U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Nieuwe vriend van ex-partner staat tussen mij en kinderen
Hallo allen,
Zou graag jullie advies willen over de volgende situatie:
Mijn ex en ik hebben circa 1,5 jaar geleden de knoop doorgehakt om uit elkaar te gaan. Vanwege verkoop van ons huis en koop nieuw huizen hebben we nog lang bij elkaar gewoont. Dit ging ook goed omdat we feitelijk geen ruzie hadden en goed met elkaar konden praten. Ook over de kinderen van 6 en 8.
Zij heeft nu 2,5 maand geleden een nieuwe vriend leren kennen. 2 maanden geleden ben ik in mijn eigen nieuwe huis ingetrokken en vanaf dat moment is hij bij haar ingetrokken.
De kinderen wonen hoofdzakelijk bij haar. Ik heb haar en haar nieuwe vriend gevraagd in eerste instantie terughoudend te zijn in het contact met de kinderen. Die hebben al genoeg te verwerken. In mijn ogen kan dit net goed zijn voor de kinderen.
Hierbij komt dat ik een behoorlijk aanvaring / ruzie gehad heb met de nieuwe vriend van mijn ex. Hij wou mij namelijk vertellen dat ik niks te zeggen had over de omgang met de kinderen en dat ik me maar te schikken had naar hoe hij en mijn ex dat zouden bepalen. Hopelijk kunnen jullie je voorstellen dat ik hier behoorlijk kwaad over was.
Hierop is een behoorlijke ruzie ontstaan. Hierbij heeft hij en ook ik dingen gezegd/gedaan waarvan we achteraf spijt hadden. Met mijn ex heb ik dit uitgesproken. De dag na dit voorval heb ik het initiatef genomen om met hem te willen praten en mijn excuses aangeboden. Deze poging heeft hij direct afgewezen.
Ik heb hem een brief geschreven die hij vervolgens weigert te lezen. Vrienden hebben met hem gepraat, tegenover hun verklaart hij mij voor dood, en behandelt me sinsdien ook zo.
Ik heb dit nogmaals met mijn ex besproken, zij houdt hem de hand boven het hoofd. Uiteindelijk heb ik hem een sms bericht gestuurd, maar helaas wederom totaal geen reactie van hem. Na de ruzie ben ik altijd netjes richting hem geweest en aangegeven dat de deur bij mij openstond om dit samen uit te praten.
Hij negeert mij echter volledig, heeft in mijn ogen totaal geen respect voor mij of de omgang tussen mij en de kinderen.
Vorige week was er een situatie waarin we elkaar tegen kwamen. Ik heb hem toen totaal genegeert. Hij heeft daar heibel over gemaakt met mijn ex en nu verwijt zij mij dat ik hem niet respecteer en vindt mij kinderachtig. Dreigt zelfs die kant op te gaan dat ze mij (deels) bij de kinderen gaat weghouden.
Ik begrijp best dat zij een roze bril op heeft en dat liefde blind maakt, maar volgens mij wordt hier met 2 maten gemeten en accepteert ze bepaalde dingen van mij niet die ze van hem wel accepteert.
Belang van de kinderen is voor mij het allerbelangrijkste. Ze krijgen in mijn ogen al te veel van deze situatie mee, en ik wil niet dat ze hier (emotioneel) door beschadigd raken.
Zou graag weten hoe jullie over deze situatie denken.
Hoe moet ik hiermee omgaan? Voor de kinderen? En voor mezelf?
Zijn er instanties die hierbij helpen of bemiddelen?
Alvast bedankt voor jullie reacties.
Afspraken?
Zijn er afspraken gemaakt over de omgang etc.? En staan die al op papier? Dan hoef je je veder toch niet zoveel aan te trekken van de vriend van je ex? Bespreek de zaken rond de kinderen met je ex, maak geen woord vuil aan haar vriend, besteedt er geen sms-jes meer aan, jouw vriend zal het niet worden.
Tsjor
Kwetsbaar
Je stelt je veel te kwetsbaar op! Niks excuses, brieven, sms-jes. Jij stelt je kwetsbaar op, toont angst en speelt alsjeblieft....jij bent een leuke prooi!
ligt er beetje aan
Wat je bedoeld met die dingen die je hebt gedaan/gezegd waar je nu spijt van hebt. Je kunt natuurlijk ook echt te ver gegaan zijn, dat weet ik niet.
Ook kan ik niet helemaal plaatsen waarom je hem eerst belt/schrijft/sms-t enz. en hem dan als je hem treft compleet negeert. Dat klikt ook niet zo handig. Je had hem dan toch in ieder geval 'gewoon' kunnen groeten. Dat was wellicht meer een opening naar een wat normalere omgang geweest.
In ieder geval zul je het los moeten laten. De gegeven situatie is een feit: je ex woont met die vriend samen met jouw kinderen. Neemt niet weg dat de omgang blijft zoals jullie hebben vastgelegd en dat dit niet zomaar gewijzigd kan worden, en dat je uitsluitend met je ex hoeft te communiceren over de kinderen.
Eens met vorige schrijvers
Je hoeft helemaal geen goede band op te bouwen met die nieuwe vriend, want je hoeft echt geen fijne grote familie te worden. Probeer je emotioneel los te maken van deze man, m.a.w. zorg dat wat hij zegt en doet je niet zo raakt.
