Nieuw huis

Ehhmm..

Ik kan je niet zeggen wat je moet doen.

2 dingen:
1. in het algemeen krijgen mensen meer spijt van dingen die ze níet doen dan van dingen die ze wél doen. Komt er nog een keer zo'n kans langs? Je omgeving denkt van niet, maar jij kan dat anders zien.
2. Je redenering "Zolang huis niet verkocht is, dat kan met deze tijden toch nog wel ff duren, kan ik nog sparen" deugt niet. Als je huis ondertussen minder waard wordt ben je onder de streep veeeeeel meer geld kwijt dan wat er op je spaarrekening bij komt.

Dit gezegd zijnde, misschien ben je er nog niet klaar voor. Dat kan. En het kan een overweging zijn om daar gehoor aan te geven en nog even te blijven zitten.

Fases

Scheiden gaat met fases. Dat je nu maar moeilijk je bed uitkomt herken ik wel hoor, dat heb ik soms nog wel eens. Maar echt, langzaam aan gaat het beter.
Het vinden van woonruimte is denk ik wel één van de lastigste dingen na een scheiding. Dat je nu zoiets gevonden hebt lijkt me echt een zegening. Weet je hoeveel vrouwen er na een scheiding in 'krotten' moeten wonen? Echt heel veel. Bovendien zie ik behalve de huurprijs (hoe hoog is die in euro's?) geen echte bezwaren. Het is meer de angst voor het onbekende en het loslaten wat je tegenhoudt.
Zelf woonde ik best wel mooi, enorm groot huis, grote tuin, veel mogelijkheden. We hadden het gekocht om op te knappen en het was echt ons droomhuisje waar we samen oud zouden worden. Het weggaan vond ik dan best wel moeilijk. De spulletjes die we samen gekocht hadden de plannen die nog allemaal in mijn hoofd zaten, poef, allemaal in één keer weg. Daarnaast bleef hij er wonen en was het meteen duidelijk dat zijn nieuwe vriendin er snel in zou trekken. Ja, daar heb ik wel wat traantjes om gelaten.
Uiteindelijk heb ik maar zeer minimaal meubilair meegenomen; één kledingkast, een dressoir, een stoel, een bank, de vriezer en de droger. En echt, het is heerlijk. Bijna alles wat er nu staat is vrij van herinneringen. Een nieuw begin is zo slecht nog niet hoor. De herinneringen zitten niet vast aan de spullen, die zitten in je hoofd. En met een nieuw huis en nieuwe spullen begint ook je nieuwe leven. Laat je niet leiden door angst, maar bekijk het van de positieve kant.

Loslaten

man klaagde ook altijd dat ik "mijn verleden" steeds meeverhuisde. Er staan idd dozen vol met herinneringen op zolder. Doordat hij geen enkel "iets" van vroeger heeft en daar het best meoilijk mee gehad heeft, bewaar ik misschien wel te veel om te zorgen dat de kinderen niets missen van hun jeugd.

en ik kom uit een familie die het erg zwaar heeft gehad in de oorlog en eigenlijk nog steeds wordt gezegt dat je niets weg moet doen wat je ooit nog kan gebruiken.

Maar het meest heb ik moeite met de spullen die we samen hebben uitgezocht, die echt bij dit huis passen.

Hij heeft bij zijn vertrek niets meegenomen, zelfs handdoeken of kleding wilde hij niet. Ik had alles buitengezet en ik zag daaarna veel spullen bij het grofvuil liggen. dat deed pijn, maar ook dat hij alles opnieuw koopt, stom iets een gieter terwijl hier er nog 3 liggen die ik straks ook allemaal niet mee kan nemen.

Zo zijn er nog genoeg voorbeelden.

Misschien moet ik het idd meer loslaten, maar emo kan ik dat nog niet.

