Moeder met een dochter van 6 maanden

Allergisch

Ginny, ik ben inderdaad een beetje allergisch als mensen hun verhaal zo zwart-wit vertellen, dat zij schuldeloze slachtoffers zijn en de ander 'the beast' is. Je hebt altijd bepaalde daden gedaan, beslissingen genomen, het kan zijn dat het effect niet is wat je wilde, maar de beslissingen zijn altijd aan jezelf. Je draagt altijd een bepaalde mate van verantwoordelijkheid. Ik hoef niet alle details te weten, maar ik heb bijvoorbeeld vrij recent nog een vrouw geholpen die bij de politie aangifte gedaan heeft vanwege huiselijk geweld, zij kreeg via de politie dezelfde dag nog een plek in de crisisopvang. Er zijn ook mogelijkheden, waarbij de 'dader' het huis moet verlaten bij huiselijk geweld en vrouw en kinderen achter kunnen blijven, de burgemeester gaat daarover. Het ligt er ook aan op wiens naam het huis stond etc. etc.

Tsjor

Oplossingen

Zolang ik het er niet bij hem insmeerde dat die mensen er voor de veiligheid van de kinderen waren.
Dan zou het zijn eer te na zijn geweest.
Nu kon hij er met de kinderen van genieten om en dagje uit te gaan met mijn broers of zijn hart luchtten als mijn vriendin langskwam.
Of hij kon gezellig met de kinderen naar mijn ouders waar mijn moeder gezellig met hem ging naaien. Of ik kwam mee logeren in het weekend zodat hij zich kon terugtrekken van de kinderen als het hem teveel werd.

In een stoel hangen en tv kijken terwijl je moeder voor je kind zorgt kan genoeg zijn. Verwijten maken geen betere vader.

Als oma van goede wil is, en ze kent haar zoon vast als geen ander, dan kun je misschien afspreken dat je je kind daar op een vast moment brengt voor een paar uur en dat vader daar dan komt eten of zo.
En label het positief: om contact te houden met je dochter en oma wil haar ook graag zien. Geef hem de kans om zijn 'eer' te redden.

En zorgen ook niet voor meer veiligheid.

Trap na

Over de trap na van Ginny Twijfelvuur......

....het is wel de praktijk dat je na zo'n situatie een flinke trap na kunt krijgen van de instanties. Er is niemand die zegt: kom maar mevrouw en kindje....nee, een deel van de ellende begint nu pas, als het gaat om de rechten van de vader.

Trap nee

Oké, de kans is reëel dat S een trap na van de instanties kan verwachten maar met de toon die sommige -waaronder Tsjor- aanslaan schiet ze echt geen bal op. Denk je dat als ze maar vaak genoeg rottigheid naar haar kop krijgt ze er beter mee zal kunnen omgaan? Toe nou. Natuurlijk zal er een andere kant aan het verhaal zijn maat laten we eerlijk zijn; soms ontpoppen mensen zich op een bijzonder onaangename manier (moeders en vaders trouwens) en is het echt niet per definitie zo dat een vechtscheiding de schuld evenredig bij beiden ligt. En echt, niemand is er bij gebaat om S verwijten naar het hoofd te slingeren. Laten we eerlijk zijn, geen moeder die in haar schoenen zou willen staan.

Nuttige dingen zeggen en waarschuwen voor de hardheid van het systeem, rechters, instanties kan ook op een andere manier. Of 'vrij naar AnneJ': met rotopmerkingen maken krijgt moeder echt geen dak boven haar hoofd.

Ja maar hij, ja maar zij

Het lastige is blijkbaar dat je eerder geneigd bent om naar de ander te wijzen en dan te verwachten dat dat iets oplost.
Natuurlijk kun je een beroep doen op de redelijkheid van de ander.
Maar verder ben je in een scheidingssituatie vooral op jezelf en je eigen contacten en resources aangewezen om zaken op te lossen.
En hoe eerder je dat beseft hoe beter. Kijk naar jezelf en los het praktisch op.

ER zijn ondertussen al heel wat praktische tips gekomen over de oorspronkelijke vraag naar een omgangsregeling:
- van beperkter naar omvangrijker opbouwen;
- via opa/oma
- altijd met vrienden of bekenden erbij
etc.

