Omgang wijzigen ivm sport?

ja, moeder stelt

'ik vind het belangrijk dat omgang met vader blijft plaatsvinden'...

Toch zet je iets op het spel als je wilt afdwingen dat de andere ouder in de tijd van die ouders iets gaat doen wat jij wilt...

Wat zoon zou kunnen doen, is zelf met z'n vader overleggen. Misschien komt het heel anders aan als zijn kind dit zelf bespreekt, in plaats van dat het bepaald wordt door de andere ouder.

Inderdaad zou de zoon ook samen met vader kunnen zoeken naar een sport bij vader in de buurt. En als moeder sport zo belangrijk vindt voor haar zoon, zou ze dan zelf in haar weekeinde heen en weer kunnen rijden, om dat voor hem mogelijk te maken.

Ik zou dus echt de omgang en de relatie van het kind met beide ouders niet voor een sport op het spel willen zetten.

Zij wil het niet

haar zoon wil die sport doen, daar gaat het om.

Vaders hebben tegenwoordig evenveel recht op co- ouderschap als moeders, dus wat jij zegt is allang niet meer zo Alkes. Er moeten wel heel zwaarwegende redenen zijn om iemands omgang met het eigen kind zo te beperken. Meestal is daar geen sprake van.

Lanza

Zeker hebben vaders net zoveel recht. Alleen de maatschappij vindt toch nog wel dat moeders net meer recht hebben. En dat vinden die moeders dan ook. En die vaders horen dat ook weer. En leggen ze hier bij neer. Maar los daarvan welke sport is zo belangrijk dat je dat boven de relatie met je vader stelt?

Hij stelt die sport

helemaal niet boven de relatie met zijn vader. Doe niet zo gek. Vader kan gewoon mee, kind is 9.

Het klinkt eerder alsof vader van alles belangrijker vindt dan zijn zoon :(

Wat zit jij een hoop in te vullen Lanza

Het enige wat ik lees van Anna123 is dat vader niet wil dat zijn zoon in de winter pas op zaterdagochtend komt ipv op vrijdagmiddag. Daarin lees ik juist dat vader zijn zoon belangrijker vindt dan alles.

Nergens zie ik dat hij zijn zoon niet naar sport wil brengen, we weten ook niet of hij daar toe in de gelegenheid is.
Dat er geen co-ouderschap is kan zo zijn omdat hij op een uur afstand woont.

We weten ook niet of het de wens van zoon is om op zaterdag een uur heen en weer terug gebracht te worden naar sport.
Of sport in de buurt van vader mogelijk is, is de vraag, omdat hij daar door de week niet kan trainen.

@Anna, is het voor vader wel een optie als hij in de winter meer weekenden doorbrengt met zijn zoon als het weekendverblijf korter is?

Jammer voor zoon

Vader kan zomertijd ook op vrijdagavond mee en de zaterdagen in het weekend dat kind bij moeder is. Vader kan alles voor deze sport doen. Maar wil vader dat?
Als kind zelf vraagt/overlegt met deze ouder wil wel eens verschil maken.
Je kunt vader ook niet verplichten kind maandags naar school te brengen, vrijdag op te halen uit school. School is moeten. Sport wil hij heel graag en heeft zijn zinnen erop gezet. Dat is toch wel jammer dan.

Lanza

Ok, dan laat ik het dan vanuit mijn eigen situatie invullen. Mijn ex - maar ook ik - zouden er best van balen als de een de tijd van de ander zou invullen. Wij hebben wel altijd pragmatisch nagedacht hoe een dergelijk situatie op te lossen, maar de relatie tussen kind en ouder stond wel voorop. Het is ook maar een sport he. Ik heb niet begrepen dat zoon van TS gescout is door Ajax wat een once in a lifetime situatie zou zijn,
Verder prima als jij dat anders zou doen maar ik betwijfel of jij precieze situatie van TS kent (als dat wel zo is, dan is het handig dat ook even te melden)

Het gaat toch om de tijd van het kind?

En niet om de tijd van de ouders?
Als de kinderen hier zouden moeten stoppen met hun geliefde sport of deze zouden moeten voortzetten in een andere plaats alleen omdat een van de ouders die verder weg woont dat prettiger vindt waar ben je dan mee bezig? Ze willen sporten in hun eigen omgeving met hun eigen vriendjes.

Watervrouw

Ja, dat zou de ideale wereld zijn, maar ook in gezinnen die bij elkaar zijn kan niet alles en moeten keuzes gemaakt worden. 2 kinderen tegelijk op een verschillende plek brengen gaat ook dan niet lukken als je op dat moment alleen thuis bent.

Mijn dochter wil al jaren op ski-en, gaat alleen niet lukken omdat de training op een tijdstip begint dat ik niet kan halen met werk en ze er op de fiets niet heen kan.

De selectie training om 13:30 in het midden van het land kan ze ook vergeten, dat haal je niet, ook niet als je 160 km/h rijdt. En ik weiger ook de training om 6:30 (in de ochtend ja) voor school, kunnen de vriendjes nog wel gaan, ik begin er niet aan.

