Moet ik nu alimentatie gaan betalen?

kan zeggen wat hij wil. Voordat het echt veranderen kan, moet de rechter een uitspraak doen. Ik vind het wel logisch dat als de situatie zo veranderd is, er een nieuwe berekening gemaakt gaat worden.

Uit de tremanormen

'Het Tremarapport Alimentatienormen bepaalt met betrekking tot het inkomen van de nieuwe partner van uw ex-partner het volgende:

* Wanneer de nieuwe partner van de alimentatieplichtige eigen inkomsten heeft, blijft het inkomen van die nieuwe partner buiten beschouwing bij het berekenen van de draagkracht. De helft van de woonkosten en de andere gezamenlijke lasten worden aan deze nieuwe partner doorberekend. Dat heeft voor de alimentatieplichtige hogere draagkracht tot gevolg, dus mogelijk een hogere alimentatieverplichting.
* Wanneer de nieuwe partner van de alimentatieplichtige werkt maar niet in zijn of haar eigen onderhoud kan voorzien, wordt zijn of haar inkomen opgeteld bij het inkomen van de alimentatieplichtige. Voor de berekening van de draagkracht van de alimentatieplichtige wordt deze met zijn of haar nieuwe partner als gezin beschouwd.

Het is van uw specifieke omstandigheden afhankelijk of uw verzoek tot wijziging of beëindiging van het alimentatiebedrag wordt goedgekeurd. U kunt het beste contact opnemen met een advocaat of mediator om uw situatie te beoordelen.'

Tsjor

Daarom wil ik het eerst weten

Hoi Tsjor,

ja daarom wil ik dus eerst weten of ik wel alimentatie moet betalen. Een half jaar geleden zeiden ze bij t LBIO van niet omdat ik maar 20 uur werk. Ik woonde toen ook al samen en volgens hun had er dat niks mee te maken want mijn nieuwe vriend is niks van mijn dochter om het maar even krom te zeggen. Als ik het moet betalen zal ik het natuurlijk doen want het is voor mijn kind maar ik denk dat het er mee te maken heeft dat hij geen werk heeft nu, hij heeft gewoon ontslag genomen en dan zou ik het niet normaal vinden.

Draagkrachtberekening

Voor zover ik het begrijp wordt alimentatie vastgesteld op basis van een draagkrachtberekening. Als jouw inkomen heel laag is is de draagkracht beperkt of nul. Het inkomen van je partner telt niet mee. Maar het feit dat je samenwoont betekent wel dat de helft van de kosten van wonen etc. nog maar van je draagkracht af gaat. Dus je draagkracht kan daardoor wel hoger uitvallen.
Het inkomen van de vader heeft daar eigenlijk niets mee te maken, voor hem wordt een aparte draagkrachtberekening gemaakt.
Als je 20 uur werkt en te weinig inkomen hebt om iets bij te dragen aan de kosten van je dochter zou je kunnen overwegen om meer te gaan werken. Als de vader geen inkomsten heeft en een uitkering gaat dat wel weer van de uitkering af, dus je dochter zal daar per saldo niets mee opschieten.
Ik weet niet hoe het werkt als je een spaarrekening voor je dochter op jouw adres opent.
Is de vader gestopt met werken om voor zijn dochter te kunnen zorgen?
Twee ouders die beiden niet de financiële verantwoordelijkheid voor een kind willen/kunnen dragen, dat vind ik eigenlijk wel zielig voor het kind. Al weet ik ook wel dat geld niet gelukkig maakt.

Tsjor

Vraag

Heb je het nu over KA of PA?

Tihama

Mag dat dan zomaar?

Maar mag dat dan wel zomaar? Dat 'pappa' zijn baan opzegt? Dan komt hij toch verwijtbaar zonder inkomen te zitten en daar mag 'mamma' dan voor opdraaien? Ik dacht wel eens gelezen te hebben dat vaders niet onder KA uit kunnen als ze zelf gekozen hebben om bijv minder te gaan werken ....

Vader zorgt

voor het kind. Dan mag hij KA ontvangen. De hoogte van zijn inkomen is niet bepalend voor de KA, maar de draagkracht van degene die moet betalen.
Als vader zijn werk niet meer kan combineren met de zorg voor de kinderen, dan is het vergelijkbaar met veel situaties waarin moeder de zorg niet kan combineren met werk (of met meer uren werk).
Zelf ontslag nemen en bijstand is een ander verhaal.

Tsjor

Het is toch logisch dat je KA moet betalen als je niet de verzorgende ouder bent? Persoonlijk vind ik niet dat een laag inkomen ertoe mag leiden dat je dan maar niet meebetaalt aan de kosten voor je kind, maar volgens de regels kun je er onderuit komen als je niet voldoende inkomen/draagkracht hebt.