Als je daar nog iets aan toe te voegen hebt, laat het dan horen.

Daarnaast zijn er opmerkingen gekomen die te maken hebben met de insteek: hoe sta je erin. Zoals AnneJ terecht opmerkt: denken dat jij in je gelijk staat en dat daarom alles wel goed moet komen (veiligheid voor je kind een woning etc.) dat is niet realistisch. Ik denk dat het beter helpt om iemand op de realiteit te wijzen, dan om mee te huilen.

Maar nogmaals, als je nuttige tips toe te voegen hebt, dan graag. Hoe meer mensen meedenken, des te groter de kans dat er oplossingen komen waar S. verder mee kan.

Een klein voorbeeld: ik ben deze week bezig geweest met het zoeken naar goedkope woonruimte. Via anti-kraak vond ik verschillende kamers voor 130/140 euro p.m. exclusief. Niet ideaal natuurlijk, want je kunt er zo weer uit moeten. Maar voor tijdelijk een eerste opvang is dat niet slecht.

Tsjor

Geen idee Tsjor

Voor wie je op zoek bent geweest naar goedkope woonruimte maar hartstikke fijn dat het gelukt is. Als het voor S was zal ze daar zeker heel blij mee zijn maar iemand anders ongetwijfeld hulp.

Dat je mij er twee keer op wilt wijzen dat ik vooral met constructieve tips moet is een goeie, ik kreeg gelijk inspiratie, komt ie:

Lieve S, zowel online als irl hebben sommige mensen nog weleens wonderlijke manieren om hun meningen of ideeën naar voren te brengen en geregeld baseren ze die niet op feiten maar op aannames en interpretaties. Geeft niks want zegt over het algemeen niks over jou. Wat niet wegneemt dat het soms de moeite waard kan zijn door de harde woorden heen te lezen en op zoek te gaan naar nuttige informatie.

Wat ik zou doen - denk ik, hoop ik- als ik jou was is:
1) zorgen dat je je eigen hachie asap op orde hebt: werk, woning, rust, reinheid, regelmaat.
2) alle kennis die er maar is vergaren over hoe je deze situatie zo goed mogelijk kunt invullen, juridisch, de instanties, huisarts, alles, maak er een studie van met verschillende vakken en dossiers, schrijf het op, hou het bij, vraag hulp
3) wat ik heb geleerd op dit forum is dat je het beste kunt proberen het zo te laten gebeuren dat jij alles volgens het boekje doet en vader aantoonbaar verzaakt. Zonder je kind op wat voor manier dan ook in gevaar te brengen of te beschadigen natuurlijk. Ik ben daar geen expert/ervaringsdeskundige in maar die 'lopen hier wel rond', maak er gebruik van.
4) koop een pot groene zeep en smeer er elke dag je rug mee in, je zult vaak dingen moeten kunnen van je af laten glijden :)

Amen Ely!

Mooi antwoord!

Aanvullend

Ely, ik wil graag zoeken voor S., als ik weet in welke omgeving. Maar zelf zoeken is ook gemakkelijk. Zoek op 'anti-kraak'. Er zijn soms complete woningen beschikbaar voor een redelijke prijs (meer dan 140 euro, dat wel). Het enige nadeel is, dat je daarna wel weer verder moet zoeken, want het is maar tijdelijk.

Tsjor

beperking anti-kraak

let bij anti-kraak goed op de voorwaarde, wan heel vaak worden kinderen jonger dan 12 jaar niet geaccepteerd.

anti-kraak

Volgens mij mag je bij anti-kraak geen kinderen hebben. Dit omdat je binnen 2 weken op straat gezet kan worden.

precies

en dat aangeven als optie voor iemand met een baby!

Het kan zijn

De voorwaarden zijn nogal verschillend, soms leeftijd, opzegtermijn soms 28 dagen etc. Je kunt in elk geval actief gaan zoeken.

Tsjor

Barvaux

Alles beter dan geen dak boven je hoofd, en dat met een baby.

Tsjor

tjor

het mag wettelijk niet. Ze krijgt de woning of ruimte niet aangeboden.

