Nieuwe schoonouder perikelen

Veel sneller

Eigen draadje, beter zo.
Ik zit redelijk in dezelfde situatie als jij, en ik werd na een halfjaar al uitgenodigd bij mijn nieuwe schoonouders. Kort daarna maakte mijn vriend ook kennis met mijn ouders. Geen probleem. Misschien kan je vriend eens aan zijn ouders vragen waarom ze jou niet uitnodigen? Of gewoon zeggen dat hij jou volgende keer meeneemt? Kan het zijn dat je vriend in korte tijd veel scharrels gehad heeft en dat zijn ouders eerst willen zien of je blijft? Maar ja, na zes jaar heb je dat toch wel bewezen, lijkt me.

Andere generatie

Misschien handig als je vriend het eens aan ze vraagt, het zijn tenslotte zijn ouders en het lijkt me voor hem toch ook leuk als jij erbij bent.

Is het mogelijk dat het een generatie dingetje is? Voor ons is een LAT-relatie heel normaal maar oudere mensen kennen het misschien niet zo goed en zien samenwonen/getrouwd zijn alleen als " echte" relatie.

In de familie van mijn ex hoorde ik er bv nooit echt bij omdat we niet getrouwd waren ook al woonden we wel al jaren samen.

geen scharrels

Nee, er waren geen scharrels voor mij. Mijn vriend wil het inderdaad gaan vragen aangezien hij het ook niet snapt. Maar waar ik dan voor vrees is dat het antwoord gaan opleveren dat ik niet leuk zal gaan vinden. En dan is het uitgesproken. En wat dan op de volgende verjaardag, kerst, etc. hoe moet ik me dan gedragen? Nu gaat het zoals het gaat, als ze bij ons zijn is het gezellig, en als zij iets organiseren dan ben ik er niet bij. En daar blijft het bij. Ze wonen ook niet bij ons in de buurt dus we komen elkaar ook verder niet spontaan tegen.
Meegaan terwijl ik specifiek niet uitgenodigd ben druist tegen mijn gevoel is. Ik wil niet ergens zijn waar in niet welkom ben.
De situatie is eigenlijk gewoon raar, jammer en onnodig. Als ik het op mezelf zou betrekken dan zou het geluk van mijn kind het belangrijkst zijn.

Gingergirl

Wellicht is dat idd een reden, het heeft ook wel even door mijn hoofd gespeeld. Maar omdat we al heel wat jaren bij elkaar zijn heb ik dit eigenlijk vrij snel weer laten gaan. Maar wie weet is dat het wel.
Ik vind het gewoon zo zonde, ze missen aan mij echt een hele leuke schoondochter maar ik heb inmiddels ook wel de leeftijd dat ik me niet meer zo nodig hoef te bewijzen.

zelfde situatie

Ik heb hier dezelfde samenstelling, beiden pubers en we latten. Ik mocht gelijk al bij alle uitjes bij zijn ouders komen en mijn kinderen ook, super hartelijk en lief. Alleen mijn kinderen (ze zijn al 20 en 21) hebben vaak andere dingen te doen en vinden het lief maar hebben meestal de behoefte niet om mee te gaan, dat vind ik wel jammer en het klinkt zo ondankbaar maar ze hebben natuurlijk al 2 paar grootouders. Gelukkig vinden mijn nieuwe 'schoonouders' het niet erg.
Alleen mijn ouders zijn wat minder hartelijk merk ik. Mijn vriend mag altijd komen maar zijn kinderen worden nooit gevraagd, als ik het vervolgens vraag is het meestal wel prima. (nu zitten zijn kinderen eigenlijk ook niet echt op familiefeestjes te wachten,dus heel erg is het ook weer niet)
Alleen mijn 'schoonouders' zijn heel attent met verjaardagskaartjes (met inhoud) mee te geven aan mijn vriend en mijn ouders helemaal niet. Ze zijn totaal niet geïnteresseerd in zijn kinderen. En mijn moeder heeft ook wel eens gezegd dat ze mijn vriend niet meer in haar hart zal toelaten, want ze wil niet weer een 'kind' kwijtraken waar ze van heeft geprobeerd te houden (ze bedoelt mijn ex, waar ze altijd wel moeite mee gehad heeft maar hem toch heeft geprobeerd erbij te betrekken) (mijn ex is trouwens opgestapt nadat hij plots een ander had, dus het is niet eens een 'verlaten ex')