Loslaten en dapper zijn

Voor mij is loslaten een keuze die ik met mijn verstand maak, mijn gevoel volgt meestal later pas. Als ik merk dat het me werkelijk oplucht.
Je lijkt nu nogal gericht op het verleden. Hangt aan dit huis met deze spullen. Maar als ik het me goed herinner behoort het simpelweg niet tot de financiële mogelijkheden in dit huis te blijven toch? Zet de mogelijkheden nog één keer op een rijtje. Maar als het dan echt niet gaat lukken hier te blijven zie dit huis dan als een deel van je leven, een tijd hoorde het bij je, met alle spullen die je ervoor uitgezocht hebt, maar nu is het tijd voor de volgende stap. Een nieuw huis, een nieuw begin, nieuwe herinneringen. En natuurlijk is dat eng en moeilijk. Zeker nu je het op meerdere gebieden niet makkelijk hebt lijkt het een onoverkomelijk obstakel. Aan de andere kant biedt het je de mogelijkheid om volledig te beseffen hoe anders je leven nu is en wat je mogelijkheden zijn. Mijn dochtertje van 4 noemde zichzelf een paar weken terug dapper. (ze is ook erg bescheiden uiteraard Niet omdat ze is bijzonders deed, maar omdat ze iets toch deed wat ze in eerste instantie eng en moeilijk vond. Ex-hulpeloos, wees dapper.

Mis ik iets?

ex-hulpeloos schrijft dat 't koophuis nog niet verkocht is. Waarom zou ze dan in een huurhuis gaan zitten, terwijl nu voor de koopwoning vermoedelijk ook nog hypotheek elke maand betaald moet worden?
In mijn ogen zijn dit dubbele kosten; ik zou dus idd zeggen maar even doorsparen.
Mss met de eigenaren van het huurhuis iets kunnen bespreken van 'zogauw het huis verkocht is, kom ik hierop terug;'

Exhulpeloos

In dit huis kun je dus zowiezo niet blijven wonen begrijp ik.
En dit klinkt als een hele goede aanbieding, je schrijft zelf: 'een huis met genoeg slaapkamers, tuin, dichtbij school, volgens buren gezellig dorp. Vrienden van de kinderen wonen op loop en fiets afstand.' Verder voldoet het aan je eisen van bewoonbaarheid en zeg je dat het heel moeilijk is om een huurhuis te vinden daar.
Enige nadelen zijn duur en kleiner dan wat je nu hebt maar je schrijft zelf al dat je nu heel groot woont dus dan zou eigenlijk alles wat je kunt betalen kleiner zijn. Ik heb het even nagerekend en ik betaal zelf ook rond de 40% van mijn inkomen aan huur. En ik kom elke maand rond. Daarbij krijg je straks ook nog allerlei kortingen en toeslagen?
Ik kan alleen maar concluderen dat je dit moet doen!
Tuurlijk is afscheid nemen van je huis moeilijk. Maar dat is het nog steeds als je dat een half jaar ofzo uitstelt. Het wegdoen van meubels kan ook heel moeilijk zijn. Maar je kunt het ook als een nieuwe start beschouwen en dan lekker je eigen meubeltjes kopen. Je kunt ook bijvoorbeeld een deel opslaan en dan heb je langer de tijd om te kiezen wat je wel/ niet wilt houden.
En ik zie vooral een andere moeilijkheid boven je hoofd hangen: wat als het straks verkocht is en jij nog geen huurwoning hebt? En er zijn er heel weinig daar, schreef je.
Daarbij kan ondersteuning van een psycholoog erg prettig zijn in het hele gebeuren van scheiden en alles daarbij. Ik heb er veel aan gehad.
Succes met je beslissing,

Rozenstruikje

Oh en

als hij niets wil meenemen, dan is dat toch zijn probleem. Niets van aantrekken.
En als je straks dus 2 gieters of wat dan ook overhebt, gewoon naar de kringloop brengen, maak je er andere mensen blij mee!