Het is belangrijk dat je de verstandhouding met de moeder van je kinderen goed houdt, daar hebben zij het meeste baat bij. Houd je tegenover haar en je kinderen dan ook op de vlakte over die nieuwe vriend, ook al erger je je nog zo aan hem. Je kinderen hebben hoe dan ook met hem te maken en loyaliteitsconflicten halen hen alleen maar uit hun evenwicht. Dit zal allemaal vast niet gemakkelijk zijn, maar probeer het wat zakelijker te bekijken allemaal en focus je op je kinderen. Je ex en haar nieuwe vriend zijn niet jouw pakkie an. Zij mogen omgaan met de kinderen zoals zij willen en dat geldt ook voor jou, zolang de afspraken op papier niet worden geschonden.
Bedankt alvast
Alvast bedank voor de reacties tot zover. Zal nog even ingaan op julkie vragen en reacties:
@tjsor: ik probeer dus ook geen woorden mee vuil te maken aan hem, maar dit speelt hij dan weer uit via mijn ex richting mij. Hij verstoort dus niet alleen de band tussen mijn kinderen n mij, maar ook tussen mijn ex en mij. Hierdoor ontstaat een situatie dat zij mij bij de kinderen weg dreigt te houden ondanks eerder gemaakt afspraken.
@Emine: je hebt gelijk, ik bn misschien een makkelijke prooi. Het zal nooit mijn vriend worden, maar in he balng van de kinderen is het wel prettig als je samen door 1 deur kunt en een praatje met elkaar kunt maken op bijvoorbeeld verjaardagen. Zoals zijn opstelling nu is heb ik daar geen behoefte aan. Zou ik erg schijnheilig vinden niet?
@Jippox: de dingen waar ik spijt van heb is dat ik de politie gebeld heb. Verder ben ik wel kwaad geweest, maar heb hem met respect behandelt.
Ik negeer hem nu om hem een spiegel voor te houden. Ik doe precies zoals hij doet. Hij negeert mij ondanks mijn herhaaldelijke pogingen richting hem om het uit te praten. Zoals al richting Emine aangegeven zou ik het schijnheilig vinden om hem dan te gaan groeten als ik hem tegen kom.
Dat hij met mijn ex samenwoont heb ik geaccepteerd. Ook al is hij mijn vriend niet, ik gun mijn ex het beste. Als zij denkt gelukkig met hem te worden moet ze doen wat ze wil.
@Charis: dat ze samenwonen is prima, moeten zij weten, dat hij omgang heeft met de kinderen kan ik ook accepteren. Ik heb ook geen redenen om aan te nemen dat hij als persoon slecht is voor de kinderen. Hoe zijn hun leven verder inregelen moeten ze zelf weten, zolang het belang van de kinderen maar niet in het geding komt, want dan is het mijn taak als vader om op te treden. Alleen dat hij op allerlei manieren de verstandhouding en relatie tussen mij en de kinderen en mij en mijn ex probeerd te verstoren kan ik niet accepteren. Mijn ex is oud en wijs genoeg en kan haar eigen beslissingen nemen. Nu houdt zij hem de hand boven het hoofd omdat ze een roze bril op heeft. Mijn kinderen kunnen in deze echter zelf geen beslissingen nemen en daarom ligt mijn focus ook volledig op hen. Maar ik merk gewoon dat bij alles wat ik doe en elke stap die ik zet hij iets zoekt om een wig te drijven en mijn ex tegen mij op te zetten. Zij accepteert bepaalde dingen wel van hem, maar niet van mij en meet in mijn ogen met 2 maten. Daoor haar verliefdheid kannik haar dat niet eens kwalijk nemen, maar het lijkt er nu wel op uit te draaien dat zijde gemaakte afspraken niet meer na gaat komen.
Waarom koekje van eigen deeg, en negeren?
Ik schuif nooit mijn eigen normen en waarden aan de kant.
Als je daarboven kunt staan, zal je meer waardering en respect verdienen.
Daarnaast ben je een heel goed voorbeeld voor je kinderen, die nu misschien nog wat jong zijn, maar dit na hun tiener jaren zeker in je zullen prijzen.
Even niets?
Het gedrag van vriend van je ex helpt niet in zo'n gevoelige situatie. En vooral niet omdat jij wat van hem wil. En hij is niet verplicht het te geven. Wel kinderachtig. Maar dat is toegestaan. Soms voelen nieuwe partners zich heel onzeker in dit soort zaken. Hoe meer jij aan het hek rammelt en laat zien dat jij met hem overweg wil kunnen, hoe En misschien is hij ook niet zo volwassen en wijs. Wie zal het zeggen. Het maakt niet uit want het gaat om jou(w gezin). Hij is wel een factor maar zet hem niet op een voetstuk.
Misschien moet je voorlopig wat afstand nemen tot bij alle partijen de emoties zijn gaan liggen. Nu krijg je toch niets voor elkaar. Hoe harder je duwt of trekt, hoe groter de tegenactie. Je krijgt in elk geval niet voor elkaar dat zij jou en jouw doen en laten gaat herzien en jou het voorval van de twijfel geeft. Zij en haar vriend lijken het persoonlijk op te nemen en jij ook (negeren). Die hoek moet je uit blijven.
In de tussentijd kan je het beste zo min mogelijk reageren op het negatieve of als het niet anders kan, die parkeren met een 'we hebben het er nog wel een keer over'. Gedraag je op een manier dat je kinderen trots op je kunnen zijn (ookal zijn ze nu te klein om dat te begrijpen). Zet je blik daar op. Vriendelijk en afstandelijk waar mogelijk, zakelijk neutraal en afstandelijk op emoties en beloon vriendelijkheid met vriendelijkheid. Dan is er hopelijk over een tijdje een opening om het er kort over te hebben.
En als je er dan nog wat tussenin voelt zitten en je wilt dat graag uitpraten, benader je je ex.
tekst weggevallen
Hoe meer jij aan het hek rammelt en laat zien dat jij met hem overweg wil kunnen, hoe ... moet zijn hoe onzekerder hij wordt.