Wel hoor

Mijn vriend heeft vorig jaar met zijn kind van 9 een jaar anti-kraak gewoond. Gewoon legaal, voor 160 euro per maand. Hartje Haarlem.

kan wel

Ja, ik ken ook iemand die met een klein kind anti-kraak heeft gezeten. Legaal. Het is trouwens echt niet altijd zo dat je altijd binnen 14 dagen eruit gezet kan worden. Vrienden van mij hebben heel lang anti-kraak gezeten en hadden juist vaak woningen voor een van te voren vast afgesproken periode (bijvoorbeeld een jaar, omdat dan de sloop zou beginnen).

Een baby is hulpeloos

maar een moeder niet. Dat kan en mag ze niet zijn. Het verschil zit in klagen over dat je geen dak boven je hoofd hebt of hulp vragen (zelf actief) over hoe je zo snel mogelijk aan een dak boven je hoofd komt.

Dat verschil tussen een baby en een moeder is essentieel. Bijvoorbeeld als S. aangeeft dat ze haar kind onder bedreiging meegegeven heeft aan de vader en dat het daarna slecht is afgelopen. Voor haar is dat een verhaal over hoe erg de vader is (hij bedreigt mij en zorgt slecht voor het kind). Maar het is ook een verhaal over wat zij doet: ze geeft het kind onder bedreiging mee. De baby is hulpeloos, maar de moeder niet, het is een actieve daad, een beslissing van een volwassene. Als instanties dan gaan kijken of moeder voor het kind kan zorgen is dit geen goed verhaal. En het wordt ook niet beter als je meer gaat jammeren over hoe erg vader is. Het gaat om wat jij doet, jij bent de volwassene, jij bent de ouder.

Het moge zo zijn dat mensen dit als harde woorden ervaren. Meehuilen en meejammeren bevestigen in feite de hulploosheid van de moeder en dat is voor het kind erg. Er zal toch iemand moeten zijn die voor het kind zorgt. En zorgen vraagt meer dan een goede moeder willen zijn. Het vraagt om actie, weten wat je mogelijkheden zijn, hard werken om te zorgen dat er een dak boven het hoofd is en eten en drinken en veiligheid. Als vader je bedreigt ga je voor je kind staan en vang je desnoods de klappen op: jij weet hoe het komt dat deze man de vader van je kind is. Jij bent de volwassene.

Tsjor

En daarvoor Tsjor...

krijg jij van mij een amen.

Dank Ginny

Voor je 'amen'.

Eerlijk gezegd denk ik dat de situatie waar S zich in bevindt wat mij betreft er eentje is waarvan ik denk: je weet nooit hoe je echt zult reageren / handelen totdat je er zelf inzit. Als het je dan lukt om je hoofd koel en je rug recht te houden is dat heel fijn. Velen lukt het niet en dat is zelden een actieve keuze; vaak heeft iemand het blijkbaar 'niet in zich' en kan alle support gebruiken om het gewenste gedrag wel te kunnen tonen. Persoonlijk denk ik weleens dat het 'in je hebben' of niet geen prestatie an sich is, het is gewoon zo net zoals ritmegevoel bv. Natuurlijk ontslaat het je nooit van je plicht om in dit soort situaties er alles aan te doen om zoveel mogelijk je hoofd koel en je rug recht te houden, zeker als er kinderen betrokken zijn. Maar dat dat voor sommigen makkelijker is dan voor anderen is voor mij een feit. Ik weet niet of ik goed uitleg wat ik bedoel maar kon het allicht proberen

Dat denk ik ook Ely

En het lijkt mij dat het ook iets is dat je kunt en moet leren. De eerste keer laat moeder zich wellicht ovebluffen door vader en geeft het kind mee. En het zou zomaar kunnen dat ze uit voortschrijdend inzicht de volgende keer anders handelt.

Het is altijd fijn als er mensen zijn die precies weten wat ze doen, maar dat is helaas niet iedereen gegeven.