Ik vind dat wel lastig, want ik denk dat mijn vriend ergens wel merkt dat het over en weer heel anders gaat. (vooral het geen interesse hebben in zijn kinderen)

Maar terug naar jou, ik zou in jouw geval het toch echt via je vriend laten vragen, misschien zijn ze van mening dat als ze je vriend vragen jij automatisch mee mag en dat je, omdat je nooit meekomt je misschien wel geen zin hebt? Misschien zit er niets ergs achter, gewoon vragen dus.

Laura

Wat fijn dat jouw nieuwe schoonouders zo hartelijk zijn.
Dat ik automatisch ben uitgenodigd is helaas niet het geval. In het geval van de laatste verjaardag heeft mijn vriend speciaal gevraagd of de uitnodiging ook voor mij was. Dit was niet het geval. Dan houdt het op he? Nu bleek later dat ik juist op die dat moest werken en er evengoed niet bij had kunnen zijn dus hebben we het maar gelaten voor wat het was maar er gaat hoe dan ook weer een volgende keer komen. En nu begint het een dingetje te worden.
Omdat ik zelf uit een hele hartelijke familie kom vind ik het gewoon moeilijk te begrijpen dat het ook anders kan. Daarom zoek ik misschien gewoon een stukje herkenning hier, dat ik niet de enige ben in deze situatie.

Wel vragen

Het lijkt me heel pijnlijk. Misschien is het zoiets als bij Laura's ouders, dat ze al eens een schoonkind hebben toegelaten en weer zijn verloren, en dat ze dat niet weer willen. Maar dan gaan ze voorbij aan het feit dat ze hun zoon en jou hiermee kwetsen. Beseffen ze dat wel? Dat mag je vriend toch wel eens bespreken, vind ik. Dus misschien toch maar eens navragen wat de reden is. Anders blijft het maar dooretteren.

Kiezen uit twee kwaden

Je zult toch moeten kiezen uit twee kwaden. Het vragen met het risico dat het antwoord je kwetst of laten doorsudderen wat je ook kwetsend vindt. Je vriend ergert er zich nu ook aan dus je kan het maar beter gaan vragen en uitspreken. Laat je het doorsudderen dan barst de bom en daar kan nooit veel goeds uitkomen qua onderlinge verhoudingen. Ik neem aan dat jullie er ook wel eens samen op de koffie gaan. Bespreek het dan eens rustig zonder verwijtende toon en ook niet waar nog andere mensen bijzitten. Misschien is het dat jullie niet samenwonen, hechten ze zich nog aan de ex, durven ze zich niet te hechten aan jou of vinden ze je de grootste heks die het gezin van hun zoon kapot gemaakt heeft (zelfs al ben je jaren na die scheiding pas opgedoken in zijn leven) etc. Zodra je het weet, kun je er wat mee. Nu blijft het gissen.

Nodigen ze de ex wel uit?

Zie titel.

Dan houdt het op

De vriend heeft gevraagd of Patty ook welkom was. Antwoord was nee. Het geeft de beperking van die mensen aan. Het zegt niets over Patty. Jammer voor haar vriend, die zal best teleurgesteld zijn met zo’n reactie.

reactie

Het voelt idd als kiezen uit twee kwaden zoals AnnaNiem het beschrijft. Kopjes koffie worden er niet bij elkaar gedronken, dus mijn vriend zal echt een moment moeten uitkiezen om dit op tafel te gooien, en dat gaat hij ook doen.

Ex wordt niet uitgenodigd maar ik weet dat er nog wel contact met ex is, wellicht speelt dat ook mee.

Flanagan, precies wat jij zegt. Gevolg is idd dat er teleurstelling is, vooral omdat niet duidelijk is waarom.

