Na zoveelste ruzie nu toch scheiden

Je hebt een berichtje ontvangen dat zij niet op de afspraak kan of wil verschijnen. Ik zou een berichtje terugsturen: ik kom volgende week naar huis. Voor mezelf zou ik het besluit nemen om overdag zoveel mogelijk thuis te zijn en 's avonds (of op andere momenten) op een andere plek te gaan slapen. Ondertussen alles doen om samen de scheiding in te gaan.
Heb je goed kontakt met je huisarts? Ga daar anders even naartoe, het is goed als die weet wat er aan de hand is en het is ook goed om te bespreken of je in deze tijd iets anders dan alcohol moet nemen om rustig te blijven. Dat zal maar tijdelijk zijn, maar het is wel een zware tijd die je door moet komen.

Tsjor

Vragen voor het gesprek

Eerste vraag: snappen jullie allebei dat een scheiding onvermijdelijk is? Alle opmerkingen die gaan over wie daar nu schuld aan is laat je terzijde liggen: het maakt niet uit waar de schuld ligt, de uitkomst wordt er niet anders van.
Dan is de vraag: wie gaat waar wonen? Hebben jullie een koophuis? Dan zul jij dat met jouw inkomsten nu niet over kunnen nemen, dus jij kunt daar niet blijven wonen. Dan zal je a.s. e moeten kijken of zij het huis wel kan overnemen. Heb je een huurhuis met een huur die onder de huursubsidiegrens ligt, dan zou jij daar kunnen blijven wonen. Als je a.s. ex een inkomen heeft met een vast kontrakt kan zij kijken of ze gaat huren of kopen.
Er zal een inventarisatie moeten komen van de schulden, dat zal vastgelegd moeten worden: de helft ervan is voor jou, de andere helft voor haar. Daar zul je afspraken over moeten maken: wie gaat welke schuld terugbetalen (ieder moet zelf nadenken over hoe). Wie gaat die inventarisatie maken?
Dan de vraag waar de kinderen gaan wonen. Als zij werk heeft en jij bent momenteel thuis lijkt het me logisch dat de jongste kinderen grotendeels bij jou gaan wonen: zij kan dan meer gaan werken en heeft zo een betere kans om uit de schulden etc. te komen. Jij zult het moeilijker hebben.
De boedelverdeling: ik vond het advies van de advocaat prettig: degene die het huis verlaat mag als eerste kiezen wat zij/hij meeneemt. Dus dan moet de ander een dg weg zijn, komt een auto, je neemt de spullen mee die je mee wil nemen, maakt daar een lijstje van; degene die achterblijft moet het lijstje bevestigen (dit is er meegenomen) en dan blijft de vraag over of er nog een bepaalde waarde moet worden verrekend. Zouden jullie het ook zo kunnen doen?
En dan de alimentatie: mijn advies is om het uit te laten rekenen door een advocaat volgens de tremanormen. Geen gesteggel over behoeftelijstjes etc., maar een neutrale vaststelling. Zouden jullie dat ook zo willen doen?
Als je zover bent zal de conclusie zijn dat er nu een advocaat gezocht moet worden. Ik heb je daarover al een tip gegeven. De vraag is dan: wie gaat dat doen?

Mijn advies: neem niet alles vanzelfsprekend op je. Verdeel het werk, zodat de voorbereiding van de scheiding ook een activiteit wordt van jullie beiden. Het kan zijn dat zij gaat vertragen en dat je op een gegeven moment toch zelf weer bepaalde dingen gaat doen. Probeer dat moment zo lang mogelijk uit te stellen: doe de dingen die jij zou doen en wacht geduldig tot zij af heeft wat zij zou doen. Een actieve bijdrage voorkomt dat zij in de slachtofferrol gaat schieten en blijft hangen. Die slachtofferrol brengt veel emotionele en financiële ellende met zich mee.

Tsjor

Schulden

Beste tsjor,
Schulden zullen we nadat het huis verkocht is niet hebben, sterker nog ik dan dat we beide een mooi bedrag hebben om te besteden, dus een huisje na de scheiding moet geen probleem zijn.

Het probleem zit in het feit dat we weliswaar een groot eigen huis hebben, en mooi stuk grond met verwarmd zwembad, maar beide een laag inkomen, nu zullen sommige zeggen hoe kan dat dan, tja Bouwvakker met 2 rechterhanden altijd hard gewerkt, altijd goed gespaard en 2x zelf huis gebouwd, alleen nu door Wia zijn inkomsten al gedaald naar 70% en we hebben toch de hypotheek die betaald moet worden.
Nu heb ik het geluk dat ik bij iemand anders kan eten en slapen, maar hier kan ik niet permanent wonen, niet zozeer omdat er geen ruimte is, maar het is toch weer inbreuk op hun privacy.

Ik zal ooit ergens anders moeten verblijven, wellicht dat de scheiding dan nog niet rond is, en voor het huis wat een aanzienlijke waarde heeft, is de markt met potentiele kopers ook een stuk kleiner.

Waar zou ik dan in hemelsnaam moet blijven?
Een simpele kamer waar ze 450 euro à maand voor vragen is al teveel, de enigste tijdelijke optie zou zijn in een caravan op een plek die het gehele jaar open is, tot de scheiding rond is en het huis verkocht.