Aan de andere kant breng ik haar na de vrijdag training wel naar haar vader terwijl in het convenant staat dat hij haalt/brengt. Dat konden we wel in ons schema passen.

Kinderen kunnen niet alles krijgen wat ze willen helaas, en dat is ook een te leren levensles. Ik kan me voorstellen dat een vader die zijn kind 1x per 14dagen een kort weekend heeft niet zit te wachten op een ex die zijn tijd wil invullen omdat het kind dat wil, dat moet je wel overleggen. Ik steiger ook als mijn ex dat zou doen.

Het gaat inderdaad om de tijd van het kind

Het kind wil in de eigen omgeving met vriendjes op een sport. Dat is een heel gewone wens die binnen de grenzen van het normale valt. Alle kinderen zitten bijna wel op een sport of een hobby en veel gebeurt in het weekend.

Natuurlijk moet een kind leren dat niet alles mogelijk is. Maar dit is iets gebruikelijks en belangrijks in het sociale leven van een kind van 9 en als ouders heb je de plicht om hierin enigszins toeschietelijk te zijn. Als je al dit soort verplichtingen niet wil, dan kun je beter niet aan kinderen beginnen. Dit is echt zoiets wat erbij hoort, al is het vast niet de grootste hobby van al die ouders aan de zijlijn.

Soms doe je iets in het belang van je kind, dat wat meer geregel kost. Dat hoort erbij.

Flavia

Nou, 1 normale sport zou toch moeten kunnen? Ik vind dat je dat je kind niet kan onthouden. En bij veel sporten horen nu eenmaal weekendactiviteiten en ja soms op het zelfde tijdstip als hun brusjes maar daarom hoeven ze er niet mee te stoppen.
En zijn ex vult die tijd niet in maar eigenlijk het kind.
Bovendien in de ideale wereld waarin de ouders bij elkaar zijn kan de ene ouder met het ene kind mee en de andere met het andere kind, dit is niet altijd zo bij gescheiden ouders die moeten dan iets regelen.

Watervrouw

En bij 3 of meer kinderen?
Dan heb je meer kinderen dan ouders. Zal ook niet alles gaan.

Er zijn ook veel kinderen die niet sporten /andere hobby's hebben omdat het tijdtechnisch niet past.

Zelf heb ik veel mogen doen maar zaterdagochtend was geen optie want dat was het enige tijdstip dat er aangepast paardrijles werd gegeven, iets dat mijn zus wel kon doen. Twee ouders maar mijn vader werkte op zaterdag. Er was ook maar 1 auto.

Natuurlijk probeer je zo veel mogelijk maar het moet maar net kunnen en daarover zul je echt moeten overleggen. Kan dat de uren ergens anders gecompenseerd worden, kan dat de andere ouder meer rijdt maar soms lukt het gewoon niet.

En een kind van 9 kan een sportwens hebben, maar kan nog niet beslissen.

Voor ons

is dat een van de redenen om niet voor een derde te gaan. We gunnen het onze kinderen dat ze op een sport kunnen, dat ze sociale contacten kunnen onderhouden, dat ze worden uitgedaagd en ruimte krijgen om hun eigen interesses.

Met drie kinderen is dat niet mogelijk, omdat je met z'n tweeën nooit op drie plekken tegelijk kan zijn. Dat lijkt me echt niet leuk voor die derde, die altijd maar mee moet, of waarvoor geen tijd/ mogelijkheid is om te sporten, of een hobby te hebben.

Drie

Lanza, dat zou ik nou nooit bedacht hebben. Ik heb überhaupt niet bedacht dat ik op zaterdagmorgen in alle vroegte ergens op een veld zou staan. Met meer kinderen andere oplossingen zou ik denken.

Heb jij

zelf kinderen, Watervrouw?

Lanza

haha, is het nou ook al zielig om 3 (of meer) kinderen te hebben? Wat een flauwekul. Hier 4 kinderen die allemaal prima op een sport kunnen, sociale contacten kunnen onderhouden, worden uitgedaagd etc (wat je er ook verder allemaal maar bij wilt slepen).
Tegen de tijd dat de jongste toe is aan een sport/hobby, is de oudste al zelfstandig genoeg om zelf naar een training te fietsen bijvoorbeeld. De meeste mensen krijgen geen 4 kinderen tegelijk namelijk. En verder kun je ook dingen combineren met andere ouders natuurlijk.
Nee, niet altijd alles kan op elk moment. Maar dat lijkt me nou niet direct traumatisch voor een kind. En wat wel of niet kan hangt natuurlijk ook van wel meer factoren af. Als je kind op schaatsen wil en de dichtstbijzijnde baan is op 2 uur rijden, zeg je waarschijnlijk ook geen ja....

ps. kun je trouwens uitleggen waarom je zou vinden dat alleen voor het 3e kind dan geen tijd zou zijn voor sport of hobby?!