En daarnaast is er een verschil tussen er geen doekjes om winden en ronduit bot zijn.

helaas

Nou, voor dit soort dingen heb ik me hier niet aangemeld. De vooroordelen springen me om de oren. Het is erg pijnlijk om sommige mensen zo te horen praten. Je hebt geen idee waar ik in zit voor de mensen die zo goed weten hoe het er hier aan toe gaat. Persoonlijk ben ik hier klaar. Ik verwachte enkel wat tips en misschien zelfs wat steun in deze nare periode maar helaas. In iedergeval voor de mensen die wel vriendelijk zijn, bedankt voor jullie berichten. Het is zeker niet zwart wit, maar wat ik vandaaG heb meegemaakt was wel weer echt even voldoende. Ik zit hier niet op om afgebrand te worden. Gelukkig weet ik hoe het gaat en weet ik van mezelf dat ik alles eraan doe om dit in goede banen te leidden. Helaas blijven er mensen zelf heel zwart wit denken. Ik hoop dat niemand dit meemaakt in iedergeval. Ik zit hier niet om mensen af te kraken dus ik stop ermee.

@Tjor en alle andere

Ik zie je regelmatig terug komen. Het is mij duidelijk hoe je
Erin staat en dat is prima. Een baby is zeker hulpeloos en ik wilde haar ook niet meegeven alleen dan loop je weer tegen andere dingen aan. Zo simpel als sommige het schetsen zit het helaas niet in elkaar. Ik ben nog steeds niet bereid om zowel mijn ex als iemand van hier af te branden en zal nog steeds met een rechte rug dit doorstaan hoe moeilijk het ook is. Ik ben niet boos voor de duidelijkheid. Ook niet op mijn ex. Boosheid zal mij veranderen als mens en als moeder en dat wil ik niet. Ik vind het alleen erg pijnlijk om te zien dat mensen elkaar zo graag kapot willen maken. Maargoed, weer een levensles erbij zullen we maar zeggen. Als het over is gekomen dat ik zo'n moeder ben die alleen maar haar eigen wil door wil drammen dan spijt me dat. Dat is namelijk totaal niet het geval en dat is ook aantoonbaar. Misschien niet hier, want
Wilde ook heel graag even mn ei kwijt aangezien ik al heel lang bezig ben om weg te komen. Maar ik begrijp dat ik hier dan niet goed zit. Ik ben blij met alle steun van vrienden en familie en ook een deel van zijn familie staat achter me. Die hebben het nodige met hem meegemaakt en zullen mij ook hierin steunen.

Ik wens iedereen fijne kerstdagen toe en een liefdevol nieuwjaar.

@tsjor

Ik kan niet antikraak wonen omdat ik een baby heb trouwens. Dat heb ik allemaal al uitgezocht. Ik heb geen eisen qua woonruimte maar helaas. Als alleenstaande moeder kan je niet zomaar alles maar krijgen. Maar het komt wel goed. De tijd zal alle wonden uiteindelijk wel helen. Ik zit nu in een veilige en liefdevolle omgeving dus vanuit hier gaan we dit traject weer verder doorlopen.

over woonruimte

Zo, ik zie dat er wel heel veel meer berichten zijn geplaatst. Nogmaals, woonruimte is erg moeilijk. Ik kan niet zomaar overal wonen omdat mijn ex daar toestemming voor moet geven wat hij niet doet. Dit zal via de rechter aangevraagd moeten worden. Anti kraak is geen mogelijkheid omdat ik een baby heb. Ik reageer op alle huizen bij onze woningcoorperatie. Het huis wat wij samen gekocht hebben vorig jaar heb ik een flinke smak geld in gedaan. Hij geen cent. Daarom wil ik ook graag als voorlopige voorziening daar verblijven tot ik andere woonruimte heb. Helaas heb ik nu geen recht op toeslagen omdat het samenlevingscontract nog niet ontbonden is dus heb ik ook niet genoeg geld. Mijn ex zijn inkomen word nog steeds bij die van mij opgeteld terwijl ik niks krijg financieel van hem. Vandaag medation geprobeerd en de mediator zelf heeft hem meerdere keren gezegd dat als zijn houding niet veranderd dat hij er zelf mee stopt. Dus weet ook niet precies of we daaruit gaan komen. Maargoed. Het komt allemaal wel goed, stap voor
Stap en op dit moment vind ik het belangrijker om van mijn mooie meisje te genieten. Daar doe ik het allemaal voor. Waarschijnlijk zullen er nu ook opnieuw harde, nare en pijnlijke berichten komen dus dat ga ik even niet lezen. Ik probeer hier positief in te blijven staan met een lach en een traan. Dus sorry voor alle lieve mensen die met me meedenken, maar hoop dat jullie ook begrijpen dat ik sommige berichten echt even niet kan gebruiken.