Net wat jij aan aangaf, ze speelt de verlatene, en iedereen heeft medelijden met haar, zelfs mijn eigen familie neemt me van alles kwalijk, ik probeer daar boven te staan maar lukt niet altijd.

Met alcohol nuttigen bedoel ik echt mondjesmaat nuttigen, dit houd in bijv. 2 glaasjes wijn s `avonds voor de tv.
Overdag heb ik nu gelukkig afwisseling en kan mijn gedachten enigszins verzetten.

Je zegt dat ik geduld moet hebben, ik heb al 6 jaar geduld gehad, wat mij betreft was het gisteren al rond.
6 jaar lang voel ik me al ongelukkig, en pas nu waar ik mag blijven slapen ( zij heeft ook 3 kinderen waarvan vader is overleden )voel ik me weer een beetje op mijn gemak, het geeft me een beetje het gevoel van een gezin te hebben maar dan zonder de ruzie.

Als ik nu al helemaal afgezonderd en alleen zou moeten verblijven dan trek ik het niet, dan ga ik er aan onderdoor.

Geduld

Wellicht heb je me verkeerd begrepen, ik bedoel niet geduld in de vorm van passief afwachten.
Overweeg toch serieus om volgende week terug te gaan naar je eigen huis, al is het maar voor overdag. Je komt je vrouw dan tegen. Er zullen gesprekken moeten volgen en jullie zullen toch samen eruit moeten komen wat voor traject je nu gaat volgen: welke stappen ga je zetten. Trek dan niet alles naar jezelf toe, maar bespreek wie wat gaat doen.
Een voorbeeld: er zal een waardetaxatie van het huis moeten plaatsvinden. Wie belt de makelaar? Daar moet je een afspraak over maken. Met geduld bedoel ik dan: als zij dat zou doen, wacht dan ook tot zij het doet. Zij zal gaan traineren, dan mag je best haar herinneren aan de afspraak. Maar beter iets langer wachten, zodat zij zelf deelneemt en actief iets doet, dan dat je alles zelf gaat doen, want dan blijf jij met de zwarte piet zitten.
Als jij het besluit al genomen hebt lig je een grote stap voor op haar, zij zal dan nog moeten beseffen dat het echt zo is. De mogelijkheid om in de slachtofferrol te kruipen is zo aantrekkelijk: dan hoef je zelf niets meer, je bent nergens verantwoordelijk voor, alle ellende kun je afwentelen op de ander en je blijft zo schoon als een pasgeboren baby. Maar dat klopt natuurlijk niet met de werkelijkheid: je bent een volwassen vrouw, die een relatie is aangegaan, die zelf mede vorm heeft gegeven aan die relatie en net als voor haar huwelijks is ze ook medeverantwoordelijk voor een goede afwikkeling van de scheiding. Vraag is alleen: hoe krijg je dat besef bij haar binnen.

Mijn eerste antwoord zou zijn: zorg dat je samen eens bent over de stappen die genomen moeten worden en at je vervolgens afspraken maakt over wie wat doet, zodat zij ook actief iets moet doen.

Het alternatief kan altijd nog: dan ga je eenzijdig naar een advocaat en vraag je echtscheiding aan. Die komt er dan ook, maar daarna blijf je in een vechtscheiding zitten, waarbij de kinderen gebruikt zullen worden als machtsmiddel.

Wel heel erg jammer van je mooie huis, het zou mooi zijn als het goed verkocht wordt, zodat jullie allebei een nieuwe start kunnen maken.

Tsjor

een gesprek

Vandaag heb ik mijn vrouw gebeld om een dag uit te kiezen om bij elkaar te komen, dat wordt dus morgenmiddag.
Ik zie er erg tegenop omdat al tijdens dit kort gesprekje er een nare sfeer was.

Sterkte

Veel sterkte morgen.

Misschien goed om te zeggen dat je een rustig gesprek zonder ruzie wilt maken. Als dat niet lukt, dan gesprek beeindigen en bedenken hoe je het - met hulp van een derde? - wel kunt voeren.

Als er ruzie komt is zo'n gesprek vermoedelijk toch niet heel constructief. En alleen maar met het risico dat iemand in zijn/haar boosheid hele domme dingen gaat zeggen.

Overigens, als zij boos wordt, maar jij kunt wel rustig blijven (maar dat moet je dan wel kunnen), kan je haar natuurlijk wel laten uitrazen en vervolgens proberen begrip te tonen voor haar zorgen en angsten (die waarschijnlijk tot haar boze uitval leiden). Als je dat kan...

Nare sfeer

Op wat voor manier is er een nare sfeer in het korte gesprek? Ik kan me er heel vele bij voorstellen, maar misschien kun je het zelf wat verduidelijken.

Tsjor

Open vraag

Begin met een open vraag: hoe moeten wij verder? Ik zie dat we elke keer ruzie krijgen, wij hebben er alles aan gedaan, mediator ingeschakeld etc., maar ik zie het niet echt veranderen.

Als zij boos wordt en begint met 'ja, maar jij...' geef dan terug: ik zie dat je heel erg boos bent op mij. Is er iets wat ik kan doen om die boosheid weg te nemen? Ik denk dat we er alles aan gedaan hebben, maar dat het gewoon niet meer werkt.