Rozenstruikje

Huis verkopen

Ik heb net zelf een huis verkocht. Heeft een jaar te koop gestaan, we hadden al een half jaar geen kijker gehad, en ineens kregen we een bieding van mensen die een half jaar daarvoor hadden gekeken. Die mensen hadden zelf hun huis verkocht en wilden er ineens snel in. Zo kan het dus ook gaan. Dat weet je niet van tevoren, maar als het te behappen is om een tijdje dubbele lasten te dragen (samen met je ex, neem ik aan), zou ik die gok nemen. Zeker als er nagenoeg geen huurwoningen beschikbaar zijn.
Verder is het lastig oordelen of 40% van je inkomen te veel is. Als je 3000 per maand hebt, is van 60% nog wel rond te komen. Als je nu (erg) parttime werkt, kun je je uren uitbreiden.

Uitkering

leef sinds kort van uitkering, was laatste 4 jaar thuis voor de kinderen.
Dus huis van nu kan ik nooit betalen.

Eigenaar zal echt niet wachten, met mij waren er nog 8 koppels wezen kijken. Zodra ik nee zeg, zitten er morgen anderen in.
Ik mag allang blij zijn dat er iemand zijn huis wil verhuren aan mij.
Kortingen op huur oid bestaan hier niet.
Kan korting krijgen op electra ( scheelt 8 euro per maand ongeveer) en op stookolie en geen kijk en luistergeld.
Dat is het wel zo een beetje.
Ik krijg ongeveer 1850 euro ( uitkering/kinderbijslag/allimentatie), maar huur is al 700. ( heb 3 kinderen)

Ik heb nooit echt op mijn uitgave hoeven passen, dus nu moet ik nog echt ontdekken wat ik waar aan kwijt ben.

oja, in ander huis past geen vaatwasser in de keuken, daar baal ik echt van, of ben ik dan echt een zeur ( eigenlijk wel he).

Ik vind het loslaten gewoon erg moeilijk.Maar ik ben ook een beetje bang om alleen te zijn.

Kinderen zullen met schoolbus gaan, dus geen of weinig contacten op school en vriendenkring heb ik eigenlijk nooit opgebouw door de vele verhuizingen.
Familie woont niet in de buurt.
Clubjes oid zijn nooit echt aan mij besteed.

Maar misschien een nieuw huis betekend nieuw begin.

Te duur!

Dat leuke droomhuisje is overduidelijk boven jouw budget. Ga niet boven je stand leven, daar is menigeen al door failliet gegaan.
Wat is er trouwens zo mis met die "krotjes"? Wat zijn de gebreken aan die huizen, is daar écht niet in te leven? Toch zou ik dat, als ik jou was, toch maar eens overwegen. Als je eenmaal zelfstandige woonruimte voor elkaar hebt, kun je op je eigen tempo een baan gaan zoeken. Hopelijk kun je je na die tijd wel een fatsoenlijker huis veroorloven.
Tenzij.... iemand uit je naaste omgeving je iedere maand zou willen sponsoren, dan kun je voor dat huis natuurlijk wél gaan.

Gr. Poezie.

Te hoge huur voor je inkomen

De huur is te hoog om in aanmerking te komen voor huurtoeslag. Die moet daarvoor onder de 647,53 euro liggen. Bij een huur onder die grens heb je zeer waarschijnlijk recht op huurtoeslag (150-200 euro).

Huren zijn erg hoog

huursub bestaat hier niet, helaas.

Krotten zijn hier echt huizen zonder mogelijkheden. Slechte electra, vies en heel oud.
Heb laatst nog huis bezocht waar alle ramen met ijzeren staven dicht gemaakt zaten.
Was toch wel ff van slag daardoor.

