Omgangsregeling

Ja, lastig

Je maakt een inschatting maar wat vind de vader ervan? Kun je goed met hem bespreken dat het lastig zal zijn voor dochter om langere tijd te verblijven bij iemand die ze niet goed kent?
Zelf zou ik voorstellen dat vader dochter tot haar 12e hier in Nederland kan komen bezoeken. En naar gelang dat goed gaat op een gegeven moment ook een paar nachten met hem weg kan in Nederland.
Heeft vader hier familie die mischien die band voor hem kan 'waarnemen'? Waar ze af en toe naartoe kan en misschien zelfs een nachtje logeren? Dan heeft vader een eenvoudiger ingang en kan dochter daar zijn als vader hier is.
Zelf had ik van de rechter instemming dat vader de kinderen pas na hun 12e jaar mee mocht nemen naar het buitenland.
Dan kunnen kinderen beter begrijpen en improviseren en om hulp vragen waar nodig. Ze kunnen dan vaak al een beetje Engels en hebben meer ervaring.
Belangrijk als je mee gaat met iemand die je niet goed kent.
Je kunt zelf natuurlijk ook een keer naar het buitenland van vader waar je kind dan voor een dag brengt of als het goed gaat iets langer.

Ik ben geen jurist

Maar ik heb voor een kennis een poosje geleden wat info gevraagd aan een jurist. Daar ging het om een kindje van 1,5jaar en vader ging niet ver weg maar wilde wel week op week af. Die jurist vertelde mij toen dat de rechter waarschijnlijk geneigd zou zijn om te zeggen dat begonnen moest worden met 1 of 2 keer per week een middagje bij papa, en dat uitbouwen. Vader had weinig aan de verzorging gedaan voor de scheiding trouwens.
Het is weinig relevante info maar geeft mij het idee dat -ervan uitgaande dat dit klopt- een rechter je ex niet zo snel zijn zin zal geven.

Mijn persoonlijke mening is niks waard maar ik ga hem toch delen :)
Ik zou inzetten op bezoeken in Nederland. Skypen prima (maar niet teveel van verwachten). De eerste bezoeken in Nederland kort en met jou erbij, van daaruit langer en zonder jou. Je dochter alleen zo ver weg zou ik zo lang mogelijk uitstellen, als zij eraan toe is lijkt me de eerlijkste richtlijn.
Ik ben erg vóor een goede band met beide ouders maar ik vind ook dat dat een reëel verhaal moet zijn. Zo ver weg verhuizen is letterlijk en figuurlijk afstand nemen, zijn keuze, heel verdrietig maar dat is aan hem. Veel Skype, veel kaartjes, whatsapp voiceberichten etc en hij hoort er voor haar wel een soort bij maar jij bent de hoofdverzorger en dat is doordat híj verhuist

vakanties

'en zodra zijn mogelijk er toe is dat ze de gehele zomervakantie en kerst bij hem zal zijn. Voor hem kan ze volgend jaar ook naar hem toe komen(in het buitenland dus) voor langere periode.een simpele vraag: is de zomervakantie in dezelfde periode als de zomervakantie in Nederland (schoolvakantie)?
Wanneer kan een kind zelfstandig reizen? Ik denk dat vader even geduld moet hebben. Ondertussen kan hij natuurlijk beter zelf reizen en naar Nederland komen, als hij zolang weg kan gaan. Over 12 jaar kun je altijd nog zien hoe de situatie dan is.
Hij heeft nu geen voogdij?
Ik zou als uitgangspunt vooral de praktische problemen nemen. Opmerkingen als 'iemand die het kind niet kent' hebben altijd twee kanten: dan moet het kind vader nog meer zien om hem ook te kennen.

Tsjor

Goede familierecht advocaat

Ik zou in elk geval rap op zoek gaan naar een goede familierechtadvocaat. En daar ook even informeren wat je kansen zijn. Het is niet precies te zeggen wat een rechter gaat beslissen maar er zijn regionaal vaak wel ervaringen daarmee en daar kan een ingevoerde advocaat je vaak meer over melden.

Vader in het buitenland

http://www.verhoeffadvocaten.nl/va_diensten.asp

"Soms kan het in het belang van een kind zijn dat het kind maar een gezaghebbende ouder heeft. Bijvoorbeeld indien de andere ouder in het buitenland woont. Dan is het niet gemakkelijk om contact met die ouder te leggen."

Mogelijk kun je de zaak zo vertragen dat vader inmiddels in het buitenland is voordat er een zitting komt.
Anders kan hij nog beweren niet te gaan, en dan na de rechtzaak alsnog gaan, terwijl hij wel gezag heeft inmiddels.
Dus ik zou me niet te veel haasten, maar wel vast een advocaat zoeken en dat niet al teveel met vader delen als hij zich zo opstelt.
Ik zou wel vader gerust stellen dat je contact heel belangrijk vind en kind niet weg zal houden, maar dat hij daarvoor aanvankelijk naar Nederland zal komen lijkt je gewenst. Een kind dat geen dagelijks contact met vader heeft, zo klein, kun je niet voor langere tijd meegeven.

Mijn zoon was vier jaar toen vader hem meenam naar zijn herkomstland. Dat vond ik op zich prima, vader heeft een fijne familie. Wel heb ik hem gewaarschuwd dat zoon van vier zijn familie niet goed kent, de taal niet voldoende spreekt, en dat vader daarom zoon op dagelijkse basis bij zich moet houden. Familie kan wel oppassen maar hij moet zijn vader dagelijks zien.
Helaas heeft ex zich daar toen niet aan gehouden. En liet zoon voor weken achter bij zijn familie.
Toen zoon terug was vertelde hij mij dat hij bang was geweest dat hij beide ouders nooit meer zou zien. Dat is heel heftig voor een kind van vier jaar.
Daar heeft ex toen wel zijn excuus voor gemaakt, ook aan zoon, maar blijkbaar denken sommige ouders meer in rechten dan dat ze zich kunnen inleven in een klein kind.