Als ze jou overal de schuld van geeft, geef dan aan, dat je best alle schuld op je wil nemen, maar dat je nu vooral moe bent en dat je er later nog eens over wil nadenken wat er nu fout ging. Je kunt ook (als ze heel erg tekeer gaat) vragen: wil jij dan verder met zo iemand? En dan maar herhalen: ik denk dat we er alles aan gedaan hebben, maar dat het zo niet werkt.

Ik zou zo'n zinnetje (of iets soortgelijks) in mijn hoofd prenten, eventueel op een papiertje zetten: ik denk dat we er alles aan gedaan hebben, maar dat het niet meer werkt.

Als je aan het einde van het gesprek zo ver komt, dat zij dat kan beamen, dan heb je een hele stap gezet.

Dan de moeilijkste vraag: hoe vertellen we het de kinderen (als jullie er beiden uit zijn, dat er een scheiding komt). Het beste is dat je dat samen gaat vertellen, maar dan zou je eigenlijk direct met haar mee moeten gaan naar huis.

Alles wat gaat over: ja, maar hoe moet dat met.... pareer je naar: daar maak ik me ook zorgen over, daar moeten we inderdaad verder over praten. Hoe gaan we dat doen (dat verder praten)? Eventueel schrijf je die punten ondertussen even op, dat wordt dan een to-do-lijstje.

Geef aan dat je graag samen met haar een goede advocaat/mediator wil zoeken om het hele proces verder door te lopen.

Spreek vooraf even af hoeveel tijd je hebt. Als het heel goed gaat kun je altijd uitlopen. Als het heel erg wordt kun je stoppen, omdat de tijd om is.

Word vooral niet meer boos, dat is voorbij. Als jij zeker weet at er geen weg terug is, dan hoef je ook niet meer boos te zijn. Verdriet, rouw, dat kan allemaal, maar de boosheid zou je achter je moeten laten.

Tsjor

Was het erger dan je verwacht had of viel alles wel mee en zijn er weer perspectieven?

Tsjor

het viel mee, maar....

Het gesprek waar ik zo tegenop zag viel mee, en het viel me op dat ze wel een ander persoon leek, zoveel rustiger, stiller.
Juist dat stillere herken ik niet, dan begin ik meteen achterdochtig te worden en dat bleek enkele dagen dan ook te kloppen, toen ik nadat ik daar over begon zij een advocaat in de arm had genomen, en ook al een nieuwe rekening voor zichzelf had geregeld.
Ik heb toen aansluitend ook een advocaat geregeld, zodat ik ook enige juridische ondersteuning heb.

Nu zouden we vandaag met zijn 5en bij elkaar komen, dus met de kinderen erbij om hen te vertellen welke stappen we als ouders gaan nemen, maar dan blijven het maken van afspraken altijd weer zo vaag, altijd weer van: ja dat denk ik ook, of van ja vind ik ook, maar een dag/tijd afspreken dat lukt dan niet, en ik wil niet alleen naar de kinderen toe alles uitleggen, want dan ben ik weer de zwarte piet ( oh sorry, dat mag ik niet meer zeggen zeker) en dan heb ik het weer gedaan.

De 1e slaapplek heb ik inmiddels ook moeten verlaten omdat de vriend van die vrouw minder leuk tegen haar begon te doen, dus heb maar weer de benen genomen, nu zit ik dus ( tijdelijk ) weer elders.

Kom nog wel regelmatig thuis, al is het maar om de 2 jongste kinderen te knuffelen en te vragen hoe het er mee gaat, maar dit blijft moeilijk voor hun als ook voor mij,

Probeer van da1g tot dag te bekijken wat de dag brengt en ga van daaruit verder, maar valt niet mee.

Moet alleen jij steeds het huis uit? / advocaatkosten

Thuiszitter. Gelukkig dat het gesprek zonder ruzie en geschreeuw is verlopen.

Ik heb er geen ervaring mee, kan je dus niet veel tips geven.

Wat ik me alleen afvraag:

Vind jij het fijn om steeds het huis uit te zijn (en alleen af en toe thuis te komen om de kinderen te knuffelen)?

Zou jij niet liever ook af en toe een paar dagen in huis willen zijn en dat je vrouw dan het huis verlaat?

Is daar niet iets over af te spreken, dat jullie elkaar een beetje afwisselen?

Dan is het zoeken van (tijdelijke) huisvesting niet alleen jouw probleem.

Heeft je advocaat daar niets van gezegd?

Is het een advocaat die gespecialiseerd is in echtscheidingen? Dat is wel heel belangrijk!

En maak je goede/duidelijk afspraken met je advocaat over de kosten?
EN sowieso op schrift (e-mail) vastleggen.

En betalen jullie samen alle kosten van de beide advocaten? Dan is het ook van belang dat je vrouw goede zakelijke afspraken maakt over haar advocaatkosten en dat dus ook per e-mail vastlegt.

Jullie zullen de eersten niet zijn die schrikken van een advocaatrekening omdat die veel) hoger is dan onverwacht.

De eerste stap

Goed om weer iets van je te horen. Ik was even bang dat het allemaal helemaal mis was gegaan.

De eerste stap is gezet en blijkbaar zijn jullie beiden het erover eens, dat de relatie hier ophoudt. Maakt niet uit waarom, wie waaraan schuld heeft etc. dat zijn allemaal vragen waar je later in je leven nog eens over kunt terugdenken.