Ik laat het vervolg hier weten!

ik denk

Dat je vriend eens moet proberen om boven tafel te krijgen wat het probleem is. Een andere mogelijkheid is om op een bepaald moment botweg te zeggen dat hij niet komt of met jou komt. Dan mogen ze kiezen. Na een moeizame start zal het best wel loslopen denk ik.

mijn "schoonmoeder"

In mijn geval een LAT-relatie met een vrouw en samen 5 kinderen uit een vorige relatie, allemaal pubers en jong volwassenen.

Mijn "schoonmoeder" heeft lak aan dat LATten en vindt dat ik er niet bijhoor. Wanneer ze bv. iets doet met één of andere feestdag, ben ik als partner wel welkom (ze kan dan niet echt anders), mijn kinderen niet; dit in tegenstelling tot de stiefkinderen van haar zoon die getrouwd is met de moeder van die kinderen.
Voor de rest gebeurt elke activiteit dat mijn vriendin (en eventueel haar kinderen) doet met haar moeder steeds zonder mij, doordat mijn vriendin steeds dagen kiest waarvan ze weet dat ik niet kan deelnemen. Niet dat ik telkens zou willen deelnemen, maar nu krijg ik zelfs nooit die gelegenheid.

Enkele keren per jaar blijft mijn "schoonmoeder" enkele dagen logeren bij haar dochter (mijn vriendin) en haar kinderen; op die dagen ben ik niet echt welkom; mijn vriendin eens goedendag komen zeggen, lukt dan nog wel; eens mee aanschuiven aan tafel gaat al niet meer, laat staan blijven overnachten.

De eerste keer was dit een punt van discussie met mijn vriendin, maar zij zit tussen twee vuren, want haar moeder was een enorme steun voor haar tijdens de scheiding, en heeft financieel veel geholpen, dus ondergaat ze de grillen van haar moeder. Ik maak er daarom geen punt meer van, maar het knaagt wel en maakt wel dat ik een gloeiende hekel heb aan mijn "schoonmoeder", temeer omdat ze hiermee een slecht signaal geeft aan haar kleinkinderen (als hun grootmoeder mij al niet aanvaardt, waarom zouden zij mij dan moeten aanvaarden ?)

Jammer dat veel mensen schijnen te denken dat je een LAT-relatie hebt omdat je niet genoeg van elkaar houdt om samen te wonen, en dat er geen commitment is.
Het is in ons geval het omgekeerde; het is net omdat we zoveel van elkaar houden en voor altijd willen samen zijn, én onze kinderen de nodige ruimte willen geven, dat we LATten en dat kan misschien nog een tiental jaar duren.
Het doet soms wat pijn, al dat onbegrip en die gratuite veronderstellingen. Maar we vinden steun bij elkaar. En missen elkaar dikwijls.

Sorry van de lange post.

Wel vreemd idd

Jullie latten lees ik.

Hoe ver wonen jullie bij elkaar vandaan?

William

Hoe herkenbaar! En zeker ook je laatste alinea, dat is precies hoe wij er ook in staan. Hoelang hebben jij en je vriendin inmiddels een relatie?

Itsme78

Hoever wij bij elkaar vandaan wonen? Bedoel je bij de ouders van mijn vriend vandaan? Ca. 50km.
Ik en mijn vriend wonen nog geen 2 km bij elkaar vandaan.

william

In jouw geval begint de acceptatie toch echt bij je vriendin. Als zij accepteert dat jij niet bij haar kan zijn als haar moeder er niet is, dan wordt je schoonmoeder daar constant in bevestigd. En zij plant al zo dat je er niet bij kan zijn....tja.

Patty

Wij zijn inmiddels in ons derde jaar.

Juf Ank

Blijkbaar heb je moeilijkheden om mijn post juist te interpreteren; mijn vriendin zou niet liever willen dan dat ik er ook ben wanneer haar moeder er is, alleen geeft ze steeds toe aan de grillen van haar moeder om de reden die ik in mijn verhaal heb gegeven, en om mij te behoeden voor de negatieve reacties van haar moeder.