Zelf ontslag genomen

Haar vader heeft zelf ontslag genomen, niet om voor mijn dochter te zorgen maar omdat hij gezondheidscurcussen zou moet volgen (hij weegt 150 kilo) anders mocht hij niet blijven en hij had geen zin in die cursussen. Dus ik vind het eigenlijk te zot voor woorden dat ik dan meer zou moeten gaan werken terwijl hij op zijn luie kont zit. Ik vind natuurlijk dat ze niks te kort moet komen en dat laat ik ook niet gebeuren!

Hoi Tihama,

het gaat over de KA.

Ja ik vind het ook belachelijk

Ik vind het ook niet normaal als ze het zo gaan bekijken. HIJ neemt ontslag en dan kan ik meer gaan werken?! Iedereen zegt ook maak je niet druk, als het voor de rechter komt moet hij zijn ontslagpapieren laten zien en zien ze dat hij zelf is gegaan, maar word zo moe van die eeuwige strijd van hem. Wou dat het eens op hield onderhand. En hier in Nederland is het wel zo krom. Hij heeft nooit ali. willen betalen voor zijn kind en toen ik daar n advokaat voor in schakelde (omdat ik wilde hebben waar mijn kind recht op had) koste mij dat 650 euro. Als ik die advokaat niet in de arm had genomen dan had ik het nu nog niet gehad.

Nieuw

Zelazny, dat van die totale behoeftes van het kind is min of meer nieuw voor mij. Indertijd werd een draagkrachtberekening gemaakt en werd een vast bedrag vastgesteld voor de kosten voor het kind, dat ging dan van de beschikbare ruimte voor alimentatie af. Deel voor de kinderen, deel voor mij.
Als ik nu via internet een berekening maak die op behoeftes is gebaseerd kom ik tot waanzinnige bedragen. Stel: inkomen 1 1700, inkomen 2 21oo. Met drie kinderen onder de 16 jaar levert de behoefteberekening een alimentatie op van in totaal bijna 1200 per maand, te verdelen over ruim 700 voor het hoogste inkomen en bijna 500 voor het laagste inkomen.
Stel dat je dat apart moet gaan zetten op een rekening, dan is het netto-inkomen van beiden het niveau van een sociale uitkering, min alle toeslagen waar je niet voor in aanmerking komt, omdat je bruto inkomen veel te hoog is. Dan krijg je dus situaties waarbij kinderen hele dure verjaardagscadeautjes moeten krijgen volgens afspraak, terwijl er geen geld is om de dagelijkse kosten te betalen.
Ik weet niet goed wat er meegerekend is in het bedrag van de behoeftes van kinderen, als dat alleen maar gaat over kleren, clubjes en cadeautjes is het een onrealistisch hoog bedrag. Als je ook rekening mag houden met kosten van wonen, energie, belastingen, auto, levensonderhoud (en dat dan aan allebei de kanten) dan is er wel een realistische berekening van te maken. Maar ik zou twee strijdende partijen zo'n exercitie niet graag willen laten maken. Er komen hier wat dat betreft al absurde voorbeelden langs.
Heel erg in het algemeen vind ik dat behoeftes een slecht uitgangspunt zijn om een financieel plaatje te maken. Je zult toch eerst moeten kijken wat er beschikbaar is, daarna kun je de koek pas verdelen.

Tsjor

Scrappertje

Je bent nu in de positie waarin de meeste mannen/vaders zijn. Met vrouwen die minder gaan werken als de kinderen komen etc., waardoor de man dan denkt dat hij juist meer moet werken.
Jij vindt het belachelijk dat je nu meer zou moeten gaan werken. Maar dat betekent dat jij ook redenen hebt om maar 20 uur te werken en dat je van jezelf vindt dat die redenen wel legitiem zijn.
Het kan zijn dat je ex-man nog verwikkeld is in een arbeidsconflict, ontslagen worden omdat je niet wil afvallen is geen normale gang van zaken. Het is nog de vraag of dat beschouwd zal worden als 'zelf ontslag nemen'. Dat is op zihc relevant, want in het laatste geval heeft hij alle rechten op ww etc. verspeeld en doet ook de sociale dienst moeilijk. In het eerste geval heeft hij recht op ww en dus inkomen.
Overigens zal de sociale dienst ook naar jouw inkomen kijken als er een aanvraag voor bijstand binnenkomt. Het kan zijn dat jij vindt dat je geen alimentatie hoeft te betalen, maar als de sociale dienst dar anders over denkt kunnen ze het bij jou gaan vorderen. Zo gaat dat in elk geval met mannen en vrouwen die in de bijstand zitten. Ik zie niet in waarom het andersom niet zo zou gaan.