Ik ben zo'n derde

Herkenbaar, toch kon het wel. De eerste twee hadden al wel drie a vier verschillende hobby/sport cursusjes gedaan. Iets anders regelen of kind gaat zelf (daar kwam t bij mij vaak op neer). Ook een levensles (8 a 9 jaar was ik toen).
Maar heeft vader wel levenslessen genoten? Heeft hij een sociaal netwerk?
En niet kan (lukken) of wil niet is toch een klein verschilletje. Heb een beetje moeite met het opleggen, het is een vraag tot overleg. Tijd invullen is iets dat kind toch ook bij beetje mag mee bepalen. Dat situaties verschillen bij de ouders is acceptabel. Maar het blijft de wens van het kind die toch wel graag zou willen.

Voor ons

is het belangrijk om betrokken te zijn bij onze kinderen. We vinden twee kinderen om die reden genoeg. Ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken om er nog meer te krijgen. Er is nu genoeg 1 op 1 tijd tussen ouder en kind en het is fijn om met z'n vieren weg te zijn. Het voelt helemaal in balans zo.

Bij grotere gezinnen zie je toch vaak dat er veel niet mogelijk is. Vaak worden jongere broertjes en zusjes gedwongen om dezelfde sport te kiezen, omdat het anders niet te doen is voor de ouders. Of ze moeten altijd maar mee met anderen, nooit een belangstellende ouder langs het veld. Dat zou echt niets voor ons zijn.

Om antwoord te geven op je vraag: als moeder bij de oudste haar balletles staat en vader staat langs het hockeyveld, dan zie je vaak de derde kinderen erbij hangen, want die moeten 'mee' in plaats van dat ze zelf iets mogen kiezen, dat komt op mij altijd triest over.

Lanza

Heb jij even geluk dat je 2e geen twee of meerling was.

Die kans was heel klein

omdat we geen enkele tweeling in de familie hebben. Als het wel zo was geweest, dan hadden we het ermee moeten doen. Maar zelf zouden we niet voor een derde kiezen.

Ik lees hier dingen...

...

waar ik toch wel even de wenkbrauwen van frons.

Enfin, dat gezegd hebbende, ik ben wel benieuwd naar de reactie van topicstarter...

Vaak blijkt dat na even betijen de situatie zichzelf wel regelt.

Om ook maar wat aannames te doen (of liever, eentje). Er staat: zoon heeft nu zijn zinnen gezet op... (die bepaalde sport). Mijn aanname is nu dat hij er nog niet op zit, en dat hij bedacht heeft dat dit wel eens een leuke sport zou kunnen zijn. Het gaat hier dus niet om een geliefde sport die het kind al jaren bedrijft. Hij is negen jaar en heeft zich bedacht dat een bepaalde sport wel eens leuk zou kunnen zijn.

Ik ben zelf van mening dat je je kind (van negen jaar) best wel kunt een beetje kunt bewerken. Dus als je uitlegt dat nou net die ene sport niet van pas komt, maar dat er nog genoeg andere sporten zijn, zal dat vast geen punt zijn. Een sport is nou ook weer geen halszaak.

Nogmaals, ik zou daar een werkzame verhouding tussen twee ouders zeker niet voor op het spel zetten.

Ook is het naar mijn mening zo dat de tijd van een kind niet heilig is. Ik ben de ouder, en ik doe mijn best om het gezin op de rit te houden, met werk, huishouden en nog zo wat. Het is absoluut niet mijn hobby om bij sporten langs het veld te hangen, dus... en nu komt de klapper, mijn kinderen MOCHTEN van mij niet eens op een sport in het weekeinde als dat zou betekenen dat daar in verhouding onevenredig veel tijd van mij naartoe zou gaan, als ze er bijv niet zelf naartoe zouden kunnen. Dus helaas zijn er bij ons vast wel sportcarrières in de dop geknakt en nooit tot wasdom gekomen. We zullen het nooit weten.

Staat tegenover dat wij nog wel eens iets cultureels deden in het weekeinde, met het hele gezin...
En het gaat goed met ze.

En ook: ik vind het helemaal niet erg dat kinderen op elkaar leren wachten, dan hangen ze maar wat rond. Je leert ervan dat je niet altijd in het middelpunt staat en dat de wereld niet altijd om jou draait.

Lanza

Dat is onzin vaak is zo'n broertje of zusje gewoon nog te jong of heeft dat op een veel vroeger tijdstip al gesport. Ik weet nog goed hoe mijn buren voorheen om 7:30 al op pad gingen met de sportende kinderen, soms als gezin soms werd er een even weggebracht en ging men met de andere 2 naar de andere sporten. Maar vaak genoeg ook waren ze met het hele gezin de hele dag weg.

Kan natuurlijk ook dat een van de kinderen (net zoals mijn zoon) een sport doen waar ze zelden in het weekend voor moeten opdraven.

Helaas zie ik

toch echt anders. Vader en moeder kunnen nu eenmaal niet op drie plekken tegelijk zijn.

Jaahaa ...

Maar twee of drie kinderen wel op één plek tegelijk!

Tijden

Ja maar die sporten zijn nooit tegelijk. De kleintjes sporten vaak voordat de meeste andere mensen wakker worden op zaterdag, hoe ouder ze worden hoe later ze sporten.

Die kleine die er nu bij hangt zou best nog weleens een wedstrijd achter de rug kunnen hebben. Overigens is het best oké als een ouder er niet altijd bij kan zijn.