Goed dat er ook een afspraak is gemaakt om het samen aan de kinderen te vertellen.

Maar dan houdt het goede nieuws ook wel een beetje op: blijkbaar is het lastig om een afspraak daarover te maken. Is er een moment waarop jullie beiden in huis zijn? Misschien kun je het dan toch enigszins forceren: mamma en pappa willen jullie iets vertellen. En dan kijk je afwachtend naar je vrouw. Zoiets.

Wat ik lees is dat er niet echt afspraken zijn gemaakt over hoe het nu verder gaat. Zij heeft een eigen bankrekening geopend en een advocaat in dienst genomen. Was dat afgesproken? Overigens: zolang jullie in gemeenschap van goederen getrouwd zijn is al het geld van jullie beiden. Stel dat zij nu haar salaris op een rekening zet waar jij niet bij kunt en zij niets meer meebetaald aan het huishouden, dan krijg jij daar een probleem mee, maar het is haar probleem. Ik zou dat even overleggen met je advocaat.

Sommige vrouwen denken dat zij niet medeverantwoordelijk zijn voor hypotheek, rekeningen en schulden. Maar dat klopt niet, ze vergissen zich daarin.

Jij hebt nu ook een eigen advocaat in de armen genomen. Op zich begrijpelijk, maar de kans dat het zo een vechtscheiding wordt is daarmee wel groter. Op dit moment kun je daar weinig aan doen, behalve dan dat je je het realiseert en dat je erop bedacht bent dat er momenten kunnen koen, waarop zij bepaalde voorstellen doet of acties heeft ondernomen waar jij dan heel erg kwaad van wordt. Blijf dan rustig, adem in en adem uit en bedenk dat het straks allemaal voorbij is. Geef echter ook niet zomaar te snel toe met allerlei zaken, want het gaat er nu om dat ieder weer een kans krijgt om een eigen leven op te bouwen. Ook jij. Dus niet te snel: ja, jij krijgt het huis en de kinderen en de inboedel en ik betaal de alimentatie wel. Liever dat je het zelf of met behulp van je advocaat even uitzoekt wat redelijk is en daar naartoe werkt.

Globaal gezien zullen nu de volgende stappen moeten worden ondernomen:
- het huis. Ik begrijp dat jullie het beiden niet kunnen betalen om erin te blijven wonen. Het huis zal getaxeerd moeten worden en in de verkoop moeten komen. Vraag is: wie blijft er wonen tot het verkocht is? Of gaan jullie beiden het huis verlaten?
- schrijf je in voor een woning.
- ik vind dat je je te snel terugtrekt van het gezin. Het is goed om kontakt te houden met de twee jongsten (heb je de oudste al opgegeven), maar het zou best redelijk kunnen zijn dat jij voor de kinderen zorgt, omdat jij de meeste tijd thuis bent. Overweeg dat serieus. Je vrouw zal dan vertrekken en de oudste zal wel meegaan.
- boedelscheiding: gouden regel: wie vertrekt mag het eerste uitkiezen.
- alimentatie: de norm voor een alleenstaande bijstandsgerechtigde is voor ieder van jullie vrij, het restant is beschikbaar voor alimentatie voor de kinderen en wat er dan nog overblijft kan gelijk worden verdeeld. Het kan dus zijn dat zij jou partneralimentatie moet betalen, omdat jij nu niet meer zoveel verdient.

Ik hoop dat je snel het huis kunt verkopen, dat jullie beiden dan uit de schulden zijn en dat je een nieuw leven kunt beginnen. Het klinkt alsof je twee rechterhanden hebt. Dus als je ergens weer een stukje grond kunt bemachtigen, dan komt daar wel weer iets bewoonbaars op.

Veel sterkte de komende tijd en blijf rustig van je afschrijven hier. De eerste stap ben je al doorgekomen.

Tsjor
-

Een erg ongemakkelijke situatie

Vandaag bij elkaar gekomen, maar wat heb ik daar spijt van zeg.
We waren het er samen oer eens dat we de kinderen wilden vertellen over de situatie, maar ik keek inderdaad mijn vrouw vragend aan, maar die hield de lippen stijf op elkaar, ik moest dan toch diegene zijn die het de kinderen duidelijk moest maken dat samen blijven geen optie was, en ik van haar wilde scheiden, waarop zij in de verdediging kwam door te zeggen dat zij niet wilde.

Dacht ik eerst nog dat zij het ook samen wilde regelen, nu wil ze ineens niet meer meewerken, en ik kan dan wel weer een scene maken, maar dat lijkt me niet zo tactisch, zeker niet met de kinderen erbij.

Vrouw en oudste zoon zeiden dat ik in therapie moest gaan, ik zou niet weten waarvoor, of dat alles oplost??.

Eigenlijk wil ik helemaal niet scheiden, maar op deze manier verder gaan ook niet, en ik ben door mijn oplossingen heen, ik heb het echt geprobeerd en mijn vrouw ook, maar het gaat gewoonweg niet meer.

Een bewuste keuze slaat weer om in twijfel, en tegelijkertijd weet je dat je door moet zetten, ook al kost dit veel geld door de advocaat die ik in de arm moet nemen om me te wapenen tegen mijn vrouw aangezien de mannen in mijn beleving altijd aan het kortste eind trekken.