Tsjor

(NB. Oh ja, en sommige mannen zijn daar ook heel verontwaardigd over).

Nog niet helemaal

Zelazny, naast die behoefteberekening wordt ook een draagkrachtberekening uitgevoerd. Als de behoefte hoger is dan de draagkracht telt de draagkracht. Niet de behoefte.

Het berekende bedrag aan kinderalimentatie is ongeveer 33% van het totale inkomen voor 3 kinderen, het bedrag dat het Nibud rekent als antwoord op de vraag: wat kosten kinderen gemiddeld.

Ik heb even gezocht, wat van dat bedrag moet worden betaald. Op de website van scheidswijzer vond ik dit: 'In de zo bepaalde financiële behoefte van de kinderen zitten de standaard kosten die ouders aan hun kinderen kwijt zijn, zoals een gedeelte van de woonlasten, een gedeelte van gas/water/ licht, kleding voedsel, cadeautjes, uitstapjes, sport, hobby’s e.d.'.
Volgens mij moet je er dan van uitgaan, dat beide ouders woonlasten hebben (je kunt je kind niet in de bezemkast stopen als hij/zij een weekend komt). Bovendien is het volgens mij niet zo, dat je ervan uit mag gaan dat de ene ouder de ander het geld geeft om kadootjes etc. te kopen.
De idee dat de levensstandaard van kinderen na een echtscheiding er niet op achteruit mag gaan is moeilijk vol te houden, er moeten immers twee huizen warm gestookt worden etc. En twee ouders die samen een kado kopen hebben een groter kado dan twee aparte ouders.
Ik vind het bedrag anders behoorlijk hoog, niet realistisch hoog zelfs.
Omngekeerd: iemand die alimentatie betaalt mag kosten voor de omgangsregeling aftrekken. En die kosten zijn dan: 5 euro per dag. ???? Dat is dan 150 euro per maand, als je het zo zou berekenen. Oké, dan komen de kosten van kleding en kapper er nog bij als je de verzorgende ouder bent, maar het verschil is wel heel erg groot. Of krijgt vader dan zakgeld mee van moeder om naar de bioscoop te gaan met de kinderen?
Vreemde wereld.
Ik weet niet meer hoe wij er toen uitgesprongen zijn, boekhouder heeft een berekening gemaakt, berekening vonden we allebei fair (natuurlijk gingen de kinderen wel achteruit) en we hebben het tot op de dag van vandaag daarmee gedaan. Met indexering, dat wel.

Tsjor

Die 5 euro

"Omngekeerd: iemand die alimentatie betaalt mag kosten voor de omgangsregeling aftrekken. En die kosten zijn dan: 5 euro per dag. ???? Dat is dan 150 euro per maand, als je het zo zou berekenen. Oké, dan komen de kosten van kleding en kapper er nog bij als je de verzorgende ouder bent, maar het verschil is wel heel erg groot. Of krijgt vader dan zakgeld mee van moeder om naar de bioscoop te gaan met de kinderen?"
Die 5 euro mag je niet aftrekken, maar komen in mindering op de draagkracht. Stel dat de draagkracht 500 euro is, en je hebt de kinderen 8 dagen per maand, wordt de draagkracht 460. Van die 460 is dan 60 (of 70?) procent bedoeld voor alimentatie.
In het geval van Scrappertje kom je daar waarschijnlijk helemaal niet aan toe. Tenzij ze heel veel verdient, kom je met 20 uur werken meestal niet aan de 1500 euro per maand. Ze mag het onderhoudsforfait aftrekken (1000 euro), ziektekostenverzekering, en de helft van de woonlasten. Dan zit je al op 0.
Ik vind dat best fout. Het zijn haar kinderen en op deze manier komt ze onder haar financiële onderhoudsplicht uit. Haar insteek snap ik wel, ik zou ook niet graag geld geven aan mijn ex, maar als hij hoofdverzorger zou worden zou ik er niet onderuit komen. Dan zou ik eerder kiezen om bijv de sportclub en kleding te betalen, zodat ik zeker weet dat mijn bijdrage naar de kinderen gaat. Maar ja, die keuze hebben de meeste mannen ook niet ;-)

Om het principe

Het gaat mij om het principe, toen wij gingen scheiden( was mijn keuze overigens) zei hij ik gooi mijn werk weg dan kan ik niks betalen voor mijn dochter. Vond dat toen al zo laag bij de grond maar hij heeft het uiteindelijk nu pas gedaan. Omdat hij dus die gezondheidscursussen niet wilde volgen, hij kon naar n dietiste om af te vallen want zijn knieen zijn versleten en hij heeft t aan zijn hart vanwege zijn gewicht, zijn ze met wederzijds goedkeuren overeen gekomen dat hij daar stopte. Hij heeft wel n gouden handdruk gekregen dus ik denk dat ze hem toch min of meer hebben ontslaan. Hij heeft nu n uitkering van het uwv dus hoe dat allemaal zit weet ik ook niet. Ze komt niks tekort want hij verwend ze tot en met want hij heeft die zak geld nu he. Als ik moet betalen doe ik dat natuurlijk want ik betaal voor HAAR en niet voor HEM, zo zie ik dat maar hij zal eerst met n schikking moeten komen dus hij zal n advokaat in de arm moeten nemen. Dus ik wacht wel af.