Wat zijn jullie dan gem. kwijt aan huur en met welk inkomen?
Ik hoor zoveel verschillende dingen, van ja het is mogelijk tot nee, gaat nooit lukken.
Ik weet niet meer waar ik aan toe ben. ( zit er ook wel een beetje doorheen)

Dan wachten

In jouw geval zou ik wachten tot het huis is verkocht, en dan gaan rondkijken voor een huurwoning. Dan hoef je daar nu i.i.g. geen energie meer in te steken; de huizen die je nu ziet zijn straks toch al verhuurd. Ik weet niet hoe de huurprijzen in België liggen, maar in Nederland is het nagenoeg onmogelijk om op korte termijn (minder dan 3 jaar) een huurwoning te vinden onder de 700 euro. Ik heb ook een tijdje rondgekeken naar huurwoningen, en woningen met drie slaapkamers begonnen bij 850 euro.
Waarschijnlijk moet je je alvast voorbereiden op het doen van concessies. Een woning in goede staat met voldoende kamers is waarschijnlijk financieel niet haalbaar. Dus dan wordt het minder ruim, of een huis dat wat minder goed onderhouden is (waarbij je dan maar blij moet zijn dat het niet je eigendom is).

Zonnetje

Waar is dat?

Concessies

zal ik zo wie zo moeten doen. Kinderen zullen bij elkaar op kamer moeten slapen, kan heel veel spullen niet meenemen, weer verhuizen uit bekende buurt, weer opnieuw vrienden maken, minder contact met school/ouders omdat kinderen met bus naar school gaan. (sociaal isolement).Geen sport of muziekles voor de kinderen.
"droomhuis" is ook niet de benaming dat ik aan dat huis zo geven, meer meest realiseerbare.

Ander probleem is dat ik eigenlijk geen beslissingen durf te nemen, ik emotioneel er helemaal doorheen zit en niet weet hoe ik verder moet.
Ik wil er gewoon niet aan dat huwelijk over is en dat ik dus alleen verder moet. Ex lijkt er geen moeite mee te hebben en dat dat nog meer pijn.

Door de aanwezigheid van de kinderen sleep ik met door de ochtende en avonden, maar overdag kom ik niet verder dan in mijn bed kruipen en huilen. Heb geen energie/ moed om iets te ondernemen.

zie even geen uitweg meer

Niet in blijven hangen!

Er zijn zovéél mensen (meestal vrouwen) die in één keer in zo'n situatie belanden. Jij hebt blijkbaar de pech dat je nooit met weinig geld hebt hoeven rondkomen, dus voor jou zal dat extra wennen zijn.
Toch vraag ik me af waarom je opnieuw vrienden maken noemt en geen sport en muziekles voor de kinderen. Je oude vrienden blijf je toch gewoon zien? (Anders waren het toch geen echte vrienden?) En pa kan toch bijdragen aan de lessen van de kinderen? Door deze dingen op te schrijven wentel je jezelf in zelfmedelijden. En dat moet je niet doen! Pas als je je boeltje geregeld hebt kun je dat doen, anders gaat het helemaal mis. Dan zak je nog véle malen dieper weg.
Kom op! Je bent niet hulpeloos, zet voor nu alles even aan de kant en focus je op de praktische zaken die geregeld moeten worden. (Ja, zéker in het belang van je kinderen) Je oude leven is voorbij, en zal niet meer terugkeren. Hoe rot dat ook is, het is niet anders.
En nogmaal over dat huis: dat is écht écht écht te duur voor je hoor. Doe het niet (tenzij iemand je daarin wil sponsoren) anders kom je alleen maar dieper in de ellende.
En misschien is het ook geen slecht idee om inderdaad een tijdje een psycholoog te bezoeken.
Nou, kom op hè! Je kunt het heus wel!!!!

Gr. Poezie.

Andere vaste lasten

Kun je al een indicatie maken van de rest van je vaste lasten?
Ik weet wel dat een huis in de tropen heel weinig energie vraagt (geen airco) en heel weinig tot nul,nul belastingen etc. Dus met de kosten van de huur ben je klaar.
Wat schat jij dat je nog meer kwijt bent aan vaste lasten, dus de onvermijdbare kosten, afgezien van eten en kleding?
Denk aan gas/electra, verzekeringen, belastingen etc.

