed dat ik zelf de kinderen meer vanzelfsprekend meemaak. Zelfs als ze niet veel aandacht voor mij hebben, want ze zijn met zichzelf bezig.:-)

Maar ze zijn bij mij. En dat vanzelfsprekende zal de vader in ons geval niet hebben.
Daarom zal ik er wel alle moeite voor doen om het contact tussen vader en kinderen te onderhouden.

Uiteindelijk gaan ze er zelf over. De kinderen en hun vader. Maar dwang lijkt me zeker in ons geval de achterdeur uit.

Onderzoek

https://www.wodc.nl/onderzoeksdatabase/2907-gebrekkige-naleving-gezag-en-omgangszaken.aspx

"Het niet naleven van omgangsregelingen die in scheidingszaken zijn vastgesteld, komt veelvuldig voor. In voorkomende gevallen kan dit leiden tot oudervervreemding. Het doel van dit onderzoek is na te gaan waarom omgangsregelingen niet worden nageleefd (oorzaken en verklaringen) en wat de gevolgen daarvan zijn. Ook wordt bekeken hoe omgangsregelingen in de praktijk uitwerken."

https://zoek.officielebekendmakingen.nl/kst-33836-27.html
Op voorhand hebben kamerleden waaronder Bergkamp en Van Nispen al een motie ingediend om het niet naleven van omgangsrecht meer te bestraffen.

De argumenten daarvoor worden uiteraard aangeleverd door de Raad voor de Kinderbescherming.
https://www.dwazevaders.nl/
https://www.telegraaf.nl/nieuws/2320835/jeugdzorger-laat-de-onderbuik-spreken

Nou ja, dan weten we wel weer hoe dat zal gaan.

Maar ik ben benieuwd naar het onderzoek. Bij moeders en vaders liggen elementen die de omgang frustreren en wat is dat dan en kun je daar wel wat mee. Behalve straf dan.

Ervaring

Meegemaakt; gescheiden, pubers, een ex die een heel eind weg woont en een bijbaan. De omgangsregeling volgens afspraak (weekend om de week) was al erg onder druk komen staan door ex' verhuizing. Pubers leven in hun eigen wereld en hebben het druk met hun eigen dingen. Pap's weekend zat daarbij behoorlijk in de weg. Het animo werd steeds minder en weekend-om-de-week werd langzaam weekend-om-de-zoveel-weken. Vond ex ook niet heel leuk, maar zijn protesten waren altijd halfslachtig. Meer voor de vorm. Alsof ie het eigenlijk wel best vond zo.

Ik heb het eigenlijk altijd bij puber en vader gelaten. Voelde me verder niet verantwoordelijk voor het contact. De verhuizing naar ver weg was zijn keuze en keuzes hebben consequenties.
Kinderen zijn inmiddels al weer een paar jaar verder en volwassen. Wonen en studeren in een andere stad, nog verder van ex. Ze zien hem nu eens in de paar maanden. Hebben geen behoefte aan meer. Hoe hij daar over denkt; geen idee. Mocht hij ze vaker willen zien, kan hij zelf het initiatief nemen. Wat hij maar zelden doet.

maar, William, ik snap iets niet

Ex eist wel van alles, maar doet zelf helemaal niets om tot een oplossing te komen, lijkt het. Gaat wel op 1,5 uur reizen wonen en verwacht vervolgens van kind dat die dit oplost (nl. door veel te reizen). Je kunt toch als vader niet alleen maar dingen eisen, zonder zelf dingen bij te dragen in oplossingen?

AnneJ (tikkie ot)

Mijn idee is dat de wetgever zorgen over eventuele achterstelling van vaders heeft gegoten in de mal van 'belang van het kind'. Er is , heb ik het gevoel, een soort krampachtig idee dat alleen het belang van het kind het beschermen waard is, en steeds wordt uitgedragen dat het belang van het kind voorop staat.

Vervolgens wordt dat belang van het kind geabstraheerd. Het zou in het belang van het kind zijn dat er gezamenlijk gezag is na scheiding. Het zou in het belang van het kind zijn dat de biologische vader een erkenning kan afdwingen. Het zou in het belang van het kind zijn als het omgang heeft met de niet-verzorgende ouder (gewoonlijk vader). Dit alles als uitgangspunt, waar alleen in zeer uitzonderlijke gevallen van kan worden afgeweken maar dan moet je ook praten als Brugman. En dat terwijl je je in gemoede kan afvragen of dit soort zaken wel altijd in het belang van het kind zijn. Met name het standaard gezamenlijk gezag na scheiding lijkt me helemaal niet meestal in het belang van het kind. Als alles koek en ei is, is gezamenlijk gezag niet nodig, en als er herrie in de tent is, levert gezamenlijk gezag alleen maar een hoop gedoe op, en daar kunnen de kinderen nooit voordeel van hebben.

Waarom zo krampachtig gedaan? Het is toch ook te verdedigen dat je zegt 'gezamenlijk gezag, want anders is het niet eerlijk'? Maar nee, dat mag kennelijk niet, alsof de zelfstandige belangen van de ouders niet het verdedigen waard kunnen zijn, maar omdat we ze toch recht willen doen, doen we maar net alsof het belang van (in dit geval) vader het belang van het kind is. Ik vind dat niet zo handig.