Scrappertje

Vind je het niet jammer dat je je ex na al die jaren nog blijft verwijten wat hij in het begin fout heeft gedaan? Eerlijk gezegd klinkt hij als een prima vader, die goed voor zijn dochter zorgt.
In principe kun jij nu ook gewoon afwachten tot je een verzoek krijgt om alimentatie. Daarvoor moet je ex inderdaad naar de rechtbank, en dan heb jij ook een advocaat nodig. Volgens mij mag je bij alimentatiezaken niet jezelf vertegenwoordigen. De kans dat hij alimentatie krijgt toegewezen is vrij klein, mits jij een laag inkomen hebt. Als je naar jezelf kunt verantwoorden dat je niet financieel bijdraagt aan de verzorging van je kind, heb je dus weinig te vrezen.

Principes enzo

scrappertje:
"Het gaat mij om het principe, toen wij gingen scheiden( was mijn keuze overigens) zei hij ik gooi mijn werk weg dan kan ik niks betalen voor mijn dochter."
Principe of niet, dat maakt niet uit.
De enige reden dat jij alimentatie zou moeten betalen, is het feit dat jij niet en hij wel voor jullie kinderen zorgt. De hoeveelheid die jij betaalt hangt ook niet af van zijn inkomen, maar vooral van wat JIJ verdient.
Zoals Vic al schreef; het lijkt er op, dat jij (met 20 uur/week) waarschijnlijk niet of nauwelijks meer verdient dan het minimumloon. En dan hoef je niet of nauwelijks alimentatie te betalen.

Verwijten

Ik verwijt mijn ex niet wat hij toedertijd heeft willen doen, zijn werk weggooien zodat hij niet hoefde te betalen maar wel de gedachte erachter. Als het tussen n stel niet meer gaat dan moet je uit elkaar gaan en wat er dan ook allemaal geregeld moet worden dat moet dan maar vind ik. Zo denk ik nu ook over die ali, als ik moet betalen dan moet ik gewoon betalen,klaar! Maar omdat ik toen t lbio heb gevragen hoe t zat en hun zeiden dat ik dat niet hoefde heb ik geen stappen ondernomen. En n prima vader is hij niet hoor, maar dat zullen wel meer exen vinden van de vader van de kinderen. Andersom ook natuurlijk. Zorgen doet hij er niet voor want ze moet haar eigen gang gaan, zij moet eten koken en heel die mikmak, das ook het enige dat ze kan eten daar en verder kijkt hij er niet naar om.

Je hoeft geen stappen te ondernemen

Zo simpel is het. En natuurlijk is het laakbaar als iemand gaat stoppen met werken om te voorkomen dat hij moet betalen voor het kind. Hij heeft het overigens toen niet gedaan. Dat hij nu gestopt is had een andere reden.
Je hebt echter zelf ook redenen om niet meer dan 20 uur te werken, terwijl meer uren werk waarschijnlijk ook meer geld voor je kind zou opleveren. Je bent niet tevrede3n over hoe hij voor het kind zorgt, maar hij zorgt er wel voor. Ex-vaders kunnen zich ook geen oordelen permitteren over hoe de moeder zorgt en daarvan laten afhangen of zij wel of geen alimentatie betalen.
Je hoeft nu geen stappen te zetten, hij moet een eerste stap zetten als hij dat wil. Het l;ijkt mij niet dat hij erg ondernemend is.
De uitspraken van het LBIO zijn aardig, maar juridisch gezien heb je er niets aan.

Tsjor

Lbio

`Scrapprteje:
"Maar omdat ik toen t lbio heb gevragen hoe t zat en hun zeiden dat ik dat niet hoefde heb ik geen stappen ondernomen."
Verwacht niet teveel van het LBIO> het LBIO is niets anders dan een incassobureau voor alimentatie, en het enige waar ze naar kijken is: Is er een rechterlijke uitspraak ('een grosse'). In jouw geval is er nu geen rechterlijke uitspraak, dus valt er niets te incasseren. Verder dan dat gaat hun advies niet.