Tsjor

Haalbaar

Of het haalbaar is, kunnen wij op deze afstand echt niet inschatten. De huur vind ik inderdaad behoorlijk hoog, maar als wonen zo belangrijk voor je is, zou het waarschijnlijk wel mogelijk zijn. Je moet dan concessies op andere vlakken doen.
Maar wat ik vooral uit je postings haal, is dat je het allemaal maar eng en moeilijk vindt. Dat je eigenlijk wil dat er verder zo min mogelijk veranderd. En dat is gewoon niet realistisch. En dat bedoel ik dus ook met mijn eerdere reactie, laat je niet leiden door angst. Je zit nu eenmaal in deze situatie en je zult keuzes moeten maken die je eigenlijk niet wilt. De kunst is om het zo te doen dat je er het minst slecht uit komt. En echt, het gevoel slijt wel, maar niet in het tijdsbestek wat je ervoor hebt, gezien je omstandigheden.

Kosten

kosten voor ht huis waarin ik nu woon zijn te hoog, alleen al voor verwarming/warmwater waren we vorig jaar al ruim 5000 euro kwijt ( stookolie).
Het vervoer van en naar school is 60 km per dag ( auto).
ander huis heeft gasverwarming en hout en de kinderen kunnen met schoolbus (gratis)

Ik denk op deze dingen (oa) te kunnen bezuinigen.
verdere kosten zitten in verzekeringen, eten, kleding, electra,internet.
Het blijkt dat veel dingen voor de kinderen gesubsidieerd worden.sport/muzieklessen ect.

Ik heb me net ingeschreven voor een taalcurcus van een jaar, wordt vergoed door sociale dienst en mag hierna nog een opleiding naar keuze gaan doen.
Als het maar gericht is op werk.

Word hier toch wel weer een beetje vrolijker van.

Inzichtelijk maken

Het lijkt me verstandig je situatie inzichtelijk te maken. Heel concreet een overzicht van wat je verwacht kwijt te zijn in het nieuwe huis. Dus hoeveel aan gas, water en elektra? Gemeentelijke heffingen, verzekeringen, telefoon, internetaansluiting? Zoek uit hoeveel het je gaat kosten. Dan weet je ook of het haalbaar is. Ik kan je wel vertellen hoeveel ik kwijt ben aan vaste lasten, maar daar heb je niks aan, omdat het voor jou heel anders kan zijn. Wel zou ik het kunnen reden met dat geld, in vergelijking tot mijn vaste lasten. Ik heb het even nagekeken . De woonkosten zijn dan wel enorm hoog ten opzichte van de rest, maar als het belangrijk voor me zou zijn, zou ik het doen.
Zelf krijg ik altijd enorm veel energie door dit soort zaken in kaart te brengen. Omdat ik dan weet wat er wel en niet mogelijk is en me dus kan richten op de toekomst. Op wat ik wel kan in plaats van wat ik allemaal niet meer kan.

Vaste huurprijs?

exhulpeloos, denk je dat het een huurprijs is die de komende jaren vast staat of moet je rekening houden met stijgingen? Soms is het te overzien als je één jaar heel erg krap zit, maar als daarna de inkomsten iets kunnen stijgen, terwijl je vaste lasten (zoals huur) gelijk blijven komt er toch wat meer licht. Het klinkt allemaal wel aantrekkelijk wat je schrijft. Schoolbus, dat scheelt al heel veel tijd voor jou (afgezien van de kosten). Met die tijd kun je nu iets anders gaan doen.
In het verleden kun je niet wonen, in een huis wel.

Tsjor

Moet deze week echt beslissen

maar tot nu toe kan ik het niet.Het lijkt me gewoon te duur, maar wat moet ik dan...

weet het niet meer!

Dat lijkt me toch goed mogelijk

1850 euro per maand aan inkomsten lijkt me heel netjes, zoals Pelle ook al zegt: wat jij na aftrek van de huur nog overhoudt is hier in nl. het bedrag dat je krijgt aan bijstand, daar moet dan nog de huur vanaf.