@ tsjor dat ik een advocaat in de arm heb genomen, is omdat ik het idee had dat mijn vrouw iets van plan was, en ik wilde weten wat mijn rechten en plichten zijn, daarnaast heb ik geen zin om met een mediator tijd en geld te verspillen als na 3 maanden iemand afhaakt en we alsnog beide op zoek moeten naar een advocaat.

Zij het huis uit, ik hoor ze het al roepen: JIJ WILT TOCH VAN ME SCHEIDEN.

Het stukje over alimentatie begrijp ik niet helemaal wat je daar mee bedoeld?

Wat zegt je advocaat?

Verder denk ik dat het verstandig is om een eigen woonruimte te vinden. Een caravan lijkt mij niet gek, als je dat kunt vinden. Het zal je een hoop lucht geven. Dan kun je rustig de situatie rondom je huis afwikkelen. Of je vrouw zoekt een andere woning of ze koopt je uit.
Als je een eigen ruimte hebt kunnen je kinderen ook makkelijker bij jou komen.
Ik ben het niet met Tsjor eens om terug te gaan naar huis. Ik denk dat het beter is om afstand te houden van je vrouw omdat elke beweging weer ontaard in onnozele maar heftige conflicten. Afstand houden geeft dan meer rust denk ik.
En communiceer per email, niet IRL. Geeft ook rust. Tenminste als je zelf zaken feitelijk en neutraal houdt en niet gaat lopen verwijten.

Jammer

Ik dacht dat de eerste stap gezet was, maar dat is dus niet zo. Zij heeft het standpunt: jij wil scheiden. En daar zou zij dan in haar ogen het slachtoffer van zijn. Dan ben je altijd de beul.
Haar standpunt is dat jij in therapie moet, jij zegt: ik weer niet waarvoor. Het is heel erg dat zij haar oudste zoon daarin betrekt, een jongen van 17, wat weet die nou van therapieën. Dat is bijzonder kwalijk.
Ik zou het volgende doen: zeggen dat je er nog eens over nagedacht hebt en dat je graag hebt dat zij samen met jou naar de huisarts gaat om die therapie voor jou te bespreken. Vraag wel bij de huisarts dan een dubbel consult aan. Ik hoop dat je een heel goede huisarts hebt. Dan zou ik beginnen met: ik heb het volgende probleem: onze relatie is niet goed en nu denken mijn vrouw en oudste zoon dat ik in therapie moet, maar ik weet niet welke therapie en waarvoor. Kunt u ons helpen? Je vrouw zal dan uit moeten leggen waarom jij in therapie zou moeten. Ik vermoed dat ze daar geen goed verhaal over zal hebben, meer beschuldigingen. Als ze heel erg tekeer gaat over jou kun je altijd vragen: waarom wil je dan niet scheiden? Als de huisarts je doorverwijst kun je opnoemen wat jullie allemaal al gedaan hebben en aan je vrouw vragen: denk je dat die instantie (waarschijnlijk maatschappelijk werk) ons kan helpen? Neem de tijd om het besef bij haar door te laten dringen, dat er een scheiding komt en dat er geen andere mogelijkheid is. Als ze op ramkoers blijft liggen weet je zeker dat je er alles aan gedaan hebt om een vechtscheiding te voorkomen. Als de huisarts jou niet kan helpen, omdat hij niet zou weten waarvoor je in therapie zou moeten heb je in elk geval dát argument ontzenuwd.

In tegenstelling tot AnneJ vind ik het nog steeds niet vanzelfsprekend dat jij het huis uit zou moeten.

Wat betreft die mediator, een advocaat-mediator (dus geen andere) is ook echt een advocaat, die alle regeltjes etc. kent. Dit in tegenstelling tot andere beroepsgroepen die zich ook mediator noemen. Alleen: samen één advocaat/mediator vraagt wel, dat je het er over eens bent dat er een scheiding komt. Zo ver zijn jullie nu nog niet. De kosten zijn er niet minder om, maar de deskundigheid is groot. Dat is althans mijn ervaring.

Mijn verhaal over alimentatie etc. is gebaseerd op verhalen in mijn omgeving van mannen die zich schuldbewust zijn over het verbreken van de relatie en eventuele fouten die ze hebben gemaakt, die denken dat ze toch aan het kortste eind trekken, en daarom bij voorbaat eigenlijk alles maar laten gebeuren: vrouw krijgt huis, inboedel en kinderen, hij betaalt de hypotheek, en de alimentatie, heeft zelf niets meer om van te leven, terwijl zij ondertussen met haar nieuwe partner naar Spanje gaat voor een schoonheidsbehandeling. Het is niet eens verzonnen. Ik hoop dat je dat zakelijk kunt afhandelen. Er zijn zogenaamde tremanormen voor, een goede advocaat zal dat weten.

Tsjor

rustig vaar water

Heb dus een advocaat, en mijn vrouw heeft volgende week een afspraak met een advocaat.
Vandaag heb ik haar weer gesproken, en nu is ze ineens weer bekeerd en lijkt mee te willen werken aan een gezamenlijke oplossing.
Ik weet niet mee wat ik er van moet denken, maar speel gewoon op safe en laat het aan mijn advocaat over, die t.z.t. wel met haar advocaat overlegt.