Maar goed, zo kijk ik er tegenaan, en jij hebt dus eigenlijk gelijk met je reactie: al die mooie rechten voor vaders zijn officieel geen rechten voor vaders, maar rechten voor kinderen (waar die kinderen dan niet vanaf mogen zien. Het lijkt wel onderwijs )

Groeten,

Temet

Verdrag

Dat heeft vermoedelijk te maken met artikel 3, eerste lid, van het Verdrag inzake de rechten van het kind, dat bepaalt dat bij alle maatregelen betreffende kinderen de belangen van kinderen de eerste overweging vormen.

Verplicht of niet

Wat kunnen ze uiteindelijk gaan doen...?Als jij als moeder niet weigert om je dochter te laten gaan dan kunnen ze toch niets doen...Ik heb een zoon van 15 heeft ook een vakantie/weekendjob,hij speelt voetbal en dus ook wedstrijden in het weekend.Zijn vader doet er niet zo moeilijk over maar dat komt ook doordat hij zelf niet altijd achter hen kan komen.Ik spreek zelfs niet meer af met hun vader,ik laat het alleen weten als we op vakantie gaan zodat hij dan niets plant in die periode.Verder spreekt hij af met de kinderen.Mijn dochter is 12 en zij gaat voorlopig wel nog meer.

Rechten

Ik snap dat het best ingewikkeld is maar kinderen hebben ook belang bij beide ouders. Hoewel ik heel graag zou willen kunnen bedenken hoe je systematischer een kind wel beide ouders gunt maar het contact met een ernstig beperkte ouder begeleid of beperkt.

Het begint, denk ik, met als hulpverlener niet een te grote broek aan te trekken. Nee, een cursus communicatie helpt sommige ouders echt niet, die kunnen beter de contacten met elkaar beperken. Nee, je kunt een omgangsregeling bij een puber niet afdwingen, vraag dat dan ook niet van ouders.
Nee, je kunt een ouderschapsplan niet afdwingen als ouders dat, aantoonbaar, hanteren als een conflictdocument.

Maar ik maak me geen illusies. Het werk is kapot geprotocolleerd en alleen op persoonlijke vaardigheden wil het nog wel eens wat worden.

Er is maar een oplossing voor vader

En dat is zijn oplossing.

Ik zou voorlopig even niks doen en achterover hangen.
Wat wil je dochter eigenlijk?

Oplossing

Na een hoop heen en weer gel*l gaat kind 3 om 1 werken. 3 weken wel, 1 week niet. Dus dan kan ze 1 weekend heen. Balen van de centjes maar voor de lieve vrede doet ze dit.

Ben zelf helemaal klaar met ex. Moet ik dit ook officieel vast laten leggen?

Liever niet

Zou het voor de mogelijke dossiervorming (is er ook sprake van alimentatie?) wel emailen zodat je iets op 'schrift' hebt.

Omdanks alle formele regels vind ik dat pubers hun leven zelf steeds meer mogen (moeten) vormgeven, en dat betekent ook zelf bepalen hoe ze hun tijd besteden en waaraan. Dus ook tijd doorbrengen met hun ouders.

De vader in dit geval is behoorlijk star, en groeit of beweegt totaal niet mee met zijn opgroeiende puber. Ik vind dat je een opgroeiende puber niet kan verplichten om de vader te bezoeken, een vader die zelf heeft besloten om ver weg te gaan wonen en niet van plan is zelf tijd en moeite in goed contact te steken. Puber kan regelmatig bellen en appen om bij te praten.
Gevalletje heel jammer maar helaas, vooral voor de vader.

Het kan ook best gebeuren dat het contact weer beter en makkelijker wordt als de kinderen ouder zijn. Ik denk niet dat een kind-ouderrelatie meteen voor het leven verpest is, als er een periode weinig contact is.

Alimentatie

Ja dat word betaald, moet dat gewijzigd worden?

De alimentatie is berekend op het aantal dagen dat een kind bij de een en bij de ander is. Als kind niet meer regelmatig bij vader is wordt de verdeling anders.
Maar als het om maar een klein bedrag gaat zou ik daar geen zaak voor beginnen. Kost ook geld en zet kwaad bloed.

Wie is er verhuisd?

Wie is er eigenlijk verhuisd? Kon het niet terug vinden. Of ik lees niet goed, dat kan ook natuurlijk.

Want het is nogal een verschil of jij met puber bent verhuisd en vader is in de oude woonplaats blijven wonen of andersom.

De vader

is verhuisd.

Vader

Vader is idd verhuisd. 1,5 uur reizen met ov hiervandaan.

Alimentatie ga ik niet wijzigen. Geen zin in gedoe en idd als het een klein bedrag is wil daar geen grijze haren van krijgen. Die heb ik al genoeg

Probeer me maar voor ogen te houden dat ik de stabielere factor ben in dit verhaal, dat houd me enigszins positief gestemd met dit alles.

Bedankt allemaal voor de reacties!

Sorry, inderdaad slecht gelezen.

Wat jammer voor jullie dochter, deze beslissing van vader.

Snap best dat jullie dochter in haar vrije tijd gewoon geld wil verdienen net als haar leeftijdgenoten. Heb gelukkig geen ervaring hiermee maar als vader verhuisd is kan hij toch niet van jou of je dochter verwachten dat het opgelost wordt.

Niet dat je er wat aanhebt maar voel met je mee en met je dochter. Sterkte,vwat een nare situatie.

Goede oplossing

Ik vind dit een goed compromis. Eens per maand naar vader vind ik weinig, maar gezien de omstandigheden is dit waarschijnlijk de optimale uitkomst voor beiden.

Ik zou proberen te blijven glimlachen en dit voortaan tussen vader en dochter te laten. Ga er niet meer tussenin zitten. Je dochter is oud genoeg om zelf afspraken met vader te maken.