# Suze, ik vind het helemaal niet leuk om af en toe de kinderen te bezoeken, maar om de e.o.a. reden voel ik me in het huis wat ik met eigen bloed, zweet en tranen heb gebouwd gewoon niet meer thuis.
Ik voel me niet meer thuis in mijn eigen huis, als jullie snappen wat ik bedoel?

Nu verblijf ik ( tijdelijk ) bij mijn vader, ik kook daar en doe de boodschappen voor hem en mij, en vergoeding voor verblijfkosten en zo hebben we het kunnen regelen, ik heb nu een eigen slaapkamer en voor de rest de gebruikelijke faciliteiten, en dit is nog altijd stukken goedkoper dan huren in studio, appartement of caravan.

@ AnneJ
Ik heb wel over een caravan gedacht, maar puur uit financieel oogpunt is dit het goedkoopst aangezien ik totaal geen vat heb op de aankomende advocaat kosten.

Nu is het nog zo dat mijn uitkering op ons gezamenlijke rekening komt, maar ik heb voor mezelf ook wat leef geld nodig, rest de vraag wat kan als redelijk beschouwd worden??
Zeker omdat mijn aankomende ex vrouw al meteen in de verdediging ging, met Hoe moet ik dat dan allemaal betalen.

Immers moet ik boodschappen doen, een auto die rijd en een stukje vergoeding voor verblijf thuis mag betalen.

Wat is dan een redelijk bedrag??

@Tsjor

Ik heb nu een ( scheidings )advocaat, die tevens mediator is.

Vraagje: in het advocaten kantoor zijn meerdere advocaten werkzaam, kun je dan uit puur praktisch oogpunt dan beide een advocaat in de arm nemen van hetzelfde kantoor??

Het is maar hoe je het bekijkt dat ik niet meer thuis ben, het was immers mijn keuze, om te willen scheiden en het huis te verlaten na de laatste ruzie die al jaren heeft geduurd en nu echt de laatste druppel was, ik had daardoor last van stress en hartklachten waarvoor ik bij een cardioloog onder behandeling was.
Een paar maanden geleden wilde ik s `avonds gaan slapen en kreeg ineens last van hartklachten, ik vertrouwde het niet en heb toen stilletjes 112 gebeld voor ambulance, waarop ze me uiteindelijk hadden meegenomen ter observatie.
Toen ik mijn vrouw s `nachts wakker maakte dat ik 112 had gebeld was ze verontwaardigd en boos, en het 1e wat ze zei was: wat nou weer. Ik had zoiets van sorry hoor de volgende keer ga ik wel stilletjes dood zonder je wakker te maken.

Hoezo liefde, hoezo houden van??
De koek is op!

advocaat(kosten)

Ik snap wat je schrijft over dat je je in je eigen huis niet meer thuisvoelt. Vervelend, maar als dat zo is, begrijp ik je keuze op dit moment. Misschien is het nog iets om te delen met je kinderen. Dat je liever thuis zou wonen om hen meer te zien, maar dat dat op dit moment voor jou helaas niet goed voelt, dus dat je daarom voor deze oplossing hebt gekozen. Dan weten zij dat jij ze ook veel vaker zou willen zien. Of heb je iets dergelijks al tegen ze gezegd wellicht?

Je schrijft "maar puur uit financieel oogpunt is dit het goedkoopst aangezien ik totaal geen vat heb op de aankomende advocaat kosten."
Ik snap dat je niet helemaal de hand hebt in de advocaatkosten, maar om er "helemaal geen vat" op te hebben, klinkt mij niet goed, zelfs onverantwoord in de oren.

Je moet je advocaat echt vragen meer inzicht te geven in zijn/haar uurtarief (excl/incl btw), wat voor stappen er genomen moeten worden, wat elke stap (ongeveer) aan uren en dus kosten met zich meebrengt. Daarnaast moet je echt vragen of je advocaat je informeer als hij op 30-50-70% van de kosten van een stap zit, zodat je inzicht hebt in hoeveel tijd hij/zij er mee bezig is en of je nog op begroting zit. En leg alles per e-mail vast. Of door de advocaat of als hij/zij het mondeling aangeeft, doe je het zelf aan de advocaat.

Je schrijft: "Vraagje: in het advocaten kantoor zijn meerdere advocaten werkzaam, kun je dan uit puur praktisch oogpunt dan beide een advocaat in de arm nemen van hetzelfde kantoor??"
Antwoord: nee!
Of je neemt samen 1 advocaat/mediator of je neemt ieder een advocaat van verschillende kantoren. Niet van hetzelfde kantoor. Kan niet met tegengestelde belangen.

kosten

Ik weet het uurtarief van de advocaat, ik weet dat het 1e half uur gratis is, de 1e 8 uren 25% korting en alle andere uren 15% korting, maar hoeveel uren hij er mee bezig is ligt aan de houding die mijn vrouw aanneemt.
Hoe meer zij meewerkt, des te goedkoper wordt het want dan zijn het slechts enkele stappen en formaliteiten en alle stukken indienden bij de rechter, en dan kan het in 2-3 maanden geregeld worden.
Nu lijkt het er weer op dat ze mee gaat werken, dus kan het meevallen, maar een kosten raming heb ik niet gekregen omdat in dat stadium het er op leek dat mijn vrouw niet mee wilde werken.

Ik probeer het de kinderen duidelijk te maken.
De jongste is 12 heb ik een innige band mee maar wil hem niet teveel kwetsen, de middelste heeft pdd nos en kan zich moeilijk uiten, en heeft ook een pittige studie op het gymnasium, en de oudste was ontzettend boos op me, maar krijg nu wat meer contact met hem, en hij wilde zelfs een keer met me op stap, maar dit alles kost tijd, en tijd wil ik ze hun geven.
Morgen is weer zo`n mannen dag, dan ga ik samen met de jongste naar de bioscoop, en dan heb ik ook tussendoor de gelegenheid hem voorzichtig te vertellen wat de situatie is, waarom ik niet thuis ben, en slechts sporadisch thuis ben ( meestal om zaken te regelen of stukken te kopiëren voor de advocaat, ik laat dit meestal weten zodat we elkaar even lekker kunnen knuffelen.

Laat hier geen misverstanden over bestaan, ik houd zielsveel van mijn kinderen en daar heb ik alles maar dan ook alles voor over, daar waar mensen stoppen en zeggen tot hier en niet verder doe ik er desnoods een schepje bovenop.
Ik spendeer minder kwali(tijd)aan mijn kinderen, maar als het moment er is wel tot de max!

Rust is ook belangrijk

Als het voor je rust goed is, dan is het goed om tijdelijk ergens anders te wonen. Gelukkig kun je bij je vader terecht. Ik hoop dat je vader je een beetje steunt, want eerder schreef je dat je famiie zich ook al tegen je keerde.

Wat is een redelijk bedrag aan eigen leefgeld? Een lastige vraag. Want nu zijn jullie financiën nog gemeenschappelijk en zij heeft ook zo haar eigen kosten. Ik begreep dat het allemaal niet erg ruim is, dus er zal weinig overblijven. Als je vader het goed vindt: eten en drinken 100 euro per maand, kan de auto niet weg, heb je nog een goede fiets, moet je veel reizen (naar advocaten)etc. Op dit moment dus zo min mogelijk.

Er is een groot verschil tussen samen één advocaat-mediator of ieder een eigen advocaat, ook al is zo'n advocaat ook een mediator. Twee advocaten betekent dat je in principe uit gaat van tegengestelde belangen. Als je samen één advocaat hebt moet je er samen uitkomen, maar wordt het proces wel begeleid/gestuurd door wat er allemaal wettelijk geregeld moet worden.

Bij twee advocaten is de kans dat er strijd ontstaat groter, dat zit eigenlijk al in de vorm. Een vriendin van mij zag per ongeluk een brief van de andere advocaat aan haar eigen advocaat. Daarin was al afgesproken hoe de uitkomst zou zijn. Maar haar advocaat had doen voorkomen dat zij er slechter uit zou komen. De advocaat van haar ex had doen voorkomen dat hij veel meer zou betalen.Beiden wisten al wat het zou worden. Het gevolg zou zijn, dat elke advocaat aan de cliënt kon laten zien dat men goed had gevochten: zij kreeg meer dan gedacht, hij hoefde minder te betalen dan gedacht. Zo'n spel dus.

Ik heb een hele goede advocaat-mediator gehad en dat heeft bij mijn scheiding echt zo verschrikkelijk veel gescheeld. Helaas is deze meneer met pensioen, anders had ik je hem zeker aangeraden.

Kijk naar de advocaten die aangesloten zijn bij VFAS, dan heb je in elk geval enigszins waarborg dat het goedopgeleide mensen zijn. En als jullie beiden één advocaat willen nemen, dan zou ik dat zeker doen.

Haar angst: hoe ga ik dat allemaal betalen. Tsja, dat is ook het probleem, van jullie samen al, maar zeker van ieder apart. Daar zijn wel antwoorden op te vinden, maar geen gemakkelijke antwoorden. Jullie zullen samen beslissingen moeten nemen, zoals het verkopen van het huis. Uiteindelijk zal blijken dat ieder wel weer verder kan.

Ik hoor je nooit praten over de kinderen. Is het vanzelfsprekend dat de kinderen bij haar blijven? Of zoek je een vorm van co-ouderschap? Sta je al ingeschreven bij een woningbouwvereniging?

Tsjor

komt tijd komt...

IK st nog niet ingeschreven omdat ik niet weet hoe lang het duurt voordat het huis verkocht is aangezien we niet in het starters rijtje horen.
Co ouderschap zou mooi zijn, maar nogmaals dit schept ook de nodige verplichtingen, maar anderzijds heb ik ze ook graag bij me, maar dan dien ik wel in de directe omgeving gehuisvest te zijn.

100 euro à maand dan gat het niet worden aangezien mijn vader wil dat ik de boodschappen voor samen doe, en gezien zijn eetpatroon ga ik dat niet redden met 200 euro à maand.
Ik heb wel een VFAS advocaat.
We kunnen wel beide 1 advocaat nemen, maar als zich dan onverhoopt obstakels komen dienen we toch opnieuw beide een andere advocaat te nemen??

wat bedoel je

dat je het niet met 100 redt maar met 200 ook niet of moet dat tweede getal (200) 100 zijn?

Als je de eerste keer goed inslaat en daarna alleen aanvult wat er nodig is, is er op boodschappen een hoop te bezuinigen.

voel mee

ben dan wel een vrouw maar sta ook op het punt...ivm ruzies en zware verwijten.. sterkte vandaag !

boodschappen

Ik ben echt wel prijsbewust, en koop meer in als het reclame is en de prijs interessant, maar zoals gezegd woon ik nu bij mijn vader, en die zegt gewoon dat ik de boodschappen voor ons beide moet doen, en dan praten we niet meer over de rest.
Op zich een goeie deal, maar met zijn vreetbuien, red ik het echt niet als ik maar 100 euro à maand aan boodschappen te besteden heb.
Je moet je voorstellen dat hij bij het avondeten niet 1 of 2 of 3 maar liefst 4 drumsticks naar binnen werkt, en dan nog elke avond gemiddeld 4 sneden brood met ham en ( dure 20+ )kaas er op, en dan nog klagen en mopperen dat hij zo dik is, heb er wel eens iets van gezegd, maar dan wordt hij boos terwijl hij weet dat ik gelijk heb, maar op die leeftijd zitten die gewoontes er in gebakken.
dan heb ik ook nog een auto, telefoon, wegenbelasting, verzekering die ik straks zelf mag betalen, vind ik niet erg, maar het moet wel te betalen zijn.
Nu zullen sommige zeggen dat ik de auto maar weg moet doen, maar dan weet je ook zeker dat je nooit meer ergens aan de bak komt, en ik heb auto die ik begin het jaar al verkocht en een kleinere auto gekocht waarmee ik al 130 euro in de maand mee bespaar.

Dus wat denken jullie dit wetende wat het minimale besteedbaar inkomen moet zijn??

dat hangt er vanaf

Dat hangt er vanaf denk ik.
Je hebt nu geen overige kosten, maar straks met een eigen woning heb je die wel weer.
Bedoel je wat je zelf over moet houden om te kunnen leven (zelfstandig) ivm kinderalimentatie/partneralimentatie? Of wat je kwijt bent aan een leven alleen met alimentatie?
Daar bestaan normen voor.
Ook kun je grofweg berekenen wat je met jouw loon kwijt zou zijn aan alimentatie, zodoende weten wat je overhoudt en wat je nu kunt spenderen aan boodschappen/overige vaste lasten.

http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/bijstand/hoogte-bijstandsuitkering

https://www.minimumloon.nl/

http://www.belastingdienst.nl/rekenhulpen/toeslagen/

http://schuiteman.com/nieuws/kinderalimentatie-vanaf-2015-niet-meer-aftrekbaar

http://www.alimentatiewijzer.nl/berekenen/alimentatie-indexering.html

http://www.nibud.nl/omgaan-met-geld/overzicht-houden/persoonlijk-budgetadvies.html

http://www.nibud.nl/

Wat ik heb gedaan is googlen en vreselijk veel informatie tot me nemen. Lezen over toeslagen, gemiddelde huren, budget maken, voorbeelden van vaste lastenlijsten doorspitten, site's van de overheid doorspitten, sites van advocaten, sites van rechten die je hebt enz. Ik denk dat je daar wijzer van wordt dan hier een pasklaar bedrag horen, omdat je dan veel te veel informatie moet prijsgeven die je niet op een forum moet loslaten. Zo valt er bv vast wel een deal te maken als je abonnement van je telefoon afgelopen is om goedkoper te worden. Straks heb je tv, internet, allerlei belastingen enz. Die belastingen zijn vaak maandelijks al te betalen, zodat je niet steeds voor grote bedragen komt te staan. Je maandelijkse lasten worden dan wel wat hoger, maar soms is dat prettiger dan ineens een paar honderd euro te moeten ophoesten als je die net niet hebt liggen. Van de partneralimentatie, als je die gaat betalen, krijg je ik meen 42 % terug. Dit kun je al op voorhand terug laten storten, dus maandelijks ipv in 1 keer een groter bedrag. Informeer jezelf, blijf zoeken en jezelf wijzer maken. Sterkte, ik ben nu 1.5 jaar alleen en als ik er kom, kom jij er ook. En ik heb mezelf voorgenomen om er te komen. Als enige optie. Dat houdt niet in dat het altijd makkelijk is, dat je niet doodmoe kunt zijn, je je altijd vrolijk voelt, dat mensen je nooit in de steek zullen laten, maar je overleeft het wel.
En zo snel mogelijk een eigen woning. Je vader is heel lief om je bij hem te laten wonen en zo weinig kosten te geven, maar het meest ideale is toch je eigen woning, zodat je ook met een omgangsregeling kunt beginnen en weer privacy hebt.

allimentatie

Naar wat ik gelezen heb, wordt er niks meer van terug ontvangen bij de belastingdienst.
Je hebt helemaal gelijk dat een eigen woning prettiger is, maar uit kostenbesparing is het nu even mooi zo.

Heb nog wel een belangrijke vraag, wellicht dat hier iemand de expertise heeft:
Een mediator is het goedkoopst, maar zowel de man als vrouw kunnen op ieder moment uitstappen, en dan dienen we alsnog beide een advocaat te nemen. Klopt he??

Je kunt ieder een advocaat nemen, maar is dit altijd duurder, en duurt dit altijd langer, ook als je zelf alles geregeld gaat krijgen??

Kun je ook beide met 1 advocaat uit de voeten??
Wat zijn dan de nadelen en/of voordelen behalve dat het goedkoper is??